മാമ്പള്ളി ശാസനം
എ.ഡി.974-ലെ ഈ മാമ്പള്ളി ശാസനം അക്കാലത്തെ ചരിത്രസംഭവങ്ങളിലേക്ക് വെളിച്ചം വീശുന്നു. വേണാടിന്റെ പ്രധാന കുടുംബത്തിൽ നിന്ന് ചെങ്ങന്നൂർ ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് സംഭാവന നൽകിയതായി മാമ്പള്ളി ചെമ്പ് ശാസനത്തിൽ (എ.ഡി 974) രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. [1] കൊല്ല വർഷത്തെ പരാമർശിക്കുന്ന ആദ്യകാല എപ്പിഗ്രാഫിക്കൽ റെക്കോർഡാണ് ഈ ലിഖിതം (കൊല്ലം-തോന്റി കാലഘട്ടം, 149). [2]വേണാട്ടുരാജാക്കന്മാരുടെ പനങ്കാവിൽ കൊട്ടാരത്തെപ്പറ്റി പരാമർശിക്കുന്ന പത്മനാഭപുരം കൊട്ടാരത്തിൽ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന, ആദ്യരേഖയാണിത്. തരിസ്സാപ്പള്ളി ശാസനത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന അയ്യനടികൾ തിരുവടികൾ കഴിഞ്ഞാൽ ശാസനങ്ങളിൽ പരാമർശിക്കപ്പെടുന്ന വേണാട് രാജാവ് ഈ പട്ടയത്തിലെ ശ്രീവല്ലഭൻ കോതയാണ്. ഭാസ്കര രവി, ഇന്ദുക്കോതവർമ്മ തുടങ്ങിയ കുലശേഖരപ്പെരുമാക്കന്മാരുടെ കാലം കണ്ടെത്താൻ മാമ്പള്ളി ശാസനം സഹായകമായി.
.jpg)
മലയാള ഭാഷയുടെ ആദ്യകാല രൂപത്തിൽ ഗ്രന്ഥ ലിപിയിൽ വട്ടെഴുത്തിൽ ഒരു ചെമ്പ് ഫലകത്തിന്റെ ഇരുവശത്തുമായിട്ടാണ് ഈ ശാസനം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. തിരുവനന്തപുരത്തിനടുത്തുള്ള (ഇപ്പോൾ പത്മനാഭപുരം മ്യൂസിയത്തിലാണ്) പ്ലേറ്റ് യഥാർത്ഥത്തിൽ മാമ്പള്ളി മഠത്തിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ളതാണ്. [1]
രണ്ടാമത്തെ പ്ലേറ്റ്, ആദ്യത്തേതിന്റെ കൂട്ടാളിയും ഏകദേശം ഒരേ തീയതിയിൽ കണക്കാക്കപ്പെടുന്നതും മാമ്പള്ളി മഠത്തിന്റെ ഉടമസ്ഥതയിലാണ്. [1]
ഉള്ളടക്കം
തിരുത്തുകവേണാട് രാജകുടുംബത്തെ സംബന്ധിക്കുന്ന രണ്ട് രാജകീയ ഉടമ്പടികൾ ഉണ്ടെന്നതാണ് ഈ രേഖയെ വ്യത്യസ്തമാക്കുന്നത് [1]
(എ) ആദ്യ കരാർ (ഒരു അട്ടിപ്പേർ ആയി)
തിരുത്തുകവേണാട്ടുരാജാവായ ശ്രീവല്ലഭൻകോതയും തിരുക്കലയപുരത്ത് ആതിച്ചൻ ഉമയമ്മയും ചെങ്ങന്നൂർ ക്ഷേത്രഭരണസമിതിയിലെ പൊതുവാൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള അംഗങ്ങളും കൊല്ലത്തെ പനമ്മാവിൽ കൊട്ടാരത്തിലെ ഉയർന്ന കൊട്ടിലിൽ ഒന്നിച്ചു കൂടി, അയിരൂർ ക്ഷേത്രത്തിന്റെയും ചിറ്റൂർ നടയുടെയും ഭരണത്തിന് വ്യവസ്ഥകൾ ഏർപ്പെടുത്തുന്നതാണ് ശാസനത്തിലെ പ്രധാനപരാമർശം. [1]
തിരുക്കലയപുരം ആദിത്യ ഉമയമ്മ (തിരുക്കലയപുരത്തു ആതിചൻ ഉമയമ്മൈ) സ്ഥാപിച്ച അയിരൂർ ക്ഷേത്രത്തിലെ ദേവന്റെ (പട്ടാരക) എല്ലാ അവകാശങ്ങളും അയിരൂർ ദേവതയ്ക്ക് അവകാശപ്പെട്ട ഭൂസ്വത്തുക്കളും തിരുക്കലയപുരം ആദിത്യ ഉമയമ്മക്ക് ശ്രീവല്ലവൻ കോതൈ സംഭാവന ചെയ്തു. [1]
