ഗവൺമെൻറ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ആക്ട്, 1935

1935 ഓഗസ്റ്റിലാണ്(25 & 26 geo.5c.42) ഗവൺമെൻറ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ആക്ട് ബ്രിട്ടീഷ് പാർലമെൻറിൽ പാസാക്കിയത്. 1999ലെ ഗ്രേറ്റർ ലണ്ടൻ അതോറിറ്റി ആക്ട് പാസാകുന്നതുവരെ ബ്രിട്ടീഷ് പാർലമെൻറ് പാസ്സാക്കിയ ഏറ്റവും വലിയ നിയമമായിരുന്നു ഇത്. ഇതിൻറെ നീളം കാരണം ഗവൺമെൻറ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ആക്ട് 1935 രണ്ടു ഭാഗങ്ങളായാണ് ബ്രിട്ടീഷ് പാർലമെൻറിൽ അവതരിപ്പിച്ചത്. 1. ഗവൺമെൻറ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ആക്ട് 1935ൽ 321 സെക്ഷനുകളും 10 പട്ടികകളും ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. 2. ഗവൺമെൻറ് ഓഫ് ബർമ്മ ആക്ട് 1935ൽ 159 സെക്ഷനുകളും 6 പട്ടികകളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു.

Government of India Act, 1935

Parliament of the United Kingdom
മുഴുവൻ പേര്	An Act to make further provision for the Government of India.
തിയതികൾ
അംഗീകാരം ലഭിച്ചത്	24 July 1935
പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നത്	1 April 1937
റദ്ദാക്കിയത്	26 January 1950 (In India) 23 March 1956 (In Pakistan and Bangladesh) 19 November 1998 (In the UK)
മറ്റു നിയമങ്ങൾ
റദ്ദാക്കപ്പെട്ട നിയമം	Constitution of India (In India) Constitution of Pakistan of 1956 (In Pakistan and Bangladesh) Statute Law (Repeals) Act 1998 (In the UK)
സ്ഥിതി: റദ്ദാക്കി
Text of statute as originally enacted

അവലോകനം

നിയമത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ

• ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിലെ പ്രവിശ്യകൾക്ക് സ്വയംഭരണാവകാശം അനുവദിക്കുക (ഗവണ്മെന്റ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ആക്ട്, 1919 അവതരിപ്പിച്ച ഭേദഗതി സംവിധാനം അവസാനിപ്പിക്കുക)
• ബ്രിട്ടീഷ് ഇൻഡ്യയുടെ രൂപവത്കരണത്തിന് ഒരു "ഫെഡറേഷൻ ഓഫ് ഇന്ത്യ" രൂപീകരിക്കാനുള്ള വ്യവസ്ഥ ചെയ്തു.
• നാട്ടുരാജ്യങ്ങളിൽ"നേരിട്ടുള്ള തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ ആമുഖം അവതരിപ്പിച്ചു. അതിനായി ഏഴ് ദശലക്ഷത്തിൽ നിന്ന് മുപ്പത്തിയഞ്ച് ദശലക്ഷം ആളുകളെ ഫ്രാഞ്ചൈസിയായി വർദ്ധിച്ചു.
• പ്രവിശ്യകളുടെ ഭാഗിക പുനഃസംഘടനം നടന്നു.
• ബോംബെയിൽ നിന്ന് സിന്ധ് വേർപിരിക്കപ്പെട്ടു.
• ബിഹാർ, ഒറീസ്സ എന്നീ സംസ്ഥാനങ്ങൾ വ്യത്യസ്ത പ്രവിശ്യകളായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു.
• ബർമ്മ പൂർണ്ണമായും ഇന്ത്യയിൽ നിന്ന് വേർപെട്ടു.

ഏഡൻ(Aden) ഇന്ത്യയിൽ നിന്നും വേർപിരിക്കപ്പെടുകയും പ്രത്യേകമായി ക്രൗൺ കോളനി എന്ന പേരിൽ സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു.

