ഒരു ബൈനറി കോഡ് വാചകം, കമ്പ്യൂട്ടർ പ്രോസസർ നിർദ്ദേശങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ രണ്ട് ചിഹ്ന സംവിധാനം ഉപയോഗിക്കുന്ന മറ്റേതെങ്കിലും ഡാറ്റയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ഉപയോഗിക്കുന്ന രണ്ട് ചിഹ്ന സംവിധാനം പലപ്പോഴും ബൈനറി നമ്പർ സിസ്റ്റത്തിൽ നിന്ന് "0", "1" എന്നിവയാണ്. ഓരോ പ്രതീകത്തിനും നിർദ്ദേശങ്ങൾക്കും ബൈനറി അക്കങ്ങളുടെ ഒരു പാറ്റേൺ ബൈനറി കോഡ് നൽകുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, എട്ട് ബിറ്റുകളുടെ ഒരു ബൈനറി സ്ട്രിംഗിന് സാധ്യമായ 256 മൂല്യങ്ങളിൽ ഏതെങ്കിലും പ്രതിനിധീകരിക്കാൻ കഴിയും, അതിനാൽ, വൈവിധ്യമാർന്ന വ്യത്യസ്ത ഇനങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.

ആസ്കി ബൈനറി കോഡിൽ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന 'വിക്കിപീഡിയ' എന്ന വാക്ക് 9 ബൈറ്റുകൾ (72 ബിറ്റുകൾ) ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

കമ്പ്യൂട്ടിംഗിലും ടെലികമ്മ്യൂണിക്കേഷനിലും, പ്രതീക സ്ട്രിംഗുകൾ പോലുള്ള ഡാറ്റ എൻ‌കോഡിംഗ് ചെയ്യുന്നതിനുള്ള വിവിധ രീതികൾ‌ക്കായി ബൈനറി കോഡുകൾ‌ ബിറ്റ് സ്ട്രിംഗുകളായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ആ രീതികൾക്ക് നിശ്ചിത-വീതി അല്ലെങ്കിൽ വേരിയബിൾ-വീതി സ്ട്രിംഗുകൾ ഉപയോഗിക്കാം. ഒരു നിശ്ചിത-വീതിയുള്ള ബൈനറി കോഡിൽ, ഓരോ അക്ഷരമോ അക്കമോ മറ്റ് പ്രതീകങ്ങളോ ഒരേ നീളമുള്ള ഒരു ബിറ്റ് സ്ട്രിംഗ് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു; ബൈനറി നമ്പറായി വ്യാഖ്യാനിക്കുന്ന ആ ബിറ്റ് സ്ട്രിംഗ് സാധാരണയായി കോഡ് പട്ടികകളിൽ ഒക്ടൽ, ഡെസിമൽ അല്ലെങ്കിൽ ഹെക്സാഡെസിമൽ നൊട്ടേഷനിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കും. അവയ്‌ക്കായി നിരവധി പ്രതീക സെറ്റുകളും നിരവധി പ്രതീക എൻ‌കോഡിംഗുകളും ഉണ്ട്.

ഒരു ബൈനറി സംഖ്യയായി വ്യാഖ്യാനിക്കുന്ന ഒരു ബിറ്റ് സ്ട്രിംഗ് ഒരു ദശാംശ സംഖ്യയിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യാൻ കഴിയും. ഉദാഹരണത്തിന്, ലോവർ കേസ് a, ബിറ്റ് സ്ട്രിംഗ് 01100001 പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നുവെങ്കിൽ (ഇത് സാധാരണ ASCII കോഡിലുള്ളത് പോലെ), "97" എന്ന ദശാംശ സംഖ്യയായും പ്രതിനിധീകരിക്കാം.

