ദി ഫസീഷസ് നൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപറോള

ഇറ്റാലിയൻ എഴുത്തുകാരനും ഫെയറി-കഥ ശേഖരകനുമായ ജിയോവാനി ഫ്രാൻസെസ്കോ സ്ട്രാപറോളയുടെ 75^[1] കഥകളുടെ രണ്ട് വാല്യങ്ങളുള്ള ഒരു ശേഖരമാണ് ദി നൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപറോള എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ദി ഫെസിഷ്യസ് നൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപ്പറോള (1550-1555; ഇറ്റാലിയൻ: ലെ പിയാസെവോലി നോട്ടി). ബോക്കാസിയോയുടെ ഡെക്കാമെറോണിന്റെ മാതൃകയിൽ, യക്ഷിക്കഥകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യൻ കഥാപുസ്തകം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നതിനാൽ ഇത് പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു.^[2] ഇത് പിൽക്കാല യക്ഷിക്കഥ രചയിതാക്കളായ ചാൾസ് പെറോൾട്ട്, ജേക്കബ്, വിൽഹെം ഗ്രിം എന്നിവരെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു.

ചരിത്രം

74 കഥകൾ അടങ്ങിയ ലെ പിയാസെവോളി നോട്ടി ("ദ പ്ലസന്റ് നൈറ്റ്സ്") എന്ന പേരിൽ 1550-53^[1] കാലത്ത് ഇറ്റലിയിൽ ആദ്യമായി ദി ഫസീഷസ് നൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപറോള പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1555-ൽ കഥകൾ ഒരൊറ്റ വാല്യമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അതിൽ ഒരു കഥയ്ക്ക് പകരം രണ്ട് പുതിയ കഥകൾ നൽകി. മൊത്തം 75 ആയി.^[1] 1583-ൽ സ്‌ട്രാപറോള സ്‌പാനിഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. 1624-ൽ ഇത് നിരോധിത പുസ്തകങ്ങളുടെ സൂചികയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി.^[1]

ബൊക്കാസിയോയുടെ ഡെക്കാമറോണിന്റെ മാതൃകയിൽ ഫ്രെയിം ആഖ്യാനവും നോവലുകളുമായാണ് ഈ കൃതി രൂപപ്പെടുത്തിയത്. എന്നാൽ നാടോടി കഥകളും യക്ഷിക്കഥകളും ഉൾപ്പെടുത്തി നൂതനമായ ഒരു സമീപനം സ്വീകരിച്ചു.^[1] ഫ്രെയിമിലെ വിവരണത്തിൽ, വെനീസിനടുത്തുള്ള മുറാനോ ദ്വീപിലെ ഒരു പാർട്ടിയിൽ പങ്കെടുക്കുന്നവർ, മോശം മുതൽ അതിശയകരമായത് വരെയുള്ള വ്യത്യസ്തമായ കഥകൾ പരസ്പരം പറയുന്നു.^[3] ആഖ്യാതാക്കളിൽ ഭൂരിഭാഗവും സ്ത്രീകളാണ്. അതേസമയം പിയട്രോ ബെംബോ, ബെർണാഡോ കാപ്പെല്ലോ തുടങ്ങിയ ചരിത്രപുരുഷന്മാരും അവരുടെ നിരയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നുണ്ട്.^[1] 74 കഥകൾ 13 രാത്രികളിലായി പറയപ്പെടുന്നു. എട്ടാമത്തേതും (ആറ് കഥകൾ) പതിമൂന്നാമത്തേതും (പതിമൂന്ന് കഥകൾ) ഒഴികെ ഓരോ രാത്രിയിലും അഞ്ച് കഥകൾ പറയപ്പെടുന്നു.^[1] പാട്ടുകളും നൃത്തങ്ങളും ഓരോ രാത്രിയും ആരംഭിക്കുന്നു. രാത്രികൾ ഒരു കടങ്കഥയോ പ്രഹേളികയോ കൊണ്ട് അവസാനിക്കുന്നു.^[1] കഥകളിൽ നാടോടി കഥകളും യക്ഷിക്കഥകളും (ഏകദേശം 15) തന്ത്രത്തിന്റെയും ഗൂഢാലോചനയുടെയും പ്രമേയങ്ങളുള്ള ബോക്കാസിയോ പോലുള്ള നോവലുകൾ; ഒപ്പം ദുരന്തവും വീര കഥകളും ഉൾപ്പെടുന്നു.^[1]

