ജിയോവന്നി ഫ്രാൻസെസ്കോ സ്ട്രാപറോള
ഒരു ഇറ്റാലിയൻ കവിതാ എഴുത്തുകാരനും ചെറുകഥകളുടെ ശേഖരണങ്ങളുടെ എഴുത്തുകാരനുമായിരുന്നു സോവാൻ അല്ലെങ്കിൽ സുവാൻ ഫ്രാൻസെസ്കോ സ്ട്രാപറോല ഡ കാരവാജിയോ (ഏകദേശം 1485?-1558)[1][2] എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന ജിയോവന്നി ഫ്രാൻസെസ്കോ "ജിയാൻഫ്രാൻസിസ്കോ" സ്ട്രാപറോള[3]. തന്റെ ജീവിതത്തിനിടയിൽ കുറച്ചുകാലം, അദ്ദേഹം കാരവാജിയോയിൽ നിന്ന് വെനീസിലേക്ക്[4] കുടിയേറി. അവിടെ അദ്ദേഹം ദ ഫേസിഷ്യസ് നൈറ്റ്സ് അല്ലെങ്കിൽ ദി പ്ലസന്റ് നൈറ്റ്സ് എന്ന പേരിൽ രണ്ട് വാല്യങ്ങളിലായി ഒരു കഥാസമാഹാരം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഈ ശേഖരത്തിൽ യൂറോപ്പിലെ അറിയപ്പെടുന്ന യക്ഷിക്കഥകളുടെ ആദ്യത്തെ അച്ചടിച്ച പതിപ്പുകൾ ഉൾപ്പെടുന്നു. [5][2][6]
ജീവചരിത്രം
തിരുത്തുകജീവിതം
തിരുത്തുകസ്ട്രാപറോളയുടെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച കൃതികളെ സംബന്ധിച്ച ചില വസ്തുതകളൊഴികെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിവില്ല.[7][8]അദ്ദേഹം ഏകദേശം 1485-ൽ ഇറ്റലിയിലെ കാരവാജിയോയിൽ (മിലാന്റെ കിഴക്ക് ലോംബാർഡ് സമതലത്തിൽ) ജനിച്ചിരിക്കാം[9][2]. എന്നിരുന്നാലും, 1508-ൽ വെനീസിൽ അദ്ദേഹം ഒപ്പുവെച്ചത് വരെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതലൊന്നും അറിയില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓപ്പറ നോവ ഡി സോവാൻ ഫ്രാൻസെസ്കോ സ്ട്രാപറോല ഡ കാരവാജിയോ നോവമെന്റെ സ്റ്റാമ്പറ്റ (പുതിയ കൃതികൾ) യുടെ ശീർഷക പേജിൽ "സോവാൻ" എന്ന് പേര് നൽകി.[10][2]
ദി പ്ലസന്റ് നൈറ്റ്‌സിന്റെ ആദ്യ വാല്യം പുറപ്പെടുവിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് 1550 മാർച്ച് 8-ന് വെനീഷ്യൻ അധികാരികളിൽ നിന്ന് സ്ട്രാപരോളയ്ക്ക് പ്രസിദ്ധീകരിക്കാനുള്ള അനുമതി ലഭിച്ചു. എന്നാൽ അനുമതിയിലെ പേര് "സുവാൻ ഫ്രാൻസെസ്കോ സ്ട്രാപറോല ഡ കാരവാജിയോ" എന്നാണ് എഴുതിയിരുന്നത്.[11]
1558-ൽ സ്ട്രാപറോള മരിച്ചുവെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.[2] 1556 അല്ലെങ്കിൽ 1557 പ്രിന്റ് റണ്ണിന് ശേഷമോ മുമ്പോ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണം സംഭവിച്ചിരിക്കാം, രചയിതാവിന്റെ വുഡ്‌കട്ട് ഛായാചിത്രവും കൂടാതെ "All'instanza dall'autore" എന്ന വാക്കുകളും (രചയിതാവിന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം) കൃതിയിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി. പ്രിന്റർ വെനീസിലെ കോമിൻ ഡാ ട്രീനോ ആണ്.[12]ഒരുപക്ഷേ 1558-ന് മുമ്പ് സ്ട്രാപറോളയുടെ മരണം സംഭവിച്ചിരിക്കാം (വെനീസ് ഒഴികെയുള്ള ചില നഗരങ്ങളിൽ 1550-കളിലോ 1560-കളുടെ തുടക്കത്തിലോ വെനീസിലെ മരണരേഖകളിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ലാത്തതിനാൽ ആ സമയത്തെ പ്ലേഗ് കാരണം ബോട്ടിഗൈമർ 1555 ആണെന്ന് നിർദ്ദേശിക്കുന്നു [13][14].[15]
