മലാക്ക സുൽത്താനേറ്റ്

മലേഷ്യയിലെ മലാക്കാ കേന്ദ്രീകരിച്ച ഒരു
(Malacca Sultanate എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

ഇന്നത്തെ മലേഷ്യയിലെ മലാക്കാ കേന്ദ്രീകരിച്ച് നിലനിന്നിരുന്ന ഒരു മലായ് സുൽത്താനേറ്റായിരുന്നു മലാക്ക സുൽത്താനേറ്റ്. (മലായ്: കെസുൽത്താനൻ മേലായു മേലക; ജാവി സ്ക്രിപ്റ്റ്: کسلطانن ملايو ملاک) പരമ്പരാഗത ചരിത്ര പ്രബന്ധത്തിലെ അടയാളങ്ങളിൽ ക്രി.വർഷം 1400 ഇസ്‌കന്ദർ ഷാ എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന പരമേശ്വര രാജാവിന്റെ (സിംഗപ്പൂർ രാജാവ്) കീഴിൽ സിംഗപുര സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ സ്ഥാപക വർഷമായി കണക്കാക്കുന്നു.[1]:245–246 പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിൽ സുൽത്താനേറ്റിന്റെ ശക്തിയുടെ ഉന്നതിയിൽ, അതിന്റെ തലസ്ഥാനം അക്കാലത്തെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കേന്ദ്രമായി വളർന്നു. മലയ് ഉപദ്വീപ്, റിയാവു ദ്വീപുകൾ, ഇന്നത്തെ ഇന്തോനേഷ്യയിലെ സുമാത്രയുടെ വടക്കൻ തീരത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗം എന്നിവ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന പ്രദേശങ്ങൾവറെ ഈ സുൽത്താനേറ്റിൻറെ പ്രദേശ പരിധിയിൽപ്പെട്ടിരുന്നു.[2]

മലാക്കയിലെ മലായ് സുൽത്താനേറ്റ്

کسلطانن ملايو ملاک
Kesultanan Melayu Melaka
1400–1511
പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സുൽത്താനേറ്റിന്റെ വ്യാപ്തി
പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സുൽത്താനേറ്റിന്റെ വ്യാപ്തി
തലസ്ഥാനംമലാക്ക
പൊതുവായ ഭാഷകൾക്ലാസിക്കൽ മലായ്
മതം
സുന്നി ഇസ്ലാം
ഭരണസമ്പ്രദായംരാജവാഴ്ച
സുൽത്താൻ 
• 1400–1414
പരമേശ്വര
• 1414–1424
മെഗാത് ഇസ്‌കന്ദർ ഷാ
• 1424–1444
മുഹമ്മദ് ഷാ
• 1444–1446
അബു സ്യാഹിദ് ഷാ
• 1446–1459
മുസാഫർ ഷാ
• 1459–1477
മൻസൂർ ഷാ
• 1477–1488
അലാവുദ്ദീൻ റിയാത്ത് ഷാ
• 1488–1511
മഹ്മൂദ് ഷാ
• 1511–1513
അഹ്മദ് ഷാ
ബെന്ദഹാര 
• 1400–1412 (first)
തുൻ പെർപതിഹ് പെർമുക്ക ബെർജാജർ
• 1445–1456
തുൻ അലി
• 1456–1498
തുൻ പെരക്
• 1498–1500
തുൻ പെർപതിഹ് പുതിഹ്
• 1500–1510
തുൻ മുത്തഹിർ
• 1510–1511
പദുക തുവാൻ
ചരിത്രം 
• Established
1400
1511
നാണയവ്യവസ്ഥടിൻ ഇൻ‌ഗോട്ട്, തദ്ദേശീയ സ്വർണ്ണ, വെള്ളി നാണയങ്ങൾ
മുൻപ്
ശേഷം
സിംഗപുര സാമ്രാജ്യം
ജോഹർ സുൽത്താനേറ്റ്
പേരക് സുൽത്താനേറ്റ്
പഹാങ് സുൽത്താനേറ്റ്
പോർച്ചുഗീസ് മലാക്ക

