വിക്കിപീഡിയ

ജൂലി ബിൻഡൽ

ബ്രിട്ടീഷ് എഴുത്തുകാരിയും ആക്ടിവിസ്റ്റും
(Julie Bindel എന്ന താളിൽ നിന്നും തിരിച്ചുവിട്ടതു പ്രകാരം)

ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് റാഡിക്കൽ ഫെമിനിസ്റ്റാണ് ജൂലി ബിൻഡൽ (ജനനം: 20 ജൂലൈ 1962)[2][3][4] എഴുത്തുകാരിയും ജസ്റ്റിസ് ഫോർ വുമൺ എന്ന നിയമ പരിഷ്കരണ ഗ്രൂപ്പിന്റെ സഹസ്ഥാപകയുമാണ്. 1991 മുതൽ അക്രമാസക്തമായ കൊലപാതകത്തിന് വിചാരണ ചെയ്യപ്പെട്ട സ്ത്രീകളെ അവർ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്.[5][6][7]

ജൂലി ബിൻഡൽ
ജൂലി ബിൻഡൽ 2015 ൽ
ജനനം (1962-07-20) 20 ജൂലൈ 1962  (62 വയസ്സ്)
തൊഴിൽപത്രപ്രവർത്തക, എഴുത്തുകാരി, സാംസ്കാരിക നിരൂപക
സംഘടന(കൾ)Co-founder of Justice for Women
അറിയപ്പെടുന്നത്Law reform, advocacy journalism
പ്രസ്ഥാനംറാഡിക്കൽ ഫെമിനിസം, ലെസ്ബിയൻ ഫെമിനിസം
പങ്കാളി(കൾ)ഹാരിയറ്റ് വിസ്ട്രിച്ച്[1]
വെബ്സൈറ്റ്thejuliebindel.com

ലിങ്കൺ സർവകലാശാലയിലെ മുൻ സന്ദർശക ഗവേഷകയും (2014–2017) ലീഡ്‌സ് മെട്രോപൊളിറ്റൻ യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിലെ വയലൻസ്, അധിക്ഷേപം, ലിംഗഭേദം എന്നിവ സംബന്ധിച്ച ഗവേഷണ കേന്ദ്രത്തിന്റെ മുൻ അസിസ്റ്റന്റ് ഡയറക്ടറും ആണ്. ബിൻഡലിന്റെ മിക്ക കൃതികളും സ്ത്രീകൾക്കും കുട്ടികൾക്കുമെതിരായ പുരുഷ അതിക്രമങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ്. ഇവ പ്രത്യേകിച്ച് വേശ്യാവൃത്തി, സ്റ്റോകിങ്, മത മൗലികവാദം, മനുഷ്യക്കടത്ത് എന്നിവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്.[8][9]

ബിൻഡൽ 30-ലധികം പുസ്തക അധ്യായങ്ങളും അഞ്ച് പുസ്തകങ്ങളും എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. അതിൽ സ്ട്രെയിറ്റ് എക്‌സ്‌പെക്‌റ്റേഷൻസ് (2014), ദി പിമ്പിംഗ് ഓഫ് പ്രോസ്റ്റിറ്റിയൂഷൻ (2017) എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ദി മാപ്പ് ഓഫ് മൈ ലൈഫ്: ദി സ്റ്റോറി ഓഫ് എമ്മ ഹംഫ്രീസിന്റെ (2003) അവളുടെ പങ്കാളിയായ ഹാരിയറ്റ് വിസ്‌ട്രിച്ചിനൊപ്പം അവർ എഡിറ്റർ കൂടിയാണ്. ദി ഗാർഡിയൻ, ന്യൂ സ്‌റ്റേറ്റ്‌സ്‌മാൻ, ദ സ്‌പെക്ടേറ്റർ, ദി സൺഡേ ടെലഗ്രാഫ് മാസിക, സ്റ്റാൻഡ്‌പോയിന്റ് എന്നിവയ്‌ക്കായി അവർ പതിവായി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.[9][10][11]

ആദ്യകാലജീവിതം

തിരുത്തുക

വടക്ക് കിഴക്കൻ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ ഡാർലിംഗ്ടണിലുള്ള ഒരു കൗൺസിൽ എസ്റ്റേറ്റിലാണ് ബിൻഡലും അവരുടെ രണ്ട് സഹോദരന്മാരും (ഒരു മുതിർന്നയാൾ, ഒരു ഇളയവൻ) വളർന്നത്. അവർ സമ്മിശ്ര കത്തോലിക്കാ, ജൂത പാരമ്പര്യമുള്ളവരാണ്. [12] അവർ എഴുതി1973 മുതൽ 1978 വരെ ബ്രാങ്കോം കോംപ്രിഹെൻസീവ് സ്കൂളിൽ ചേർന്നു. ആരും ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഒരു വർഷം കടന്നു പോയി. [13][14] 1977 ൽ 15 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ അവർ ഒരു ലെസ്ബിയൻ ആയി പുറത്തിറങ്ങി.[15]വളർന്നുവരുമ്പോൾ, 2009 ൽ ബിൻഡൽ എഴുതി, ഭിന്നലിംഗ അനുരൂപതയെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്ത തീർത്തും അപ്രാപ്യമായിരുന്നു.[16][17]

