മഡോണ ഓഫ് ഫോളിഗ്നൊ
ഇറ്റാലിയൻ നവോത്ഥാന ചിത്രകാരനായ റാഫേൽ വരച്ച ഒരു ചിത്രമാണ് മഡോണ ഓഫ് ഫോളിഗ്നോ. തടി പാനലിൽ ആദ്യം വരച്ച ഈ ചിത്രം പിന്നീട് ക്യാൻവാസിലേക്ക് മാറ്റി.
Madonna of Foligno | |
---|---|
കലാകാരൻ | Raphael |
വർഷം | 1511 |
തരം | Oil on wood, transferred to canvas |
അളവുകൾ | 320 cm × 194 cm (130 ഇഞ്ച് × 76 ഇഞ്ച്) |
സ്ഥാനം | Pinacoteca Vaticana, Vatican City |
ചരിത്രം
തിരുത്തുക1511-ൽ ജൂലിയസ് രണ്ടാമൻ മാർപ്പാപ്പയുടെ ചേംബർലെയിനായ സിഗിസ്മോണ്ടോ ഡി കോണ്ടിക്ക് വേണ്ടിയാണ് ഈ ചിത്രം ചിത്രീകരിച്ചത്. റോമിലെ ക്യാപിറ്റോലിൻ ഹില്ലിലെ (ഇറ്റാലിയൻ: ക്യാമ്പിഡോഗ്ലിയോ) അരാക്കോലിയിലെ സാന്താ മരിയ പള്ളിയുടെ ഉയർന്ന ബലിപീഠത്തിൽ ഈ ചിത്രം സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. [1][2] 1512-ൽ സിഗിസ്മോണ്ടോയെ അടക്കം ചെയ്തത് ഇവിടെയായിരുന്നു.
സിഗിസ്മോണ്ടി കോണ്ടിയുടെ പിൻഗാമിയായ അന്ന കോണ്ടി 1565-ൽ ഈ ചിത്രം ഫോളിഗ്നോയിലെ സെന്റ് ആനിന്റെ മഠത്തിലേക്ക് മാറ്റി. രണ്ട് നൂറ്റാണ്ടിലേറെയായി അവിടെ തുടർന്നു. അതിലൂടെയാണ് ഈ ചിത്രത്തിന് ഈ ശീർഷകം ലഭിച്ചത്.[1][2]
1799-ൽ ഈ ചിത്രം നെപ്പോളിയൻ ഫ്രാൻസിലെ പാരീസിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. അവിടെ, 1802-ൽ ചിത്രം പാനലിൽ നിന്ന് ക്യാൻവാസിലേക്ക് ഹാക്കിൻ മാറ്റി ചിത്രീകരിക്കുകയും ഹൈഡെൽബർഗിലെ റോസർ പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. [1][2] പുനഃസ്ഥാപിച്ചയാൾ ഒരു കുറിപ്പ് തയ്യാറാക്കി: "റാപ്പോർട്ടോ ഡി സിറ്റാഡിനി ഗുജോൺ വിൻസെന്റ് ടന്നേ ഇ ബെർത്തൊലെറ്റ് സുൽ റിസ്റ്റ ഔറോ ഡീ ക്വാഡ്രി ഡി റാഫെല്ലോ കോനോസ്യൂട്ടോ സോട്ടോ ഇൽ നോം ഡി മഡോണ ഡി ഫോളിഗ്നോ.("Rapporto dei cittadini Guijon Vincent Tannay e Berthollet sul ristauro dei quadri di Raffaello conosciuto sotto il nome di Madonna di Foligno.")[3]
1815-ൽ, വാട്ടർലൂ യുദ്ധത്തിനുശേഷം, ഈ ചിത്രം ഇറ്റലിയിലേക്ക് തിരിച്ചയച്ചു. അവിടെ വത്തിക്കാൻ നഗരത്തിലെ വത്തിക്കാൻ മ്യൂസിയത്തിലെ പിനാകോട്ടെക്ക വത്തിക്കാനയിൽ റാഫേലിന്റെ അവസാന ചിത്രമായ ട്രാൻസ്ഫിഗറേഷനോടൊപ്പം [1][2] ഒരു മുറിയിൽ സ്ഥാനം പിടിച്ചു.
