വിക്കിപീഡിയ

സെലെനിസെറിയസ് ജനുസ്സ്

മെക്സിക്കോ, മധ്യ അമേരിക്ക, കരീബിയൻ, വടക്കൻ തെക്കേ അമേരിക്ക എന്നിവിടങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്ന എപ്പിഫൈറ്റിക്, ലിത്തോഫൈറ്റിക്, ടെറസ്ട്രിയൽ കള്ളിച്ചെടി എന്നിവയുടെ ഒരു ജനുസ്സാണ് ചിലപ്പോൾ മൂൺലൈറ്റ് കള്ളിച്ചെടി എന്നറിയപ്പെടുന്ന സെലിനിസെറിയസ് . നൈറ്റ്-ബ്ലൂമിംഗ് സെറിയസ് എന്ന പദം ചിലപ്പോൾ ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്, എന്നാൽ എപ്പിഫില്ലം, പെനിയോസെറിയസ് എന്നിവയുൾപ്പെടെ രാത്രിയിൽ പൂക്കുന്ന പല കള്ളിച്ചെടികൾക്കും ഇത് ഉപയോഗിക്കുന്നു. 2017 ൽ, ഹൈലോസെറിയസ് ജനുസ്സിനെ സെലിനിസെറിയസിന്റെ പര്യായമായി കൊണ്ടുവന്നു. സെലിനിസെറിയസിന്റെ പല ഇനങ്ങളും കഴിക്കുന്ന പഴങ്ങൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. സ്പാനിഷിൽ പിറ്റയ അല്ലെങ്കിൽ പിറ്റഹയ അല്ലെങ്കിൽ ഡ്രാഗൺ ഫ്രൂട്ട് എന്നറിയപ്പെടുന്ന പഴം കാട്ടിൽ നിന്ന് ശേഖരിക്കാം അല്ലെങ്കിൽ ചെടികൾ നട്ടുവളർത്താം.

വിവരണം

തിരുത്തുക

പരന്നതും കോണാകൃതിയിലുള്ളതുമായ കാണ്ഡത്തോടുകൂടിയ ക്ലാമ്പറിംഗ് സസ്യങ്ങൾ, ആകാശ വേരുകൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നു. അരിയോളുകൾ നട്ടെല്ലുള്ളതോ അല്ലാതെയോ ആകാം. പൂക്കൾ വലുതും നിശാചരണവുമാണ്, നിശാശലഭങ്ങളോ അപൂർവ്വമായി വവ്വാലുകളോ പരാഗണം നടത്തുന്നു. പാത്രത്തിൽ ചെറിയ സഹപത്രങ്ങളും രോമങ്ങളും സാധാരണയായി മുള്ളുകളും ഉണ്ട്. പഴങ്ങൾ ധാരാളം മുള്ളുകൾ വഹിക്കുന്നു. പൂക്കൾ സാധാരണയായി മുതിർന്ന ചെടികളാൽ ധാരാളമായി ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, സാധാരണയായി വെളുത്തതും വളരെ സുഗന്ധമുള്ളതുമാണ്, മിക്ക സ്പീഷിസുകളിലും ഒരു രാത്രി മാത്രം നീണ്ടുനിൽക്കും. 

