വിക്കിപീഡിയ

കാഫിർ

(Kafir എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

ഇസ്‌ലാമിക പാരമ്പര്യത്തിൽ, ഇസ്‌ലാം അനുസരിച്ച് ദൈവത്തെ അവിശ്വസിക്കുകയോ, ദൈവത്തിന്റെ അധികാരാവകാശങ്ങളെ നിഷേധിക്കുകയോ, ഇസ്‌ലാമിക തത്വങ്ങളെ നിരസിക്കുകയോ ചെയ്യുന്ന വ്യക്തിയെ സൂചിപ്പിക്കാനായി ഉപയോഗിക്കുന്ന സാങ്കേതികപദമാണ് കാഫിർ ( അറബി: كافر‬ kāfir).[1][2][3][4]

അവിശ്വാസി, നിഷേധി, വിജാതീയൻ, നിരസിക്കുന്നവൻ, അമുസ്ലിം എന്നിങ്ങനെ വിവിധ അർത്ഥങ്ങളിൽ പൊതുവെ ഈ പദം ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്[5].

വിശ്വാസം (ഈമാൻ) എന്നതിന്റെ വിപരീതപദമായ നിഷേധം, നന്ദികേട് (കുഫ്ർ) എന്ന പദത്തിൽ നിന്നാണ് കാഫിർ എന്ന പദം രൂപപ്പെടുന്നത്.

മുശ്‌രിക് എന്നതിന് പകരമായും കാഫിർ എന്ന പദം ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാൽ ബഹുദൈവവിശ്വാസികളെയും വേദക്കാരെയും പലപ്പോഴും വേർതിരിച്ചുതന്നെ ഖുർആനിൽ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്. വേദക്കാരിലെ ക്രിസ്തീയ ത്രിത്വത്തെ ബഹുദൈവാരാധനയായി പല മുസ്‌ലിം പണ്ഡിതരും വിലയിരുത്തുന്നുണ്ടെങ്കിലും മുശ്‌രിക് എന്നോ കാഫിർ എന്നോ പറയുന്നതിന് പകരം വേദക്കാർ (people of Holy book)എന്ന് തന്നെ വിളിക്കുകയാണ് പതിവ്..

ളാലിം, ഫാസിഖ് എന്നീ പദങ്ങൾ പാപികൾക്കും അക്രമികൾക്കുമൊക്കെയായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു.

മുസ്‌ലിംകളാണെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നവർക്കെതിരെയും ചില തീവ്ര ചിന്താഗതിക്കാർ[6] കാഫിർ എന്ന് ചാപ്പ ചാർത്താറുണ്ട്[7][8][9]. ഇത്തരത്തിൽ ചെയ്യുന്നതിനെ തക്ഫീർ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നു[10]. മുസ്‌ലിം ലോകത്ത് പൊതുവെ അപലപിക്കപ്പെട്ടു വരുന്ന ഈ പ്രവണത പക്ഷെ രാഷ്ട്രീയവും തത്വചിന്താപരവുമായ തർക്കവിഷയങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും പരസ്പരം ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നുമുണ്ട്[11]. ഒരു ദിമ്മി അല്ലെങ്കിൽ മുഹിദ് എന്നത് ഒരു ഇസ്ലാമിക രാഷ്ട്രത്തിൽ നിയമപരമായ സംരക്ഷണത്തോടെ ജീവിക്കുന്ന അമുസ്‌ലിംകൾക്കുള്ള ചരിത്രപരമായ[12] പദമാണ്.[13][14][12][15]: 470  മുസ്‌ലിംകൾക്ക് പ്രത്യേകമായി നൽകിയിട്ടുള്ള ചില ചുമതലകളിൽ നിന്ന് ദിമ്മിയെ ഒഴിവാക്കിയിട്ടുണ്ട്. വോട്ടെടുപ്പ് നികുതി (ജിസിയ) അടച്ചു, എന്നാൽ ചില പണ്ഡിതന്മാരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ സ്വത്ത്, കരാർ, ബാധ്യത എന്നിവയുടെ നിയമങ്ങൾ പ്രകാരം തുല്യരായിരുന്നു,[16][17][18] എന്നാൽ മതന്യൂനപക്ഷങ്ങൾ ദിമ്മിയുടെ പദവിക്ക് വിധേയരാണെന്ന് മറ്റുള്ളവർ പറയുന്നു (ഉദാ. യഹൂദന്മാർ, സമരിയക്കാർ, ജ്ഞാനവാദികൾ, മണ്ടിയക്കാർ, സൊരാഷ്ട്രിയക്കാർ) ഇസ്ലാമിക രാഷ്ട്രങ്ങളിലെ മുസ്ലീങ്ങളുടെ പദവിയെക്കാൾ താഴ്ന്നവരായിരുന്നു.[13][14] യഹൂദന്മാരും ക്രിസ്ത്യാനികളും ജിസിയ, ഖരജ് നികുതികൾ നൽകണം,[13][14] മറ്റുള്ളവർ, നാല് മദ്ഹബിന്റെ വ്യത്യസ്ത വിധികൾ അനുസരിച്ച്, ഇസ്ലാം മതം സ്വീകരിക്കുകയോ, ജിസിയ നൽകുകയോ, നാടുകടത്തപ്പെടുകയോ അല്ലെങ്കിൽ കൊല്ലപ്പെടുകയോ ചെയ്യേണ്ടതായി വന്നേക്കാം. ഇസ്ലാമിക വധശിക്ഷ.[13][14][19][20][21][22]

