മേരി ഷെർമാൻ മോർഗൻ
യുഎസ് റോക്കറ്റ് ഇന്ധന ശാസ്ത്രജ്ഞയായിരുന്നു മേരി ഷെർമാൻ മോർഗൻ (നവംബർ 4, 1921 - ഓഗസ്റ്റ് 4, 2004). 1957-ൽ ഹൈഡൈൻ എന്ന ദ്രാവക ഇന്ധനം കണ്ടെത്തിയതിന്റെ ബഹുമതി ലഭിച്ചു. ഇത് അമേരിക്കയുടെ ആദ്യത്തെ ഉപഗ്രഹമായ എക്സ്പ്ലോറർ 1 നെ ഉയർത്തുന്ന ജൂപ്പിറ്റർ-സി റോക്കറ്റിനെ ശക്തിപ്പെടുത്തി.[1]
മേരി ഷെർമാൻ മോർഗൻ | |
|---|---|
| ജനനം | മേരി ഷെർമാൻ നവംബർ 4, 1921 |
| മരണം | ഓഗസ്റ്റ് 4, 2004 (പ്രായം 82) |
| ദേശീയത | അമേരിക്കൻ |
| കലാലയം | മിനോട്ട് സ്റ്റേറ്റ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി |
| ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | ജോർജ്ജ് റിച്ചാർഡ് മോർഗൻ |
| Engineering career | |
| Employer(s) | പ്ലം ബ്രൂക്ക് ഓർഡനൻസ് വർക്ക്സ്; നോർത്ത് അമേരിക്കൻ ഏവിയേഷൻ |
| Significant projects | റെഡ്സ്റ്റോൺ റോക്കറ്റ് |
| Significant design | ഹൈഡൈൻ |
ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും
തിരുത്തുകആറ് സഹോദരങ്ങളിൽ രണ്ടാമത്തേതായി മേരി ഷെർമാൻ മൈക്കിൾ, ഡൊറോത്തി ഷെർമാൻ എന്നിവർക്ക് നോർത്ത് ഡക്കോട്ടയിലെ റേയിലുള്ള അവരുടെ ഫാമിൽ ജനിച്ചു.1939-ൽ അവർ ഹൈസ്കൂളിലെ വാലിഡെക്ടോറിയൻ ആയി ബിരുദം നേടി.[2] തുടർന്ന് നോർത്ത് ഡക്കോട്ടയിലെ മിനോട്ട് സ്റ്റേറ്റ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ കെമിസ്ട്രി മേജറായി ചേർന്നു.[1][3]
കരിയർ
തിരുത്തുകമോർഗന്റെ കോളേജ് വിദ്യാഭ്യാസകാലത്ത് രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു. പുരുഷന്മാർ വിദേശത്തേക്ക് പോകുന്നതിന്റെ ഫലമായി രസതന്ത്രജ്ഞരുടെയും മറ്റ് ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെയും കുറവ് അമേരിക്ക ഉടൻ തന്നെ നികത്തി. ഒരു പ്രാദേശിക തൊഴിൽ റിക്രൂട്ടർ ഷെർമാന് രസതന്ത്ര പരിജ്ഞാനമുണ്ടെന്ന് കേട്ട് ഒഹായോയിലെ സാൻ‌ഡുസ്‌കിയിലെ ഒരു ഫാക്ടറിയിൽ ജോലി വാഗ്ദാനം ചെയ്തു. പണത്തിന് ബുദ്ധിമുട്ട് ആയതിനാൽ ബിരുദം മാറ്റിവയ്ക്കേണ്ടിവരുമെങ്കിലും ജോലി ഏറ്റെടുക്കാൻ അവർ തീരുമാനിച്ചു. സ്‌ഫോടകവസ്തുക്കളായ ട്രിനിട്രോട്രോളൂയിൻ (ടിഎൻ‌ടി), ഡൈനിട്രോടോളൂയിൻ (ഡി‌എൻ‌ടി), പെന്റോലൈറ്റ് എന്നിവയുടെ നിർമ്മാണ ചുമതലയുള്ള പ്ലം ബ്രൂക്ക് ഓർഡനൻസ് വർക്ക്സ് മ്യൂണിഷൻസ് ഫാക്ടറിയിലായിരുന്നു ജോലി. രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിലുടനീളം ഈ സൈറ്റ് ഒരു ബില്യൺ പൗണ്ടിലധികം വെടിക്കോപ്പുകൾ നിർമ്മിച്ചു.[1][4]
