ഇറ്റാലിയൻ ഓപ്പറേറ്റീവ് സോപ്രാനോ, നടി, മോണോളജിസ്റ്റ്[1] എന്നിവയായിരുന്നു നതാലിന "ലിന" കവലിയേരി (25 ഡിസംബർ 1874 - ഫെബ്രുവരി 7, 1944) [2]

ലിന കവലിയേരി
Lina Cavalieri ca. 1900
ജനനം
നതാലിന കവലിയേരി

(1874-12-25)25 ഡിസംബർ 1874
മരണം7 ഫെബ്രുവരി 1944(1944-02-07) (പ്രായം 69)
മരണ കാരണംബോംബിംഗ് റെയ്ഡ്
തൊഴിൽഓപ്പറ ഗായിക, നടി, മോണോളജിസ്റ്റ്
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ)അലക്സാണ്ടർ ബാരിയാറ്റിൻസ്കി
(m. ?-before 1910) റോബർട്ട് വിൻട്രോപ്പ് ചാൻലർ
(m. 1910–1912; divorced)
ലൂസിയൻ മുറാറ്റോർ
(m. 1913–1927)
പാവ്ലോ ഡി അർവാനി
(m. 19??—1944; their deaths)
കുട്ടികൾഅലക്സാണ്ടർ ബാരിയാറ്റിൻസ്കി, ജൂനിയർ

ജീവചരിത്രം തിരുത്തുക

റോമിൽ നിന്ന് 80 കിലോമീറ്റർ (50 മൈൽ) വടക്ക് റിയറ്റിയിലാണ് ക്രിസ്മസ് ദിനത്തിൽ ലിന കവലിയേരി ജനിച്ചത്.[3]പതിനഞ്ചാമത്തെ വയസ്സിൽ മാതാപിതാക്കളെ നഷ്ടപ്പെട്ട അവർ ഒരു റോമൻ കത്തോലിക്കാ അനാഥാലയത്തിൽ താമസിച്ചു. കന്യാസ്ത്രീകളുടെ കർശനമായ അച്ചടക്കത്തിൽ അസന്തുഷ്ടയായിരുന്നു. ആദ്യം ലഭിച്ച അവസരത്തിൽ ഒരു ടൂറിംഗ് നാടക സംഘവുമായി അവർ ഓടിപ്പോയി.

ചെറുപ്പത്തിൽത്തന്നെ, ഫ്രാൻസിലെ പാരീസിലേക്ക് അവർ യാത്ര തിരിച്ചു. അവിടെ നഗരത്തിലെ ഒരു കഫേ സംഗീതമേളയിൽ ഗായികയായി ജോലി നേടുകയും ചെയ്തു. അവിടെ നിന്ന് യൂറോപ്പിലെ വിവിധ സംഗീത ഹാളുകളിലും മറ്റ് വേദികളിലും അവർ അവതരിപ്പിച്ചു. ശബ്ദ പാഠങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുകയും 1900-ൽ പോർച്ചുഗലിലെ ലിസ്ബണിൽ (പഗ്ലിയാച്ചിയിലെ നെഡ്ഡയായി) അവളുടെ അരങ്ങേറ്റം നടത്തുകയും ചെയ്തു. റഷ്യൻ രാജകുമാരൻ അലക്സാണ്ടർ ബരിയാറ്റിൻസ്കി ലിനയുമായി വളരെയധികം പ്രണയത്തിലായിരുന്നുവെങ്കിലും അവർ ഒരിക്കലും ഭാര്യാഭർത്താക്കന്മാരായിത്തീർന്നില്ല. സാർ നിക്കോളാസ് രണ്ടാമൻ ഒരിക്കലും ഈ വിവാഹം അനുവദിച്ചില്ല.[4][5]1904-ൽ ഡി മോണ്ടെ-കാർലോയിൽ അവർ പാടി, 1905-ൽ പാരീസിലെ സാറാ ബെർൺഹാർട്ട് തിയേറ്ററിൽ, കവാലിയേരി എൻ‌റിക്കോ കരുസോയ്‌ക്കൊപ്പം ഉമ്പർട്ടോ ജിയോർഡാനോ ഓപ്പറ ഫെഡോറയിൽ അഭിനയിച്ചു. അവിടെ നിന്ന് അവളും കരുസോയും ഒപെറയെ ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. 1906 ഡിസംബർ 5 ന് മെട്രോപൊളിറ്റൻ ഓപ്പറയിൽ അരങ്ങേറി.

