രണബീർ സിംഗ് ഥാപ്പ
രണബീർ സിംഗ് ഥാപ്പ ( Nepali: रणवीर सिंह थापा ) രൺബീർ, രണവീർ അല്ലെങ്കിൽ രൺവീർ എന്നൊക്കെയും എഴുതിയിട്ടുണ്ട്, പരേതനായ സന്യാസി നാമമായ സ്വാമി അഭയാനന്ദ ( Nepali: स्वामी अभयानन्द ) എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. ) നേപ്പാൾ ആർമി ജനറലും പ്രമുഖ രാഷ്ട്രീയക്കാരനും സഹമന്ത്രിയുമായിരുന്നു. 1837-ൽ അദ്ദേഹം ഹ്രസ്വകാലത്തേക്ക് നേപ്പാളിന്റെ ആക്ടിംഗ് മുഖ്ത്യാർ (പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് തുല്യം) ആയി. താപ്പ രാജവംശത്തിലെ പ്രമുഖനായിരുന്നു അദ്ദേഹം. പിന്നീട് സന്യാസിയായി മാറിയ അദ്ദേഹം സ്വാമി അഭയാനന്ദ എന്ന സന്യാസി നാമത്തിൽ അറിയപ്പെട്ടു.
രണബീർ സിംഗ് ഥാപ്പ | |
|---|---|
| श्री जनरल काजी रणवीर सिंह थापा | |
.jpg) രണബീർ സിംഗ് ഥാപ്പ c. 1830 | |
| നേപ്പാളിലെ തത്കാലത്തേക്കുള്ള മുഖ്ത്യാർ (ആക്റ്റിംഗ് പ്രധാനമന്ത്രി ) [1] | |
| മുൻഗാമി | ഭീംസെൻ ഥാപ്പ |
| പിൻഗാമി | ഭീംസെൻ ഥാപ്പ |
| വ്യക്തിഗത വിവരങ്ങൾ | |
| Relations | ഥാപ്പ വംശം കാണുക |
| Military service | |
| Allegiance |  Nepal |
| Rank | ജനറൽ |
| Commands | കാളിബക്ഷ് ബറ്റാലിയൻ, ശ്രീ സാബുജ് ബറ്റാലിയൻ |
| Battles/wars | ആംഗ്ലോ-നേപ്പാളീസ് യുദ്ധം |
മുൻകാലജീവിതം
തിരുത്തുകസനുകാജി അമർ സിംഗ് ഥാപ്പയുടെയും സത്യരൂപ മായയുടെയും ഇളയ മകനായാണ് രണബീർ സിംഗ് ജനിച്ചത്. [2] അദ്ദേഹം മുഖ്ത്യാർ ഭീംസെൻ ഥാപ്പയുടെ സഹോദരനായിരുന്നു. [3]
രാഷ്ട്രീയക്കാരനായും സൈനിക ഉദ്യോഗസ്ഥനായും ഉള്ള ജീവിതം
തിരുത്തുക
ആംഗ്ലോ-നേപ്പാൾ യുദ്ധകാലത്ത് മക്വൻപൂർ-ഹരിഹർപൂർ അച്ചുതണ്ടിന്റെ കമാൻഡറായിരുന്നു അദ്ദേഹം. [4] 1871 BS-ൽ (എഡി 1814) സൈന്യത്തിന്റെ കമാൻഡറായി അദ്ദേഹത്തെ മക്വാൻപൂരിലേക്ക് നിയോഗിച്ചു. മേജർ ജനറൽ മാർലിക്കും മേജർ ജനറൽ വുഡ്‌സിനും എതിരെ അദ്ദേഹം 4000 സൈനികരെ നയിച്ചു. രണബീർ സിംഗ് അവരെ പ്രധാന കൊലപാതക മേഖലയിലേക്ക് ആകർഷിച്ചു, പക്ഷേ മേജർ ജനറൽ വുഡ്സ് ബാരാ ഗാധിയിൽ നിന്ന് മുന്നേറിയില്ല. [4] യുദ്ധാനന്തരം അദ്ദേഹം പല്പയുടെ ഭരണാധികാരിയും കാളിബാഷ്, സാബുജ് ബറ്റാലിയന്റെ ജനറലുമായി.