ടാക്സോണമി

തിരുത്തുക

ടാക്‌സണിനെ ആദ്യം വിവരിച്ചത് സെറിയസ് വിഭാഗം എന്നാണ്. സെലിനിസെറിയസ്, 1905-ൽ ആൽവിൻ ബെർഗർ . 1909-ൽ ബ്രിട്ടനും റോസും ചേർന്ന് ഇതിനെ ഒരു ജനുസ്സായി ഉയർത്തി. ഗ്രീക്ക് ചന്ദ്രദേവതയായ Σελήνη ( സെലീൻ ) എന്ന പേരിൽ നിന്നാണ് ഈ പേര് ഉരുത്തിരിഞ്ഞത്, രാത്രികാല പുഷ്പങ്ങളെ പരാമർശിച്ച്, ലാറ്റിൻ ഭാഷയിൽ "മെഴുകുതിരി" എന്നർത്ഥമുള്ള സെറിയസ്, നേരായ കള്ളിച്ചെടിക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്ന പേര്. [1] 2017-ൽ ഹൈലോസെറിയസ് ഗോത്രത്തിൽ നടത്തിയ ഒരു മോളിക്യുലാർ ഫൈലോജെനെറ്റിക് പഠനത്തിൽ ഹൈലോസെറിയസ് ജനുസ്സ് സെലിനിസെറിയസിൽ കൂടുകൂട്ടിയിട്ടുണ്ടെന്ന് കാണിച്ചു, അതിനാൽ ഹൈലോസെറിയസിന്റെ എല്ലാ ഇനങ്ങളും സെലിനിസെറിയസിലേക്ക് മാറ്റപ്പെട്ടു. [2] As of March 2021 , പ്ലാൻറ്സ് ഓഫ് ദി വേൾഡ് ഓൺലൈനാണ് കൈമാറ്റം സ്വീകരിച്ചത്. [3] 2017-ലെ പഠനത്തിന്റെ രചയിതാക്കൾ ചില ഇനം വെബെറോസെറിയസ് സെലെനിസെറിയസിൽ സ്ഥാപിച്ചു, [2] ഇത് as of March പ്ലാൻറ്സ് ഓഫ് ദി വേൾഡ് ഓൺലൈനിൽ അംഗീകരിച്ചിരുന്നില്ല. . [3]

ഫൈലോജെനി

തിരുത്തുക

2017-ൽ Hylocereeae എന്ന ഗോത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിൽ കണ്ടെത്തിയ ബന്ധങ്ങൾ ചുവടെയുള്ള ക്ലാഡോഗ്രാം കാണിക്കുന്നു. [2]

 
 

Acanthocereus

 
 

Aporocactus

 
 
hylocereoid clade
 

Selenicereus (including Hylocereus and 3 former Weberocereus species)

 
 

Weberocereus (remaining species)

 
 
phyllocactoid clade
 

Pseudorhipsalis

 
 
 

Kimnachia

 
 

Epiphyllum

 
 

Disocactus

 
 
 
 
 

സെലിനിസെറിയസ് വെബെറോസെറിയസിനൊപ്പം ഹൈലോസെറോയിഡ് ക്ലേഡിൽ പെടുന്നു. ക്ലേഡിലെ അംഗങ്ങൾ കൂടുതലും കയറുന്നതോ എപ്പിഫൈറ്റിക്ക് ഉള്ളതോ ആണ്, കൂടാതെ സ്പൈനി വാരിയെല്ലുകളുള്ള കാണ്ഡം ഉണ്ട്, പ്രധാനമായും എപ്പിഫൈറ്റിക് ആയതും നട്ടെല്ലില്ലാത്ത പരന്ന ഇല പോലെയുള്ള തണ്ടുകളുള്ളതുമായ ഫൈലോകാക്റ്റോയ്ഡ് ക്ലേഡിലെ അംഗങ്ങളുമായി വ്യത്യാസമുണ്ട്. [2]

സ്പീഷീസ്

തിരുത്തുക

കൊറോട്ട്കോവയും മറ്റുള്ളവരും ജനുസ്സിൽ ഉൾപ്പെടുത്തിയ സ്പീഷിസുകൾ. 2017-ൽ ചുവടെ പട്ടികപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. [2] ലിസ്റ്റിൽ മുമ്പ് വെബെറോസെറിയസിൽ സ്ഥാപിച്ചിരുന്ന മൂന്ന് സ്പീഷീസുകൾ ഉൾപ്പെടുന്നു, അവയുടെ കൈമാറ്റം as of March പ്ലാൻറ്സ് ഓഫ് വേൾഡ് ഓൺലൈൻ അംഗീകരിച്ചില്ല. . [3]

Species Description Distribution Flower Fruit
സെലെനിസെറിയസ് അന്തോണിയാനസ്

(Alexander) D.R.Hunt 		Stems like those of Epiphyllum anguliger but more vining and with short spines. Flowers ca. 12 cm long, 10–15 cm wide, the outer inner tepals purplish, the inner cream.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] Mexico.[4]  
Selenicereus alliodorus