തിരക്കേറിയ ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര വ്യാപാര തുറമുഖമെന്ന നിലയിൽ, ഇസ്‌ലാമിക പഠനത്തിനും പ്രചാരണത്തിനുമുള്ള കേന്ദ്രമായി മലാക്ക ഉയർന്നുവന്നു. മലായ് ഭാഷ, സാഹിത്യം, കല എന്നിവയുടെ വികസനം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. ദ്വീപസമൂഹത്തിലെ മലായ് സുൽത്താനേറ്റുകളുടെ സുവർണ്ണ കാലഘട്ടത്തെ ഇത് വിശേഷിപ്പിച്ചു. അതിൽ ക്ലാസിക്കൽ മലയ് ഭാഷ മാരിടൈം തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയുടെ ഭാഷയായി മാറി. ജാവി ലിപി സാംസ്കാരിക, മത, ബൗദ്ധിക കൈമാറ്റത്തിനുള്ള പ്രാഥമിക മാധ്യമമായി മാറി. ഈ ബൗദ്ധികവും ആത്മീയവും സാംസ്കാരികവുമായ സംഭവവികാസങ്ങളിലൂടെയാണ് മലാക്കൻ യുഗം സാക്ഷിയായി ഈ പ്രദേശത്തെ മലയവൽക്കരണവും തുടർന്നുള്ള ഒരു ആലം മേലായുടെ രൂപീകരണത്തിലൂടെ മലായ് സംസ്കാരം തലമുറ വഴി കൈമാറിയത്. [3][4]

1511-ൽ മലാക്കയുടെ തലസ്ഥാനം പോർച്ചുഗീസ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ കീഴിലായതോടെ അവസാന സുൽത്താനായ മഹ്മൂദ് ഷായെ (റി. 1488–1511) തന്റെ സാമ്രാജ്യത്തിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ ദൂരങ്ങളിലേക്ക് തിരിച്ചുപോകാൻ നിർബന്ധിതനാക്കി. അവിടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സന്തതികൾ ജോഹോർ, പെരക് എന്നീ പുതിയ ഭരണ രാജവംശങ്ങൾ സ്ഥാപിച്ചു. സുൽത്താനേറ്റിന്റെ രാഷ്ട്രീയ സാംസ്കാരിക പാരമ്പര്യം ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നു. നൂറ്റാണ്ടുകളായി മലായ്-മുസ്ലീം നാഗരികതയുടെ മാതൃകയായി മലാക്ക ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്നു. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലും വ്യാപാരം, നയതന്ത്രം, ഭരണം എന്നീ സംവിധാനങ്ങൾ നിലനിന്നിരുന്നു. മലയ രാജത്വത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സമകാലിക ധാരണ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിൽ തുടരുകയും ചെയ്യുന്ന പരമാധികാരത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യക്തമായ മലായ് സങ്കൽപ്പമായ ദൗലത്ത് പോലുള്ള ആശയങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. [5] മലാക്കയുടെ പതനത്തിലൂടെ മലായ് ദ്വീപസമൂഹത്തിൽ രാജ്യം ഒരു പുതിയ മുസ്‌ലിം സാമ്രാജ്യമായി ഉയർന്നുവന്നപ്പോൾ ബ്രൂണെയുടെ തുറമുഖങ്ങൾ ഒരു പുതിയ പ്രവേശന കേന്ദ്രമായി മാറുകയും അതിലൂടെ നേട്ടമുണ്ടാകുകയും ചെയ്തു. ബ്രൂണൈയിലെ ഭരണാധികാരി ഇസ്‌ലാം മതം സ്വീകരിച്ചതിനുശേഷം പോർച്ചുഗീസ് അധിനിവേശത്തിൽ നിന്ന് പലായനം ചെയ്ത നിരവധി മുസ്‌ലിം വ്യാപാരികളെ ഇവിടം ആകർഷിച്ചു.[6][7]

