ഊൺ ചിയു സെങ് (1916 – 31 മാർച്ച് 2022) സിംഗപ്പൂരിലെ ഒരു ഫിസിഷ്യൻ ആയിരുന്നു, രാജ്യത്തെ ആദ്യത്തെ ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റുകളിലും പ്രസവചികിത്സവിദഗ്ധരിലും ഒരാളായി അറിയപ്പെടുന്നു. പെനാംഗിൽ ജനിച്ച അവർ ഇന്ത്യയിലും സിംഗപ്പൂരിലും പഠിച്ചു, സ്വകാര്യ പ്രാക്ടീസ് ആരംഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് കണ്ടാങ് കെർബൗ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലി ചെയ്തു.

ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും

തിരുത്തുക

1916-ൽ ബ്രിട്ടീഷ് മലയയിലെ പെനാങ്ങിലാണ് ഓൺ ജനിച്ചത്. അവരുടെ അച്ഛൻ ചൈനയിൽ ജനിച്ച ഒരു ബിസിനസുകാരനായിരുന്നു. പത്ത് മക്കളിൽ ഇളയവളായ അവർ 1930-കളിൽ നഴ്‌സായി ജോലി ചെയ്തിരുന്നുവെങ്കിലും അവരുടെ ആറ് സഹോദരന്മാരിൽ ഒരാൾ അവരെ ഒരു ഫിസിഷ്യൻ ആയി ജോലി ചെയ്യാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു. [1] 1940 ൽ കിംഗ് എഡ്വേർഡ് ഏഴാമൻ കോളേജ് ഓഫ് മെഡിസിനിൽ മെട്രിക്കുലേഷൻ നേടിയെങ്കിലും രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത് ഇന്ത്യയിലേക്ക് മാറേണ്ടി വന്നു. [2] ഇന്ത്യയിൽ, അവർ മുംബൈയിലെ വിൽസൺ കോളേജിൽ നിന്ന് രണ്ടാം ഉയർന്ന ക്ലാസോടെ ബിരുദം നേടി, തുടർന്ന് ഡൽഹി ആസ്ഥാനമായുള്ള ലേഡി ഹാർഡിംഗ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ ചേർന്നു. [1] 1946 ജൂണിൽ സിംഗപ്പൂരിലേക്ക് മടങ്ങിയ അവർ കിംഗ് എഡ്വേർഡ് VII കോളേജ് ഓഫ് മെഡിസിനിൽ പഠനം പുനരാരംഭിക്കുകയും 1948-ൽ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിലും ശസ്ത്രക്രിയയിലും ബിരുദം നേടി. [1] [3]

1955-ൽ, ഓൺ ബ്രിട്ടീഷ് റോയൽ കോളേജ് ഓഫ് ഒബ്‌സ്റ്റട്രീഷ്യൻസ് ആൻഡ് ഗൈനക്കോളജിസ്റ്റുകളിൽ അംഗമായി. രാജ്യത്തെ മുൻനിര പ്രസവചികിത്സ, ഗൈനക്കോളജി വിദഗ്ധരിൽ ഒരാളായി കണ്ടാങ് കെർബൗ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ജോലി ചെയ്ത അവർ 1959-ൽ സ്വന്തം സ്വകാര്യ ക്ലിനിക്ക് തുറന്നു. 1961-ൽ സിംഗപ്പൂരിലെ മിഡ്‌വൈവ്‌സ് ബോർഡിൽ നിയമിതയായി.

1984 മുതൽ 2000 വരെ അവർ സിംഗപ്പൂർ ശ്രീ നാരായണൻ മിഷൻ വയോജന ഭവനത്തിന്റെ മെഡിക്കൽ കമ്മിറ്റി അംഗമായിരുന്നു. [4] 1991-ൽ അവർ ഒരു ഫിസിഷ്യനായി വിരമിച്ചു, തുടർന്ന് ഡിമെൻഷ്യ ബാധിതരെ സഹായിക്കാൻ അവൾ സ്വയം സമർപ്പിച്ചു; സിംഗപ്പൂരിലെ ആദ്യത്തെ ഡിമെൻഷ്യ ഹോം, [5] അപെക്സ് ഹാർമണി ലോഡ്ജ് സ്ഥാപിക്കാൻ അവർ സഹായിച്ചു, 1999-ൽ സ്ഥാപിതമായത് മുതൽ 2012 വരെ അതിന്റെ ചെയർപേഴ്സണായിരുന്നു.

