കലിംഗ മാഘ
1215-ൽ പൊളന്നരുവയിലെ പരാക്രമ പാണ്ഡ്യൻ രണ്ടാമനിൽ നിന്ന് സിംഹാസനം പിടിച്ചെടുത്ത കലിംഗ സാമ്രാജ്യത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ആക്രമണകാരിയായിരുന്നു കലിംഗ മാഘ അല്ലെങ്കിൽ ഗംഗാരാജ കലിംഗ വിജയബാഹു (തമിഴ്: கலிங்க மாகൻ / கலிங்க மாகோன் / கங்கராஜ காலிங்க விஜயவாகு மகன், സിംഹള: कोलिंग मागोग, Odia: କଳିଙ୍ଗ ମଘା) [3] തന്റെ അധികാരത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാനുള്ള ശ്രമത്തിൽ ശ്രീലങ്കയുടെ തെക്കും പടിഞ്ഞാറും പർവതപ്രദേശങ്ങളിലേക്ക് സിംഹളർ വൻതോതിൽ കുടിയേറുന്നത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭരണകാലം കണ്ടു. രാജരത എന്നറിയപ്പെടുന്ന ദ്വീപിലെ തദ്ദേശീയ ശക്തിയുടെ പരമ്പരാഗത വടക്കൻ സീറ്റിൽ തന്റെ ഇരിപ്പിടം നേടിയ അവസാന ഭരണാധികാരിയാണ് മാഘ.[4] വടക്കുഭാഗത്തുള്ള സിംഹള ശക്തിയെ അദ്ദേഹം തകർത്തത് അത്രമാത്രം വ്യാപകമായിരുന്നു. രാജരതയുടെ എല്ലാ പിൻഗാമി രാജ്യങ്ങളും പ്രാഥമികമായി ദ്വീപിന്റെ തെക്ക് ഭാഗത്താണ് നിലനിന്നിരുന്നത്.
| കലിംഗ മാഘ | |
|---|---|
| Gangaraja Kalinga Vijayabahu | |
| ഭരണകാലം | 1215–1236 |
| ജന്മസ്ഥലം | Kalinga |
| മുൻഗാമി | Parakrama Pandyan II |
| പിൻഗാമി | Parakramabahu II (as King of Dambadeniya) |
| രാജകൊട്ടാരം | Chodaganga[1][2] |
മാഘയെക്കുറിച്ച് നിരവധി ഊഹങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്. ഈ ഊഹങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ കിഴക്കൻ ഗംഗ രാജാവായി നിർവചിക്കുന്നത് മുതൽ പൊളന്നരുവയിലെ കലിംഗ ലോകേശ്വര സ്ഥാപിച്ച സിംഹളീസ് കലിംഗ രാജവംശത്തിലെ അംഗം വരെയുണ്ട്. ചില ചരിത്രകാരന്മാർ അദ്ദേഹത്തെ ജാഫ്ന തമിഴ് വൃത്താന്തങ്ങളിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കുന്ന കുലങ്കയൻ സിങ്കൈ അരിയൻ [5]എന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നു. കുളങ്ക യഥാർത്ഥത്തിൽ കലിംഗയുടെ വ്യതിയാനമാണെന്ന് പ്രസ്താവിക്കുന്നു. കുലോത്തുംഗ ചോള മൂന്നാമൻ ഗംഗരാജ കലിംഗ വിജയബാഹു എന്ന പേരിൽ പൊളന്നറുവയിലെ രാജാവായി കലിംഗ മാഘയെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചതായി ട്രിങ്കോമാലി ജില്ലയിലെ ഗോമരൻകടവാലയിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തിയ ഒരു തമിഴ് ലിഖിതം തെളിയിക്കുന്നു.[6]
ഉത്ഭവ സിദ്ധാന്തങ്ങൾ
തിരുത്തുകകലിംഗ മാഘയുടെ കൃത്യമായ ഉത്ഭവം അജ്ഞാതമാണ്. എന്നിരുന്നാലും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് കാരണം, കലിംഗയിൽ നിന്നാണ് അദ്ദേഹം പലപ്പോഴും പരാമർശിക്കപ്പെടുന്നത്. ഇത് പ്രധാനമായും ഇന്നത്തെ ഒഡീഷയ്‌ക്കൊപ്പം ആന്ധ്രാപ്രദേശിന്റെയും തെലങ്കാനയുടെയും ചില വടക്കൻ ഭാഗങ്ങളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്ന ഒരു ചരിത്ര സ്ഥലമാണ്.[7][8] ഇന്ദ്രപാലന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, കലിംഗ രാജ്യം ഭരിച്ചിരുന്ന കിഴക്കൻ ഗംഗ രാജവംശത്തിന്റെതാണ് കലിംഗ മാഘ. സിംഹള രാജ്യത്തിന്റെ കലിംഗ ശാഖയുമായും പൊളന്നരുവയിലെ നിസ്സാങ്ക മല്ല ദേവയുമായും അദ്ദേഹത്തിന് ബന്ധമുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു. കിഴക്കൻ ഗംഗാ രാജവംശം പടിഞ്ഞാറൻ ഗംഗകളുടെയും തഞ്ചൂരിലെ ചാലൂക്യ-ചോളരുടെയും വൈവാഹിക സഖ്യത്തോടെയാണ് ഉടലെടുത്തത്.