• പ്രവിശ്യാ അസംബ്ലികളുടെ അംഗത്വത്തിൽ മാറ്റം വരുത്തിയതുകൊണ്ട്,തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ഇന്ത്യൻ പ്രതിനിധികളുടെ എണ്ണം ഉൾപ്പെടുത്തി മഹാഭൂരിപക്ഷം ഉള്ള പാർട്ടിക്കാർക്ക് ഗവൺമെന്റുകൾ രൂപീകരിക്കാൻ നിയമിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു.
• ഫെഡറൽ കോടതികൾ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു.
• പ്രവിശ്യാതലത്തിൽ സ്വേച്ഛാധിപത്യത്തിന്റെ പ്രാധാന്യ പരിമിതികൾക്ക് വിധേയമായിരുന്നു:
• പ്രവിശ്യ ഗവർണർമാർക്ക് പ്രധാന അധികാരങ്ങൾ നിലനിർത്തി.
• ഉത്തരവാദിത്ത ഭരണകൂടത്തെ സസ്പെൻഡ് ചെയ്യാൻ ,ബ്രിട്ടീഷ് അധികാരികൾക്ക് അധികാരം നിലനിർത്തി.

നാട്ടുരാജാക്കന്മാരായ ഭരണാധികാരികളുടെ എതിർപ്പ് കാരണം ഫെഡറേഷൻ ഓഫ് ഇന്ത്യ സ്ഥാപിക്കാൻ ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്ന നിയമത്തിന്റെ ഭാഗങ്ങൾ നടപ്പായില്ല. ആ നിയമത്തിന്റെ ബാക്കിയുള്ള ഭാഗം 1937 ൽ പ്രാബല്യത്തിൽ വന്നു.ആ നിയമത്തിനു കീഴിൽ ആദ്യ തെരഞ്ഞെടുപ്പും നടന്നു.

