മാനവതാവാദം
മനുഷ്യരുടെ വ്യക്തിപരവും സാമൂഹികവുമായ സാധ്യതകൾക്കും ഏജൻസികൾക്കും ഊന്നൽ നൽകുന്ന ഒരു ദാർശനിക നിലപാടാണ് ഹ്യൂമനിസം. ഗൗരവമേറിയ ധാർമ്മികവും ദാർശനികവുമായ അന്വേഷണത്തിന്റെ ആരംഭ പോയിന്റായി അത് മനുഷ്യരെ കണക്കാക്കുന്നു.
മാനവികത എന്ന പദത്തിന്റെ അർത്ഥം അതുമായി താദാത്മ്യം പ്രാപിച്ച തുടർച്ചയായ ബൗദ്ധിക പ്രസ്ഥാനങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് മാറി. സാധാരണയായി, ഈ പദം മനുഷ്യന്റെ ക്ഷേമത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും മനുഷ്യന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനും സ്വയംഭരണത്തിനും പുരോഗതിക്കും വേണ്ടി വാദിക്കുന്നതിനെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. വ്യക്തികളുടെ പ്രോത്സാഹനത്തിനും വികസനത്തിനും ഉത്തരവാദിയായി അത് മാനവികതയെ വീക്ഷിക്കുന്നു, എല്ലാ മനുഷ്യരുടെയും തുല്യവും അന്തർലീനവുമായ അന്തസ്സിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. കൂടാതെ ലോകവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് മനുഷ്യരോടുള്ള ഉത്കണ്ഠയ്ക്ക് ഇത് ഊന്നൽ നൽകുന്നു.
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ, മാനവിക പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ സാധാരണയായി മതേതരവും മതേതരത്വവുമായി യോജിച്ചു. മിക്കപ്പോഴും, മാനവികത എന്നത് മാനുഷിക ഏജൻസിയെ കേന്ദ്രീകരിച്ചുള്ള നിരീശ്വര വീക്ഷണത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. കൂടാതെ ലോകത്തെ മനസ്സിലാക്കാൻ ഒരു അമാനുഷിക ഉറവിടത്തിൽ നിന്നുള്ള വെളിപ്പെടുത്തലിനുപകരം ശാസ്ത്രത്തെയും യുക്തിയെയും ആശ്രയിക്കുന്നു. മനുഷ്യാവകാശങ്ങൾ, സംസാര സ്വാതന്ത്ര്യം, പുരോഗമന നയങ്ങൾ, ജനാധിപത്യം എന്നിവയ്ക്കായി വാദിക്കുന്നവരാണ് ഹ്യൂമനിസ്റ്റുകൾ. മാനവികതയുടെ ലോകവീക്ഷണമുള്ളവർ മതം ധാർമ്മികതയുടെ ഒരു മുൻവ്യവസ്ഥയല്ലെന്നും വിദ്യാഭ്യാസത്തോടും ഭരണകൂടത്തോടുമുള്ള അമിതമായ മതപരമായ ബന്ധത്തെ എതിർക്കുന്നുവെന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു. മാനവികവാദികളുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ മനുഷ്യർക്ക് അവരുടെ സ്വന്തം മൂല്യങ്ങൾ രൂപപ്പെടുത്താനും നല്ലതും അർത്ഥവത്തായതുമായ ജീവിതം നയിക്കാനും കഴിയും.
പദോൽപ്പത്തിയും നിർവചനവും
തിരുത്തുക21-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കലകൾ, തത്ത്വചിന്ത, ചരിത്രം, സാഹിത്യം എന്നിവയ്ക്ക് സമാനമായ ലിബറൽ വിദ്യാഭ്യാസവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മൂല്യങ്ങളെ വിവരിക്കാൻ സിസറോ ആദ്യമായി ഉപയോഗിച്ച ലാറ്റിൻ ആശയമായ ഹ്യൂമാനിറ്റാസിൽ നിന്നാണ് "മനുഷ്യത്വം" എന്ന വാക്ക് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്. ഇറ്റാലിയൻ നവോത്ഥാനകാലത്ത് ഈ വാക്ക് ഉമനിസ്റ്റ എന്ന പേരിൽ വീണ്ടും പ്രത്യക്ഷപ്പെടുകയും പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിൽ എത്തുകയും ചെയ്തു. ക്ലാസിക്കൽ സാഹിത്യത്തിലെ ഒരു കൂട്ടം വിദ്യാർത്ഥികളെയും അതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായി വാദിക്കുന്നവരെയും വിവരിക്കാൻ "മനുഷ്യവാദി" എന്ന വാക്ക് ഉപയോഗിച്ചു.[1] 19-ആം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ, ജർമ്മനിയിൽ ഹ്യൂമനിസ്മസ് എന്ന പദം നിരവധി അർത്ഥങ്ങളോടെ ഉപയോഗിക്കപ്പെട്ടു. അവിടെ നിന്ന് അത് രണ്ട് വ്യത്യസ്തമായ സൂചനകളോടെ ഇംഗ്ലീഷ് ഭാഷയിലേക്ക് വീണ്ടും പ്രവേശിച്ചു. ഒന്ന് ക്ലാസിക് സാഹിത്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഒരു അക്കാദമിക് പദമാണ്. മറ്റൊന്ന്, കൂടുതൽ ജനകീയമായ ഉപയോഗം ജീവിതത്തോടുള്ള മതേതര സമീപനത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് ഈശ്വരവാദത്തോടുള്ള വിരുദ്ധതയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[2]
References
തിരുത്തുക- ↑ Mann 1996; Copson 2015, pp. 1–2.
