ടാസ്മാൻ കടൽ
ഓസ്ട്രേലിയയ്ക്കും ന്യൂസിലൻഡിനും ഇടയിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ദക്ഷിണ പസഫിക് സമുദ്രത്തിലെ ഒരു ചെറിയ സമുദ്രമാണ് ടാസ്മാൻ കടൽ. (Māori: Te Tai-o-Rehua[1], ഫലകം:Lang-pih) ഒരു വശത്ത്‌ നിന്ന് മറുവശത്തേക്ക് ഏകദേശം 2,000 കിലോമീറ്റർ (1,200 മൈൽ) ദൂരമുള്ള ഇതിൻറെ, വടക്ക് നിന്ന് തെക്കൻ ദിക്കിലേയ്ക്കുള്ള ദൂരം 2,800 കിലോമീറ്റർ (1,700 മൈൽ) ആണ്. ആദ്യ യൂറോപ്യൻ ഡച്ച് പര്യവേക്ഷകനായ ആബെൽ ജാൻസൂൺ ടാസ്മാന്റെ പേരിലാണ് ഈ കടൽ അറിയപ്പെടുന്നത്. ബ്രിട്ടീഷ് പര്യവേക്ഷകനായ ക്യാപ്റ്റൻ ജെയിംസ് കുക്ക് പിന്നീട് 1770 കളിൽ തന്റെ ആദ്യ പര്യവേക്ഷണ യാത്രയുടെ ഭാഗമായി ടാസ്മാൻ കടലിലൂടെ വ്യാപകമായി സഞ്ചരിച്ചിരുന്നു.[2]
| ടാസ്മാൻ കടൽ | |
|---|---|
 Location | |
 ടാസ്മാൻ കടലിന്റെ ഭൂപടം | |
| Location | പടിഞ്ഞാറൻ പസഫിക് സമുദ്രം |
| Coordinates | 40°S 160°E / 40°S 160°E |
| Type | Sea |
| Basin countries | ഓസ്‌ട്രേലിയ, ന്യൂസിലൻഡ് |
| Max. length | 2,800 കി.മീ (9,200,000 അടി) |
| Max. width | 2,200 കി.മീ (7,200,000 അടി) |
| Surface area | 2,300,000 കി.m2 (2.5×1013 sq ft) |
| Islands | ലോർഡ് ഹോവ് ദ്വീപ്, നോർഫോക്ക് ദ്വീപ് |
| Benches | ലോർഡ് ഹോവ് വേ റൈസ് |
| Settlements | ന്യൂകാസ്റ്റിൽ, സിഡ്നി, വോളൻഗോങ്, ഓക്ക്ലാൻഡ്, വെല്ലിംഗ്ടൺ, ഹോബാർട്ട്, ന്യൂ പ്ലിമൗത്, വംഗാനുയി |
ഓസ്ട്രേലിയൻ, ന്യൂസിലാന്റ് ഇംഗ്ലീഷുഭാഷകളിൽ ടാസ്മാൻ കടലിനെ അനൗപചാരികമായി ഡിച്ച് എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ന്യൂസിലാന്റിൽ നിന്ന് ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്ക് യാത്ര ചെയ്യുക, അല്ലെങ്കിൽ തിരിച്ചും എന്നാണ് ക്രോസിങ് ദി ഡിച്ച് കൊണ്ട് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. ടാസ്മാൻ കടലിനായി ഉപയോഗിക്കുന്ന "ദി ഡിച്ച്" എന്ന ചെറിയ പദം വടക്കൻ അറ്റ്ലാന്റിക് സമുദ്രത്തെ "കുളം" എന്ന് വിളിക്കുന്നതിനോട് താരതമ്യപ്പെടുത്താവുന്നതാണ്.