1943-ൽ വിവാഹിതയായ മേരി ഷെർമാൻ ഗർഭിണിയായി. ഇത് അങ്ങേയറ്റം ലജ്ജാകരമാണെന്ന് കണക്കാക്കുകയും സ്ത്രീകൾക്ക് പലപ്പോഴും ബാക്ക് അലെയ് അലസിപ്പിക്കലുകൾ നൽകുകയും അല്ലെങ്കിൽ അവരുടെ സുഹൃത്തുക്കളിൽ നിന്നും കുടുംബത്തിൽ നിന്നും മറയ്ക്കുകയും ചെയ്ത ഒരു യുഗത്തിലെ ഒരു വിഷമകരമായ പ്രതിസന്ധിയായിരുന്നു ഇത്. അക്കാലത്ത് ഒഹായോയിലെ ഹ്യൂറോണിലാണ് അവർ ആദ്യത്തെ കസിനോടൊപ്പം താമസിച്ചിരുന്നത്. 1944-ൽ മേരി ജി. ഷെർമാൻ എന്ന മകളെ പ്രസവിച്ചു.[1][5] പിന്നീട് ആ കസിൻ മേരി ഹിബാർഡിനും ഭർത്താവ് ഇർവിങ്ങിനും ദത്തെടുക്കാൻ കുഞ്ഞിനെ അവർ ഉപേക്ഷിച്ചു. കുട്ടിയെ റൂത്ത് എസ്ഥേർ എന്ന് പുനർനാമകരണം ചെയ്തു.[1][6]
മിലിട്ടറിക്ക് വേണ്ടി സ്ഫോടകവസ്തുക്കൾ രൂപകൽപ്പന ചെയ്ത് യുദ്ധകാലം ചെലവഴിച്ച ശേഷം, നോർത്ത് അമേരിക്കൻ ഏവിയേഷനിൽ ജോലിക്ക് അപേക്ഷിക്കുകയും കാലിഫോർണിയയിലെ കനോഗാ പാർക്ക് ആസ്ഥാനമായുള്ള അവരുടെ റോക്കറ്റ്ഡൈൻ ഡിവിഷനിൽ ജോലി ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.[7]നിയമനം ലഭിച്ചയുടനെ അവളെ സൈദ്ധാന്തിക പ്രകടന സ്പെഷ്യലിസ്റ്റായി സ്ഥാനക്കയറ്റം നൽകി. പുതിയ റോക്കറ്റ് പ്രൊപ്പല്ലന്റുകളുടെ പ്രതീക്ഷിച്ച പ്രകടനം ഗണിതശാസ്ത്രപരമായി കണക്കാക്കാൻ അവൾക്ക് ആവശ്യമായ ഒരു ജോലിയായിരുന്നു അത്.[7][8]900 എഞ്ചിനീയർമാരിൽ, അവൾ ഏക വനിതയായിരുന്നു. കോളേജ് ബിരുദം ഇല്ലാത്ത ചുരുക്കം ചിലരിൽ ഒരാൾ മാത്രമായിരുന്നു.[1][9]
നോർത്ത് അമേരിക്കൻ ഏവിയേഷനിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നതിനിടയിൽ, തന്റെ ഭാവി ഭർത്താവ് കാൾടെക്കിൽ നിന്ന് മെക്കാനിക്കൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ് ബിരുദധാരി ജോർജ്ജ് റിച്ചാർഡ് മോർഗനെ അവർ കണ്ടുമുട്ടി. അവർക്ക് ജോർജ്ജ്, സ്റ്റീഫൻ, മോണിക്ക, കാരെൻ എന്നീ നാല് മക്കളുണ്ടായിരുന്നു. [1][9]
ബഹിരാകാശ റേസ് യുഗം
തിരുത്തുക External videos
| |
|---|---|
|
“The Woman Who Saved the U.S. Space Race (And Other Unsung Scientists)”, Reactions |
ജൂപ്പിറ്റർ മിസൈലിന്റെ വികസന പരിപാടിയിൽ, വെർഹർ വോൺ ബ്രൗണിന്റെ ടീം പരിക്രമണ വേഗതയിലേക്ക് റോക്കറ്റിനെ ത്വരിതപ്പെടുത്തുന്നതിന് ജൂപ്പിറ്റർ സി എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന പരിഷ്കരിച്ച റെഡ്സ്റ്റോൺ മിസൈലുകൾ ഉപയോഗിച്ചു. ആദ്യ ഘട്ടത്തിലെ പ്രകടനം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനായി, കൂടുതൽ ശക്തമായ ഇന്ധനം കൊണ്ടുവരാൻ അവർ നോർത്ത് അമേരിക്കൻ ഏവിയേഷന്റെ റോക്കറ്റ്ഡൈൻ ഡിവിഷന് കരാർ നൽകി.[10]
മോർഗൻ നോർത്ത് അമേരിക്കൻ ഏവിയേഷന്റെ റോക്കറ്റ്ഡൈൻ ഡിവിഷനിലെ ഡോ. ജേക്കബ് സിൽവർമാന്റെ ഗ്രൂപ്പിൽ ജോലി ചെയ്തു.[11] പുതിയ റോക്കറ്റ് പ്രൊപ്പല്ലന്റുകളുമായുള്ള അവരുടെ വൈദഗ്ധ്യവും പരിചയവും കാരണം, മോർഗനെ കരാറിന്റെ സാങ്കേതിക ലീഡ് ആയി തിരഞ്ഞെടുത്തു. മോർഗന്റെ പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഫലമായി ഹൈഡൈൻ എന്ന പുതിയ പ്രൊപ്പല്ലന്റ് ലഭിച്ചു. 1956 നവംബർ 29 ന് ആദ്യത്തെ ഹൈഡൈൻ പവേർഡ് റെഡ്സ്റ്റോൺ ആർ & ഡി ഫ്ലൈറ്റ് ചെയ്തു. [12] പിന്നീട് മൂന്ന് ജൂപ്പിറ്റർ സി നോസ് കോൺ ടെസ്റ്റ് ഫ്ലൈറ്റിനെ ഹൈഡൈൻ ഉപയോഗിച്ച് ശക്തീകരിച്ചു.[13]
