ചമേസിപാരിസ് പിസിഫെറ
മധ്യ, തെക്കൻ ജപ്പാനിലെ ഹോൺഷൂ, ക്യുഷൂ ദ്വീപുകളിൽ നിന്നുള്ള ഒരു വ്യാജ സൈപ്രസാണ് ചമേസിപാരിസ് പിസിഫെറ (സവാര സൈപ്രസ് അല്ലെങ്കിൽ സവാര ജാപ്പനീസ്: サワラ, റോമനൈസ്ഡ്: സവാര).[1]ഈ ചെടിയുടെ പര്യായമായി ചമേസിപാരിസ് പിസിഫെറ 'ഫിലിഫെറ നാനാ ഓറിയ'യെ RHS പട്ടികപ്പെടുത്തുന്നു.
ചമേസിപാരിസ് പിസിഫെറ | |
---|---|
Chamaecyparis pisifera Morton Arboretum acc. 745-27*4 | |
ശാസ്ത്രീയ വർഗ്ഗീകരണം | |
കിങ്ഡം: | സസ്യലോകം |
ക്ലാഡ്: | ട്രക്കിയോഫൈറ്റ് |
Division: | Pinophyta |
Class: | Pinopsida |
Order: | Pinales |
Family: | Cupressaceae |
Genus: | Chamaecyparis |
Species: | C. pisifera
|
Binomial name | |
Chamaecyparis pisifera |
വിവരണം
തിരുത്തുക35-50 മീറ്റർ വരെ ഉയരത്തിൽ സാവധാനത്തിൽ വളരുന്ന തായ്ത്തടി 2 മീറ്റർ വരെ വ്യാസമുള്ള ഒരു കോണിഫറസ് മരമാണിത്. പുറംതൊലി ചുവപ്പ്-തവിട്ട് നിറമാണ്. ലംബമായി വിണ്ടുകീറിയതും ചരട് ഘടനയുള്ളതുമാണ്. ഇലകൾ പരന്ന തളിരുകളിൽ ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. പത്രപാളി പോലെയുള്ള മുറ്റിയ ഇലകൾ 1.5-2 മില്ലിമീറ്റർ നീളവും കൂർത്ത അഗ്രങ്ങളുമുണ്ട് (അനുബന്ധ ചമേസിപാരിസ് ഒബ്റ്റൂസ (ഹിനോക്കി സൈപ്രസ്) ഇലകളുടെ മൂർച്ചയുള്ള അഗ്രങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ), മുകളിൽ പച്ച, താഴെ പച്ച, ഓരോ സ്കെയിലിന്റെയും അടിഭാഗത്ത് ഒരു വെളുത്ത സ്റ്റോമറ്റൽ ബാൻഡ് -ഇല; അവ ചിനപ്പുപൊട്ടലിൽ ഡീക്യുസേറ്റ് ജോഡികളായി എതിർ ദിശയിൽ ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇളംതൈകളിൽ കാണപ്പെടുന്ന തളിർ ഇലകൾ സൂചി പോലെയാണ്. ഇത് 4-8 മില്ലിമീറ്റർ നീളവും, മൃദുവും, തിളങ്ങുന്ന നീലകലർന്ന പച്ചനിറവുമാണ്. ഗോളാകൃതിയിലുള്ള കോണുകൾക്ക് 4-8 മി.മീ. വ്യാസം, 6-10 സ്കെയിലുകൾ എതിർ ജോഡികളായി ക്രമീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. പരാഗണത്തിന് 7-8 മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ശരത്കാലത്തിലാണ് ഇത് പാകമാകുന്നത്.[2]
ബന്ധപ്പെട്ട ഇനങ്ങൾ