- ↑ Copson 2015, pp. 1–2; Fowler 1999, pp. 18–19.
Sources
തിരുത്തുക- Baker, Joseph O. (2020). "The Politics of Humanism". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–20. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.20. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Blackham, H. J. (1974). "A definition of humanism". In Paul Kurtz (ed.). The Humanist Alternative: Some Definitions of Humanism. Pemberton. ISBN 978-0-87975-013-8.
- Bonazzi, Mauro (2020-09-08). Edward N. Zalta (ed.). "Protagoras". Stanford Encyclopedia of Philosophy (Fall 2020 ed.). Retrieved 2021-05-27.
- Butler, Philip (2020). "Humanism and the Conceptualization of Value and Well-Being". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 644–664. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.20. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Cherry, Matt (2009). "The Humanist Tradition". In Heiko Spitzeck (ed.). Humanism in Business. Shiban Khan, Ernst von Kimakowitz, Michael Pirson, Wolfgang Amann. Cambridge University Press. pp. 26–51. ISBN 978-0-521-89893-5.
- Childers, Joseph W.; Hentzi, Gary (1995). The Columbia Dictionary of Modern Literary and Cultural Criticism. Columbia University Press. ISBN 978-0-231-07242-7.
- Copson, Andrew (2015). "What is Humanism?". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 1–72. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Crosson, J. Brent (2020). "Humanism and Enlightenment". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–35. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.33. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Dacey, Austin (2003). The Case for Humanism An Introduction. Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-1393-8.
- Davies, Tony (1997). Humanism. Psychology Press. ISBN 978-0-415-11052-5.
- Dierksmeier, Claus (2011). "Kant's Humanist Ethics". In C. Dierksmeier; W. Amann; E. Von Kimakowitz; H. Spitzeck; M. Pirson; Ernst Von Kimakowitz (eds.). Humanistic Ethics in the Age of Globality. Springer. pp. 79–93. ISBN 978-0-230-31413-9.
- Ellis, Brian (2010-03-30). "Humanism and Morality". Sophia. 50 (1). Springer Science and Business Media LLC: 135–139. doi:10.1007/s11841-010-0164-x. ISSN 0038-1527. S2CID 145380913.
- Engelke, Matthew (2015). "Humanist Ceremonies: The Case of Non-Religious Funerals in England". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 216–233. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Fowler, Jeaneane D. (1999). Humanism: Beliefs and Practices. Sussex Academic Press. ISBN 978-1-898723-70-7.
- Fowler, Merv R (2015). "Ancient China". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 133–152. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Goodman, Lenn E. (2003). Islamic Humanism. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-988500-8.
- Grayling, A.C. (2015). "The Good and Worthwhile Life". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 87–84. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Jakelić, Slavica (2020). "Humanism and Its Critics". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 264–293. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.8. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Hardie, Glenn M (2000). "Humanist history: a selective review". Humanist in Canada (132). Gale Academic OneFile: 24–29, 38.
- Haworth, Alan (2015). "Humanism and the Political Order". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 255–279. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Heavens, Timothy (2013). "Confucianism as humanism" (PDF). CLA Journal (1): 33–41.
- Hook, Sidney (1974). "The snare of definitions". In Paul Kurtz (ed.). The Humanist Alternative: Some Definitions of Humanism. Pemberton. ISBN 978-0-87975-013-8.
- Huang, Chun-chien (2020). "Humanism in East Asia". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–29. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.31. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Hussain, Khuram (2020). "Humanism in the Middle East". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–17. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.35. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Kristeller, Paul Oskar (2008). "Humanism". In C. B. Schmitt; Quentin Skinner; Eckhard Kessler; Jill Kraye (eds.). The Cambridge Companion to Renaissance Philosophy. Cambridge University Press. pp. 111–138. ISBN 978-1-139-82748-5.
