ഫാളിംഗ് വാട്ടർ
പിറ്റ്സ്ബർഗിൽ നിന്ന് 43 മൈൽ (69 കിലോമീറ്റർ) തെക്കുകിഴക്കായി ഉൾനാടൻ തെക്കുപടിഞ്ഞാറൻ പെൻസിൽവാനിയയിൽ 1935-ൽ ആർക്കിടെക്റ്റ് ഫ്രാങ്ക് ലോയ്ഡ് റൈറ്റ് രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത വീടാണ് ഫാളിംഗ് വാട്ടർ.[4] പെൻ‌സിൽ‌വാനിയയിലെ ഫയെറ്റ് കൗണ്ടിയിലെ സ്റ്റുവാർട്ട് ടൗൺ‌ഷിപ്പിലെ മിൽ റൺ വിഭാഗത്തിലെ ബിയർ റണ്ണിലെ വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന് മുകളിലാണ് ഈ വീട് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. കോഫ്മാൻസ് ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റ് സ്റ്റോറിന്റെ ഉടമയായ ലിലിയാൻ കോഫ്മാന്റെയും അവരുടെ ഭർത്താവ് എഡ്ഗർ ജെ. കോഫ്മാൻ സീനിയറുടെയും കുടുംബത്തിന് വേണ്ടിയുള്ള ഒരു വാരാന്ത്യ ഭവനമായി ഈ വീട് രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
| ഫാളിംഗ് വാട്ടർ | |
|---|---|
 | |
| Location | മിൽ റൺ, പെൻ‌സിൽ‌വാനിയ |
| Nearest city | യൂണിയൻ ടൗൺ |
| Coordinates | 39°54′22″N 79°28′5″W / 39.90611°N 79.46806°W |
| Built | 1936–1939 |
| Architect | ഫ്രാങ്ക് ലോയ്ഡ് റൈറ്റ് |
| Architectural style(s) | ആധുനിക വാസ്തുവിദ്യ |
| Visitors | about 135,000 |
| Governing body | Western Pennsylvania Conservancy |
| Criteria | Cultural: (ii) |
| Designated | 2019 (43rd session) |
| Part of | The 20th-Century Architecture of Frank Lloyd Wright |
| Reference no. | 1496-005 |
| State Party | യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് |
| Region | Europe and North America |
| Designated | July 23, 1974[1] |
| Reference no. | 74001781[1] |
| Designated | May 23, 1966[2] |
| Designated | May 15, 1994[3] |
  Location of ഫാളിംഗ് വാട്ടർ in Pennsylvania  ഫാളിംഗ് വാട്ടർ (the United States) | |
പൂർത്തിയായതിന് ശേഷം, ഫാളിംഗ് വാട്ടർ റൈറ്റിന്റെ "ഏറ്റവും മനോഹരമായ ജോലി" എന്ന് ടൈം വിളിച്ചു. [5] സ്മിത്‌സോണിയൻ "നിങ്ങൾ മരിക്കുന്നതിനുമുമ്പ് സന്ദർശിക്കേണ്ട 28 സ്ഥലങ്ങളുടെ ലൈഫ് ലിസ്റ്റ്" പട്ടികയിൽ ഇതിനെ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. [6] 1966-ൽ ഈ വീട് ഒരു ദേശീയ ചരിത്ര ലാൻഡ്മാർക്ക് ആയി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.[2] 1991-ൽ അമേരിക്കൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ആർക്കിടെക്റ്റിലെ അംഗങ്ങൾ ഫാളിംഗ് വാട്ടറിനെ "അമേരിക്കൻ വാസ്തുവിദ്യയുടെ എക്കാലത്തെയും മികച്ച സൃഷ്ടി" എന്ന് നാമകരണം ചെയ്തു, 2007 ൽ, എ‌ഐ‌എ പ്രകാരം അമേരിക്കയുടെ പ്രിയപ്പെട്ട വാസ്തുവിദ്യയുടെ പട്ടികയിൽ 29 ആം സ്ഥാനത്തെത്തി. [7] 2019 ജൂലൈയിൽ "ഫ്രാങ്ക് ലോയ്ഡ് റൈറ്റിന്റെ ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ വാസ്തുവിദ്യ" എന്ന പേരിൽ ലോക പൈതൃക പട്ടികയിൽ ഇതും മറ്റ് നിരവധി സ്വത്തുക്കളും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്.[8]