ബൈനറി കോഡിന്റെ ചരിത്രം

തിരുത്തുക
 
Gottfried Leibniz

ബൈനറി കോഡിന്റെ അടിസ്ഥാനമായ ആധുനിക ബൈനറി നമ്പർ സമ്പ്രദായം 1689 ൽ ഗോട്ട്ഫ്രൈഡ് ലെയ്ബ്നിസ് കണ്ടുപിടിച്ചതാണ്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലേഖനത്തിൽ എക്സ്പ്ലിക്കേഷൻ ഡി എൽ അരിത്മാറ്റിക് ബിനയർ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. മുഴുവൻ ശീർഷകവും ഇംഗ്ലീഷിലേക്ക് "ബൈനറി അരിത്മെറ്റിക് വിശദീകരണം" എന്ന് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു, ഇത് 1, 0 എന്നീ അക്ഷരങ്ങൾ മാത്രം ഉപയോഗിക്കുന്നു, അതിന്റെ ഉപയോഗത്തെക്കുറിച്ച് ചില പരാമർശങ്ങൾ ഉണ്ട്, വെളിച്ചത്തിൽ അത് പുരാതന ചൈനീസ് രൂപങ്ങളായ ഫു എസിയുടെ മേൽ എറിയുന്നു. "[1](1703). ആധുനിക ബൈനറി സംഖ്യാ സമ്പ്രദായം പോലെ 0 ഉം 1 ഉം ലെബ്നിസിന്റെ സിസ്റ്റം ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഫ്രഞ്ച് ജെസ്യൂട്ട് ജോക്കിം ബൗവെറ്റ് വഴി ഐ ചിംഗിനെ ലീബ്നിസ് കണ്ടുമുട്ടി, 0 മുതൽ 111111 വരെയുള്ള ബൈനറി നമ്പറുകളുമായി അതിന്റെ ഹെക്സാഗ്രാമുകൾ എങ്ങനെ പൊരുത്തപ്പെടുന്നുവെന്ന് കൗതുകത്തോടെ ശ്രദ്ധിച്ചു. അദ്ദേഹം അഭിനന്ദിച്ച തരത്തിലുള്ള ദാർശനിക വിഷ്വൽ ബൈനറി ഗണിതശാസ്ത്രത്തിലെ പ്രധാന ചൈനീസ് നേട്ടങ്ങളുടെ തെളിവായിരുന്നു ഈ മാപ്പിംഗ്. [2][3] സ്വന്തം മതവിശ്വാസത്തിന്റെ സാർവത്രികതയുടെ സ്ഥിരീകരണമായാണ് ഹെബ്സാഗ്രാമുകളെ ലെബ്നിസ് കണ്ടത്. [3]

ബൈനറി അക്കങ്ങൾ ലീബ്നിസിന്റെ ദൈവശാസ്ത്രത്തിൽ കേന്ദ്രമായിരുന്നു. ക്രിയേറ്റീവ് എക്സ് നിഹിലോ അല്ലെങ്കിൽ സൃഷ്ടി എന്ന ക്രൈസ്തവ ആശയത്തിന്റെ പ്രതീകമാണ് ബൈനറി സംഖ്യകൾ എന്ന് അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചു. യുക്തിയുടെ വാക്കാലുള്ള പ്രസ്താവനകളെ ശുദ്ധമായ ഗണിതശാസ്ത്രമായി പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്ന ഒരു സിസ്റ്റം കണ്ടെത്താൻ ലെബ്നിസ് ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആശയങ്ങൾ അവഗണിച്ചതിനുശേഷം, ആറ് ബിറ്റ് വിഷ്വൽ ബൈനറി കോഡിന്റെ 64 ഹെക്സാഗ്രാമുകൾ ഉപയോഗിച്ച ഐ ചിംഗ് അല്ലെങ്കിൽ ‘ബുക്ക് ഓഫ് ചേഞ്ച്സ്’ എന്ന ക്ലാസിക് ചൈനീസ് വാചകം അദ്ദേഹം കണ്ടു. ജീവിതം ലളിതമാക്കാനോ നേരായ നിർദ്ദേശങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പരയായി ചുരുക്കാനോ കഴിയുമെന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ സിദ്ധാന്തം പുസ്തകം സ്ഥിരീകരിച്ചിരുന്നു. വരികളും പൂജ്യങ്ങളും അടങ്ങിയ ഒരു സംവിധാനം അദ്ദേഹം സൃഷ്ടിച്ചു. ഈ കാലയളവിൽ, ലെബ്നിസ് ഈ സിസ്റ്റത്തിനായി ഒരു ഉപയോഗം ഇതുവരെ കണ്ടെത്തിയില്ല.

  1. Leibniz G., Explication de l'Arithmétique Binaire, Die Mathematische Schriften, ed. C. Gerhardt, Berlin 1879, vol.7, p.223; Engl. transl.[1]
  2. Aiton, Eric J. (1985). Leibniz: A Biography. Taylor & Francis. pp. 245–8. ISBN 978-0-85274-470-3.
  3. 3.0 3.1 J.E.H. Smith (2008). Leibniz: What Kind of Rationalist?: What Kind of Rationalist?. Springer. p. 415. ISBN 978-1-4020-8668-7.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ബൈനറി_കോഡ്&oldid=3942837" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്