ആനന്ദി ഗോപാൽ ജോഷി
ഡോ. ആനന്ദിബായ് ഗോപാൽറാവു ജോഷി (31 മാർച്ച് 1865 - 26 ഫെബ്രുവരി 1887) പാശ്ചാത്യ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിലെ ബിരുദം നേടുന്ന ആദ്യത്തെ ഇന്ത്യൻ വനിതാ ഡോക്ടറായിരുന്നു. ആനന്ദി ഗോപാൽ ജോഷി അഥവാ ആനന്ദിബായ് ജോഷി എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു.
ആനന്ദി ഗോപാൽ ജോഷി | |
|---|---|
 ആനന്ദി ഗോപാൽ ജോഷി | |
| ജനനം | 31 മാർച്ച് 1865 |
| മരണം | ഫെബ്രുവരി 26, 1887 (പ്രായം 21) |
| ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | ഗോപാൽറാവു ജോഷി |
ആദ്യകാല ജീവിതം
തിരുത്തുകപൂനെയിലെ ഒരു സമ്പന്ന യാഥാസ്ഥിതിക ചിത്പവൻ ബ്രാഹ്മണ കുടുംബത്തിലാണ് ജനനം. യമുന എന്നായിരുന്നു ആദ്യത്തെ പേര്. ഗൺപത്റാവു അമൃത്‌സ്വർ ജോഷി എന്നായിരുന്നു പിതാവിന്റെ പേര്. മാതാവ് ഗംഗുബായ് ജോഷി[1]. അക്കാലത്തെ പതിവ് പോലെ, അമ്മയുടെ സമ്മർദ്ദം മൂലം ഒമ്പതാം വയസ്സിൽ തന്നേക്കാൾ 20 വയസ്സിനു മൂപ്പുള്ള ഗോപാൽ റാവു എന്ന വിഭാര്യനുമായി യമുനയുടെ വിവാഹം നടത്തപ്പെട്ടു. കല്യാണിൽ തപാൽ വകുപ്പിൽ ഗുമസ്തനായിരുന്ന ഗോപാൽ റാവുവാണ് യമുനയുടെ പേര് ആനന്ദിബായ് എന്നു മാറ്റിയത്. അദ്ദേഹത്തിന് കല്യാണിൽ നിന്ന് അലിബാഗിലേക്കും ഒടുവിൽ കൽക്കട്ടയിലേക്കും സ്ഥലം മാറ്റമുണ്ടായി. സ്ത്രീകളുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തെ പിന്തുണച്ചിരുന്ന ഒരു പുരോഗമനവാദിയായിരുന്നു ഗോപാൽ റാവു. അക്കാലത്ത് സ്ത്രീകൾക്ക് വിദ്യാഭ്യാസത്തെ പിന്തുണച്ചിരുന്ന പണ്ഡിത രമാബായിയുടെ ബന്ധു കൂടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. [2] ആ കാലഘട്ടത്തിൽ സംസ്കൃതം പഠിക്കുന്നതിലും പ്രയോജനപ്രദം ഇംഗ്ലീഷ് പഠിക്കുന്നതാണെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ അദ്ദേഹം ആനന്ദിബായിയെ ഇംഗ്ലീഷ് വിദ്യാഭ്യാസം നേടുവാൻ സഹായിച്ചു.
പതിനാലാമത്തെ വയസ്സിൽ ആനന്ദിബായി ഒരു ആൺകുട്ടിയെ പ്രസവിച്ചു, പക്ഷേ വൈദ്യസഹായം ലഭിക്കാത്തതിനാൽ ആ കുട്ടി ആകെ പത്തു ദിവസം മാത്രമേ ജീവിച്ചിരുന്നുള്ളൂ. ഇത് ആനന്ദിയുടെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു വഴിത്തിരിവായി മാറുകയും അവളെ ഒരു ഡോക്റ്റർ ആകാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. [3] ഗോപാൽറാവു അവളെ മിഷനറി സ്‌കൂളുകളിൽ ചേർക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടും പറ്റാാതെ വന്നതോടെ അവർ കൽക്കത്തയിലേക്ക് മാറി. അവിടെ അവൾ സംസ്കൃതവും ഇംഗ്ലീഷും വായിക്കാനും സംസാരിക്കാനും പഠിച്ചു.
