ഗിൽഡ (ഗായിക)
അർജന്റീനിയൻ കുംബിയ ഗായികയും ഗാനരചയിതാവുമായിരുന്നു ഗിൽഡ എന്ന സ്റ്റേജ് നാമത്തിൽ അറിയപ്പെടുന്ന മിറിയം അലജന്ദ്ര ബിയാഞ്ചി (11 ഒക്ടോബർ 1961 - സെപ്റ്റംബർ 7, 1996).
ഗിൽഡ | |
---|---|
പശ്ചാത്തല വിവരങ്ങൾ | |
ജന്മനാമം | മിറിയം അലജന്ദ്ര ബിയാഞ്ചി |
ജനനം | ബ്യൂണസ് അയേഴ്സ്, അർജന്റീന | 11 ഒക്ടോബർ 1961
മരണം | 7 സെപ്റ്റംബർ 1996 വില്ല പാരാനസിറ്റോ, അർജന്റീന | (പ്രായം 34)
വിഭാഗങ്ങൾ | കുംബിയ |
തൊഴിൽ(കൾ) | ഗായിക |
വർഷങ്ങളായി സജീവം | 1991–1996 |
ജീവിതരേഖ
തിരുത്തുകഗിൽഡ എന്ന പേരിലുള്ള ചിത്രത്തിൽ റീത്ത ഹെയ്വർത്ത് അവതരിപ്പിച്ച സ്ത്രീ കഥാപാത്രത്തിന്റെ ബഹുമാനാർത്ഥമാണ് അവരുടെ സ്റ്റേജ് നാമം തിരഞ്ഞെടുത്തത്. ഒരു കത്തോലിക്കാ വിദ്യാലയത്തിൽ ഗിൽഡ ഉത്സവങ്ങൾ സംഘടിപ്പിക്കുകയും അവിടെ ഗിൽഡ സംഗീതം അവതരിപ്പിക്കാനും തുടങ്ങി. സംഗീതജ്ഞനും ഏജന്റുമായ ജുവാൻ കാർലോസ് "ടോട്ടി" ഗിമെനെസിനെ കണ്ടുമുട്ടിയ ശേഷം, ഗിൽഡ ഒരു ബാക്കപ്പ് ഗായികയാകുകയും ലാ ബാർറ എന്ന ബാന്റിൽ ചേരുകയും താമസിയാതെ ക്രീമ അമേരിക്കാന എന്ന രണ്ടാമത്തെ ബാൻഡിൽ പങ്കെടുക്കുകയും ചെയ്തു. 1993-ൽ പ്രാദേശിക ലേബലായ മജന്തയിലേക്ക് സൈൻ അപ്പ് ചെയ്ത ശേഷം ഡി കോരാസൻ എ കൊറാസോൺ ("From heart to heart") എന്ന റെക്കോർഡിംഗ് ആരംഭിക്കാൻ ഗിമെനെസ് അവളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. അടുത്ത വർഷം, കൊറാസൻ ഹെറിഡോ ("Heart broken"), ലാ പ്യൂർട്ട ("The door") ലാ അനിക്ക ("The one and only") എന്നിവയും പുറത്തിറങ്ങി.
1995-ൽ, പസിറ്റോ എ പസിറ്റോ ("സ്റ്റെപ്പ് ബൈ സ്റ്റെപ്പ്") ഹിറ്റ് ആയ (അവരുടെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയ ഗാനങ്ങളിലൊന്ന്) നോ മി ആർറെപിയന്റോ ഡി എസ്റ്റെ അമോർ ("ഈ പ്രണയത്തെക്കുറിച്ച് ഞാൻ ഖേദിക്കുന്നില്ല") എന്നിവയും പുറത്തിറങ്ങി.
1996 സെപ്റ്റംബർ 7 ന് ഗിൽഡ തന്റെ അവസാനത്തേതും ഏറ്റവും വിജയകരവുമായ ആൽബമായ കൊറാസൻ വാലിയന്റേയുടെ ("Brave heart") പ്രചാരണത്തിനായി രാജ്യത്ത് പര്യടനം നടത്തുന്നതിനിടെ ഒരു ദാരുണമായ അപകടത്തിൽ മരിച്ചു. അർജന്റീനയിലെ എൻട്രെ റിയോസ് പ്രവിശ്യയിൽ ദേശീയ റൂട്ട് 12 ൽ ഒരു ട്രക്ക് ഹൈവേ മീഡിയൻ കടന്ന് അവരുടെ ടൂറിംഗ് ബസിൽ ഇടിച്ചുകയറി ഗിൽഡയും അമ്മയും മകളും അവരുടെ മൂന്ന് സംഗീതജ്ഞരും ബസ് ഡ്രൈവറും മരിച്ചു.