പദോൽപ്പത്തി

തിരുത്തുക

ك-ف-ر (ക-ഫ-റ) എന്നീ അക്ഷരങ്ങളാൽ രൂപപ്പെടുന്ന കഫറ എന്ന ധാതുവിൽ നിന്നാണ് കാഫിർ എന്ന വാക്ക് രൂപപ്പെടുന്നത്. ഇസ്‌ലാമിലെ ഒരു സാങ്കേതിക ശബ്ദമാകുന്നതിന് മുൻപ്, വിത്ത് മണ്ണിൽ മറച്ചുവെക്കുന്നവൻ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ കർഷകൻ എന്നതിന് ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ഖുർആനിൽ ഒരു സൂക്തത്തിലും ഇതേ അർത്ഥത്തിൽ കാഫിർ എന്ന് പ്രയോഗിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്[23]. രാത്രിയുടെ ഇരുട്ടിനെ മൂടിവെക്കുന്നത് എന്ന അർത്ഥത്തിൽ കവികൾ കാഫിർ എന്ന് പ്രയോഗിച്ചു വന്നു[24]. കുഫ്ർ എന്നതാണ് നാമരൂപം. [25] [26]

ബഹുവചനം: കാഫിറൂൻ (كَافِرُونَ kāfirūna) കുഫ്ഫാർ (كفّار kuffār) അല്ലെങ്കിൽ കഫറ (كَفَرَة kafarah)

സ്ത്രീലിംഗം: കാഫിറ (كافرة kāfirah)

സ്ത്രീലിംഗം ബഹുവചനം: കാഫിറാത്ത് (كافرات kāfirāt) അല്ലെങ്കിൽ കവാഫിർ (كوافر kawāfir)