1800-കളിൽ, ഭർത്താക്കന്മാർ ഭാര്യമാരുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത് വളരെ അസാധാരണമായിരുന്നു. ആനന്ദിബായിയുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആശയത്തിൽ ഗോപാൽറാവു മതിമറന്നു, അവൾ വൈദ്യശാസ്ത്രം പഠിച്ച് ലോകത്ത് തന്റേതായ വ്യക്തിത്വം സൃഷ്ടിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു. ഒരു ദിവസം, അയാൾ അടുക്കളയിൽ വന്ന്, അവൾ മുത്തശ്ശിയോടൊപ്പം പാചകം ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു, ദേഷ്യപ്പെടാൻ തുടങ്ങി. ഭർത്താക്കന്മാർ വായിക്കുന്നതിനു പകരം പാചകമ് ചെയ്യുന്നതിന്റെ പേരിൽ ഭാര്യയെ തല്ലുന്നത് വളരെ അപൂർവമായിരുന്നു. ജോഷിയുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തോടുള്ള അഭിനിവേശം ഗോപാൽറാവു വളർന്നപ്പോൾ, അദ്ദേഹം അവളെ ഫിലാഡൽഫിയൻ മിഷനറിയായിരുന്ന മിസിസ് കാർപെന്ററിനൊപ്പം മെഡിസിൻ പഠിക്കാൻ അമേരിക്കയിലേക്ക് അയച്ചു. തന്റെ യാത്രയ്ക്ക് മുമ്പ്, 1883-ൽ അവൾ ഒരു പൊതു ഹാളിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു. വനിതാ ഡോക്ടർമാരുടെ അഭാവത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത് അവർ പറഞ്ഞു, "ഞാൻ സ്വയം സന്നദ്ധസേവനം ചെയ്യുന്നു." [4] ഒരു സാഹചര്യത്തിലും മിഡ്‌വൈഫറി പര്യാപ്തമല്ലെന്നും ഈ ക്ലാസുകൾ പഠിപ്പിക്കുന്ന ഇൻസ്ട്രക്ടർമാർക്ക് യാഥാസ്ഥിതിക വീക്ഷണങ്ങളുണ്ടെന്നും അവർ പരാമർശിച്ചു. അവളുടെ ശ്രമത്തിൽ അതൃപ്തി തോന്നിയപ്പോൾ ഗോപാൽറാവു ഒടുവിൽ അമേരിക്കയിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്തു. അദ്ദേഹം ഫിലാഡൽഫിയയിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും അവൾ പഠനം പൂർത്തിയാക്കി ഡോക്ടറായി.
ഭർത്താവ്, തിയോഡിഷ്യ എന്നിവരുടെ സ്വാധീനങ്ങൾ
തിരുത്തുകഗോപാൽ റാവു അവളെ വൈദ്യശാസ്ത്രം പഠിക്കാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. 1880-ൽ അദ്ദേഹം പ്രശസ്ത അമേരിക്കൻ മിഷനറിയായ റോയൽ വൈൽഡറിന് ഒരു കത്ത് അയച്ചു, യുഎസിൽ തനിക്ക് അനുയോജ്യമായ ഒരു തസ്തികയെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കാനുള്ള ഭാര്യയുടെ താൽപ്പര്യം പ്രസ്താവിച്ചു. [5] വൈൽഡർ തന്റെ പ്രിൻസ്റ്റണിന്റെ മിഷനറി റിവ്യൂവിൽ കത്തിടപാടുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ന്യൂജേഴ്‌സിയിലെ റോസെല്ലിലെ താമസക്കാരിയായ തിയോഡിഷ്യ കാർപെന്റർ തന്റെ ദന്തഡോക്ടറെ കാണാൻ കാത്തിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ യാദൃശ്ചികമായി ഇത് വായിച്ചു. മെഡിസിൻ പഠിക്കാനുള്ള ആനന്ദിബായിയുടെ ആഗ്രഹവും, ഗോപാൽറാവു ഭാര്യക്ക് നൽകിയ പിന്തുണയും കണ്ട് ആകൃഷ്ടയായ അവർ ആനന്ദിബായിക്ക് കത്തെഴുതി. തിയോഡിഷ്യ ആനന്ദിബായിയും അടുത്ത സൗഹൃദം വളർത്തിയെടുക്കുകയും പരസ്പരം "അമ്മായി" എന്നും "അനന്തരവൾ" എന്നും വിളിക്കാനും തുടങ്ങി. പിന്നീട്, ആനന്ദി ബായി യുഎസിൽ [6] [7] താമസിക്കുന്ന സമയത്ത് തിയോഡിഷ്യ ആനന്ദിബായിക്ക് റോഷെലിൽ ആതിഥേയത്വം വഹിച്ചു.