15 യക്ഷിക്കഥകൾ പിൽക്കാല രചയിതാക്കളിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിരുന്നു. ചിലത് "പുസ് ഇൻ ബൂട്ട്സ്" പോലെയുള്ള ഇന്നത്തെ പ്രശസ്തമായ കഥകളുടെ ആദ്യ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട സംഭവങ്ങളായിരുന്നു.^[1] പല കഥകളും പിന്നീട് ജിയാംബാറ്റിസ്റ്റ ബേസിലിന്റെ ദി ടെയിൽ ഓഫ് ടെയിൽസ് (1634-36), ജേക്കബ് ആൻഡ് വിൽഹെം ഗ്രിമ്മിന്റെ ഗ്രിമ്മിന്റെ ഫെയറി ടെയിൽസ് (1812-15) എന്നിവയിൽ ശേഖരിക്കുകയോ വീണ്ടും പറയുകയോ ചെയ്തു.

യക്ഷികഥകൾ

നൈറ്റ്‌സ് ഓഫ് സ്ട്രാപറോളയിൽ ആദ്യം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട യക്ഷിക്കഥകൾ, പിന്നീട് ജിയാംബറ്റിസ്റ്റ ബേസിൽ, മാഡം ഡി ഓൾനോയ്, ചാൾസ് പെറോൾട്ട്, കാർലോ ഗോസി, ജേക്കബ്, വിൽഹെം ഗ്രിം എന്നിവരുടെ അഡാപ്റ്റേഷനുകൾ^[4]

1.2, “Cassandrino” (Grimms’ "The Master Thief")^[1]
1.3, “Pre Scarpacifico” (Grimms’ "Little Farmer")^[1]
1.4, “Tebaldo and Doralice”^[5] (related to Basile's "The Bear"; Charles Perrault's "Donkeyskin"; the Grimms’ "All-Fur" or All-Kinds-of-Fur)^[1]^[i]
2.1, “The Pig King” (d'Aulnoy's "Prince Marcassin", Grimms’ "Hans My Hedgehog")^[1]
3.1, “Crazy Peter” (Basile's "Peruonto"; d'Aulnoy's "The Dolphin"; Grimms’ "Simple Hans")^[1]
3.2, “Livoretto” (Basile's Corvetto; Aulnoy's "The Story of Pretty Goldilocks" and Grimm's Ferdinand the Faithful and Ferdinand the Unfaithful)^[7]^[8]^[9]^[10]
3.3, “Biancabella and the Snake” (elements of Basile's "Penta With the Chopped-Off Hands" and "The Two Little Pizzas")^[1]
3.4, “Fortunio” (elements of the Grimms’ "The Nixie in the Pond")^[1]
4.1, “Costanza / Costanzo” (d'Aulnoy's "Belle-Belle ou Le Chevalier Fortuné", Grimms’ "How Six Made Their Way in the World")^[1]
4.3, “Ancilotto, King of Provino” (Grimms’ "The Three Little Birds"; d'Aulnoy's "Princess Belle-Etoile"; Carlo Gozzi's "The Green Bird"; Crane's "The Dancing Water, the Singing Apple, and the Speaking Bird")^[1]
5.1, “Guerrino and the Savage Man” (Grimms’ "Iron Hans")^[1]
5.2, “Adamantina” (Basile's "The Goose"; Grimms’ "The Golden Goose")^[1]
7.5, “The Three Brothers” (Basile's "The Five Sons"; Grimms’ "The Four Skillful Brothers")^[1]
8.5, “Maestro Lattantio and His Apprentice Dionigi” (Grimms’ "The Thief and His Master")^[1]
10.3, “Cesarino di Berni” (Basile's "The Merchant"; Grimms’ "The Two Brothers")^[1]^[11]
11.1, “Costantino Fortunato” (Basile's "Cagliuso"; Perrault's "Puss in Boots")^[1]