വൈകി വന്ന ഒരു ഊഹം അദ്ദേഹത്തെ ജാഫ്ന രാജ്യത്തിന്റെ സ്ഥാപകനായും ആര്യചക്രവർത്തിയായും രാജവംശത്തിലെ ആദ്യത്തെ രാജാവായും തിരിച്ചറിയുന്നു. ജാഫ്നയിലെ പിൽക്കാലത്തെ പല തമിഴ് കൃതികളും, കലിംഗയിലെ കിഴക്കൻ ഗംഗാ രാജവംശത്തിലെ കലിംഗ മാഘയെ ജാഫ്നയിലെ ആര്യചക്രവർത്തി രാജാക്കന്മാരുമായി തെറ്റിദ്ധരിക്കുന്നു. അവർ യഥാർത്ഥത്തിൽ സിംഹള രാജ്യത്തിന്റെ ആര്യ (പാണ്ഡ്യ) ശാഖയിൽ പെടുന്നു. പാണ്ഡ്യ രാജ്യത്തെ തെങ്കാശി മേഖലയിൽ നിന്നുള്ളവരാണ്. എന്നാൽ ഈ ഊഹത്തിന് സിംഹള, തമിഴ് രേഖകളിൽ വൈരുദ്ധ്യങ്ങളുണ്ട്. "കേരളത്തിലെ കൂലിപ്പടയാളികളുടെ സൈന്യത്തോടൊപ്പം വന്ന കലിംഗയിൽ നിന്നുള്ള പ്ലേഗ്" എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന കലിംഗ മാഘയും ആര്യന്റേതല്ലെങ്കിലും പാണ്ഡ്യൻ ബ്രാഹ്മണ സേനാപതി എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന ആര്യ ചക്രവർത്തിനും തമ്മിൽ വ്യക്തമായ വ്യത്യാസം കാണിക്കുന്നതായി ഒരു പാലി വിവരണമായ കുലവംശത്തിൽ പറയുന്നു. ആര്യ ചക്രവർത്തിയെ ഒരു പാണ്ഡ്യൻ ബ്രാഹ്മിൻ ജനറലായി വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. പാണ്ഡ്യാന്റെ ആര്യ ശാഖയല്ലെങ്കിലും ആര്യ ബ്രഹ്മണ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു ആര്യൻ, പക്ഷേ ഇപ്പോഴും വളരെ ശക്തനാണ്".[9][10] കൈലയ മലൈ എന്ന ജാഫ്നാ ചരിത്രരേഖയും ജാഫ്ന രാജ്യത്തിന്റെ സ്ഥാപകനെ വിവരിക്കുന്നത് രാമനാഥപുരവുമായി ബന്ധമുള്ള ഒരു പാണ്ഡ്യനാണെന്നും രാജാവില്ലാതെ വിവിധ അധിനിവേശങ്ങളാൽ കഷ്ടപ്പെടുന്ന ജനതയെ രക്ഷിക്കാനും ജാഫ്ന ഭരിക്കാനും ആവശ്യപ്പെട്ടു. ആര്യചക്രവർത്തി ജാഫ്നയിലെ ഭരണകാലത്ത് എഴുതിയ സെകരചെക്കരമല രാജാക്കന്മാരുടെ നേരിട്ടുള്ള പൂർവ്വികർ 512 അരിയർ (ബ്രാഹ്മണ പുരോഹിത ജാതി) വിഭാഗത്തിൽ പെട്ടവരാണെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു പറയുന്നു. രാമേശ്വരം ഹിന്ദു ക്ഷേത്രത്തിലെ പശുപത വിഭാഗത്തിൽ പെട്ടവരും, 512 പേരിൽ രണ്ടുപേരും അരിയാർ രാജാക്കന്മാരായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടതായും സ്രോതസ്സ് അവകാശപ്പെടുന്നു. രാജാക്കന്മാരുടെ നേരിട്ടുള്ള പൂർവ്വികൻ പാണ്ഡ്യരാജ്യത്തിലെ ഒരു എഴുത്തുകാരനായിരുന്നുവെന്നും രാജാവിനെ സഹായിക്കാൻ മറ്റ് രാജ്യങ്ങളുമായുള്ള യുദ്ധത്തിൽ അദ്ദേഹത്തെ വിളിച്ചിരുന്നുവെന്നും ഇത് വിശദീകരിക്കുന്നു. കൂടാതെ രാജാക്കന്മാരുടെ പൂർവ്വികർ ഹൊയ്‌സാലയിലെയും കർണാടകയിലെയും രാജാക്കന്മാർക്കെതിരെ യുദ്ധം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെന്ന് ജാഫനയിലെ ഇന്നത്തെ രാജകുടുംബം പോലും മഹാപാണ്ഡ്യന്റെ വംശപരമ്പരയ്ക്ക് പകരം കശ്യപ ഗോത്രത്തിന്റെ ബ്രാഹ്മണ ഉത്ഭവം അവകാശപ്പെടുന്നു.[11] [12]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ K. M. De Silva,History of Ceylon: From the earliest times to 1505. 2v, Ceylon University Press, 1960, p.691