ജോഷി ദമ്പതികൾ കൽക്കത്തയിലായിരുന്നപ്പോൾ ആനന്ദിബായിയുടെ ആരോഗ്യനില വഷളായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവൾക്ക് ബലഹീനത, നിരന്തരമായ തലവേദന, ഇടയ്ക്കിടെയുള്ള പനി, ശ്വാസതടസ്സം എന്നിവ അനുഭവപ്പെട്ടു. തിയോഡിഷ്യ അമേരിക്കയിൽ നിന്ന് മരുന്നുകൾ അയച്ചുകൊടുത്തു. എങ്കിലും ഫലമൂണ്ടായില്ല. 1883-ൽ ഗോപാൽറാവു സെറാംപൂരിലേക്ക് സ്ഥലം മാറ്റപ്പെട്ടു, ആരോഗ്യനില മോശമായിട്ടും ആനന്ദിബായിയെ അവളുടെ മെഡിക്കൽ പഠനത്തിനായി അമേരിക്കയിലേക്ക് അയക്കാൻ അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. ആശങ്കയുണ്ടെങ്കിലും ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസം നേടി മറ്റ് സ്ത്രീകൾക്ക് മാതൃകയാകാൻ ഗോപാൽറാവു അവളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി.
തോർബോൺ എന്നു പേരുള്ള ഒരു ഭിഷഗ്വര ദമ്പതികൾ ആനന്ദിബായി പെൻസിൽവാനിയയിലെ വുമൺസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിൽ അപേക്ഷിക്കാൻ നിർദ്ദേശിച്ചു. പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങളിൽ ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസം നേടാനുള്ള ആനന്ദിബായിയുടെ പദ്ധതികളെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞ യാഥാസ്ഥിതിക ബ്രാഹ്മണ സമൂഹം അവളെ ശക്തമായി അപലപിച്ചു.
അമേരിക്കയിലേക്ക് പോയി മെഡിക്കൽ ബിരുദം നേടാനുള്ള തന്റെ തീരുമാനം വിശദീകരിച്ചുകൊണ്ട് ആനന്ദിബായി സെറാംപൂർ കോളേജ് ഹാളിൽ സമൂഹത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്തു. [8] താനും ഭർത്താവും അനുഭവിച്ച പീഡനങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവൾ ചർച്ച ചെയ്തു. ഇന്ത്യയിൽ വനിതാ ഡോക്ടർമാരുടെ ആവശ്യകത അവർ ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു, ഹിന്ദു സ്ത്രീകൾക്ക് ഹിന്ദു സ്ത്രീകൾക്ക് മികച്ച ഡോക്ടർമാരായി സേവിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് അവൾ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. [9] അവളുടെ പ്രസംഗത്തിന് നല്ല സ്വീകാര്യത ലഭിച്ചു, ഇന്ത്യയുടെ എല്ലാ ഭാഗത്തുനിന്നും സാമ്പത്തിക സംഭാവനകൾ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി.
വൈസ്രോയിയടക്കം ഇന്ത്യയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ളവരുടെ സാമ്പത്തിക സഹായവുമായി 1883 ജൂണിൽ അവർ ന്യൂയോർക്കിൽ കപ്പലിറങ്ങി. വിമൻസ് മെഡിക്കൽ കോളേജ് ഓഫ് പെൻസിൽ‌വാനിയയിൽ എൻറോൾ ചെയ്തു. 1886[10] മാർച്ച് 11-ന് എം.ഡി ബിരുദം നേടി.
അമേരിക്കയിൽ
തിരുത്തുക
ആനന്ദിബായി കൊൽക്കത്തയിൽ നിന്ന് ന്യൂയോർക്കിലേക്ക് കപ്പലിൽ യാത്ര ചെയ്തു, തോർബോൺസിന്റെ പരിചയക്കാരായ രണ്ട് ഇംഗ്ലീഷ് മിഷനറി സ്ത്രീകൾ അവളെ പരിചരിച്ചു. ന്യൂയോർക്കിൽ, തിയോഡിഷ്യ കാർപെന്റർ 1883 ജൂണിൽ അവളെ സ്വീകരിക്കാൻ എത്തിയിരുന്നു. ഫിലാഡൽഫിയയിലെ പെൻസിൽവാനിയയിലെ വുമൺസ് മെഡിക്കൽ കോളേജിന് ആനന്ദിബായ് കത്തെഴുതി, അവരുടെ മെഡിക്കൽ പ്രോഗ്രാമിലേക്ക് പ്രവേശനം ആവശ്യപ്പെട്ടു, [11] ഇത് ലോകത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ വനിതാ മെഡിക്കൽ പ്രോഗ്രാമായിരുന്നു. കോളേജിന്റെ ഡീൻ റേച്ചൽ ബോഡ്‌ലി അവൾക്ക് അംഗത്വം നൽകി.