(ബി) രണ്ടാം കരാർ
തിരുത്തുകആദിത്യ ഉമയമ്മ തനിക്ക് ലഭിച്ചതെല്ലാം - ഉടമസ്ഥാവകാശങ്ങളും അയിരൂർ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ ഭൂമിയും - ചെങ്ങന്നൂർ ക്ഷേത്രത്തിന് ഒരു സബോർഡിനേറ്റ് പ്രോപ്പർട്ടി (കിഷിതു) ആയി നൽകി, പതിവ് ചെലവുകൾക്കും സംരക്ഷണ ഫീസിനും (രക്ഷഭോഗ) ഗ്രാമ സഭാ സെക്രട്ടറിമാരെ (പൊതുവാൾ) ചുമതലപ്പെടുത്തി. [1]
ഗ്രാമ സഭാ സെക്രട്ടറിമാർ (പൊതുവാൾ) അയിരൂർ ക്ഷേത്രത്തെയും അതിന്റെ സ്വത്തിനെയും സംരക്ഷിക്കുകയും പ്രതിവർഷം 200 പറ (ഒരു യൂണിറ്റ് അളവ്) നെല്ല് സംരക്ഷണ ഫീസായി (രക്ഷാഭോഗ) സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുകയായിരുന്നു. [1] പിഴ നിർദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്നു - കിഴിത്തുവിൽ കൃഷി തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നതിലൂടെയോ സ്വത്തുക്കൾ കണ്ടുകെട്ടുന്നതിലൂടെയോ കരാർ ലംഘിച്ചവർക്കും അവരുടെ കൂട്ടാളികൾക്കും 200 കഴഞ്ച് (ഒരു യൂണിറ്റ് അളവ്) സ്വർണം പിഴയായി നൽകാൻ വ്യവസ്ഥയുണ്ടായിരുന്നു.
ഇടപാടിന്റെ സാക്ഷികൾ
തിരുത്തുകഇനിപ്പറയുന്ന സാക്ഷികളെ രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നു:
- മുരുങ്കയ്യൂർ തേവൻ പവിതിരൻ
- ഇറ്റയ്യാമനം കങ്കരൻ കണ്ടൻ
- മനൽ‌മുകു കാന്തൻ തോമാതാരൻ
- പുനലൂർ ഇറവി പരന്തവൻ
- കുട്ടകോട്ടൂർ പരന്തവൻ കണ്ടൻ
എഴുത്തുകാരൻ = ചട്ടൻ ചതയ്യൻ, ചെങ്ങന്നൂരിലെ സെക്രട്ടറി (പൊതുവാൾ). [2]
ശാസനത്തിലെ ഭാഷ
തിരുത്തുകശാസനത്തിലെ ഭാഷ തമിഴാണെന്ന് ചിലർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അത് ശരിയല്ല. വെച്ചു, രക്ഷിച്ചു, പടുവിതു, ഇരുന്നരുളിയെടത്ത്, അട്ടിയെടുത്തു തുടങ്ങിയ പ്രയോഗങ്ങൾ തമിഴിൽനിന്ന് തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്. കേരളപാണിനി പറഞ്ഞിട്ടുള്ള നയങ്ങളിൽ പുരുഷഭേദനിരാസം ഒഴികെ മറ്റു മിക്കതിന്റെയും പ്രവർത്തനം മാമ്പള്ളി ശാസനത്തിനു മുമ്പേ ആരംഭിച്ചു കഴിഞ്ഞുവെന്ന് ഇളംകുളം അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[3]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 Narayanan, M. G. S. 2013. 'Index to Chera Inscriptions', in Perumāḷs of Kerala, M. G. S Narayanan, pp. 218 and 478–79. Thrissur (Kerala): CosmoBooks.
- ↑ 2.0 2.1 Rao, T. A. Gopinatha. 1907-08 (1981 reprint). Mamballi Plates of Srivallavangodai', in Epigraphica Indica, Vol IX. pp. 234–39. Calcutta. Govt of India.
- ↑ "മാമ്പള്ളിശാസനം". keralaculture.