ഉപയോഗം

തിരുത്തുക

കുഫ്ർ, ശിർക്ക് എന്നീ പദങ്ങൾ ഖുർആനിലുടനീളം ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. നിഷേധം, ബഹുദൈവാരാധന എന്നീ അർത്ഥങ്ങളിലായിക്കൊണ്ട്. രണ്ടും തമ്മിൽ വ്യതിരിക്തമായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ പല മുസ്‌ലിംകളും പര്യായപദത്തെ പോലെ ഇത് പരസ്പരം മാറി ഉപയോഗിക്കാറും ഉണ്ട്[27]. എന്നാൽ ഒരു കാഫിർ (നിഷേധി) ബഹുദൈവവിശ്വാസിയായിരിക്കണമെന്ന് ഉപാധിയൊന്നുമില്ല. ഇബ്‌ലീസ് അല്ലാഹുവിനെ നിഷേധിക്കുകയോ പങ്കുചേർക്കുകയോ ചെയ്തിരുന്നില്ല, എന്നാൽ അനുസരണക്കേട് ആണ് ഇബ്‌ലീസിനെ കാഫിർ ആക്കുന്നത്[28]. വിശ്വാസപരമായ വൈജാത്യത്തിലുപരി ശത്രുപക്ഷത്തുള്ളവർ എന്ന രൂപത്തിലാണ് കാഫിർ എന്ന പ്രയോഗം ഖുർആനിൽ കാണപ്പെടുന്നത്. വിശ്വാസപരമായ വൈജാത്യങ്ങളെ കുറിക്കാനായി ഖുർആനിൽ മുശ്‌രിക് (ബഹുദൈവവിശ്വാസികൾ), വേദക്കാർ (ജൂത-ക്രൈസ്തവർ എന്നീ പദങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ചുവന്നു. മക്കയിൽ മുഹമ്മദ് നബിയോട് ശത്രുതാപരമായി നേരിട്ടവരെ സൂചിപ്പിക്കാനായാണ് കാഫിർ എന്ന പദം ആദ്യം ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടത് എന്ന് എൻസൈക്ലോപീഡിയ ഓഫ് ഇസ്‌ലാം പരാമർശിക്കുന്നു.

ഖുർആനിൽ

തിരുത്തുക

വിശ്വാസികളെയും നിഷേധികളെയും വേർതിരിക്കാനായി ഖുർആനിൽ 137 തവണ കാഫിർ/ കുഫ്ഫാർ എന്നീ വാക്കുകൾ പ്രയോഗിച്ചപ്പോൾ അതിന്റെ വിവിധരൂപങ്ങളിലായി 250 തവണ ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടതായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു[29].