തിരുത്തുകജപ്പാനിൽ ഈ സസ്യം വ്യാപകമാണ്. അനുബന്ധ ചമേസിപാരിസ് ഒബ്ടുസ (സവാര സൈപ്രസ്) ഇലകളിലേക്കും ചെറിയ കോണുകളിലേക്കും കൂർത്ത അഗ്രങ്ങളുള്ളതിനാൽ എളുപ്പത്തിൽ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയും.[2][3] തായ്വാനിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഒരു അനുബന്ധ സൈപ്രസ്, ചമേസിപാരിസ് ഫോർമോസെൻസിസ് (ഫോർമോസാൻ സൈപ്രസ്), 10-16 സ്കെയിലുകളുള്ള 6-10 മില്ലിമീറ്റർ നീളമുള്ള അണ്ഡാകാര കോണുകളിൽ വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.[2] കാനഡയിലെ ആക്സൽ ഹൈബർഗ് ദ്വീപിൽ നിന്ന് കണ്ടെത്തിയ ഫോസിലുകളിൽ നിന്ന് അറിയപ്പെടുന്ന, വംശനാശം സംഭവിച്ച ഇയോസീൻ ഇനമായ ചമേസിപാരിസ് യുറേക്ക, സി. പിസിഫെറയുമായി വളരെ സാമ്യമുള്ളതായി ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടുന്നു.[4]
പേര്
തിരുത്തുകലാറ്റിൻ പ്രത്യേക വിശേഷണം പിസിഫെറ, "pea-bearing", ചെറിയ വൃത്താകൃതിയിലുള്ള പച്ച കോണുകളെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[5]
പ്രശ്നങ്ങൾ
തിരുത്തുകഗുരുതരമായ പ്രാണികളോ രോഗങ്ങളോ ഇല്ല. വേരുചീയൽ, ചാക്ക് പുഴു പോലുള്ള ചില കീടങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്ക് ചില സാധ്യത.
ഉപയോഗങ്ങൾ
തിരുത്തുകമരത്തടി
തിരുത്തുകജപ്പാനിൽ തടികൾക്കായി ഇത് വളർത്തുന്നു. അവിടെ കൊട്ടാരങ്ങൾ, ക്ഷേത്രങ്ങൾ, ആരാധനാലയങ്ങൾ, കുളിമുറികൾ എന്നിവ നിർമ്മിക്കുന്നതിനും ശവപ്പെട്ടികൾ നിർമ്മിക്കുന്നതിനുമുള്ള ഒരു വസ്തുവായി ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും സി. ഒബ്തുസയുടെ തടിയെക്കാൾ വില കുറവാണ്. തടി നാരങ്ങയുടെ മണമുള്ളതും വിലയേറിയതും ഇളം നിറമുള്ളതും ചീയലിനെ ചെറുക്കുന്ന പ്രതിരോധശേഷിയുള്ളതുമാണ്.[6]
ഓർനമെൻറ്റൽ
തിരുത്തുകപടിഞ്ഞാറൻ യൂറോപ്പും വടക്കേ അമേരിക്കയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള മിതശീതോഷ്ണ കാലാവസ്ഥയിൽ ജപ്പാനിലും മറ്റിടങ്ങളിലും പാർക്കുകളിലും പൂന്തോട്ടങ്ങളിലും ഇത് ഒരു ജനപ്രിയ അലങ്കാര വൃക്ഷമാണ്. കുള്ളൻ രൂപങ്ങൾ, മഞ്ഞയോ നീല-പച്ചയോ ഉള്ള ഇലകളുള്ള രൂപങ്ങൾ, ജുവനൈൽ സൂചി പോലുള്ള സസ്യജാലങ്ങൾ നിലനിർത്തുന്ന രൂപങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടെ, പൂന്തോട്ട നടീലിനായി ധാരാളം കൾട്ടിവറുകൾ തിരഞ്ഞെടുത്തിട്ടുണ്ട്; 'പ്ലൂമോസ', 'സ്ക്വാറോസ', 'ബൗൾവാർഡ്' എന്നിവ പ്രത്യേകിച്ചും ജനപ്രിയമായ ജുവനൈൽ ഇലകളുടെ ഇനങ്ങളാണ്.[6]
യുകെയിലെ കൃഷിയിൽ ഇനിപ്പറയുന്നവ റോയൽ ഹോർട്ടികൾച്ചറൽ സൊസൈറ്റിയുടെ ഗാർഡൻ മെറിറ്റ് അവാർഡ് നേടിയിട്ടുണ്ട്[7] (സ്ഥിരീകരിച്ചത് 2017):[8]
- ‘ബൊളിവാർഡ്’:[9] 8 മീ (26 അടി), നീല-പച്ച നിറത്തിലുള്ള ഇലകൾ