വെനീസിൽ സ്വദേശിയല്ലാത്ത ഒരു കത്തെഴുതിയ മനുഷ്യൻ എന്ന നിലയിൽ, സ്ട്രാപറോള ഒരു രക്ഷാധികാരിയായി അധ്യാപകൻ, പ്രൈവറ്റ് സെക്രട്ടറി അല്ലെങ്കിൽ ഒരു തരം ' പ്രേത കഥ എഴുത്തുകാരൻ' എന്നീ സ്ഥാനങ്ങൾ വഹിച്ചിരിക്കാം.[16]
പേര്
തിരുത്തുക"Straparola" എന്ന പേര് ജിയോവന്നി ഫ്രാൻസെസ്കോയുടെ യഥാർത്ഥ പേരായിരിക്കാൻ സാധ്യതയില്ല. "വളരെയധികം സംസാരിക്കുക" അല്ലെങ്കിൽ "വിഡ്ഢിത്തം സംസാരിക്കുക" എന്നർത്ഥം വരുന്ന ഇറ്റാലിയൻ ക്രിയയായ സ്ട്രാപാർലറിൽ നിന്ന് ഉരുത്തിരിഞ്ഞ ഒരു വിളിപ്പേരാണ് "സ്ട്രാപരോള" എന്ന് ബോട്ടിഗൈമർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.[17][8] Zipes എന്ന പേരിന് "ലോക്വസിയസ്" എന്നാണ് അർത്ഥം. പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിലെ വെനീസിലെ ആക്ഷേപഹാസ്യ രചനകളുടെ പ്രസിദ്ധീകരണം പലപ്പോഴും രചയിതാവിന് വ്യക്തിപരമായ അപകടമുണ്ടാക്കുന്നതിനാൽ ഒരു വിളിപ്പേര് ഉപയോഗിക്കുന്നത് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ.[18][8]
പേര്
തിരുത്തുകഅടിക്കുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ Bottigheimer 2002, p. 45.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Zipes 2015, p. 599.
- ↑ Bottigheimer 2002, pp. 30 & 78.
- ↑ Bottigheimer 2012, p. 15.
- ↑ Bottigheimer 2012, p. 7.
- ↑ Straparola 1894, p. xii.
- ↑ Bottigheimer 2012, p. 13.
- ↑ 8.0 8.1 8.2 Straparola 1894, p. xi.
- ↑ Bottigheimer 2012, p. 41.
- ↑ Bottigheimer 2002, pp. 45–46.
- ↑ Bottigheimer 2002, pp. 106–107.
- ↑ Bottigheimer 2002, p. 117.
- ↑ Bottigheimer 2002, p. 45, 81.
- ↑ Crawshaw 2014, p. 10.
- ↑ Bottigheimer 2002, p. 81.
- ↑ Bottigheimer 2012, p. 17.
- ↑ Bottigheimer 2002, p. 46.
- ↑ Sermini, Martone & Martone 1994, p. IX.
അവലംബം
തിരുത്തുക- With citations above
- Bottigheimer, Ruth B. (2009). Fairy tales : a new history. Albany, N.Y.: Excelsior Editions/State University of New York Press. ISBN 978-1-4416-0869-7. OCLC 320967720.
- Bottigheimer, Ruth B. (2012). Fairy tales framed : early forewords, afterwords, and critical words. Albany. ISBN 978-1-4384-4221-1. OCLC 733546751.
{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) - Bottigheimer, Ruth B. (2002). Fairy godfather : Straparola, Venice, and the fairy tale tradition. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-8122-0139-0. OCLC 859161112.