ഗ്രന്ഥസൂചിക
തിരുത്തുക- George D. Morgan, Rocket Girl. The Story of Mary Sherman Morgan, Prometheus Books, 2013. ISBN 9781616147396
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 Morgan, George D.; with Ashley Phd Stroupe. Rocket Girl: The Story of Mary Sherman Morgan, America's First Female Rocket Scientist, Prometheus Books, 2013, ISBN 1616147393, ISBN 978-1616147396.
- ↑ Alumni Records: 1936-1940, Ray High School, Nesson 2 School District, Williams County, ND
- ↑ Alumni Records, Minot State University, Minot, Ward County, ND
- ↑ US Dept of Defense, Formerly Used Defense Sites, Site Number: G05OH0018
- ↑ April 1944 Birth Records, St Vincent's Hospital, Philadelphia, PA
- ↑ Final Decree, June 8, 1946: Probate Court Records, Sandusky, Erie County, Ohio
- ↑ 7.0 7.1 Lerner, Preston, "Soundings: She Put The High In Hydyne". Air & Space Smithsonian Magazine, February/March 2009, Vol.23, No.6, pp.10, ISSN 0886-2257.
- ↑ Draxler, Breanna. "Rocket Girl" (book review), Discover (magazine), July–August 2013, p. 25.
- ↑ 9.0 9.1 Morgan, George. America's First Lady of Rocketry, Caltech News, California Institute of Technology, Vol.42, No.1.
- ↑ Robert S. Kraemer & Vince Wheelock: “Rocketdyne: powering humans into space”. American Institute of Aeronautics and Astronautics. 2006, pp. 43–44.
- ↑ Missiles and Rockets. American Aviation Publications. January 1958. Retrieved 7 June 2013.
Nicknamed Hydyne, the fuel increased thrust and missile range by 12 per cent over that of a conventional Redstone engine. Dr. Jacob Silverman, supervisor of Rocketdyne's propulsion research thermodynamics unit and a leader in the development of Hydyne, first started work on the new compound early in 1956. The problem faced by Silverman and the company's chemical engineers was that of developing a fuel that would increase performance and could be substituted for the alcohol usually burned in the Redstone engine.
- ↑ History of the Redstone Missile System Archived 2013-08-22 at the Wayback Machine., p. 60
- ↑ History of the Redstone Missile System, p. 166