- ↑ Rasanayagam, M., Ancient Jaffna, p303-304
- ↑ Wright, Arnold (1907-01-01). Twentieth Century Impressions of Ceylon: Its History, People, Commerce, Industries, and Resources (in ഇംഗ്ലീഷ്). Asian Educational Services. ISBN 9788120613355.
- ↑ Chattopadhyaya, Haraprasad (1994). Ethnic unrest in modern Sri Lanka: an account of Tamil-Sinhalese race relations. M.D. Publications Pvt. Ltd. ISBN 9788185880525. Retrieved 24 February 2012.
- ↑ Sivaratnam, C. (1968-01-01). The Tamils in Early Ceylon (in ഇംഗ്ലീഷ്). Author.
- ↑ "இலங்கை தமிழர் வரலாறு: புதிய தகவல்களைக் கூறும் 13ஆம் நூற்றாண்டு கல்வெட்டு". 22 November 2021.
- ↑ "Kalinga | ancient region, India". Encyclopedia Britannica (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2017-03-14.
- ↑ Wenzlhuemer, Roland (2008-01-23). From Coffee to Tea Cultivation in Ceylon, 1880-1900: An Economic and Social History (in ഇംഗ്ലീഷ്). BRILL. ISBN 9789047432173.
- ↑ "The Chulawamsa, p132 (description of Magha), p204 (description of Arya Chakrawarti)" (PDF).
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) - ↑ "The Chulawamsa, p132 (description of Magha), p204 (description of Arya Chakrawarti)" (PDF).
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) - ↑ Pathamanathan, The Kingdom of Jaffna, p. 9
- ↑ {{Cite web|title=Kailaya malai p 84|url=https://noolaham.net/project/540/53990/53990.pdf%7Curl-status=live}[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി] |{{Cite web|title=The History of the Current Royal Family of Jaffna|url=https://www.jaffnaroyalfamily.org/royalfamily.html
External links
തിരുത്തുക- [1] Resources on Sri Lankan history.
- [2] Archived 2004-08-12 at the Wayback Machine. An account of the shift of Sinhalese power to the south of Sri Lanka.