 
Lina Cavalieri, as painted by Giovanni Boldini

കവലിയേരി അടുത്ത രണ്ട് സീസണുകളിൽ മെട്രോപൊളിറ്റൻ ഓപറയ്‌ക്കൊപ്പം തുടർന്നു. 1907-ൽ പുസ്സിനിയുടെ മനോൻ ലെസ്‌കോട്ടിൽ കരുസോയ്‌ക്കൊപ്പം വീണ്ടും അവതരിപ്പിച്ചു. അക്കാലത്തെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഫോട്ടോയെടുത്ത താരങ്ങളിൽ ഒരാളായി അവർ മാറി. "ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരിയായ സ്ത്രീ" എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന അവർ, ടൈറ്റ്ലേസിങ് പാരമ്പര്യത്തിന്റെ ഭാഗമായിരുന്നു. സ്ത്രീകൾ ഒരു "ഹൗവർ-ഗ്ലാസ്" രൂപം സൃഷ്ടിക്കാൻ കോർസെട്രി ഉപയോഗിക്കുന്നു.

1909-10 സീസണിൽ അവർ ഓസ്കാർ ഹമ്മർസ്റ്റൈന്റെ മാൻഹട്ടൻ ഓപ്പറ കമ്പനിയുമായി ചേർന്ന് പാടി. ആസ്റ്റർ കുടുംബത്തിലെ അംഗവും ഡഡ്‌ലി-വിൻട്രോപ്പ് കുടുംബത്തിലെ അംഗവുമായ റോബർട്ട് വിൻട്രോപ്പ് ചാൻലറുമായി (1872-1930) അവർക്ക് കടുത്ത പ്രണയം ഉണ്ടായിരുന്നു. 1910 ജൂൺ 18 ന്‌ അവർ വിവാഹിതരായി, പക്ഷേ മധുവിധു അവസാനത്തോടെ വേർപിരിഞ്ഞു. വിവാഹമോചനം 1912 ജൂണിൽ അന്തിമമായി.[6]

വിവാഹമോചനത്തിനുശേഷം കവാലിയേരി യൂറോപ്പിലേക്ക് മടങ്ങി, അവിടെ വിപ്ലവത്തിനു മുമ്പുള്ള സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ്ബർഗ്, റഷ്യ, ഉക്രെയ്ൻ എന്നിവിടങ്ങളിൽ വളരെയധികം പ്രിയപ്പെട്ട താരമായി. ലാ ബോഹീം, ലാ ട്രാവിയാറ്റ, ഫോസ്റ്റ്, മനോൻ, ആൻഡ്രിയ ചീനിയർ, തെയ്‌സ്, ലെസ് കോണ്ടെസ് ഡി ഹോഫ്മാൻ (വേശ്യയായി ഗിയൂലിയറ്റ), റിഗോലെറ്റോ, മെഫിസ്റ്റോഫെൽ (മാർഗരിറ്റ, എലീന എന്നിവ പോലെ), അഡ്രിയാന ലെക്കോവഡെർ, ടോറിയോ (സലോമയായി), കാർമെൻ (ടൈറ്റിൽ റോൾ), സൈബീരിയ, സാസ തുടങ്ങിയ മറ്റ് ഓപ്പറകളിലും അവർ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു.