വിവരണം
തിരുത്തുകചിത്രം ഒരു വിശുദ്ധ സംഭാഷണമാണ്, അവിടെ വിശുദ്ധ വ്യക്തികൾ തമ്മിൽ സംഭാഷണത്തിലാണെന്നും പ്രേക്ഷകരെ അവരുടെ ചർച്ചയിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്നു.[4] ഉമ്ബ്രിയൻ അല്ലെങ്കിൽ ഫ്ലോറൻടൈൻ ശൈലിയിലുള്ള ഒരു മേലാപ്പിനടിയിൽ ഇരിക്കുന്നതിനുപകരം, [2]കന്യക മാലാഖമാരാൽ ചുറ്റപ്പെട്ട് മേഘങ്ങളിൽ യേശുവിനെ ആലിംഗനം ചെയ്തുകൊണ്ട് ഇരിക്കുന്നു. അവർ ചുവന്ന, രോമങ്ങളുള്ള കുപ്പായം ധരിച്ചുകൊണ്ട് മുട്ടുകുത്തി നിൽക്കുന്ന സിഗിസ്മോണ്ട് ഡി കോണ്ടിയെ താഴത്തോട്ടു നോക്കുന്നു. സെന്റ് ജെറോം തന്റെ സിംഹത്തിനൊപ്പം കന്യകയോട് സംരക്ഷണത്തിനായി അപേക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് കോണ്ടിയെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. ഇടതുവശത്ത് മുട്ടുകുത്തി സെന്റ് ഫ്രാൻസിസ് ഓഫ് അസീസിയും, തോൽക്കുപ്പായം ധരിച്ച സെന്റ് ജോൺ ദി ബാപ്റ്റിസ്റ്റ് നിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. വിശുദ്ധ ജോൺ യേശുവിനെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചുകൊണ്ട് നമ്മിലേക്ക് തന്നെ വ്യക്തമായി നോക്കുന്നു. അതേസമയം സെന്റ് ഫ്രാൻസിസ് നമ്മെ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുകയും ക്രിസ്തു കുട്ടിയെ നോക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. മനുഷ്യർക്കിടയിൽ ഭൂമിയിലെ വിശുദ്ധരെ സ്വർഗ്ഗത്തിലെ സെറാഫ് ഹോസ്റ്റുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ദൂതനെയും പിന്നിൽ ഫോളിഗ്നോയുടെ ഗോപുരങ്ങളെയും ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.[1][2][3][4][5]
റാഫേലിന്റെ റോമൻ കാലഘട്ടത്തിൽ വരച്ച ഈ ചിത്രം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കലാപരമായ പക്വതയുടെ തെളിവാണ്. ചിത്രത്തിന്റെ ഘടന, കളറിംഗ്, രൂപം എന്നിവ ഇതിന് തെളിവാണ്.[3]
അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജന്മനാടായ ഫോളിഗ്നോയിലെ ഉപരോധസമയത്ത് തന്റെ സമീപം പൊട്ടിത്തെറിച്ച ഷെല്ലിന്റെ അതിജീവനത്തിന്റെ സ്മരണയ്ക്കായി കോണ്ടി ഈ ചിത്രം ചിത്രീകരിക്കാൻ നിയോഗിച്ചു. തന്റെ സുരക്ഷയുടെ സ്വർഗ്ഗീയ ഇടപെടലിന് അദ്ദേഹം ബഹുമാനിച്ചു. [2][3][4][5]ചരിത്രകാരനായ മാസിമോ പോളിഡോറോയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഈ ചിത്രം യുഎഫ്ഒ വെബ്സൈറ്റുകൾ ഒരു പറക്കും തളിക തകർന്നതിന്റെ തെളിവായി ഉപയോഗിച്ചു. നിങ്ങൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ കാണുന്നത് സിഗിസ്മോണ്ടോ കോണ്ടിയുടെ വീടും ഒരു ഫയർബോളുമാണെന്നാണ് പോളിഡോറോ പറയുന്നത്. ഈ സമയത്ത് ചിത്രകാരന്മാർ "പ്രതീകാത്മക അർത്ഥങ്ങൾ ക്രമരഹിതമായിട്ടല്ലാതെ" ഉപയോഗിച്ചു. മാലാഖ ഒരു അടയാളം പിടിച്ചിരിക്കുന്നതിൽ ഒന്നും എഴുതിയിട്ടില്ല. പോളിഡോറോ പറയുന്നതനുസരിച്ച്, ഒപ്പിൽ എഴുതാൻ ആഗ്രഹിച്ച കന്യകയോടുള്ള "നന്ദി" എന്താണെന്ന് റാഫേലിനോട് പറയുന്നതിന് മുമ്പ് സിഗിസ്മോണ്ടോ മരിച്ചു. പോളിഡോറോ യുഎഫ്ഒയോട് വിശദീകരിക്കുന്നത്. "ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ യൂറോപ്യന്മാരുടെ കണ്ണുകളാൽ പുനർവ്യാഖ്യാനം ചെയ്യുന്നത് മറ്റ് സംസ്കാരങ്ങളുടെ അനന്തരഫലമാണ്."[6]