(Gómez-Hin. & H.M.Hern.) S. Arias & Korotkova

(syn. Weberocereus alliodorus) 		Southwest Mexico[5]
Selenicereus atropilosus

Kimnach 		Flowers 12 cm long, receptacle with black hairs. The species is close to some species in the genus Weberocereus.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] Mexico.[6]
Selenicereus calcaratus

(F.A.C.Weber) D.R.Hunt 		Costa Rica[7]
സെലെനിസെറിയസ് കോസ്റ്റാറിസെനെസിസ്

(F.A.C.Weber) S. Arias & Korotkova 		Stems waxy-white without horny margins. Flowers ca. 30 cm long with large bracts, usually with purple margins. Fruit red with purple pulp. Costa Rica, Nicaragua and Panama.    
Selenicereus dorschianus

Ralf Bauer 		Mexico[8]
Selenicereus escuintlensis

(Kimnach) D.R.Hunt 		Stems green not glaucous, brown-margined. Flowers 28–31 cm long, 24–36 cm wide. Guatemala, Mexico and Nicaragua[9]
Selenicereus extensus

(Salm-Dyck ex DC.) Leuenb. 		French Guiana, Guyana and Suriname[10]
Selenicereus glaber

(Eichlam) S. Arias & Korotkova

(syn. Weberocereus glaber) 		El Salvador, Guatemala and Honduras[11]  
സെലെനിസെറിയസ് ഗ്രാൻഡിഫ്ലോറസ്

(L.) Britton & Rose 		Stems many-ribbed. Flowers 18 cm long, receptacle densely woolly. Three subspecies are recognized:[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
  • ssp. grandiflorus
  • ssp. donkelaarii - Mexico. Stems 1 cm thick, low-ribbed, spines short, appressed to stem. Flowers 18 cm long.
  • ssp. hondurensis- Honduras? Stem ribs tubercled. Flowers 30–34 cm long.
 The Bahamas, the Cayman Islands, Cuba, the Dominican Republic, Guatemala, Haiti, Jamaica, Mexico and Nicaragua.[12]  
Selenicereus guatemalensis

(Eichlam ex Weing.) D.R.Hunt 		Guatemala[13]
സെലെനിസെറിയസ് ഹാമറ്റസ്

(Scheidw.) Britton & Rose 		Stems 3-4-ribbed, with knobby projections, nearly spineless. Flowers 20–25 cm long, receptacle with black hairs.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] Mexico.[14]  
Selenicereus inermis

(Otto) Britton & Rose 		Stems 2-5-ribbed, almost spineless. Flower 15 cm long, spiny, hairless.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] Colombia, Costa Rica, Mexico, Panamá and Venezuela.[15]  
സെലെനിസെറിയസ് മെഗലാന്തസ്

(K.Schum. ex Vaupel) Moran 		Stems green, slender without horny margins. Flowers 30–38 cm long with large flattened tubercles and small bracts. Fruit yellow. Colombia, Ecuador and Peru[16]    
Selenicereus minutiflorus

(Britton & Rose) D.R.Hunt 		Stems green. Flowers with rigid spines at base of flower, 5 cm long, 8–9 cm wide, white. Belize, Guatemala and Honduras[17]
Selenicereus monacanthus

(Lem.) D.R.Hunt(syn. incl. H. lemairei, H. monacanthus) 		Stems gray-green without horny margins. Flowers ca 30 cm long, petals white, tinged pinkish near base or entirely pink. Tube with distant bracts. Stigma lobes usually forked. Fruit red with purple pulp. Colombia, Costa Rica, Ecuador, Nicaragua, Panamá, Peru, Trinidad and Tobago, Venezuela and the Venezuelan Antilles[18]    
Selenicereus murrillii

Britton & Rose 		Stems only 8 mm thick, nearly spineless. Flowers 15 cm long, spiny, hairless. Closely related to S. spinulous and S. inermis (sensu lat.).[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] Mexico.[19]
Selenicereus nelsonii

(Weing.) Britton & Rose 		Flowers 20 cm long, receptacle hairless, spiny. Possibly conspecific with S. vagans.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] Mexico.[20]  
Selenicereus ocamponis