പശ്ചാത്തലം

ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ ഇന്ത്യ ബ്രിട്ടീഷുകാർക്ക് നൽകിയ സംഭാവനകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ബ്രിട്ടീഷുകാർ ഇന്ത്യയെ കൂടുതൽ സ്വാധീനം ചെലുത്താൻ വേണ്ടി ഭരണഘടന പരമായ മാറ്റത്തിനാണ് ഗവൺമെൻറ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ആക്ട് 1919ൽ കൊണ്ടുവന്നത്. പ്രവിശ്യകളിൽ ഇന്ത്യയിൽ ദ്വിഭരണം നടത്തുക എന്നതായിരുന്നു നിയമത്തിൻറെ പ്രത്യേകത. അതായത് വിദ്യാഭ്യാസം പോലുള്ള മേഖലകളിൽ പ്രവിശ്യയിലെ നിയമനിർമ്മാണ ഉത്തരവാദികളായ മന്ത്രിമാരുടെ ചുമതലയും ആഭ്യന്തരം ധനകാര്യം മുതലായ ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള ചുമതലകൾ ബ്രിട്ടീഷ് നിയമിച്ച പ്രവിശ്യാ ഗവർണർ മാർക്കും അധികാരം നൽകി ഇന്ത്യ ഗവൺമെന്റിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഗവൺമെൻറ്ന് കൂടുതൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തുക എന്നതായിരുന്നു ആ നിയമത്തിൻറെ ലക്ഷ്യം .എന്നാൽ ഇന്ത്യൻ രാഷ്ട്രീയക്കാരുടെ ഇടയിൽ ദ്വിഭരണ പരീക്ഷണം അസ്വസ്ഥത ഉണ്ടാക്കി. 1919-ലെ ഈ നിയമത്തിനെ പറ്റി സൈമൺ കമ്മീഷൻ അന്വേഷണം നടത്തി റിപ്പോർട്ട് നൽകുകയും ചെയ്തു സൈമൺ കമ്മീഷൻ ഇന്ത്യയിൽ തെളിവുകൾ എടുക്കുന്ന സമയത്ത് സൈമൺ കമ്മീഷനെതിരെ ഇന്ത്യയിൽ വലിയ രീതിയിൽ എതിർപ്പുകൾ നേരിട്ടു ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ രാഷ്ട്രീയ കക്ഷിയായ ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ കോൺഗ്രസ് സൈമൺ കമ്മീഷനെ അംഗീകരിച്ചിരുന്നില്ല കൂടുതൽ ഇന്ത്യക്കാരെ ഉൾപ്പെടുത്തി ഒരു പുതിയ ഭരണഘടന രൂപീകരിക്കാനുള്ള ശ്രമത്തിനിടെ ഭാഗമായി 1930 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ ഒരു വട്ടമേശ സമ്മേളനം നടന്നിരുന്നു ഇന്ത്യയിലെ പ്രമുഖ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളുടെ പ്രതിനിധികളും നാട്ടുരാജ്യങ്ങളിലെ പ്രതിനിധികളും അതിൽ പങ്കെടുത്തു ഇന്ത്യൻ ഫെഡറൽ സംവിധാനം നടപ്പാക്കുന്നതിനുവേണ്ടി തത്ത്വത്തിൽ ഇവർ തമ്മിൽ ധാരണയായി എങ്കിലും കോൺഗ്രസും മുസ്ലിം പ്രതിനിധികളും എങ്ങനെ നടപ്പാക്കും എന്നത് സംബന്ധിച്ച് എതിർപ്പുണ്ടായിരുന്നു പുതുതായി അധികാരത്തിൽവന്ന ന്യൂ കൺസർവേറ്റീവ് ഭരണകൂടം സ്വന്തം നിർദ്ദേശങ്ങളുമായി(white paper,march 1933) മുന്നോട്ടു പോയി. വിൻസ്റ്റൻ ചർച്ചിൽ ഇന്ത്യയും മറ്റ് കൺസർവേറ്റർമാരുടെ എതിർപ്പിനെ തുടർന്ന് 1933 ഏപ്രിൽ 1934 നിർദ്ദേശങ്ങൾ തയ്യാറാക്കിയത് ലോഡ് ലിൻലിത്ഗൗ അധ്യക്ഷനായ സംയുക്ത പാർലമെൻററി സെലക്ട് കമ്മിറ്റിയാണ്. ബിൽ എതിരാളികളുടെ തത്ത്വശാസ്ത്രത്തെ ബഹുമാനിയ്ക്കുന്നതായും സ്വന്തം പാർട്ടിയിലെ വികാരങ്ങൾ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്താൻ താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ലെന്നും കൺസർവേറ്റീവ് ലീഡർ സ്റ്റാൻലി ബാൾഡ്വിൻ നടത്തിയ പ്രസംഗത്തിനു ശേഷം ഡിസംബറിൽ ഹൗസ് ഓഫ് കോമൺസ് സംയുക്ത സമിതി റിപ്പോർട്ട് അംഗീകരിച്ചു. വൈറ്റ് പേപ്പർൻറെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഗവൺമെൻറ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ബിൽ രൂപപ്പെടുത്തി 473 ക്ലാേസുകളും 16 ഷെഡ്യൂളുകളും ഉൾപ്പെടുന്ന സംവാദങ്ങളുടെ റിപ്പോർട്ടുകൾ ഹാൻസാർഡിന്റെ 4000 പേജുകൾ എടുത്തു. കമ്മറ്റിയുടെ ഘട്ടത്തിലും അതിനുശേഷവും ജനക്കൂട്ടത്തെ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ രക്ഷാകേന്ദ്രങ്ങൾ ശക്തിപ്പെട്ടു കേന്ദ്ര ദൈവസഭയുടെ നിയമസഭയുടെ ലോവർ ഹൗസ് പരോക്ഷ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് പുനസ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടിയായ ലേബർ പാർട്ടി ഇന്ത്യയ്ക്ക് പ്രത്യേക ഡൊമെയിൻ സ്റ്റാറ്റസ്( പുത്രികാ പദവി )വാഗ്ദാനം ചെയ്യാത്തതിനാൽ ബില്ലിനെ മൂന്നാം വായനയെ എതിർത്തു . ബില്ലിന് രാജകീയ സമ്മതം ലഭിച്ചു. അങ്ങനെ 1935 ഓഗസ്റ്റ് രണ്ടിന് നിയമം പാസായി'

അധിക വായനയ്ക്ക്

• Bridge, Carl. Holding India to the Empire: The British Conservative Party and the 1935 Constitution (Oriental University Press, 1986).
• Butler, Rab (1971). The Art of the Possible. London: Hamish Hamilton. ISBN 978-0241020074. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (help)(his memoirs)
• James, Robert Rhodes (1970). Churchill: A Study in Failure 1900–1939. London: Weidenfeld and Nicolson. ISBN 9780297820154. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (help)
• Muldoon, Andrew. Empire, politics and the creation of the 1935 India Act: last act of the raj (Routledge, 2016).

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ

• Text of the Act as originally enacted in 1935, from OPSI
• The Act as amended up to 15 August 1943 Archived 2014-07-26 at the Wayback Machine., from the Indian Law Ministry