ചരിത്രം തിരുത്തുക

ആദ്യകാല അടിസ്ഥാനം തിരുത്തുക

പതിനൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ചോള സാമ്രാജ്യം നടത്തിയ കടന്നാക്രമണങ്ങളുടെ പരമ്പര ഒരിക്കൽ ശ്രീവിജയയുടെ മഹത്ത്വകരമായ സാമ്രാജ്യത്തെ ദുർബലപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. പതിമൂന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ, ഇതിനകം ഛിന്നഭിന്നമായ ശ്രീവിജയ, ജാവനീസ് രാജാവായ കെർതനേഗര സിങ്കസാരിയുടെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചുപറ്റി. 2006-ൽ സുമാത്രയെ കീഴടക്കാൻ പമലായു യുദ്ധയാത്ര നടത്തി. 2007 ആയപ്പോഴേക്കും സിംഹസാരി നാവിക യുദ്ധസേന ജംബിയെയും പാലെംബാങ്ങിനെയും വിജയകരമായി കൊള്ളയടിച്ചു. ശ്രീവിജയയുടെ പിൻഗാമിയായ മലായു ധർമ്മസ്രയയെ മുട്ടുകുത്തിച്ചു. 2008-ൽ സിങ്കസാരിയുടെ പിൻഗാമിയായി മജപഹിത് ഈ പ്രദേശം ഭരിച്ചു.

മലായ് അന്നൽസ് പറയുന്നതനുസരിച്ച്, മഹാനായ അലക്സാണ്ടറിന്റെ പിൻ‌ഗാമിയെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന പാലെംബാങ്ങിൽ നിന്നുള്ള ഒരു രാജകുമാരൻ ശ്രീ ത്രീ ബുവാന, 1299-ൽ കപ്പൽ കയറി തെമസെക്കിൽ വന്നിറങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് വർഷങ്ങളോളം ബിന്റാൻ ദ്വീപിൽ താമസിച്ചു. [8] ശ്രീവിജയയോടുള്ള വിശ്വസ്ത സേവനങ്ങൾക്ക് പേരുകേട്ട ഒറാങ് ലോട്ട് (സീ പീപ്പിൾ) ക്രമേണ അദ്ദേഹത്തെ സിംഗപുര എന്ന പുതിയ രാജ്യത്തിന്റെ രാജാവാക്കി. ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, പാക്സ് മംഗോളിക്ക കാലഘട്ടത്തോട് അനുബന്ധിച്ച് സിംഗപുര വികസിക്കുകയും ഒരു ചെറിയ വ്യാപാര സൈനികത്താവളത്തിൽ നിന്ന് യുവാൻ രാജവംശവുമായി ശക്തമായ ബന്ധമുള്ള അന്താരാഷ്ട്ര വ്യാപാര കേന്ദ്രമായി ഉയരുകയും ചെയ്തു.

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. Cœdès, George (1968). The Indianized states of Southeast Asia. University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-0368-1.
  2. Ahmad Sarji 2011, പുറം. 119
  3. Barnard 2004, പുറം. 7
  4. Andaya & Andaya 1984, പുറം. 55
  5. Ahmad Sarji 2011, പുറം. 109
  6. P. M. Holt; Ann K. S. Lambton; Bernard Lewis (21 April 1977). The Cambridge History of Islam:. Cambridge University Press. pp. 129–. ISBN 978-0-521-29137-8.
  7. Barbara Watson Andaya; Leonard Y. Andaya (19 February 2015). A History of Early Modern Southeast Asia, 1400–1830. Cambridge University Press. pp. 159–. ISBN 978-0-521-88992-6.
  8. Abshire 2011, പുറം. 18&19

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക് തിരുത്തുക

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=മലാക്ക_സുൽത്താനേറ്റ്&oldid=3451578" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്