സുനിതി ദേവി
ഇന്ത്യയിലെ രാജഭരണ സംസ്ഥാനമായ കൂച്ച്ബെഹറിലെ മഹാറാണിയായിരുന്നു സുനിതി ദേവി (അല്ലെങ്കിൽ സുനിറ്റി ദേവി ) സിഐഇ (1864 – 1932). [1]
ആദ്യകാലജീവിതം
തിരുത്തുകകൊൽക്കത്തയിലെ പ്രശസ്ത ബ്രഹ്മ സമാജ പരിഷ്കരണവാദിയായ കേശുബ് ചന്ദ്രസെന്റെ മകളായിരുന്നു സുനിതി ദേവി. 1878 ൽ പതിനാലു വയസ്സുള്ളപ്പോൾ കൂച്ച് ബെഹാറിലെ മഹാരാജാവായ നൃപേന്ദ്ര നാരായണനെ (1863-1911) വിവാഹം കഴിച്ചു. വിവാഹശേഷം രണ്ടുവർഷക്കാലം അവൾ പിതാവിന്റെ സ്ഥലത്ത് താമസിച്ചു, വിവാഹത്തിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ നാരായൺ ഉന്നത പഠനത്തിനായി ലണ്ടനിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. [2]
നാല് ആൺമക്കളുടെയും മൂന്ന് പെൺമക്കളുടെയും അമ്മയായിരുന്നു അവർ. രാജേന്ദ്ര നാരായണൻ, ജിതേന്ദ്ര നാരായണൻ, വിക്ടർ നിത്യേന്ദ്ര നാരായണൻ, ഹിതേന്ദ്ര നാരായണൻ, പെൺമക്കളായ പ്രതിഭാ ദേവി, സുധീരാ ദേവി, സുക്രിതി ദേവി എന്നിവരാണ് സുനിതിയുടെ മക്കൾ. [3] [4]
സുനിതിയുടെ പെൺമക്കളായ സുധീരയും പ്രതിഭയും ഇംഗ്ലണ്ടിലെ വൈറ്റ്വിക് മാനറിലെ അലൻ, മൈൽസ് മാണ്ടർ എന്നീ രണ്ട് സഹോദരന്മാരെ വിവാഹം കഴിച്ചു. മാനർ നാഷണൽ ട്രസ്റ്റിന്റെ ഭാഗമാണ്. മക്കളിൽ രാജേന്ദ്ര നാരായണനും ജിതേന്ദ്ര നാരായണനും പിന്നീട് കൂച്ച് ബെഹാറിലെ മഹാരാജാവായി. ഗായത്രി ദേവിയും ഇലാദേവിയും മകൾ ജിതേന്ദ്ര നാരായൺ ഭൂപ് ബഹാദൂറിന്റെ പെൺമക്കളായിരുന്നു.
ജോലി
തിരുത്തുക1887-ൽ, തന്റെ ഭർത്താവ്, നൃപേന്ദ്ര നാരായണിന് ജിസിഐഇ പുരസ്കാരം ലഭിച്ചു. കൂടാതെ സുനിതിക്ക് സിഐഇ പുരസ്കാരം ലഭിച്ചു. സിഐഇ ലഭിച്ച ആദ്യത്തെ ഇന്ത്യൻ വനിതയായി സുനിതി ദേവി മാറി. [5] 1898 ൽ വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെ വജ്ര ജൂബിലി ആഘോഷങ്ങളിലും 1911 ലെ ദില്ലി ദർബാറിലും ഭർത്താവ് കൂച്ച് ബെഹാറിലെ മഹാരാജാവിനൊപ്പം പങ്കെടുത്തു. സുന്ദരമായ ഡ്രസ്സിംഗ് സ്റ്റൈലിലൂടെ സഹോദരിയായ സുചാരു ദേവിയോടൊപ്പം അവർ ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു. [6]
ഭർത്താവ് 1881 ൽ സുനിതി കോളേജ് എന്ന പേരിൽ ഒരു ഗേൾസ് സ്കൂൾ സ്ഥാപിച്ചു, പിന്നീട് അത് സുനിതി അക്കാദമി എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു. സ്കൂൾ സ്ഥാപിച്ചതിന്റെ പിന്നിലെ തലച്ചോറായിരുന്നു സുനിതി ദേവി. [4] [7]
സുനിതി ഒരു വിദ്യാഭ്യാസ വിദഗ്ദ്ധയും വനിതാ അവകാശ പ്രവർത്തകയുമായിരുന്നു. ഈ സ്ഥാപനത്തിന് വാർഷിക ധനസഹായം നൽകി, പെൺകുട്ടികളെ ട്യൂഷൻ ഫീസ് നൽകുന്നതിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കി, വിജയിച്ച വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് പ്രതിഫലം നൽകി. [7] പെൺകുട്ടികളെ വീട്ടിൽ നിന്ന് സ്കൂളിലേക്കും തിരിച്ചും കൊണ്ടുപോകാൻ കൊട്ടാരം കാറുകൾ അവർ ക്രമീകരിച്ചിരുന്നു. വിവാദം ഒഴിവാക്കാനുള്ള കൂടുതൽ ശ്രമത്തിൽ, പെൺകുട്ടികളെ സ്കൂളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്ന കാറുകളുടെ ജനാലകൾ കർട്ടനുകൾ കൊണ്ട് മൂടണമെന്ന് അവർ ഉത്തരവിട്ടു.