അവലംബം

↑ ^1.00 ^1.01 ^1.02 ^1.03 ^1.04 ^1.05 ^1.06 ^1.07 ^1.08 ^1.09 ^1.10 ^1.11 ^1.12 ^1.13 ^1.14 ^1.15 ^1.16 ^1.17 ^1.18 ^1.19 ^1.20 ^1.21 ^1.22 ^1.23 ^1.24 Nancy Canepa. "Straparola, Giovan Francesco (c. 1480–1558)" in The Greenwood Encyclopedia of Folktales and Fairy Tales, 3-volumes, edited by Donald Haase, Greenwood Press, 2008, pages 926–27.
↑ Opie, Iona; Opie, Peter (1974), The Classic Fairy Tales, Oxford and New York: Oxford University Press, ISBN 0-19-211559-6 See page 20. The claim for earliest fairy-tale is still debated, see for example Jan M. Ziolkowski, Fairy tales from before fairy tales: the medieval Latin past of wonderful lies, University of Michigan Press, 2007. Ziolkowski examines Egbert of Liège's Latin beast poem Fecunda Ratis (The Richly Laden Ship, c. 1022/24), the earliest known version of "Little Red Riding Hood". Further info: Little Red Pentecostal Archived 2007-10-23 at the Wayback Machine., Peter J. Leithart, July 9, 2007.
↑ Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm, p 841, ISBN 0-393-97636-X
↑ Giovanni Francesco Straparola (2012). "Introduction". In Beecher, Donald (ed.). The Pleasant Nights. Vol. 1. Translated by Waters, W. G. Toronto, Canada: University of Toronto Press. pp. 90–92. ISBN 9781442699519.
↑ "Donkeyskin Annotated Tale". Retrieved 19 August 2021.
↑ Uther, Hans-Jörg (2004). The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography, Based on the System of Antti Aarne and Stith Thompson. Suomalainen Tiedeakatemia, Academia Scientiarum Fennica. p. 296. ISBN 978-951-41-0963-8.
↑ Uther, Hans-Jörg. Handbuch zu den "Kinder- und Hausmärchen" der Brüder Grimm: Entstehung - Wirkung - Interpretation. Walter de Gruyter, 2013. p. 264. ISBN 9783110317633.
↑ Le Marchand, Bérénice V. (2016). "Contes en réseaux: l'émergence du conte sur la scène littéraire européenne by Patricia Eichel-Lojkine (review)". Marvels & Tales. 30 (2): 371–373. ഫലകം:Project MUSE ProQuest 1922870374.
↑ Raynard, S. (1 April 2014). "Contes en reseaux: l'emergence du conte sur la scene litteraire europeenne". French Studies. 68 (2): 279–280. doi:10.1093/fs/knu045. ഫലകം:Project MUSE.
↑ Pirovano, Donato (1 May 2008). "The Literary Fairy Tale of Giovan Francesco Straparola". Romanic Review. 99 (3–4): 281–296. doi:10.1215/26885220-99.3-4.281. ProQuest 196422641.
↑ Giovanni Francesco Straparola (2012). "Cesarino the Dragon Slayer". In Beecher, Donald (ed.). The Pleasant Nights. Vol. 2. Translated by Waters, W. G. Toronto, Canada: University of Toronto Press. pp. 361–393. ISBN 9781442699533.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

Ruth B. Bottigheimer, Fairy Godfather: Straparola, Venice, and the Fairy Tale Tradition (University of Pennsylvania Press, 2002).