(Salm-Dyck) D.R.Hunt(syn. incl. H. guatemalense, H. purpursii, H. ocamponis) 		Stems white-waxy, margins horny, spines needle-like, to 12 mm long. Flowers 25–32 cm long with white inner petals. Bracts overlapping, with purple margins. Mexico[21]
Selenicereus pteranthus

(Link ex A.Dietr.) Britton & Rose 		Two forms are recognized:[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
  • f. macdonaldiae - Honduras? Stem ribs tubercled. Flowers 30–34 cm long.
  • f. pteranthus - Mexico. Stems thick, 4-5-ribbed, spines very short. Flowers 25–30 cm long.
 The Bahamas, Belize, the Cayman Islands, Cuba, the Dominican Republic and Mexico.[22]  
Selenicereus purpusii

(Weing.) Arias & Korotkova 		Mexico[23]
Selenicereus setaceus

(Salm-Dyck ex DC.) A.Berger ex Werderm. 		Stems green without horny margins, rather spiny. Flowers 19–22 cm with small tubercles and bracts. Fruit red. Argentina, Bolivia, Brazil and Paraguay[24]  
Selenicereus spinulosus

(DC.) Britton & Rose 		Texas, Mexico.[25] Stems short-spined. Flowers 8–14 cm long, receptacle spiny, hairless.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]
Selenicereus stenopterus

(F.A.C.Weber) D.R.Hunt 		Stems thin, soft, green. Flowers 9–10 cm long, 13–15 cm wide, tube short, tepals purplish red. Costa Rica[26]
Selenicereus tonduzii

(F.A.C.Weber) S. Arias & Korotkova

(syn. Weberocereus tonduzii) 		Costa Rica and Panama[27]
Selenicereus triangularis

(L.) D.R.Hunt 		Stems green without horny margins, slender. Flowers ca. 20 cm long, base with wide overlapping scales Cuba, the Dominican Republic, Haiti, the Leeward Islands, Puerto Rico and the Windward Islands[28]  
Selenicereus tricae

D.R.Hunt 		Belize, Guatemala and Mexico[29]
Selenicereus trigonus

(Haw.) S. Arias & Korotkova 		Stems green without horny margins. Flowers ca. 22 cm long, 21 cm wide, base with small, narrow, widely spaced scales, sometimes spiny. Fruit red. May be a synonym of Selenicereus triangularis the Caribbean.[28]
സെലെനിസെറിയസ് അണ്ടറ്റസ്

(Haw.) D.R.Hunt 		Stems green, margins undulate and horny. Flowers 25–30 cm long, white with green outer tepals and bracts. Fruit red with white pulp. El Salvador, Guatemala, Honduras and Mexico[30]    
Selenicereus vagans

(K.Brandegee) Britton & Rose 		Flower 15 cm long, receptacle spiny, hairless.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] Mexico.[31]  
Selenicereus validus

S.Arias & U.Guzmán 		Huge nocturnal flowers with bright red fruits.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] Mexico (Michoacán).[32]  

മുമ്പ് അംഗീകരിച്ച ഇനങ്ങളിൽ ഇവ ഉൾപ്പെടുന്നു:

  • Selenicereus boeckmannii – synonym of Selenicereus pteranthus[22]
  • Selenicereus brevispinus – synonym of Selenicereus pteranthus[22]
  • Selenicereus chontalensis – synonym of Deamia chontalensis
  • Selenicereus coniflorus – synonym of Selenicereus grandiflorus[12]
  • Selenicereus hallensis – synonym of Selenicereus grandiflorus[12]
  • Selenicereus urbanianus – synonym of Selenicereus grandiflorus[12]
  • Selenicereus rubineus – synonym of Selenicereus inermis[15]
  • Selenicereus wercklei – synonym of Selenicereus inermis[15]
  • Selenicereus wittii – synonym of Strophocactus wittii[2]

ഉപയോഗങ്ങൾ

തിരുത്തുക
 
വിവിധ നിറങ്ങളിലുള്ള പിടയുകൾ

The fruits of a number of species of Selenicereus (particularly those formerly placed in Hylocereus) are eaten. Selenicereus undatus and Selenicereus triangularis are widely cultivated in the Americas, Europe and Asia for their fruits, known as pitayas or pitahayas in Spanish, and as dragon fruits in Asia. The fruit of Selenicereus setaceus is eaten in South America.[33]