- Monfasani, John (2020). "Humanism and the Renaissance". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Oxford University Press. pp. 150–175. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.30. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Larvor, Brendan (2015). "Naturalism". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 37–55. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Ljamai, Abdelilah (2015). "Humanistic Thought in the Islamic World of the Middle Ages". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 153–169. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Law, Stephen (2011). Humanism: A Very Short Introduction. OUP Oxford. ISBN 978-0-19-161400-2.
- Law, Stephen (2015). "Science, Reason, and Scepticism". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 55–71. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Lamont, Corliss (1997). The Philosophy of Humanism. Continuum. ISBN 978-0-8044-6379-9.
- Mann, Nicholas (1996). "The origins of humanism". In Jill Kraye (ed.). The Cambridge Companion to Renaissance Humanism. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-43624-3.
- Masolo, D.A. (2020). "Humanism in Africa". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–30. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.28. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Morain, Lloyd; Morain, Mary (1998). Humanism as the Next Step. Humanist Press. ISBN 978-0-931779-09-1.
- Nederman, Cary (2020-09-08). Edward N. Zalta (ed.). "Civic Humanism". Stanford Encyclopedia of Philosophy (Fall 2020 ed.). Archived from the original on 2021-09-12. Retrieved 2021-09-12.
- Norman, Richard (2004). On Humanism. Routledge. ISBN 978-1-136-70659-2.
- Norman, Richard (2015). "Life Without Meaning?". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 325–246. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Nida-Rümelin, Julian (2009). "Philosophical grounds of humanism in economics". In Heiko Spitzeck (ed.). Humanism in Business. Shiban Khan, Ernst von Kimakowitz, Michael Pirson, Wolfgang Amann. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-89893-5.
- Rohlf, Michael (2020). Edward N. Zalta (ed.). "Immanuel Kant". Stanford Encyclopedia of Philosophy.
- Shook, John R (2015). "Humanism, Moral Relativism, and Ethical Objectivity". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 403–425. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Schuhmann, Carmen (2015). "Counselling and the Humanist Worldview". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 173–193. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Soper, Kate (1986). Humanism and Anti-humanism. Open Court. ISBN 978-0-8126-9017-0.
- Schröder, Stefan (2020). "Humanism in Europe". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–24. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.32. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Trejo, A.G. Yasmin (2020). "Changing demographics of humanism". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–25. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.15. ISBN 978-0-19-092153-8.
- Walker, Corey D. B. (2020). "Humanism and the Modern Age". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–18. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.17. ISBN 978-0-19-092153-8.
- White, Carol Wyene (2020). "Humanism in the Americas". In Anthony B. Pinn (ed.). The Oxford Handbook of Humanism. Pemberton. pp. 1–40. doi:10.1093/oxfordhb/9780190921538.013.11. ISBN 978-0-19-092153-8.
- White, John (2015). "Humanism and Education". In A. C. Grayling (ed.). The Wiley Blackwell Handbook of Humanism. Andrew Copson. John Wiley & Sons. pp. 234–254. ISBN 978-1-119-97717-9.
- Wilson, Edwin H. (1974). "Humanism's many definitions". In Paul Kurtz (ed.). The Humanist Alternative: Some Definitions of Humanism. Pemberton. ISBN 978-0-87975-013-8.
- Yao, Xinzhong (2000). An Introduction to Confucianism. Cambridge University Press. pp. 15–25. ISBN 978-0-521-64430-3.
Further reading
തിരുത്തുക- Cummings, Dolan (2018). Debating Humanism. Andrews UK Limited. ISBN 978-1-84540-690-5.
- Gay, Peter (1971). The Party of Humanity: Essays in the French enlightenment. New York: W. W. Norton. OCLC 11672592
- Pinn, Anthony B.. The Oxford Handbook of Humanism. United States, Oxford University Press, 2021.
- Proctor, Robert E. (1998). Defining the Humanities: How Rediscovering a Tradition Can Improve Our Schools : with a Curriculum for Today's Students. Indiana University Press. ISBN 978-0-253-33421-3.
- Rockmore, Tom (1995). Heidegger and French Philosophy: Humanism, Antihumanism, and Being. Routledge. ISBN 978-0-415-11181-2.
- Wernick, Andrew (2001). Auguste Comte and the Religion of Humanity: The Post-theistic Program of French Social Theory. Cambridge University Press, ISBN 0-521-66272-9