പുറംകണ്ണികൾ

The Nights of Straparola, trans. W.G.Waters 1894. Scanned original color illustrated editions.
The Italian Novelists (vol. 1–4), trans. W.G.Waters 1901–04. Scanned original color illustrated editions. Note: this edition differs slightly in content from the 1894 edition.
SurLaLune Fairy Tale Pages: The Facetious Nights of Straparola

കുറിപ്പുകൾ

ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: <ref> റ്റാഗുകൾ "lower-roman" സംഘത്തിൽ ഉണ്ട്, പക്ഷേ ബന്ധപ്പെട്ട <references group="lower-roman"/> റ്റാഗ് കണ്ടെത്താനായില്ല

[canepa-1] 1.00 ^1.01 ^1.02 ^1.03 ^1.04 ^1.05 ^1.06 ^1.07 ^1.08 ^1.09 ^1.10 ^1.11 ^1.12 ^1.13 ^1.14 ^1.15 ^1.16 ^1.17 ^1.18 ^1.19 ^1.20 ^1.21 ^1.22 ^1.23 ^1.24 Nancy Canepa. "Straparola, Giovan Francesco (c. 1480–1558)" in The Greenwood Encyclopedia of Folktales and Fairy Tales, 3-volumes, edited by Donald Haase, Greenwood Press, 2008, pages 926–27.

[2] Opie, Iona; Opie, Peter (1974), The Classic Fairy Tales, Oxford and New York: Oxford University Press, ISBN 0-19-211559-6 See page 20. The claim for earliest fairy-tale is still debated, see for example Jan M. Ziolkowski, Fairy tales from before fairy tales: the medieval Latin past of wonderful lies, University of Michigan Press, 2007. Ziolkowski examines Egbert of Liège's Latin beast poem Fecunda Ratis (The Richly Laden Ship, c. 1022/24), the earliest known version of "Little Red Riding Hood". Further info: Little Red Pentecostal Archived 2007-10-23 at the Wayback Machine., Peter J. Leithart, July 9, 2007.

[3] Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm, p 841, ISBN 0-393-97636-X

[4] Giovanni Francesco Straparola (2012). "Introduction". In Beecher, Donald (ed.). The Pleasant Nights. Vol. 1. Translated by Waters, W. G. Toronto, Canada: University of Toronto Press. pp. 90–92. ISBN 9781442699519.

[5] "Donkeyskin Annotated Tale". Retrieved 19 August 2021.

[6] Uther, Hans-Jörg (2004). The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography, Based on the System of Antti Aarne and Stith Thompson. Suomalainen Tiedeakatemia, Academia Scientiarum Fennica. p. 296. ISBN 978-951-41-0963-8.

[8] Uther, Hans-Jörg. Handbuch zu den "Kinder- und Hausmärchen" der Brüder Grimm: Entstehung - Wirkung - Interpretation. Walter de Gruyter, 2013. p. 264. ISBN 9783110317633.

[9] Le Marchand, Bérénice V. (2016). "Contes en réseaux: l'émergence du conte sur la scène littéraire européenne by Patricia Eichel-Lojkine (review)". Marvels & Tales. 30 (2): 371–373. ഫലകം:Project MUSE ProQuest 1922870374.

[10] Raynard, S. (1 April 2014). "Contes en reseaux: l'emergence du conte sur la scene litteraire europeenne". French Studies. 68 (2): 279–280. doi:10.1093/fs/knu045. ഫലകം:Project MUSE.

[11] Pirovano, Donato (1 May 2008). "The Literary Fairy Tale of Giovan Francesco Straparola". Romanic Review. 99 (3–4): 281–296. doi:10.1215/26885220-99.3-4.281. ProQuest 196422641.

[12] Giovanni Francesco Straparola (2012). "Cesarino the Dragon Slayer". In Beecher, Donald (ed.). The Pleasant Nights. Vol. 2. Translated by Waters, W. G. Toronto, Canada: University of Toronto Press. pp. 361–393. ISBN 9781442699533.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[i]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]