മകസ്സാർ
മകസ്സാർ Makassar (Buginese-Makassar language: ᨀᨚᨈ ᨆᨀᨔᨑ) – ചിലപ്പോൾ മകസ്സാർ എന്നും പറയും Macassar – ഇന്തോനേഷ്യയിലെ തെക്കൻ സുലവേസിയുടെ പ്രവിശ്യാ തലസ്ഥാനമാണ്. ജനസംഖ്യ കണക്കാക്കിയാൽ ഈ നഗരമാണ് സുലവേസി ദ്വീപിലെ ഏറ്റവും വലിയ പട്ടണം. ജക്കാർത്ത, സുരബായ, ബന്ദുങ്, മെദാൻ എന്നീ നഗരങ്ങൾക്കുശേഷം അഞ്ചാം സ്ഥാനത്തുള്ള ഇന്തോനേഷ്യൻ നഗരമാണിത്.[1][2] 1971 മുതൽ 1999 വരെ ഈ പട്ടണം, ഉജുങ് പന്ദാങ് എനാണറിയപ്പെട്ടത്. ഈ പട്ടണത്തിലെ കൊളോണികാലത്തിനു മുമ്പുള്ള ഒരു കോട്ടയുടെ പേരിൽനിന്നുമാണിതിന്റെ പേര് ഉത്ഭവിച്ചത്. ഈ രണ്ടു പേരുകളും മാറി മാറി ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നുണ്ട്. മകസ്സാർ സമുദ്രപാതയ്ക്കഭിമുഖമായി സുലവേസിയുടെ തെക്കു പടിഞ്ഞാറൻ തീരത്ത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.
Makassar | ||
---|---|---|
Other transcription(s) | ||
From top, left to right: Karebosi Skyline, Trans Studio Makassar. Floating Mosque Makassar, Traditional Bugis houses along Makassar-Watampone road, Statue of family fishermen, Historic Fort Rotterdam, Losari Beach | ||
| ||
Nickname(s): "City of Daeng"; "Ujung Pandang" | ||
Motto(s): Sekali Layar Terkembang Pantang Biduk Surut Ke Pantai | ||
Coordinates: 5°8′S 119°25′E / 5.133°S 119.417°E | ||
Country | ഇന്തോനേഷ്യ | |
Province | South Sulawesi | |
Founded | 9 November 1607 | |
• Mayor | Ir. H. Mohammad Ramdhan Pomanto | |
• City | 199.3 ച.കി.മീ.(77.0 ച മൈ) | |
• മെട്രോ | 1,145.9 ച.കി.മീ.(442.4 ച മൈ) | |
ഉയരം | 0–25 മീ(0–82 അടി) | |
(2016 census) | ||
• City | 14,69,601 | |
• ജനസാന്ദ്രത | 7,400/ച.കി.മീ.(19,000/ച മൈ) | |
• മെട്രോപ്രദേശം | 21,07,196 | |
• മെട്രോ സാന്ദ്രത | 1,800/ച.കി.മീ.(4,800/ച മൈ) | |
2016 decennial census | ||
Demonym(s) | Makassarian | |
Area code | (+62) 411 | |
വാഹന റെജിസ്ട്രേഷൻ | DD | |
വെബ്സൈറ്റ് | www.makassarkota.go.id www.visitmakassar.net |
വിദ്യാഭ്യാസം
തിരുത്തുകBy 2007 the city government began requiring all skirts of schoolgirls be below the knee.[3]
Traditional food
തിരുത്തുകMakassar has several famous traditional foods. The most famous is Coto Makassar. It is a stew made from the mixture of nuts, spices, and selected offal which may include beef brain, tongue and intestine. Konro rib dish is also a popular traditional food in Makassar. Both Coto Makassar and Konro are usually eaten with Burasa or Ketupat, a glutinous rice cake. Another famous cuisine from Makassar is Ayam Goreng Sulawesi (Celebes fried chicken); the chicken is marinated with traditional soy sauce recipe for up to 24 hours before being fried to a golden colour. The dish is usually served with chicken broth, rice and special sambal (chilli sauce).
In addition, Makassar is the home of Pisang Epe (pressed banana), as well as Pisang Ijo (green banana). Pisang Epe is a banana which is pressed, grilled, and covered with palm sugar sauce and sometimes eaten with Durian. Many street vendors sell Pisang Epe, especially around the area of Losari beach. Pisang Ijo is a banana covered with green colored flours, coconut milk, and syrup. Pisang Ijo is sometimes served iced, and often eaten during Ramadan.
See also
തിരുത്തുകReferences
തിരുത്തുക- ↑ Ministry of Internal Affairs: Registration Book for Area Code and Data of 2013 Archived 2017-08-28 at the Wayback Machine.
- ↑ 10 kota berpenduduk terbesar di Indonesia
- ↑ Warburton, Eve (January–March 2007). "No longer a choice" (89 ed.). Inside Indonesia. Retrieved 2017-06-20.
{{cite web}}
: Italic or bold markup not allowed in:|publisher=
(help)
Further reading
തിരുത്തുക- MacKnight, C.C., Voyage to Marege. Macassan Trepangers in Northern Australia, Melbourne University Press, 1976.
- Reid, Anthony. 1999. Charting the shape of early modern Southeast Asia. Chiang Mai: Silkworm Books. ISBN 9747551063. pp. 100–154.
- McCarthy, M., 2000, Indonesian divers in Australian waters. The Great Circle, vol. 20, No.2:120–137.
- Turner, S. 2003: Indonesia’s Small Entrepreneurs: Trading on the Margins. London, RoutledgeCurzon ISBN 070071569X 288pp. Hardback.
- Turner, S. 2007: Small-Scale Enterprise Livelihoods and Social Capital in Eastern Indonesia: Ethnic Embeddedness and Exclusion. Professional Geographer. 59 (4), 407–20.