- Straparola, Giovanni (1894). The Nights of Straparola. Vol. 1 & 2. Translated by Waters, W. G. Illustrated by E. R. Hughes. London: Lawrence and Bullen.
- Straparola, Giovanni Francesco, approximately (1923). The facetious nights of Straparola. Vol. 1. Privately printed for members of the Society of Bibliophiles. OCLC 13574723.
{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - Zipes, Jack (1997). "Of Cats and Men". Canepa. pp. 176–93.[full citation needed]
- Zipes, Jack (2015). The Oxford companion to fairy tales (Second ed.). Oxford, United Kingdom. ISBN 978-0-19-968982-8. OCLC 909250546.
{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) - Crawshaw, Jane Stevens (2014). "Families, medical secrets and public health in early modern Venice". Renaissance Studies. 28 (4): 597–618.
- Francisco, Vaz Da Silva (2010). "The Invention of Fairy Tales". Journal of American Folklore. 123 (490): 398-425.
- Without citations above
- Basile, Giambattista, approximately (2016). The tale of tales, or, Entertainment for little ones. Nancy L. Canepa. New York, New York. ISBN 978-0-14-312914-1. OCLC 909925533.
{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) CS1 maint: multiple names: authors list (link) - Boccaccio, Giovanni (2010). The Decameron. Peter Bondanella, Mark Musa. New York, N.Y.: Signet Classics. ISBN 978-0-451-53173-5. OCLC 692198377.
- Canepa, Nancy L. (1997). Out of the woods : the origins of the literary fairy tale in Italy and France. Detroit: Wayne State University Press. ISBN 0-8143-2688-9. OCLC 36942535.
- d’Aulnoy, Marie-Catherine (1892). The Fairy Tales of Madame d’Aulnoy, newly done into English. translated by Miss Annie Macdonell and Miss Lee, illusustrated Clinton Peters, introduction by Anne Thackeray. London: Lawrence and Bullen.
- Grimm, Jacob (1972). The complete Grimm's fairy tales. Wilhelm Grimm, Padraic Colum, Josef Scharl, Jacob Translation of: Grimm. New York. ISBN 0-394-70930-6. OCLC 20627426.
{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) - Jacobs, Joseph (1916). European Folk and Fairy Tales. New York: G. P. Putnum's Sons.
- Opie, Iona (1974). The classic fairy tales. Peter Opie. London: Oxford University Press. ISBN 0-19-211559-6. OCLC 1082973.
- Perrault, Charles (1922). The Fairy Tales of Charles Perrault. illustrated by Harry Clarke, introduction by Thomas Bodkin. London: George G. Harrap & Co, Ltd.
- Perrault, Charles (1969). Perrault's fairy tales. A. E. Johnson, Gustave Doré, Charles Perrault. New York: Dover Publications. ISBN 0-486-22311-6. OCLC 77147.
- Raynard, Sophie (2012). The teller's tale : lives of the classic fairy tale writers. Albany, N.Y.: Sunny Press. ISBN 978-1-4384-4355-3. OCLC 769871172.
- Sermini, Gentile; Martone, Valerie; Martone, Robert L. (1994). Renaissance comic tales of love, treachery, and revenge. New York: Italica Press. ISBN 0-934977-31-3. OCLC 30319602.
- Ziolkowski, Jan M. (2007). Fairy tales from before fairy tales : the medieval Latin past of wonderful lies. Ann Arbor. ISBN 978-0-472-02522-0. OCLC 588851644.
{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link) - Zipes, Jack (2001). The great fairy tale tradition : from Straparola and Basile to the Brothers Grimm : texts, criticism. New York: W.W. Norton. ISBN 0-393-97636-X. OCLC 44133076.
- "Straparola and the Fairy Tale: Between Literary and Oral Traditions". Journal of American Folklore. 123 (490): 377–97. 2010.
പുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക- Works by or about ജിയോവന്നി ഫ്രാൻസെസ്കോ സ്ട്രാപറോള at Internet Archive
- Giovanni Francesco Straparola at Library of Congress Authorities, with 18 catalogue records
ജിയോവന്നി ഫ്രാൻസെസ്കോ സ്ട്രാപറോള public domain audiobooks from LibriVox- The Facetious Nights of Straparola Archived 2011-12-05 at the Wayback Machine.
