ദി ഫസീഷസ് നൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപറോള
ഇറ്റാലിയൻ എഴുത്തുകാരനും ഫെയറി-കഥ ശേഖരകനുമായ ജിയോവാനി ഫ്രാൻസെസ്കോ സ്ട്രാപറോളയുടെ 75[1] കഥകളുടെ രണ്ട് വാല്യങ്ങളുള്ള ഒരു ശേഖരമാണ് ദി നൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപറോള എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ദി ഫെസിഷ്യസ് നൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപ്പറോള (1550-1555; ഇറ്റാലിയൻ: ലെ പിയാസെവോലി നോട്ടി). ബോക്കാസിയോയുടെ ഡെക്കാമെറോണിന്റെ മാതൃകയിൽ, യക്ഷിക്കഥകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ആദ്യത്തെ യൂറോപ്യൻ കഥാപുസ്തകം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നതിനാൽ ഇത് പ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നു.[2] ഇത് പിൽക്കാല യക്ഷിക്കഥ രചയിതാക്കളായ ചാൾസ് പെറോൾട്ട്, ജേക്കബ്, വിൽഹെം ഗ്രിം എന്നിവരെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു.
Night the Ninth, Sixth Fable
Watercolor by E. R. Hughes
The Italian Novelists, Volume 3
ചരിത്രം
തിരുത്തുക74 കഥകൾ അടങ്ങിയ ലെ പിയാസെവോളി നോട്ടി ("ദ പ്ലസന്റ് നൈറ്റ്സ്") എന്ന പേരിൽ 1550-53[1] കാലത്ത് ഇറ്റലിയിൽ ആദ്യമായി ദി ഫസീഷസ് നൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപറോള പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1555-ൽ കഥകൾ ഒരൊറ്റ വാല്യമായി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അതിൽ ഒരു കഥയ്ക്ക് പകരം രണ്ട് പുതിയ കഥകൾ നൽകി. മൊത്തം 75 ആയി.[1] 1583-ൽ സ്ട്രാപറോള സ്‌പാനിഷിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു. 1624-ൽ ഇത് നിരോധിത പുസ്തകങ്ങളുടെ സൂചികയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി.[1]
ബൊക്കാസിയോയുടെ ഡെക്കാമറോണിന്റെ മാതൃകയിൽ ഫ്രെയിം ആഖ്യാനവും നോവലുകളുമായാണ് ഈ കൃതി രൂപപ്പെടുത്തിയത്. എന്നാൽ നാടോടി കഥകളും യക്ഷിക്കഥകളും ഉൾപ്പെടുത്തി നൂതനമായ ഒരു സമീപനം സ്വീകരിച്ചു.[1] ഫ്രെയിമിലെ വിവരണത്തിൽ, വെനീസിനടുത്തുള്ള മുറാനോ ദ്വീപിലെ ഒരു പാർട്ടിയിൽ പങ്കെടുക്കുന്നവർ, മോശം മുതൽ അതിശയകരമായത് വരെയുള്ള വ്യത്യസ്തമായ കഥകൾ പരസ്പരം പറയുന്നു.[3] ആഖ്യാതാക്കളിൽ ഭൂരിഭാഗവും സ്ത്രീകളാണ്. അതേസമയം പിയട്രോ ബെംബോ, ബെർണാഡോ കാപ്പെല്ലോ തുടങ്ങിയ ചരിത്രപുരുഷന്മാരും അവരുടെ നിരയിൽ ഉൾപ്പെടുന്നുണ്ട്.[1] 74 കഥകൾ 13 രാത്രികളിലായി പറയപ്പെടുന്നു. എട്ടാമത്തേതും (ആറ് കഥകൾ) പതിമൂന്നാമത്തേതും (പതിമൂന്ന് കഥകൾ) ഒഴികെ ഓരോ രാത്രിയിലും അഞ്ച് കഥകൾ പറയപ്പെടുന്നു.[1] പാട്ടുകളും നൃത്തങ്ങളും ഓരോ രാത്രിയും ആരംഭിക്കുന്നു. രാത്രികൾ ഒരു കടങ്കഥയോ പ്രഹേളികയോ കൊണ്ട് അവസാനിക്കുന്നു.[1] കഥകളിൽ നാടോടി കഥകളും യക്ഷിക്കഥകളും (ഏകദേശം 15) തന്ത്രത്തിന്റെയും ഗൂഢാലോചനയുടെയും പ്രമേയങ്ങളുള്ള ബോക്കാസിയോ പോലുള്ള നോവലുകൾ; ഒപ്പം ദുരന്തവും വീര കഥകളും ഉൾപ്പെടുന്നു.[1]