രാജാവിനെയും രാജ്ഞിയെയും നിരീക്ഷിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തെ രാജകൊട്ടാരത്തിലെ മുഖ്യ അംഗമായി നിയമിച്ചു. [6] [7] നേപ്പാളിലെ രാജ്ഞി ത്രിപുരസുന്ദരിയുടെ മരണശേഷം, സർക്കാർ ഉത്തരവുകളിൽ പതിപ്പിക്കുവാൻ ഉള്ള രാജമുദ്ര സ്വാഭാവികമായും മുതിർന്ന രാജ്ഞിയായ സാമ്രാജ്യ ലക്ഷ്മി ദേവിയുടെ കൈകളിലേക്ക് പോയി. അവർക്ക് അതിൻ്റെ അധികാരങ്ങളെക്കുറിച്ച് നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു. ഒപ്പം തന്നെ അവർ പണ്ടത്തെ രാജ്ഞികളെ അനുകരിച്ചുകൊണ്ട് സ്വന്തം ഭരണം സ്ഥാപിച്ചുകൊണ്ട് സ്വന്തം റീജന്റുസ്ഥാനം സ്ഥാപിക്കുവാനും ആഗ്രഹിച്ചു. [8] [9] സാമ്രാജ്യ ലക്ഷ്മിയുടെ അഭിലാഷം മനസ്സിലാക്കിയ രൺബീർ സിംഗ്, സ്വയം മുഖ്ത്യാർ ആകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ഭീംസെനോടുള്ള അവളുടെ ഇഷ്ടക്കേട് ഇല്ലാതാക്കാൻ തുടങ്ങി. [8] മതാബർ സിംഗ് ഥാപ്പയും രണബീർ സിംഗും തമ്മിൽ മുതിർന്ന രാജ്ഞി സാമ്രാജ്യ ലക്ഷ്മിയോടുള്ള വിശ്വസ്തതയെച്ചൊല്ലി വഴക്കുണ്ടായി, അതിന്റെ ഫലമായി മതാബർ ശ്രീ നാഥ് റെജിമെന്റിന്റെ സേനാപതി സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് രാജിവച്ചു. [10] ഈ വിഷയത്തിൽ ഭീംസെൻ രൺബീർ സിങ്ങിനെ ശക്തമായി ശാസിച്ചു. അത് കാരണം അദ്ദേഹം ജനറൽ പദവിയിൽ നിന്ന് രാജിവെക്കുകയും വിരമിച്ച് സിപാമണ്ഡനിലെ വീട്ടിൽ താമസിക്കുകയും ചെയ്തു. [11] എന്നിരുന്നാലും, പിന്നീട് ഭീംസെൻ തന്റെ സഹോദരനെ ഛോട്ടാ (കുഞ്ഞ്) ജനറൽ എന്ന പദവി നൽകി സമാധാനിപ്പിക്കുകയും പല്പയിലെ ഗവർണറായി സ്ഥാനം കൊടുത്ത് പല്പയിലേക്ക് അയയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. [12] [13] രണബീർ സിങ്ങിനു പകരം രാജേന്ദ്ര രാജാവ് ഭീംസെനെ പിന്തുണച്ചു. രണബീർ സിങ്ങിനെ നീക്കം ചെയ്തത് രാജ്ഞിയുടെ പദ്ധതിയെ അട്ടിമറിച്ചു. [13]
1835 ഏപ്രിലിൽ, നേപ്പാളിന്റെ പരമാധികാരത്തിന് അംഗീകാരം ലഭിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ ഭീംസെൻ ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടനിലേക്ക് ഒരു സംസ്ഥാന സന്ദർശനം നടത്താനും പദ്ധതിയിട്ടു. എന്നാൽ അദ്ദേഹത്തിന് തന്നെ സന്ദർശനം നടത്താൻ കഴിയാത്തതിനാൽ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനന്തരവൻ കേണൽ മതാബർ സിംഗ് ഥാപ്പയെ നേപ്പാളിന്റെ പ്രതിനിധിയായി തിരഞ്ഞെടുത്തു, കുറച്ച് സമ്മാനങ്ങളും രാജേന്ദ്ര രാജാവ് വില്യം നാലാമൻ രാജാവിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത ഒരു കത്തും കൊടുത്ത് കേണൽ മതാബർ സിംഗ് ഥാപ്പയെ ബ്രിട്ടനിലേക്ക് അയച്ചു. [14] [15] [16] ഈ പ്രക്രിയയിൽ, മത്തബർ സിംഗ് ഥാപ്പയുടെയും ഷേർ ജംഗ് ഥാപ്പയുടെയും