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ Anderson, Edward F. (2001).
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Korotkova, Nadja; Borsch, Thomas & Arias, Salvador (2017).
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 "Selenicereus Britton & Rose".
  4. ↑ "Selenicereus anthonyanus (Alexander) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  5. ↑ "Weberocereus alliodorus Gómez-Hin. & H.M.Hern". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-07.
  6. ↑ "Selenicereus atropilosus Kimnach". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  7. ↑ "Selenicereus calcaratus (F.A.C.Weber) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  8. ↑ "Selenicereus dorschianus Ralf Bauer". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  9. ↑ "Selenicereus escuintlensis (Kimnach) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  10. ↑ "Selenicereus extensus (Salm-Dyck ex DC.) Leuenb". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  11. ↑ "Weberocereus glaber (Eichlam) G.D.Rowley". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-07.
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 12.3 "Selenicereus grandiflorus (L.) Britton & Rose". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03."Selenicereus grandiflorus (L.) Britton & Rose". ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; "POWO_138488-1" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു
  13. ↑ "Selenicereus guatemalensis (Eichlam ex Weing.) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  14. ↑ "Selenicereus hamatus (Scheidw.) Britton & Rose". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 "Selenicereus inermis (Otto) Britton & Rose". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03."Selenicereus inermis (Otto) Britton & Rose". ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; "POWO_232378-2" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു
  16. ↑ "Selenicereus megalanthus (K.Schum. ex Vaupel) Moran". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  17. ↑ "Selenicereus minutiflorus (Britton & Rose) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  18. ↑ "Selenicereus monacanthus (Lem.) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  19. ↑ "Selenicereus murrillii Britton & Rose". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  20. ↑ "Selenicereus nelsonii (Weing.) Britton & Rose". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  21. ↑ "Selenicereus ocamponis (Salm-Dyck) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  22. ↑ 22.0 22.1 22.2 "Selenicereus pteranthus (Link ex A.Dietr.) Britton & Rose". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03."Selenicereus pteranthus (Link ex A.Dietr. ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്; "POWO_232393-2" എന്ന പേര് വ്യത്യസ്തമായ ഉള്ളടക്കത്തോടെ നിരവധി തവണ നിർവ്വചിച്ചിരിക്കുന്നു
  23. ↑ "Selenicereus purpusii (Weing.) Arias & Korotkova". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  24. ↑ "Selenicereus setaceus (Salm-Dyck ex DC.) A.Berger ex Werderm". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  25. ↑ "Selenicereus spinulosus (DC.) Britton & Rose". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  26. ↑ "Selenicereus stenopterus (F.A.C.Weber) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  27. ↑ "Weberocereus tonduzii (F.A.C.Weber) G.D.Rowley". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-07.
  28. ↑ 28.0 28.1 "Selenicereus triangularis (L.) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  29. ↑ "Selenicereus tricae D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  30. ↑ "Selenicereus undatus (Haw.) D.R.Hunt". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  31. ↑ "Selenicereus vagans (K.Brandegee) Britton & Rose". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  32. ↑ "Selenicereus validus S.Arias & U.Guzmán". Plants of the World Online. Royal Botanic Gardens, Kew. Retrieved 2021-03-03.
  33. ↑ Anderson, Edward F. (2001), "Cacti as Food", The Cactus Family, Pentland, Oregon: Timber Press, pp. 55–60, ISBN 978-0-88192-498-5

ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: <ref> റ്റാഗ് "GRIN" എന്ന പേരോടെ <references> എന്നതിൽ നിർവചിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആദ്യ എഴുത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നില്ല.

  • അലംബ്1 2 3 ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ 1 2 3 4
  • 1 2 3 4 ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ 1 2 3
  • 1 2 3 ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ 1 2 3
  • 1 2 3 ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ 1 2
  • 1 2 ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ ↑
  • ↑ Anderson, Edward F. (2001), "Cacti as Food", The Cactus Family, Pentland, Oregon: Timber Press, pp. 55–60, ISBN <bdi id="mwBBk">978-0-88192-498-5</bdi>

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=സെലെനിസെറിയസ്_ജനുസ്സ്&oldid=3867416" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്