പോലീസും സ്ത്രീകളും കൊലപാതകികളും

തിരുത്തുക

അവർക്ക് 17 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ, ബിൻഡൽ ലീഡ്‌സിലേക്ക് മാറുകയും അശ്ലീലതയ്‌ക്കെതിരെ പ്രചാരണം നടത്തുന്ന ലീഡ്‌സ് റെവല്യൂഷണറി ഫെമിനിസ്റ്റ് ഗ്രൂപ്പിൽ ചേരുകയും ചെയ്തു.[18][19] അപ്പോഴും ഒളിവിലായിരുന്ന പീറ്റർ സട്ട്ക്ലിഫ്, യോർക്ക്ഷയർ റിപ്പർ, പ്രധാനമായും 1975 മുതൽ 1980 വരെ ലീഡ്‌സ്, ബ്രാഡ്‌ഫോർഡ് പ്രദേശങ്ങളിൽ,[20] 13 സ്ത്രീകളെ കൊലപ്പെടുത്തിയതായി അറിയപ്പെടുന്നു. ചിലർ വേശ്യാവൃത്തിയിൽ ഏർപ്പെട്ടിരുന്നു, കൂടാതെ ഏഴ് പേരെ കൂടി ആക്രമിക്കുകയും അവരെ മരണത്തിന് കീഴടക്കുകയും ചെയ്തു.[21][22]സട്ട്ക്ലിഫ് കൊലപാതകങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ബിൻഡലിന്റെ ദേഷ്യമാണ് സ്ത്രീകൾക്കെതിരായ ലൈംഗികാതിക്രമങ്ങൾ അവസാനിപ്പിക്കാനുള്ള പ്രചാരണത്തിന് അവളെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്. 2005-ൽ അവർ എഴുതി, ആദ്യത്തെ "വേശ്യാവൃത്തി ചെയ്യാത്ത" കൊലപാതകം നടന്നപ്പോൾ മാത്രമാണ് പോലീസ് അന്വേഷണം കേന്ദ്രീകരിച്ചത്.[23] 1978 മെയ് മുതൽ ഇരകളാരും ആ പ്രൊഫൈൽ ഘടിപ്പിച്ചിരുന്നില്ലെങ്കിലും, വേശ്യകളായിരുന്നു കൊലയാളിയുടെ ലക്ഷ്യമെന്ന പോലീസിന്റെ വാദങ്ങളും സ്ത്രീകൾ വീടിനുള്ളിൽ തന്നെ കഴിയണമെന്ന പോലീസ് ഉപദേശവും അവളെ ചൊടിപ്പിച്ചു.[21][24]


1980 നവംബറിലെ ഒരു രാത്രിയിൽ ഇടത്തരം ഉയരമുള്ള, ഇരുണ്ട താടിയും കമ്പിളി മുടിയുമുള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ വീട്ടിൽ പിന്തുടരുന്നത് ബിൻഡൽ വിവരിക്കുന്നു. അവനിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ അവൾ ഒരു പബ്ബിൽ ഓടിക്കയറി, എന്താണ് സംഭവിച്ചതെന്ന് പോലീസിനെ അറിയിച്ചു, അവർ ഒന്നുകിൽ ഒരു ഫോട്ടോഫിറ്റ് പൂർത്തിയാക്കാൻ അവളോട് ആവശ്യപ്പെടുകയോ അല്ലെങ്കിൽ അവളെ പിന്തുടരുന്നയാൾക്ക് യോർക്ക്ഷയർ ഉച്ചാരണമുള്ളതിനാൽ അവളുടെ അക്കൗണ്ട് ഡിസ്മിസ് ചെയ്യുകയോ ചെയ്തു.[25][22] ഒരു ഉദ്യോഗസ്ഥൻ, അവളുടെ ഉച്ചാരണം വടക്കുകിഴക്കൻ മനുഷ്യനുമായി സാമ്യമുള്ളതിനാൽ, പിന്നീട് ഒരു കള്ളക്കളിയാണെന്ന് കണ്ടെത്തി, "എന്റെ അച്ഛനെ മറയ്ക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്" എന്ന് പറഞ്ഞ് ബിൻഡലിന്റെ തെളിവുകൾ നിരസിച്ചു.[23] അടുത്ത ദിവസമോ അടുത്ത ആഴ്‌ചയോ[25]സട്ട്‌ക്ലിഫിന്റെ അവസാന ഇരയായ 20 വയസ്സുള്ള വിദ്യാർത്ഥി ജാക്വലിൻ ഹില്ലിന്റെ മൃതദേഹം ആ മനുഷ്യൻ ബിൻഡെലിനെ പിന്തുടർന്ന സ്ഥലത്തുനിന്ന് അര മൈൽ അകലെ കണ്ടെത്തി. അടുത്ത വർഷം അറസ്റ്റിനുശേഷം സട്ട്ക്ലിഫിന്റെ ഫോട്ടോ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചപ്പോൾ, കംപൈൽ ചെയ്യാൻ അവൾ സഹായിച്ച ഫോട്ടോഫിറ്റ് ഏതാണ്ട് അവനെപ്പോലെയാണെന്നും സട്ട്ക്ലിഫിന്റെ ഇരകളിൽ ഒരാളായ മെർലിൻ മൂർ നൽകിയ പതിപ്പിനോട് സാമ്യമുള്ളതാണെന്നും ബിൻഡൽ മനസ്സിലാക്കി.[20][26]