സ്ഥാനക്കയറ്റത്തിന് പുറമെ പല്പയുടെ ഗവർണറായ രൺബീർ സിങ്ങിന് ഫുൾ ജനറൽ ആയി സ്ഥാനകയറ്റവും കൊടുത്തു. [16] 1837-ന്റെ തുടക്കത്തിൽ വാർഷിക സമാഹരണത്തിനു ശേഷം, വിവിധ ബറ്റാലിയനുകൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിനുള്ള ഭീംസെന്റെ ചെലവുകൾ പരിശോധിക്കാൻ ഒരു അന്വേഷണവും ആരംഭിച്ചു. [17] ഇത്തരം സംഭവങ്ങൾ കാരണം ഭീംസെന്റെ മുഖ്തിയർ സ്ഥാനം അധികനാൾ നീണ്ടുനിൽക്കില്ലെന്ന് കൊട്ടാരത്തിലെ രാജസേവകർ വിചാരിച്ചു. അങ്ങനെ രൺബീർ സിംഗ് ഥാപ്പ, അടുത്ത മുഖ്ത്യാർ ആകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ, പല്പയിൽ നിന്ന് തന്നെ കാഠ്മണ്ഡുവിലേക്ക് തിരിച്ചുവിളിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെട്ട് രാജാവിന് ഒരു കത്ത് എഴുതി. രൺബീർ സിംഗ് ഥാപ്പയുടെ ആഗ്രഹം പോലെ തന്നെ സാധിച്ചു. വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം തന്റെ സഹോദരനെ കണ്ടതിൽ സന്തുഷ്ടനായ ഭീംസെൻ, രൺബീർ സിങ്ങിനെ തത്കാലത്തേക്കുള്ള മുഖ്ത്യാർ ആക്കുകയും തീർത്ഥാടനത്തിനായി ബോർലാംഗ് ഗൂർഖയിലെ തന്റെ തറവാട്ടു വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിക്കുകയും ചെയ്തു. [1] 1837 ജൂലൈ 24-ന് രാജേന്ദ്രയുടെ ഇളയ മകൻ ദേവേന്ദ്ര ബിക്രം ഷാ (ആറുമാസം പ്രായമുള്ള കുഞ്ഞ്) പെട്ടെന്ന് മരിച്ചു. [18] [19] തന്റെ അമ്മ മുതിർന്ന രാജ്ഞി സാമ്രാജ്യ ലക്ഷ്മി ദേവിക്ക് വേണ്ടി കൊണ്ടുവന്ന വിഷം കഴിച്ചാണ് കുട്ടി മരിച്ചതെന്ന കിംവദന്തി പരന്നു. ഭീംസെന്റെയോ അല്ലെങ്കിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൂട്ടത്തിലെ ആരുടെയെങ്കിലുമോ പ്രേരണയാൽ ആണത് നടന്നതെന്ന് കിംവദന്തി പടർന്നു. [19] [20] [21] ഈ ആരോപണത്തിൽ, ഭീംസെൻ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരൻ രൺബീർ സിംഗ്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനന്തരവൻ മത്ബാർ സിംഗ്, അവരുടെ കുടുംബങ്ങൾ, കൊട്ടാരം വൈദ്യന്മാർ, ഏക്ദേവ്, എക്സൂര്യ ഉപാധ്യായ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഡെപ്യൂട്ടി ഭജുമാൻ ബൈദ്യ എന്നിവരും അടുത്തുള്ള കുറച്ചുപേരും താപസിന്റെ ബന്ധുക്കളും തടവിലാക്കപ്പെട്ടു, അവരെ സമുദായഭ്രഷ്‌ടരായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. അവരുടെ സ്വത്തുക്കൾ കണ്ടുകെട്ടി. [19] [20] [22] [23]
മോചനവും സന്യാസജീവിതവും