ചരിത്രം
തിരുത്തുക
67-ാം വയസ്സിൽ ഫ്രാങ്ക് ലോയ്ഡ് റൈറ്റിന് മൂന്ന് കെട്ടിടങ്ങൾ രൂപകൽപ്പന ചെയ്യാനും നിർമ്മിക്കാനും അവസരം ലഭിച്ചു. 1930 കളുടെ അവസാനം അദ്ദേഹത്തിന്റെ മൂന്ന് നിർമ്മാണങ്ങളായ - ഫാളിംഗ് വാട്ടർ, വിസ്കോൺസിൻ റേസിനിൽ ജോൺസൺ വാക്സ് കെട്ടിടം, വിസ്കോൺസിൻ മാഡിസണിലുള്ള ഹെർബർട്ട് ജേക്കബ്സ് വീട് എന്നിവയിലൂടെ വാസ്തുവിദ്യാ സമൂഹത്തിൽ റൈറ്റ് തന്റെ പ്രാധാന്യം വീണ്ടെടുത്തു.[9]
ദി കോഫ്മാൻസ്
തിരുത്തുകപിറ്റ്സ്ബർഗ് ബിസിനസുകാരനും കോഫ്മാൻസ് ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റ് സ്റ്റോർ പ്രസിഡന്റുമായിരുന്നു എഡ്ഗർ ജെ. കോഫ്മാൻ സീനിയർ. ഭർത്താവിനെപ്പോലെ ലിലിയാൻ കോഫ്മാനും ലോലുപ ആയിരുന്നു. കാൽനടയാത്രയും കുതിരസവാരിയും അവർ ആസ്വദിച്ചിരുന്നു. കൂടാതെ, ലിലിയാനും എഡ്ഗറും പൊതുജനങ്ങൾക്കായി സമർപ്പിച്ചിരുന്നു. അവരുടെ പുതിയ വീട് ഈ രണ്ട് കാര്യങ്ങളെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയെന്നത് ദമ്പതികൾക്ക് പ്രധാനമായിരുന്നു.[10]
എഡ്ഗറിന്റെയും ലിലിയന്റെയും ഏകമകൻ എഡ്ഗർ കോഫ്മാൻ ജൂനിയർ, ഒടുവിൽ ഫ്രാങ്ക് ലോയ്ഡ് റൈറ്റുമായുള്ള പിതാവിന്റെ ബന്ധം വർദ്ധിപ്പിച്ചു. [10] 1934 ലെ വേനൽക്കാലത്ത്, എഡ്ഗർ ജൂനിയർ ഫ്രാങ്ക് ലോയ്ഡ് റൈറ്റിന്റെ ഒരു ആത്മകഥ (1932) വായിക്കുകയും സെപ്റ്റംബർ അവസാനത്തിൽ വിസ്കോൺസിനിലെ വീട്ടിൽ വച്ച് റൈറ്റിനെ കാണാൻ യാത്ര ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. മൂന്നാഴ്ചയ്ക്കുള്ളിൽ, എഡ്ഗർ ജൂനിയർ 1932-ൽ റൈറ്റും ഭാര്യ ഓൾഗിവണ്ണയും ചേർന്ന് സ്ഥാപിച്ച സാമുദായിക വാസ്തുവിദ്യാ പദ്ധതിയായ താലിസിൻ ഫെലോഷിപ്പിൽ ഒരു അപ്രന്റീസ്ഷിപ്പ് ആരംഭിച്ചു. 1934 നവംബറിൽ താലിസിനിൽ എഡ്ഗർ ജൂനിയറുമായുള്ള ഒരു സന്ദർശനത്തിലാണ് എഡ്ഗറും ലിലിയാൻ കോഫ്മാനും ആദ്യമായി ഫ്രാങ്ക് ലോയ്ഡ് റൈറ്റിനെ കാണാനിടയായത്.[10]
ഫോക്സ് ചാപ്പലിലെ ഫ്രഞ്ച് നോർമൻ എസ്റ്റേറ്റായ "ലാ ടൂറെൽ" എന്ന സ്ഥലത്താണ് കോഫ്മാൻ താമസിച്ചിരുന്നത്, എഡ്ഗർ ജെ. കോഫ്മാന് വേണ്ടി പിറ്റ്സ്ബർഗ് ആർക്കിടെക്റ്റ് ബെന്നോ ജാൻസെൻ 1923-ൽ രൂപകൽപ്പന ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും, പിറ്റ്സ്ബർഗിന് പുറത്തുള്ള ഒരു വിദൂര സ്വത്തും ഈ കുടുംബത്തിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലായിരുന്നു. ഒരു വെള്ളച്ചാട്ടത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു ചെറിയ ക്യാബിൻ. ഇത് വേനൽക്കാല വിശ്രമ കേന്ദ്രമായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. ഈ ക്യാബിനുകൾ ഉപയോഗശൂന്യമായപ്പോൾ മിസ്റ്റർ കോഫ്മാൻ റൈറ്റിനെ ബന്ധപ്പെട്ടു.