മാധ്യമങ്ങളിൽ
തിരുത്തുക2012 ൽ ഗ്രൂപോ എഡിറ്റോറിയൽ പ്ലാനറ്റ പത്രപ്രവർത്തകനായ അലജാൻഡ്രോ മർഗുലിസ് എഴുതിയ ഗിൽഡ, ലാ സ്റ്റാൻഡേർഡ് ഡി ലാ ബൈലന്റ (അവരുടെ ഏക അംഗീകൃത ജീവചരിത്രം) പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.[1][2][3]
2015 ൽ ഗിൽഡ എന്ന നാടകം ബ്യൂണസ് അയേഴ്സിൽ ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തു. ഫ്ലോറൻസിയ ബെർത്തോൾഡ് പ്രധാന കഥാപാത്രത്തെ അവതരിപ്പിക്കുകയും ഐവാൻ എസ്പെച്ചെ സംവിധാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.[4]
അവരുടെ ജീവിതത്തെയും കരിയറിനെയും കുറിച്ചുള്ള ഒരു ജീവചരിത്ര ചിത്രം ഐ ആം ഗിൽഡ, അവരുടെ മരണത്തിന്റെ ഇരുപതാം വാർഷികം 2016 സെപ്റ്റംബർ 15 ന് പുറത്തിറങ്ങി. [5] നതാലിയ ഒറീറോ ഗിൽഡയായും ഒപ്പം അവരുടെ യഥാർത്ഥ ബാൻഡിലെ നിരവധി സംഗീതജ്ഞരും അവതരിപ്പിച്ചു. [6]
പാരമ്പര്യം
തിരുത്തുകഅവളുടെ മരണത്തിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ, ഗിൽഡയെ അവളുടെ ആരാധകർ അത്ഭുതങ്ങൾ നേടിയതിന്റെ ബഹുമതി നൽകി, ചിലർ അവളെ ഒരു വിശുദ്ധി എന്ന് വിളിക്കുകയും ചെയ്തു.[7][8]അവളുടെ ജന്മദിനത്തിൽ, ആരാധകർ അപകടസ്ഥലത്തെ അവളുടെ ആരാധനാലയത്തിലേക്ക് പോയി നീല മെഴുകുതിരികളും പൂക്കളും സമ്മാനങ്ങളും മറ്റ് വഴിപാടുകളും ഉപേക്ഷിക്കുന്നു.
മരണസമയത്ത്, ഗിൽഡ ഒരു പുതിയ ആൽബത്തിൽ ജോലി ചെയ്യുകയായിരുന്നു, എന്നാൽ 1997 ലെ മരണാനന്തര ആൽബമായ നോ എസ് മി ഡെസ്പെഡിഡ ("എന്റെ വിടവാങ്ങലല്ല") എന്ന പേരിൽ അഞ്ച് ഗാനങ്ങൾ മാത്രമേ റെക്കോർഡ് ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ. ആൽബത്തിൽ അവളുടെ ഏറ്റവും വിജയകരമായ ഗാനങ്ങളിലൊന്ന് ഉൾപ്പെടുന്നു: "സെ മി ഹാ പെർഡിഡോ അൻ കൊരാസോൻ", രണ്ട് ലൈവ് ഗാനങ്ങളും മറ്റ് ഉഷ്ണമേഖലാ ഗായകരുടെ ചില ഗാനങ്ങളും. റിലീസ് ചെയ്യാത്ത മെറ്റീരിയലുകളുടെയും ഡെമോകളുടെയും മറ്റൊരു ആൽബം "ലാസ് അലാസ് ഡെൽ അൽമ" 1999-ൽ പുറത്തിറങ്ങി. അവളുടെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ ഗാനങ്ങളിൽ ഫ്യൂസ്റ്റെ ("യു ആർ"), നോ മി അറെപിയെന്റോ ഡി എസ്റ്റെ അമോർ, നോ എസ് മി ഡെസ്പെഡിഡ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.
അവളുടെ ചില ഗാനങ്ങൾ അവളുടെ മരണശേഷം വീണ്ടും എഡിറ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടു, പ്രത്യേകിച്ച് Attaque 77-ന്റെ No me arrepiento de este amor പതിപ്പ്.
അവലംബം
തിരുത്തുകPortions based on a translation from Spanish Wikipedia.
- ↑ Rovaletti, Julieta. "Gilda Ya Tiene Una Obra Que Cuenta Su Vida". La Nacion. La Nacion S.A. Archived from the original on 2018-11-10. Retrieved 19 September 2016.
- ↑ Margulis, Alejandro. Gilda, La Abanderada de La Bailanta. Buenos Aires, Argentina: Editorial Planeta. ISBN 9789504929659.
- ↑ Margulis, Alejandro (August 2016). Santa Gilda. Buenos Aires, Argentina: Editorial Planeta. ISBN 9789504953890. Archived from the original on 2017-08-30. Retrieved 19 September 2016.
- ↑ "Gilda Ya Tiene Su Obra Teatral". Télam. Retrieved 19 September 2016.
- ↑ Gallego, Rolando. "Rodajes: Comienza El Rodaje de "Gilda: No Me Arrepiento de Este Amor"". Escribiendo Cine. Archived from the original on 2016-09-15. Retrieved 19 September 2016.
- ↑ Ponzone, Javier. "Natalia Oreiro Será Gilda". Rating Cero. Retrieved 19 September 2016.
- ↑ Eberspacher, Sarah. "Argentina's Outlaw Saints". The Week. Retrieved 19 September 2016.
- ↑ "Gilda de Los Milagros". La Nación. Archived from the original on 2018-09-10. Retrieved 19 September 2016.