കാലാവസ്ഥ
തിരുത്തുകപടിഞ്ഞാറ് നിന്ന് കിഴക്കോട്ട് പോകുന്ന ന്യുനമർദ്ദം കടലിന്റെ തെക്ക് കടന്നുപോകുന്നു. ഈ കാറ്റിന്റെ വടക്കൻ പരിധി 40 ° S ന് അടുത്താണ്. തെക്കൻ ശൈത്യകാലത്ത്, ഏപ്രിൽ മുതൽ ഒക്ടോബർ വരെ, പടിഞ്ഞാറ് നിന്ന് ഈ കാറ്റിന്റെ വടക്കൻ ശാഖ വടക്ക് ദിശ മാറ്റുകയും വാണിജ്യ കാറ്റിനെതിരെ ഉയരുകയും ചെയ്യുന്നു. അതിനാൽ, ഈ കാലയളവിൽ തെക്ക് പടിഞ്ഞാറ് നിന്ന് കടലിന് പതിവായി കാറ്റ് ലഭിക്കുന്നു. ഓസ്ട്രേലിയൻ വേനൽക്കാലത്ത് (നവംബർ മുതൽ മാർച്ച് വരെ), വാണിജ്യ കാറ്റിന്റെ തെക്കൻ ശാഖ പടിഞ്ഞാറൻ കാറ്റിനെതിരെ ഉയർന്ന് പ്രദേശത്ത് കൂടുതൽ കാറ്റിന്റെ പ്രവർത്തനം ഉണ്ടാക്കുന്നു. [3]
ഭൂമിശാസ്ത്രം
തിരുത്തുക2,250 കിലോമീറ്റർ (1,400 മൈൽ) വീതിയും 2,300,000 കിലോമീറ്റർ (1,400,000 മൈൽ) വിസ്തൃതിയുമുള്ള ജലാശയത്തെ കടൽ ചുറ്റുന്നു. [2] കടലിന്റെ ആഴം 5,493 മീറ്റർ (18,022 അടി) ആണ്. [4] കടലിന്റെ അടിത്തറ ഗ്ലോബിഗെറിന ഓസ് ഉപയോഗിച്ചാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. ന്യൂ കാലിഡോണിയയുടെ തെക്ക് ഭാഗത്തും ടെറ്റോപോഡ് ഓയിസിന്റെ ഒരു ചെറിയ മേഖല കാണപ്പെടുന്നു. തെക്ക് 30 ° S വരെ സിലൈഷ്യസ് ഓയിസ് കാണാം.[5]
വിപുലീകരണം
തിരുത്തുകഇന്റർനാഷണൽ ഹൈഡ്രോഗ്രാഫിക് ഓർഗനൈസേഷൻ ടാസ്മാൻ കടലിന്റെ പരിധി ഇപ്രകാരം നിർവചിക്കുന്നു:[6]
പടിഞ്ഞാറ് ഗാബോ ദ്വീപിൽ നിന്ന് (കേപ് ഹൗവിന് സമീപം, 37 ° 30'S) ഈസ്റ്റ് സിസ്റ്റർ ദ്വീപിന്റെ വടക്കുകിഴക്കൻ പോയിന്റിലേക്ക് (148 ° E), അവിടെ നിന്ന് 148 മത് മെറിഡിയൻ വഴി ഫ്ലിൻഡേഴ്സ് ദ്വീപിലേക്ക്; ഈ ദ്വീപിനപ്പുറം വാൻസിറ്റാർട്ട് ഷോൾസിന്റെ കിഴക്ക് ഭാഗത്തേക്ക് [കേപ്] ബാരൻ ദ്വീപിലേക്കും കേപ് ബാരൻ ([കേപ്] ബാരൻ ദ്വീപിന്റെ കിഴക്കേ അറ്റത്ത്) മുതൽ ടാസ്മാനിയയിലെ എഡ്ഡിസ്റ്റോൺ പോയിന്റ് (41 ° S) വരെയും അവിടെ നിന്ന് കിഴക്കോട്ടും ടാസ്മാനിയയുടെ തെക്കേ പോയിന്റായ സൗത്ത് ഈസ്റ്റ് കേപ്പ് മുതൽ തീരം വരെയും.