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ Glasse, Cyril (1989). The New Encyclopedia of Islam (Revised 2001 ed.). New York: Altamira Press. p. 247. ISBN 978-0759101890.
  2. ↑ Sevinç, Kenan; Coleman, Thomas J.; Hood, Ralph W. (25 July 2018). "Non-Belief: An Islamic Perspective". Secularism and Nonreligion. 7: 5. doi:10.5334/snr.111.{{cite journal}}: CS1 maint: unflagged free DOI (link)
  3. ↑ Adapted from Ibn Kathir. "Types of Kufr (Disbelief)". SunnaOnline.com. Archived from the original on 5 February 2009. Retrieved 3 January 2016.
  4. ↑ Sansarian, Eliz (2000). Religious Minorities in Iran. ISBN 9781139429856.
  5. ↑ Akhtar, Shabbir (1990). A Faith for All Seasons: Islam and Western Modernity. ISBN 9780947792411.
  6. ↑ Emmanuel M. Ekwo Racism and Terrorism: Aftermath of 9/11 Author House 2010 ISBN 978-1-452-04748-5 page 143
  7. ↑ Rajan, Julie (30 January 2015). Al Qaeda's Global Crisis: The Islamic State, Takfir and the Genocide of Muslims. Routledge. p. cii. ISBN 9781317645382. Retrieved 27 August 2015.
  8. ↑ Bunt, Gary (2009). Muslims. The Other Press. p. ccxxiv. ISBN 9789839541694. Retrieved 27 August 2015.
  9. ↑ Pruniere, Gerard (1 January 2007). Darfur: The Ambiguous Genocide. Cornell University Press. p. xvi. ISBN 9780801446023. Retrieved 27 August 2015.
  10. ↑ "kafir". OxfordDictionaries.com. Archived from the original on 2015-05-12.
  11. ↑ Houtsma, M. Th., ed. (1993). E. J. Brill's First Encyclopaedia of Islam, 1913–1936, Volume 4. Brill. p. 619. ISBN 978-9004097902. Retrieved 29 June 2015.
  12. ↑ 12.0 12.1 Juan Eduardo Campo, ed. (12 May 2010). "dhimmi". Encyclopedia of Islam. Infobase Publishing. pp. 194–195. dhimmis are non-Muslims who live within Islamdom and have a regulated and protected status. ... In the modern period, this term has generally has occasionally been resuscitated, but it is generally obsolete.
  13. ↑ 13.0 13.1 13.2 13.3 Stillman, N.A. (1979). The Jews of Arab Lands. Jewish Publication Society. pp. 22–28. ISBN 978-0-8276-1155-9. Retrieved 2022-08-13.
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 Yeʼor, B.; Ye'ôr, B.; Kochan, M.; Littman, D. (2002). Islam and Dhimmitude: Where Civilizations Collide. Fairleigh Dickinson University Press. pp. 33–80. ISBN 978-0-8386-3942-9. Retrieved 2022-08-13.
  15. ↑ Taqi al-Modarresi, Mohammad (26 March 2016). The Laws of Islam (PDF) (PDF). Enlight Press. ISBN 978-0994240989. Retrieved 22 December 2017.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  16. ↑ H. Patrick Glenn, Legal Traditions of the World. Oxford University Press, 2007, p. 219.
  17. ↑ The French scholar Gustave Le Bon (the author of La civilisation des Arabes) writes "that despite the fact that the incidence of taxation fell more heavily on a Muslim than a non-Muslim, the non-Muslim was free to enjoy equally well with every Muslim all the privileges afforded to the citizens of the state. The only privilege that was reserved for the Muslims was the seat of the caliphate, and this, because of certain religious functions attached to it, which could not naturally be discharged by a non-Muslim." Mun'im Sirry (2014), Scriptural Polemics: The Qur'an and Other Religions, p.179. Oxford University Press. ISBN 978-0199359363.
  18. ↑ Abou El Fadl, Khaled (2007). The Great Theft: Wrestling Islam from the Extremists. HarperOne. p. 204. ISBN 978-0061189036. According to the dhimma status system, non-Muslims must pay a poll tax in return for Muslim protection and the privilege of living in Muslim territory. Per this system, non-Muslims are exempt from military service, but they are excluded from occupying high positions that involve dealing with high state interests, like being the president or prime minister of the country. In Islamic history, non-Muslims did occupy high positions, especially in matters that related to fiscal policies or tax collection.
  19. ↑ Michael Bonner (2008). Jihad in Islamic History. Princeton University Press. pp. 89–90. ISBN 978-1400827381. To begin with, there was no forced conversion, no choice between "Islam and the Sword". Islamic law, following a clear Quranic principle (2:256), prohibited any such things [...] although there have been instances of forced conversion in Islamic history, these have been exceptional.
  20. ↑ Waines (2003) "An Introduction to Islam" Cambridge University Press. p. 53
  21. ↑ Winter, T. J., & Williams, J. A. (2002). Understanding Islam and the Muslims: The Muslim Family Islam and World Peace. Louisville, Kentucky: Fons Vitae. p. 82. ISBN 978-1-887752-47-3. Quote: The laws of Muslim warfare forbid any forced conversions, and regard them as invalid if they occur.
  22. ↑ Ira M. Lapidus. Islamic Societies to the Nineteenth Century: A Global History. p. 345.
  23. ↑ (أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ) Surah 57 Al-Hadid (Iron) Ayah 20
  24. ↑ Goldziher, Ignác (1877). Mythology among the Hebrews. p. 193. Retrieved 2015-06-28.
  25. ↑ Mansour, Ahmed (24 September 2006). "Ahl al-Quran". Retrieved 11 June 2015.
  26. ↑ Kepel, Gilles (2002). Jihad: The Trail of Political Islam. Harvard University Press. p. 31. ISBN 9781845112578. Retrieved 11 June 2015.
  27. ↑ Ibn Baaz. "What is the Difference between Kufr and Shirk? [Fatawa Ibn Baaz]". Quran Sunnah Educational Programs. Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 16 June 2015.
  28. ↑ Juan Cole University of Michigan, Ann Arbor Juan Cole University of Michigan, Ann Arbor
  29. ↑ Campo, Juan Eduardo (2009). Encyclopedia of Islam. Infobase Publishing. pp. 420–22. ISBN 9781438126968.
 

ഇസ്‌ലാം മതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക. സഹായത്തിനു ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഇംഗ്ലീഷ് പതിപ്പും കാണുക.

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=കാഫിർ&oldid=3802912" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്