1934 ഡിസംബർ 18 ന് റൈറ്റ് ബിയർ റൺ സന്ദർശിക്കുകയും വെള്ളച്ചാട്ടത്തിന് ചുറ്റുമുള്ള പ്രദേശത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു സർവേ ആവശ്യപ്പെടുകയും ചെയ്തു. [11]] 1935 മാർച്ചിൽ സൈറ്റിന്റെ എല്ലാ പാറകളും, മരങ്ങളും, ഭൂപ്രകൃതിയും ഉൾപ്പെടെയുള്ളതിന്റെ വിവരങ്ങൾ പെൻ‌സിൽ‌വാനിയയിലെ യൂണിയൻ‌ടൗണിലെ ഫയെറ്റ് എഞ്ചിനീയറിംഗ് കമ്പനി തയ്യാറാക്കി റൈറ്റിന് കൈമാറി.[12]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 "National Register Information System". National Register of Historic Places. National Park Service. 2010-07-09.
- ↑ 2.0 2.1 "Fallingwater". National Historic Landmark summary listing. National Park Service. Archived from the original on 2008-06-24. Retrieved 2008-07-02.
- ↑ "PHMC Historical Markers". Historical Marker Database. Pennsylvania Historical & Museum Commission. Archived from the original on December 7, 2013. Retrieved December 20, 2013.
- ↑ "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്". Archived from the original on 2017-12-14. Retrieved 2020-01-08.
- ↑ "Usonian Architech". TIME magazine Jan. 17, 1938. 1938-01-17. Archived from the original on 2012-10-28. Retrieved 2008-01-27.
- ↑ "Smithsonian Magazine — Travel — The Smithsonian Life List". Smithsonian magazine January 2008. Retrieved 2010-08-19.
- ↑ "AIA 150" (PDF).
- ↑ "The 20th-Century Architecture of Frank Lloyd Wright". UNESCO World Heritage Centre. Retrieved July 7, 2019.
- ↑ McCarter, Robert (2001). "Wright, Frank Lloyd". In Boyer, Paul S. (ed.). The Oxford Companion to United States History. Oxford: Oxford University Press.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 "The Kaufmann Family – Fallingwater". Fallingwater (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2017-12-13.
- ↑ Toker, F. (2003). Fallingwater Rising: Frank Lloyd Wright, E. J. Kaufmann, and America's most extraordinary house. New York: Knopf. ISBN 1400040264.
- ↑ Hoffmann, Donald (1993). Frank Lloyd Wright's Fallingwater: The House and Its History (2 ed.). New York: Dover Publications Inc. pp. 11–25.
ഗ്രന്ഥസൂചിക
തിരുത്തുക- Trapp, Frank (1987). Peter Blume. Rizzoli, New York.
- Hoffmann, Donald (1993). Frank Lloyd Wright’s Fallingwater: The House and Its History (2nd ed.). Dover Publications. ISBN 0-486-27430-6.
- Brand, Stewart (1995). How Buildings Learn: What Happens After They're Built. Penguin Books. ISBN 0-14-013996-6.
- McCarter, Robert (2002). Fallingwater Aid (Architecture in Detail). Phaidon Press. ISBN 0-7148-4213-3.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുക- Donald Hoffman, Fallingwater: The House and Its History (Dover Publications, 1993)
- Edgar Kaufmann Jr., Fallingwater: A Frank Lloyd Wright Country House (Abbeville Press 1986)
- Robert McCarter, Fallingwater Aid (Architecture in Detail) (Phaidon Press 2002)
- Franklin Toker, Fallingwater Rising: Frank Lloyd Wright, E. J. Kaufmann, and America's Most Extraordinary House (Knopf, 2005)
- Lynda S. Waggoner and the Western Pennsylvania Conservancy, Fallingwater: Frank Lloyd Wright's Romance With Nature (Universe Publishing 1996)
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
- Official website
- Western Pennsylvania Conservancy website
- Architectural Record article Archived 2015-09-06 at the Wayback Machine.
- Pittsburgh Post-Gazette article Archived 2016-03-02 at the Wayback Machine.
- Photographs
- [[[:ഫലകം:NRHP-PA]] National Register nomination form]
- A virtual reality model of the exterior and landscape on Sketchfab.