19-ാം വയസ്സിൽ ആനന്ദിബായി തന്റെ മെഡിക്കൽ പരിശീലനം ആരംഭിച്ചു. അമേരിക്കയിൽ, തണുത്ത കാലാവസ്ഥയും അപരിചിതമായ ഭക്ഷണക്രമവും കാരണം അവളുടെ ആരോഗ്യം വഷളായിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവൾക്ക് ക്ഷയരോഗം പിടിപെട്ടു. [12] എന്നിരുന്നാലും, 1886 മാർച്ചിൽ അവൾ എംഡി ബിരുദം നേടി. "ആര്യൻ ഹിന്ദുക്കൾക്കിടയിലെ പ്രസവചികിത്സ" (ഒബ്സ്സ്റ്റെട്രിക്സ് എമംഗ് ആര്യൻ ഹിന്ദൂസ് ) എന്നതായിരുന്നു അവളുടെ പ്രബന്ധത്തിന്റെ വിഷയം.
1886-ൽ ഇന്ത്യയിൽ മടങ്ങി എത്തിയ ആനന്ദിക്ക് വൻവരവേൽപ്പ് ലഭിച്ചു. കോലാപ്പൂർ നാട്ടു രാജ്യത്ത് ആൽബർട്ട് എഡ്വേർഡ് ആശുപത്രിയിൽ നിയമിതയായി. പ്രബന്ധം ആയുർവേദ ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ നിന്നും അമേരിക്കൻ മെഡിക്കൽ പാഠപുസ്തകങ്ങളിൽ നിന്നുമുള്ള റഫറൻസുകൾ ഉപയോഗിച്ചു. [13] ബിരുദം നേടിയപ്പോൾ, വിക്ടോറിയ രാജ്ഞി അവൾക്ക് ഒരു അഭിനന്ദന സന്ദേശം അയച്ചു. [12] [14]
മരണം
തിരുത്തുക1886-ന്റെ അവസാനത്തിൽ, ആനന്ദിബായി ഇന്ത്യയിലേക്ക് മടങ്ങി, വലിയ സ്വീകരണം ലഭിച്ചു. [15] കോലാപ്പൂർ നാട്ടുരാജ്യം അവരെ പ്രാദേശിക ആൽബർട്ട് എഡ്വേർഡ് ഹോസ്പിറ്റലിലെ വനിതാ വാർഡിന്റെ ഫിസിഷ്യൻ ഇൻ-ചാർജ് ആയി നിയമിച്ചു. [16]
22 വയസ്സ് തികയുന്നതിന് മുമ്പ് 1887 ഫെബ്രുവരി 26 ന് പൂനെയിൽ വച്ച് ആനന്ദിബായി ക്ഷയരോഗം ബാധിച്ച് മരിച്ചു. അവളുടെ മരണത്തിന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് തന്നെ അവൾ ക്ഷീണിതയായിരുന്നു, നിരന്തരമായ ബലഹീനതകൾ അനുഭവപ്പെട്ടു. അമേരിക്കയിൽ നിന്ന് മെഡിസിൻ അയച്ചുകൊടുത്തെങ്കിലും ഫലമുണ്ടായില്ല, മരണം വരെ അവൾ മെഡിസിൻ പഠിച്ചു. അവളുടെ മരണത്തിൽ ഇന്ത്യയൊട്ടാകെ ദുഃഖം രേഖപ്പെടുത്തി. അവളുടെ ചിതാഭസ്മം തിയോഡിഷ്യ കാർപെന്ററിന് അയച്ചു, അവർ ന്യൂയോർക്കിലെ പോക്ക്‌കീപ്‌സിയിലെ പോക്ക്‌കീപ്‌സി ഗ്രാമീണ സെമിത്തേരിയിലെ അവളുടെ കുടുംബ സെമിത്തേരിയിൽ സ്ഥാപിച്ചു. ആനന്ദി ജോഷി ഒരു ഹിന്ദു ബ്രാഹ്മണ പെൺകുട്ടിയാണെന്നും വിദേശത്ത് വിദ്യാഭ്യാസം നേടുകയും മെഡിക്കൽ ബിരുദം നേടുകയും ചെയ്ത ആദ്യ ഇന്ത്യൻ വനിതയാണെന്നും ലിഖിതത്തിൽ പറയുന്നു. [17]
പൈതൃകം
തിരുത്തുക1888-ൽ അമേരിക്കൻ ഫെമിനിസ്റ്റ് എഴുത്തുകാരി കരോലിൻ വെൽസ് ഹീലി ഡാൾ ജോഷിയുടെ ജീവചരിത്രം എഴുതി. [18] ഡാൾ ജോഷിയുമായി പരിചയപ്പെടുകയും അവളെ വളരെയധികം ആരാധിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും, ജീവചരിത്രത്തിലെ ചില കാര്യങ്ങൾ, പ്രത്യേകിച്ച് ഗോപാൽറാവു ജോഷിയോടുള്ള അതിന്റെ പരുഷമായ പെരുമാറ്റം എന്നിവയെക്കുറിച്ച് എഴുതിയിരുന്നത് ജോഷിയുടെ സുഹൃത്തുക്കൾക്കിടയിൽ തർക്കത്തിന് കാരണമായി. [19]
അവളുടെ ജീവിതത്തെ ആസ്പദമാക്കി കമലകർ സാരംഗ് സംവിധാനം ചെയ്ത "ആനന്ദി ഗോപാൽ" എന്ന പേരിൽ ഒരു ഹിന്ദി പരമ്പര ദൂരദർശൻ സംപ്രേക്ഷണം ചെയ്തു. ശ്രീകൃഷ്ണ ജനാർദൻ ജോഷി തന്റെ മറാത്തി നോവലായ ആനന്ദി ഗോപാലിൽ അവളുടെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു സാങ്കൽപ്പിക വിവരണം എഴുതി, അത് രാം ജി ജോഗ്ലേക്കർ അതേ പേരിൽ ഒരു നാടകമായി രൂപാന്തരപ്പെടുത്തി. [20]