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ Gupta, Rahila (12 January 2015). "Women defenders of human rights: the good, the great and the gutsy". OpenDemocracy. Archived from the original on 2020-04-07. Retrieved 18 February 2021.
  2. ↑ Bindel, Julie (9 June 2019). "The man in a skirt called me a Nazi — then attacked". The Times. Retrieved 18 February 2021. (subscription required)
  3. ↑ Bowen, Innes (1 August 2007). "Are sex change operations justified?". BBC News. Retrieved 18 February 2021.
  4. ↑ Crocker, Lizzie (13 April 2017) [8 October 2015]. "How a Gay Conservative and Radical Feminist Were Banned From a College's Feminism Debate". The Daily Beast. Retrieved 18 February 2021.
  5. ↑ Dickson, E. Jane (15 September 1995). "Sisters to the death". The Independent. Retrieved 18 February 2021.
  6. ↑ Cooke, Rachel (30 January 2001). "Snap decisions". The Guardian. Retrieved 18 February 2021.
  7. ↑ Bindel, Julie; Cook, Kate; Kelly, Liz (1995). "Trials and Tribulations—Justice for Women: A Campaign for the 1990s". In Griffin, Gabriele (ed.). Feminist Activism in the 1990s. London: Taylor & Francis. 65–78.
  8. ↑ "Julie Bindel" Archived 2020-04-06 at the Wayback Machine., thejuliebindel.com.
  9. ↑ 9.0 9.1 "Julie Bindel" Archived 2020-04-07 at the Wayback Machine., byline.com.
  10. ↑ "Julie Bindel", The Guardian.
  11. ↑ "Julie Bindel". www.spectator.co.uk (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 22 June 2021.
  12. ↑ "Norway's Problem with Anti-Semitism". Standpoint Magazine. Archived from the original on 2020-03-31. Retrieved 22 October 2019.
  13. ↑ Bindel, Julie; Moss, Stephen; Okolosie, Lola; Brown, Andrew (19 October 2015). "What impact did your school's architecture have on you?". The Guardian.
  14. ↑ Bindel, Julie (16 July 2007). "The making of a killer". The Guardian.
  15. ↑ Bindel, Julie (2 July 2014). "Julie Bindel: There's no gay gene – and I love the idea I chose to be a lesbian". New Statesman.
  16. ↑ Bindel, Julie (30 January 2009). "My sexual revolution". The Guardian.
  17. ↑ Larne, Lynne; Miller, Elaine (1996). All the Rage: Reasserting Radical Lesbian Feminism. Women's Press. 262.
  18. ↑ Bindel, Julie (29 January 2009). "My sexual revolution". The Guardian.
  19. ↑ Larne, Lynne; Miller, Elaine (1996). All the Rage: Reasserting Radical Lesbian Feminism. Women's Press. 262.
  20. ↑ 20.0 20.1 Bindel, Julie (25 November 2020). "Forgotten women: The overlooked victims of serial killers". Al-Jazeera. Retrieved 9 February 2021.
  21. ↑ 21.0 21.1 Bindel, Julie (13 December 2006). "Terror on our streets". The Guardian. Retrieved 9 February 2021.
  22. ↑ 22.0 22.1 Bindel, Julie (15 November 2020). "Peter Sutcliffe murdered 13 women: I was nearly one of them". The Sunday Times. Retrieved 9 February 2021. (subscription required)
  23. ↑ 23.0 23.1 Bindel, Julie (21 October 2005). "Prejudice in death". The Guardian. Retrieved 9 February 2021.
  24. ↑ Kinnell, Hilary (2008). Violence and Sex Work in Britain, London: Willan Publishing, 18.
  25. ↑ 25.0 25.1 Bindel, Julie (2 March 2010). "Peter Sutcliffe should never be freed". The Guardian. Retrieved 14 November 2020.
  26. ↑ Bindel, Julie (2017). The Pimping of Prostitution: Abolishing the Sex Work Myth. London: Palgrave Macmillan. x.

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
 
Julie Bindel എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ജൂലി_ബിൻഡൽ&oldid=3953233" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്