വടക്ക് ഭാഗത്ത് ഓസ്ട്രേലിയൻ തീരത്ത് നിന്ന് 30 ° S ന് സമാന്തരമായി എലിസബത്ത് റീഫിന്റെയും സൗത്ത് ഈസ്റ്റ് റോക്കിന്റെയും (31 ° 47′S 159 ° 18′E) കിഴക്ക് ഭാഗങ്ങളിലേക്ക് ചേരുന്ന ഒരു വരി വരെ, തുടർന്ന് ഈ വരിയിലൂടെ തെക്കോട്ട് സൗത്ത് ഈസ്റ്റ് റോക്ക് ലോർഡ് ഹോവ് ദ്വീപിന്റെ ഔട്ട്‌ലിയർ].
വടക്കുകിഴക്കൻ ഭാഗത്ത് തെക്ക് കിഴക്കൻ പാറയിൽ നിന്ന് മൂന്ന് കിംഗ്സ് ദ്വീപുകളുടെ (34 ° 10′S 172 ° 10′E) വടക്ക് ഭാഗത്തേക്ക്, തുടർന്ന് ന്യൂസിലാന്റിലെ നോർത്ത് കേപ്പിലേക്ക്.
കിഴക്ക്
കുക്ക് കടലിടുക്കിൽ. കേപ് പല്ലിസർ (എൻ‌ഗാവി), കേപ് ക്യാമ്പ്‌ബെല്ലിലെ വിളക്കുമാടം (ടെ കറക) എന്നിവിടങ്ങളിലെ തെക്ക് അറ്റത്ത് ചേരുന്ന ഒരു വരി.
ഫോവക്സ് കടലിടുക്കിൽ (46 ° 45'S). സ്റ്റ്യൂവാർട്ട് ദ്വീപിന്റെ (റാകിയൂറ) ഈസ്റ്റ് ഹെഡ് (47'02'S) മായി വൈപപ പോയിന്റിൽ (168 ° 33'E) ദൃഷ്‌ടിയുമായി ചേരുന്ന ഒരു വരി.
തെക്കുകിഴക്കൻ ഭാഗത്ത് തെക്ക് പടിഞ്ഞാറൻ കേപ്പ്, സ്റ്റിവാർട്ട് ദ്വീപ്, സ്നേറസ് (48 ° S, 166 ° 30'E) വഴി നോർത്ത് വെസ്റ്റ് കേപ്പ്, ഓക്ക്ലാൻഡ് ദ്വീപ് (50 ° 30′S 166 ° 10′E) അതിന്റെ തെക്കേ പോയിന്റിലേക്ക്.
തെക്ക് ഭാഗത്ത് ഓക്ക്ലാൻഡ് ദ്വീപിന്റെ തെക്കേ പോയിന്റിൽ (50 ° 55′S 166 ° 0′E) ടാസ്മാനിയയുടെ തെക്കൻ പോയിന്റായ സൗത്ത് ഈസ്റ്റ് കേപ്പിലേക്ക് ചേരുന്നു.
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Rāwiri Taonui. Tapa whenua – naming places – Events, maps and European influences, Te Ara – the Encyclopedia of New Zealand, Ministry for Culture and Heritage. ISBN 978-0-478-18451-8. Updated 1 March 2009. Retrieved 24 February 2011
- ↑ 2.0 2.1 "Tasman Sea". Encyclopædia Britannica. Retrieved 3 January 2018.
- ↑ Rotschi & Lemasson 1967, പുറം. 54.
- ↑ "Depth of the sea" (PDF). Retrieved 23 April 2018.
- ↑ Rotschi & Lemasson 1967, പുറം. 51.
- ↑ "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition" (PDF). International Hydrographic Organization. 1953. p. 36. Archived from the original (PDF) on 2011-10-08. Retrieved 23 September 2016.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുക- Rotschi, H.; Lemasson, L. (1967), Oceanography of the Coral and Tasman Seas (PDF), Oceanogr Marine Biol Ann Rev, ASIN B00KJ0X6D4
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
Tasman Sea എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധമുള്ള കൂടുതൽ പ്രമാണങ്ങൾ (വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിൽ)