- ‘ഫിലിഫെറ ഓറിയ’:[10] വൃത്താകൃതിയിലുള്ള, സൂചി പോലെയുള്ള സ്വർണ്ണ ഇലകൾ, 12 മീറ്റർ (39 അടി) വരെ
- ‘പ്ലൂമോസ കംപ്രസ്സ’:[11] കുള്ളൻ മുതൽ 90 സെ.മീ (35 ഇഞ്ച്), ഇളം ചെടികളിൽ മൃദുവായ പായൽ ഇലകൾ
- ‘സൺഗോൾഡ്’:[12] വൃത്താകൃതിയിലുള്ള കുറ്റിച്ചെടി 3 മീറ്റർ (9.8 അടി) വരെ ഉയരവും വീതിയും, സൂചി പോലെയുള്ള നാരങ്ങ പച്ച ഇലകൾ
-
80 വർഷം പഴക്കമുള്ള മരങ്ങളുടെ തോപ്പ്
-
ഇലകളും കോണുകളും
-
ഒരു മരത്തിന്റെ മധ്യഭാഗം
-
Bark
-
Bonsai example
-
Foliage of the juvenile cultivar 'Boulevard', with soft feathery needle-like leaves
-
Cultivar 'Golden Charm'
-
Cultivar 'Filifera aurea'
-
Leaves of the Filifera aurea
-
Cultivar 'Sungold'
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 Conifer Specialist Group (1998). "Chamaecyparis pisifera". IUCN Red List of Threatened Species. 1998. Retrieved 12 May 2006.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Farjon, A. (2005). Monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. Kew: Royal Botanic Gardens. ISBN 1-84246-068-4.
- ↑ Rushforth, K. (1987). Conifers. Helm. ISBN 0-7470-2801-X.
- ↑ Kotyk, M.E.A.; Basinger, J.F.; McIlver, E.E. (2003). "Early Tertiary Chamaecyparis Spach from Axel Heiberg Island, Canadian High Arctic". Canadian Journal of Botany. 81 (2): 113–130. doi:10.1139/B03-007.
- ↑ Harrison, Lorraine (2012). RHS Latin for Gardeners. United Kingdom: Mitchell Beazley. ISBN 978-1845337315.
- ↑ 6.0 6.1 Dallimore, W., & Jackson, A. B. (1966). A Handbook of Coniferae and Ginkgoaceae 4th ed. Arnold.
- ↑ "RHS Plantfinder -".
{{cite web}}
: Missing or empty|url=
(help) - ↑ "AGM Plants - Ornamental" (PDF). Royal Horticultural Society. July 2017. p. 16. Retrieved 24 January 2018.
- ↑ "RHS Plantfinder - Chamaecyparis pisifera 'Boulevard'". Retrieved 30 January 2018.
- ↑ "RHS Plantfinder - Chamaecyparis pisifera 'Filifera Aurea'". Retrieved 30 January 2018.
- ↑ "RHS Plantfinder - Chamaecyparis pisifera 'Plumosa Compressa'". Retrieved 30 January 2018.
- ↑ "RHS Plantfinder - Chamaecyparis pisifera 'Sungold'". Retrieved 30 January 2018.