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ ദി ലൈഫ് ഓഫ് ഡോ. ആനന്ദിബായി ജോഷി, ഗൂഗിൾ ബുക്ക്സ്
- ↑
{{cite news}}: Empty citation (help) - ↑
{{cite news}}: Empty citation (help) - ↑ "This woman in 1883 had the best answer to the question of why a girl would want to be a doctor". 28 July 2014.
- ↑ Naskar, Dipankar (2014). "Some Women of Inspiration: A Glance on Women Empowerment & Development in India". Global Journal of HUMAN-SOCIAL SCIENCE: D History, Archaeology & Anthropology. 14 (5): 51.
- ↑ Pripas-Kapit, Sarah. Educating Women Physicians of the World: International Students of the Woman's Medical College of Pennsylvania, 1883-1911 (PhD). University of California, Los Angeles.
- ↑
{{cite news}}: Empty citation (help) - ↑
{{cite news}}: Empty citation (help) - ↑ Pripas-Kapit, Sarah. Educating Women Physicians of the World: International Students of the Woman's Medical College of Pennsylvania, 1883-1911 (PhD). University of California, Los Angeles.
- ↑ "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". Archived from the original on 2013-06-17. Retrieved 2013-03-09.
- ↑ Scan of letter Archived 2018-09-29 at the Wayback Machine. from Anandibai Joshi to Alfred Jones, 28 June 1883; DUCOM Archives
- ↑ 12.0 12.1
{{cite news}}: Empty citation (help) - ↑ Pripas-Kapit, Sarah. Educating Women Physicians of the World: International Students of the Woman's Medical College of Pennsylvania, 1883-1911 (PhD). University of California, Los Angeles.
- ↑
{{cite news}}: Empty citation (help) - ↑
{{cite news}}: Empty citation (help) - ↑ "Who is Anandi Gopal Joshi to whom Google dedicated a Doodle?". India Today (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 31 March 2018.
- ↑
{{cite news}}: Empty citation (help) - ↑ The Life of Dr. Anandabai Joshee: A Kinswoman of the Pundita Ramabai Archived 2018-09-29 at the Wayback Machine., published by Roberts Brothers, Boston
- ↑ Pripas-Kapit, Sarah. Educating Women Physicians of the World: International Students of the Woman's Medical College of Pennsylvania, 1883-1911 (PhD). University of California, Los Angeles.
- ↑ "Who is Anandi Gopal Joshi to whom Google dedicated a Doodle?". India Today (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 31 March 2018.