15 യക്ഷിക്കഥകൾ പിൽക്കാല രചയിതാക്കളിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിരുന്നു. ചിലത് "പുസ് ഇൻ ബൂട്ട്സ്" പോലെയുള്ള ഇന്നത്തെ പ്രശസ്തമായ കഥകളുടെ ആദ്യ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട സംഭവങ്ങളായിരുന്നു.[1] പല കഥകളും പിന്നീട് ജിയാംബാറ്റിസ്റ്റ ബേസിലിന്റെ ദി ടെയിൽ ഓഫ് ടെയിൽസ് (1634-36), ജേക്കബ് ആൻഡ് വിൽഹെം ഗ്രിമ്മിന്റെ ഗ്രിമ്മിന്റെ ഫെയറി ടെയിൽസ് (1812-15) എന്നിവയിൽ ശേഖരിക്കുകയോ വീണ്ടും പറയുകയോ ചെയ്തു.
യക്ഷികഥകൾ
തിരുത്തുകനൈറ്റ്സ് ഓഫ് സ്ട്രാപറോളയിൽ ആദ്യം പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട യക്ഷിക്കഥകൾ, പിന്നീട് ജിയാംബറ്റിസ്റ്റ ബേസിൽ, മാഡം ഡി ഓൾനോയ്, ചാൾസ് പെറോൾട്ട്, കാർലോ ഗോസി, ജേക്കബ്, വിൽഹെം ഗ്രിം എന്നിവരുടെ അഡാപ്റ്റേഷനുകൾ[4]
- 1.2, “Cassandrino” (Grimms’ "The Master Thief")[1]
- 1.3, “Pre Scarpacifico” (Grimms’ "Little Farmer")[1]
- 1.4, “Tebaldo and Doralice”[5] (related to Basile's "The Bear"; Charles Perrault's "Donkeyskin"; the Grimms’ "All-Fur" or All-Kinds-of-Fur)[1][a]
- 2.1, “The Pig King” (d'Aulnoy's "Prince Marcassin", Grimms’ "Hans My Hedgehog")[1]
- 3.1, “Crazy Peter” (Basile's "Peruonto"; d'Aulnoy's "The Dolphin"; Grimms’ "Simple Hans")[1]
- 3.2, “Livoretto” (Basile's Corvetto; Aulnoy's "The Story of Pretty Goldilocks" and Grimm's Ferdinand the Faithful and Ferdinand the Unfaithful)[7][8][9][10]
- 3.3, “Biancabella and the Snake” (elements of Basile's "Penta With the Chopped-Off Hands" and "The Two Little Pizzas")[1]
- 3.4, “Fortunio” (elements of the Grimms’ "The Nixie in the Pond")[1]
- 4.1, “Costanza / Costanzo” (d'Aulnoy's "Belle-Belle ou Le Chevalier Fortuné", Grimms’ "How Six Made Their Way in the World")[1]
- 4.3, “Ancilotto, King of Provino” (Grimms’ "The Three Little Birds"; d'Aulnoy's "Princess Belle-Etoile"; Carlo Gozzi's "The Green Bird"; Crane's "The Dancing Water, the Singing Apple, and the Speaking Bird")[1]
- 5.1, “Guerrino and the Savage Man” (Grimms’ "Iron Hans")[1]
- 5.2, “Adamantina” (Basile's "The Goose"; Grimms’ "The Golden Goose")[1]
- 7.5, “The Three Brothers” (Basile's "The Five Sons"; Grimms’ "The Four Skillful Brothers")[1]
- 8.5, “Maestro Lattantio and His Apprentice Dionigi” (Grimms’ "The Thief and His Master")[1]
- 10.3, “Cesarino di Berni” (Basile's "The Merchant"; Grimms’ "The Two Brothers")[1][11]
- 11.1, “Costantino Fortunato” (Basile's "Cagliuso"; Perrault's "Puss in Boots")[1]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 1.18 1.19 1.20 1.21 1.22 1.23 1.24 Nancy Canepa. "Straparola, Giovan Francesco (c. 1480–1558)" in The Greenwood Encyclopedia of Folktales and Fairy Tales, 3-volumes, edited by Donald Haase, Greenwood Press, 2008, pages 926–27.