തിരുത്തുകപാണ്ഡെമാർ തങ്ങളുടെ അധികാരം പുനഃസ്ഥാപിക്കുമെന്ന് ഭയന്ന്, ഫത്തേ ജങ് ഷാ, രംഗനാഥ് പൗഡൽ, ജൂനിയർ രാജ്ഞി രാജ്യലക്ഷ്മി ദേവി എന്നിവർ വിഷബാധ കേസിന് തടവിലാക്കപ്പെട്ട് ഏകദേശം എട്ട് മാസത്തിന് ശേഷം ഭീംസെൻ, മതാബർ, ആ കൂട്ടത്തിലെ മറ്റുള്ളവർ എന്നിവരുടെ തടവറയിൽ നിന്നുള്ള മോചനം രാജാവിൽ നിന്ന് നേടി കൊടുത്തു. [24] [25] [26] താപസിന് ഒരു മഹാദുരന്തം സംഭവിക്കാൻ പോകുന്നുവെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ മതാബർ സിംഗ് താൻ വേട്ടയാടാൻ പോകുന്നതായി നടിച്ച് ഇന്ത്യയിലേക്ക് പലായനം ചെയ്തു; രൺബീർ സിംഗ് തന്റെ എല്ലാ സ്വത്തുക്കളും ഉപേക്ഷിച്ച് സ്വയം അഭയാനന്ദ് പുരി എന്ന നാമവും സ്വീകരിച്ച് സന്യാസിയായി മാറി. എന്നാൽ ഭീംസെൻ ഥാപ്പ ഗൂർഖയിലെ തന്റെ പഴയ വസതിയിൽ തുടരാനാണ് ഇഷ്ടപ്പെട്ടത്. [26] [27] തന്റെ സന്യാസ ജീവിതത്തിൽ, ശ്രീമന്ത് പരമഹംസ പരിബ്രജാകാചാര്യ സ്വാമി അഭയാനന്ദ ഗിരി നേപ്പാളി എന്ന മുഴുവൻ പേരിലാണ് അദ്ദേഹം അറിയപ്പെട്ടത്.
ഗാലറി
തിരുത്തുക-
സ്വാമി അഭയാനന്ദയായി രണബീർ സിംഗ് ഥാപ്പ
റഫറൻസുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 Acharya 2012, p. 157.
- ↑ Pradhan 2012, pp. 22–23.
- ↑ Pradhan 2012, p. 23.
- ↑ 4.0 4.1 "Nepalese Army | नेपाली सेना". nepalarmy.mil.np. Retrieved 2016-10-05.
- ↑ "Ranabir Singh Thapa".
- ↑ Acharya 2012, p. 148.
- ↑ "Ranabir Singh Thapa"."Ranabir Singh Thapa".
- ↑ 8.0 8.1 Acharya 2012, p. 149.
- ↑ Pradhan 2012, p. 156.
- ↑ Pradhan 2012, p. 147.
- ↑ Acharya 2012, pp. 149–150.
- ↑ Acharya 2012, p. 151.
- ↑ 13.0 13.1 Pradhan 2012, p. 148.
- ↑ Nepal 2007, p. 104.
- ↑ Rana 1988, p. 18.
- ↑ 16.0 16.1 Acharya 2012, pp. 152–153.
- ↑ Acharya 2012, p. 156.
- ↑ Acharya 2012, p. 158.
- ↑ 19.0 19.1 19.2 Nepal 2007, p. 105.
- ↑ 20.0 20.1 Acharya 2012, p. 159.
- ↑ Whelpton 2004, pp. 28–29.
- ↑ Acharya 1971, p. 13.
- ↑ Oldfield 1880, p. 310.
- ↑ Oldfield 1880, p. 311.
- ↑ Nepal 2007, p. 109.
- ↑ 26.0 26.1 Acharya 2012, p. 161.
- ↑ Nepal 2007, p. 110.
ഗ്രന്ഥസൂചിക
തിരുത്തുക- Pradhan, Kumar L. (2012), Thapa Politics in Nepal: With Special Reference to Bhim Sen Thapa, 1806–1839, New Delhi: Concept Publishing Company, p. 278, ISBN 9788180698132
- Acharya, Baburam (2012), Acharya, Shri Krishna (ed.), Janaral Bhimsen Thapa : Yinko Utthan Tatha Pattan (in Nepali), Kathmandu: Education Book House, p. 228, ISBN 9789937241748
{{citation}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - Nepal, Gyanmani (2007), Nepal ko Mahabharat (in Nepali) (3rd ed.), Kathmandu: Sajha, p. 314, ISBN 9789993325857
{{citation}}: CS1 maint: unrecognized language (link)