ചിത്രകാരനെക്കുറിച്ച്
തിരുത്തുകനവോത്ഥാനകാല ഇറ്റലിയിലെ ചിത്രകാരനും ശില്പിയുമായിരുന്നു റാഫേൽ. പിതാവായ ജിയോവാനി സാന്റി ഡ്യൂക്കിന്റെ കൊട്ടാരം ചിത്രകാരനായിരുന്നു. പിതാവ് തന്നെയായിരുന്നു റാഫേലിന്റെ ആദ്യ ഗുരു. പതിനഞ്ചാം വയസ്സിൽ റാഫേൽ പ്രശസ്ത ചിത്രകാരനായിരുന്ന പിയെട്രോ പെറുഗിനോയുടെ കീഴിൽ പരിശീലനം നേടി. 1502-ൽ പെറുഗിനോയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്ന പിന്റുറിക്ക്യോയുടെ ക്ഷണം സ്വീകരിച്ച് റാഫേൽ സിയേനയിലേക്ക് പോയി. 1504-ലെ കന്യകയുടെ വിവാഹം (Wedding of the Virgin) ആണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ പ്രധാന രചനയായി കണക്കാക്കുന്നത്. റാഫേൽ തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാനത്തെ 12 വർഷങ്ങൾ കഴിച്ചുകൂട്ടിയതും പ്രശസ്തമായ രചനകളിലധികവും നടത്തിയതും റോമിൽ വച്ചായിരുന്നു. രൂപത്തിന്റെ വ്യക്തത, രചനാരീതി, മനുഷ്യന്റെ ആഡംബരത്തിന്റെ നിയോപ്ലാറ്റോണിക് ആദർശത്തിന്റെ ദൃശ്യനേട്ടം എന്നിവയിലൂടെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ പ്രശംസിക്കപ്പെടുന്നു.[7] റാഫേൽ ഒരു "നാടോടികളുടെ" ജീവിതം നയിച്ചു, വടക്കൻ ഇറ്റലിയിലെ വിവിധ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു. 1504 മുതൽ ഫ്ലോറൻസിൽ കൂടുതൽ സമയം ചെലവഴിച്ചു.
ഇതും കാണുക
തിരുത്തുകഅവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Champlin, J; Perkins, C, eds. (1913). Cyclopedia of Painters and Paintings. Vol. 3. New York: Charles Scribner's Sons. p. 138.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 Masters in Art: A Series of Illustrated Monographs. Vol. 1. Boston: Bates & Guild Company. 1900. p. 38.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 Ricci, C (2003) [1914]. Vatican: Its History Its Treasures. Kessinger Publishing. p. 216. ISBN 0-7661-3941-7.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Hersey, G (1993). High Renaissance art in St. Peter's and the Vatican: An Interpretive Guide. Chicago: University of Chicago Press. p. 124. ISBN 0-226-32781-7.
- ↑ 5.0 5.1 Potter, M (1912). The Vatican: Being a Brief History of the Palace, and an account of the Principal Art Treasures within its Walls. Boston: The Botolph Society. p. 308.
- ↑ Polidoro, Massimo (2018). "Does the Vatican Hold a Painting of a UFO?". Skeptical Inquirer. 42 (3). Committee for Skeptical Inquiry: 19.
- ↑ On Neoplatonism, see Chapter 4, "The Real and the Imaginary", in Kleinbub, Christian K., Vision and the Visionary in Raphael, 2011, Penn State Press, ISBN 0271037040, 9780271037042