പിന്നീടുള്ള വർഷങ്ങൾ

തിരുത്തുക

2013-ൽ ഊണിന് ഡിമെൻഷ്യ ഉണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തി. 2022 ജനുവരിയിൽ, അവൾക്ക് കോവിഡ്-19 പോസിറ്റീവ് പരീക്ഷിച്ചു; അവൾ സുഖം പ്രാപിച്ചെങ്കിലും, തുടർന്നുള്ള മാസങ്ങളിൽ അവളുടെ വിശപ്പും കാഴ്ചയും നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോൾ അവളുടെ ആരോഗ്യം വഷളാകാൻ തുടങ്ങി. 2022 മാർച്ച് 31-ന് 106-ാം വയസ്സിൽ അവൾ മരിച്ചു. പ്രസിഡന്റ് ഹലീമ യാക്കോബ് ഫേസ്‌ബുക്കിൽ ഊണിന് ആദരാഞ്ജലി അർപ്പിച്ചു: "ദുർബലമായ സമൂഹങ്ങൾക്കുള്ള അവളുടെ സേവനത്തിന് അവർ ഓർമ്മിക്കപ്പെടും. എന്റെ ഹൃദയം അവളുടെ കുടുംബത്തിനൊപ്പമാണ്."

സ്വകാര്യ ജീവിതം

തിരുത്തുക

ഊൺ അവളുടെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ അവിവാഹിതയായിരുന്നു, ഒരു "സ്വതന്ത്ര" വ്യക്തിയായി സ്വയം വിശേഷിപ്പിച്ചിരുന്ന അവർ, പിൽക്കാലത്ത് ഒരു ഇന്തോനേഷ്യൻ വേലക്കാരിയോടൊപ്പമാണ് താമസിച്ചിരുന്നത്. സിംഗപ്പൂർ മെഡിക്കൽ അസോസിയേഷനുമായുള്ള ഒരു അഭിമുഖത്തിൽ, അഗത ക്രിസ്റ്റിയെ തന്റെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വായിക്കപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരിലൊരാളായി ഊൺ ഉദ്ധരിച്ചു: "ഞാൻ പ്രാക്ടീസ് ചെയ്തിരുന്ന കാലത്ത്, ഒരു രോഗിക്ക് പ്രസവവേദന അനുഭവപ്പെടുമ്പോഴെല്ലാം കൂടുതൽ ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല, അതിനാൽ ഞാൻ പകൽ മുറിയിൽ ഇരിക്കുമായിരുന്നു. എന്റെ പുസ്തകവുമായി ഞാൻ അവിടെ കാത്തിരിക്കുമായിരുന്നു ." [6] ഊൺ ഒരു ആവേശകരമായ മഹ്‌ജോംഗ് കളിക്കാരി കൂടിയായിരുന്നു.

അംഗീകാരം

തിരുത്തുക

പബ്ലിക് സർവീസ് മെഡൽ (2000) ഉൾപ്പെടെ സിംഗപ്പൂരിലെ ആരോഗ്യ സംരക്ഷണത്തിനുള്ള അവളുടെ സംഭാവനകൾക്ക് ഊണിന് നിരവധി അവാർഡുകൾ ലഭിച്ചു; ആരോഗ്യ മന്ത്രാലയത്തിന്റെ ലൈഫ് ടൈം അച്ചീവ്‌മെന്റ് അവാർഡ് (2011); പബ്ലിക് സർവീസ് സ്റ്റാറും (2013). 2014-ൽ സിംഗപ്പൂർ വിമൻസ് ഹാൾ ഓഫ് ഫെയിമിൽ ഊണിനെ ഉൾപ്പെടുത്തി. 2021 ജനുവരിയിൽ , സിംഗപ്പൂർ നാഷണൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ നിന്ന് അവർക്ക് ഓണററി ഡോക്ടറേറ്റ് ലഭിച്ചു.

റഫറൻസുകൾ

തിരുത്തുക
  1. 1.0 1.1 1.2 Toh, Han Chong (April 2009). "Interview with Dr Oon Chiew Seng" (PDF). Singapore Medical Association. Archived from the original (PDF) on 2022-04-20. Retrieved 2 April 2022.
  2. "Oon Chiew Seng". Singapore Women's Hall of Fame. Retrieved 2 April 2022.
  3. "A lifelong dedication to public service: In memory of Dr Oon Chiew Seng". A lifelong dedication to public service: In memory of Dr Oon Chiew Seng (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 20 April 2022.
  4. Toh, Han Chong (April 2009). "Interview with Dr Oon Chiew Seng" (PDF). Singapore Medical Association. Archived from the original (PDF) on 2022-04-20. Retrieved 2 April 2022.
  5. "Oon Chiew Seng". Singapore Women's Hall of Fame. Retrieved 2 April 2022.
  6. Toh, Han Chong (April 2009). "Interview with Dr Oon Chiew Seng" (PDF). Singapore Medical Association. Archived from the original (PDF) on 2022-04-20. Retrieved 2 April 2022.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഊൺ_ചിയു_സെങ്&oldid=4024022" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്