- ↑ Opie, Iona; Opie, Peter (1974), The Classic Fairy Tales, Oxford and New York: Oxford University Press, ISBN 0-19-211559-6 See page 20. The claim for earliest fairy-tale is still debated, see for example Jan M. Ziolkowski, Fairy tales from before fairy tales: the medieval Latin past of wonderful lies, University of Michigan Press, 2007. Ziolkowski examines Egbert of Liège's Latin beast poem Fecunda Ratis (The Richly Laden Ship, c. 1022/24), the earliest known version of "Little Red Riding Hood". Further info: Little Red Pentecostal Archived 2007-10-23 at the Wayback Machine., Peter J. Leithart, July 9, 2007.
- ↑ Jack Zipes, The Great Fairy Tale Tradition: From Straparola and Basile to the Brothers Grimm, p 841, ISBN 0-393-97636-X
- ↑ Giovanni Francesco Straparola (2012). "Introduction". In Beecher, Donald (ed.). The Pleasant Nights. Vol. 1. Translated by Waters, W. G. Toronto, Canada: University of Toronto Press. pp. 90–92. ISBN 9781442699519.
- ↑ "Donkeyskin Annotated Tale". Retrieved 19 August 2021.
- ↑ Uther, Hans-Jörg (2004). The Types of International Folktales: A Classification and Bibliography, Based on the System of Antti Aarne and Stith Thompson. Suomalainen Tiedeakatemia, Academia Scientiarum Fennica. p. 296. ISBN 978-951-41-0963-8.
- ↑ Uther, Hans-Jörg. Handbuch zu den "Kinder- und Hausmärchen" der Brüder Grimm: Entstehung - Wirkung - Interpretation. Walter de Gruyter, 2013. p. 264. ISBN 9783110317633.
- ↑ Le Marchand, Bérénice V. (2016). "Contes en réseaux: l'émergence du conte sur la scène littéraire européenne by Patricia Eichel-Lojkine (review)". Marvels & Tales. 30 (2): 371–373. ഫലകം:Project MUSE ProQuest 1922870374.
- ↑ Raynard, S. (1 April 2014). "Contes en reseaux: l'emergence du conte sur la scene litteraire europeenne". French Studies. 68 (2): 279–280. doi:10.1093/fs/knu045. ഫലകം:Project MUSE.
- ↑ Pirovano, Donato (1 May 2008). "The Literary Fairy Tale of Giovan Francesco Straparola". Romanic Review. 99 (3–4): 281–296. doi:10.1215/26885220-99.3-4.281. ProQuest 196422641.
- ↑ Giovanni Francesco Straparola (2012). "Cesarino the Dragon Slayer". In Beecher, Donald (ed.). The Pleasant Nights. Vol. 2. Translated by Waters, W. G. Toronto, Canada: University of Toronto Press. pp. 361–393. ISBN 9781442699533.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുക- Ruth B. Bottigheimer, Fairy Godfather: Straparola, Venice, and the Fairy Tale Tradition (University of Pennsylvania Press, 2002).
പുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
- The Nights of Straparola, trans. W.G.Waters 1894. Scanned original color illustrated editions.
- The Italian Novelists (vol. 1–4), trans. W.G.Waters 1901–04. Scanned original color illustrated editions. Note: this edition differs slightly in content from the 1894 edition.
- SurLaLune Fairy Tale Pages: The Facetious Nights of Straparola
കുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ German folklorist Hans-Jörg Uther, in his 2004 revision of the Aarne-Thompson Index, separated this tale under a new type: ATU 510B*, "The Princess in the Chest", wherein the princess hides inside a closet or lantern to escape from an unwanted suitor.[6]