1908 ൽ ഡാർജിലിംഗിലെ മഹാറാണി ഗേൾസ് ഹൈസ്‌കൂളിന്റെ ശിലാസ്ഥാപനത്തിനും സഹോദരി സുചാരു ദേവിക്കും ഒപ്പം ധനസഹായം നൽകി. [8] 1932 ൽ സ്റ്റേറ്റ് കൗൺസിൽ പ്രസിഡന്റും ഓൾ ബംഗാൾ വിമൻസ് യൂണിയന്റെ ആദ്യ പ്രസിഡന്റുമായിരുന്നു. ബംഗാളിൽ നിന്നുള്ള മറ്റ് വനിതാ വലതു പ്രവർത്തകരായ ചാരുലത മുഖർജി, സരോജ് നളിനി ദത്ത്, ടി. ആർ നെല്ലി, സഹോദരി സുചാരു ദേവി, മഹാറാണി മയൂർഭഞ്ച് എന്നിവരുമായി ചേർന്ന് പ്രവ‍ർത്തിച്ചിരുന്നു. [9]
1932 ൽ റാഞ്ചിയിൽ വച്ച് സുനിതി ദേവി പെട്ടെന്നു മരിച്ചു.
ശീർഷകങ്ങൾ
തിരുത്തുക1887 - വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെ സുവർണ്ണ ജൂബിലി ആഘോഷമായ ഭർത്താവ് നൃപേന്ദ്ര നാരായണനോടൊപ്പം പങ്കെടുത്ത വേളയിൽ കമ്പാനിയൻസ് ഓഫ് ദ ഓർഡർ ഓഫ് ദ ഇന്ത്യൻ എമ്പയർ നേടി . [5]
ലെഗസി
തിരുത്തുകസുനിതിയുടെ സ്വന്തം പട്ടണമായ കൂച്ച് ബെഹറിലെ ഒരു റോഡിന് സുനിതി റോഡ് എന്ന പേര് നൽകിയിട്ടുണ്ട് .
അവലംബങ്ങൾ
തിരുത്തുക- ↑ "Sitter: H.H. Maharani Siniti Devi". Lafayette Negative Archive.
- ↑ Kaye, Joyoti Devi (1979). Sucharu Devi, Maharani of Mayurbhanj: a Biography. Writers Workshop. pp. 18, 24.
- ↑ Maharani Sunity Devi at geni.com
- ↑ 4.0 4.1 Royal History: Book of Facts and Events, Ch. 5.
- ↑ 5.0 5.1 North East India and her Neighbours. Indian Institute of Oriental Studies and Research. 1995. pp. 21, 24.
- ↑ Chaudhurani, Sarala Devi; Ray, Sukhendu (2010). The Many Worlds of Sarala Devi: A Diary. Berghahn Books. p. 76. ISBN 978-81-87358-31-2.
- ↑ 7.0 7.1 Suniti Academy
- ↑ Ramusack, Barbara N. (2004). The Indian Princes and Their States. Vol. 3. Cambridge University Press. p. 144. ISBN 978-0-521-26727-4.
- ↑ "Hidden behind a modest restaurant, decades of worth", indiatogether.com 31 August 2010
പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക- Works by Suniti Devi
- സുനിറ്റി ഡേവി (1921), ഒരു ഇന്ത്യൻ രാജകുമാരിയുടെ ആത്മകഥ, ലണ്ടൻ: ജെ. മുറെ, ഇന്റർനെറ്റ് ആർക്കൈവിൽ