കവലിയേരി കരിയറിൽ ഗ്യൂസെപ്പെ അൻസെൽമി, മേരി ഗാർഡൻ, മാറ്റിയ ബാറ്റിസ്റ്റിനി, ടിറ്റ റൂഫോ, ഫിയോഡർ ചാലിയാപിൻ, നിക്കോളായ് ഫിഗ്നർ, അന്റോണിയോ സ്കോട്ടി, വാനി മാർക്കോക്സ്, ജിയോവന്നി സെനറ്റെല്ലോ, ടിറ്റോ ഷിപ്പ, ഫ്രഞ്ച് ടെനർ ലൂസിയൻ മുറാറ്റോർ, തുടങ്ങിയ മറ്റ് പ്രമുഖ ഗായകരോടൊപ്പം പാടി. 1913-ൽ ലൂസിയൻ മുറാറ്റോർ സോപ്രാനോ മർഗൂറൈറ്റ് ബെറിസയിൽ നിന്ന് വിവാഹമോചനം നേടിയ ശേഷം കവലിയേരിയെ വിവാഹം കഴിച്ചു. വേദിയിൽ നിന്ന് വിരമിച്ച ശേഷം കവാലിയേരി 1914-ൽ, അവരുടെ നാൽപതാം ജന്മദിനത്തിന്റെ തലേദിവസം പാരീസിൽ ഒരു കോസ്മെറ്റിക് സലൂൺ തുടങ്ങി. അവരുടെ സൗന്ദര്യം അപ്പോഴും ഗംഭീരമായിരുന്നു. ഫെമിന മാഗസിനിൽ സ്ത്രീകൾക്കായി മേക്കപ്പ് ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു ഉപദേശ കോളം എഴുതി. മൈ സീക്രട്ട്സ് ഓഫ് ബ്യൂട്ടി എന്ന പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. അവരുടെ പാരീസിയൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഡി ബ്യൂട്ടിൽ, അവർ പെർഫ്യൂംസ് ഇസബെ പാരിസിന് ലൈസൻസ് നേടി. ഇസബെ പെർഫ്യൂമുകൾ വിൽക്കുക മാത്രമല്ല, 1926-ൽ സൗന്ദര്യവർദ്ധക ഉൽപന്നങ്ങൾ വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. അതേ വർഷം, ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചിയുടെ മോണലിസയിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് "മോണ ലിന" എന്ന പേരിൽ അവർ സ്വന്തം പെർഫ്യൂം പുറത്തിറക്കി. 1915-ൽ ചലച്ചിത്രങ്ങൾ നിർമ്മിക്കാൻ അവർ ജന്മനാടായ ഇറ്റലിയിലേക്ക് മടങ്ങി. ആ രാജ്യം ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടപ്പോൾ, അവർ അമേരിക്കയിലേക്ക് പോയി, അവിടെ നാല് നിശ്ശബ്ദ സിനിമകൾ കൂടി ചെയ്തു. അവരുടെ അവസാനത്തെ മൂന്ന് ചിത്രങ്ങൾ അവരുടെ സുഹൃത്തായ ബെൽജിയൻ ചലച്ചിത്ര സംവിധായകൻ എഡ്വേർഡ് ജോസിന്റെ നിർമ്മാണമായിരുന്നു. അവളുടെ മിക്കവാറും എല്ലാ സിനിമകളും നഷ്ടമുണ്ടാക്കിയ സിനിമകളായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

ഗ്രന്ഥസൂചിക തിരുത്തുക

  • Bianchi, Piero (1969). Francesca Bertini e le dive del cinema muto. Turin: UTET. {{cite book}}: Invalid |ref=harv (help)
  • Martin-Hattemberg, Jean-Marie (2014). Isabey Paris, Parfumeur depuis 1924. Paris: Gourcuff Gradenigo.
  • Lina Cavalieri, Le mie verità, redatte da Paolo D'Arvanni, Roma, Soc. An. Poligr. Italiana, 1936;
  • Vincenzo De Angelis, Lina Cavalieri e Gabriele D'Annunzio, Roma, Fratelli Palombi, 1955;
  • Vittorio Martinelli, L'avventura cinematografica di Lina Cavalieri, S.l., s.n., 1986;
  • Franco Di Tizio, Lina Cavalieri, la donna più bella del mondo. La vita 1875-1944, prefazione di Dacia Maraini, Chieti, Ianieri, 2004.
  • Lucia Fusco, Storie di donne che hanno fatto la storia: Lina Cavalieri, Nuova Informazione, Lt, A. XXIII, n. 12, pp. 302-303, Dicembre 2017.
  • Franco Di Tizio, Lina Cavalieri "Massima testimonianza di Venere in Terra", Pescara, Ianieri, 2019.
  • Fryer, Paul, and Olga Usova. Lina Cavalieri: The Life of Opera's Greatest Beauty, 1874-1944. McFarland, 2003.

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. Lina Cavalieri: the Life of Opera's Greatest Beauty, 1874–1944 By Paul Fryer, Olga Usova 2004 pg. 4
  2. New York Times – 9 February 1944
  3. Lina Cavalieri: the Life of Opera's Greatest Beauty, 1874–1944 (2006) By Paul Fryer, Olga Usova pg. 6
  4. М. С. Барятинская. Моя русская жизнь. Воспоминания великосветской дамы. 1870–1918. — М. : ЗАО Центрполиграф, 2006. — 367 с.
  5. ru:Барятинский, АлександрВладимирович (1870
  6. "Lina Cavalieri (1874–1944)". stagebeauty.net. 26 October 2013.

പുറത്തേക്കുള്ള കണ്ണികൾ തിരുത്തുക

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ലിന_കവലിയേരി&oldid=3727083" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്