പ്ലൂതം (ഛന്ദഃശാസ്ത്രം)
ഭാരതീയ ഭാഷകളിലെ അക്ഷരങ്ങളെ ഉച്ചാരണത്തിനെടുക്കുന്ന സമയം ആധാരമാക്കി മൂന്നായി ഭാഗിച്ചിരിക്കുന്നതിൽ ഒന്നാണ് പ്ലൂതം. സംസ്‌കൃതം ഭാഷയിലാണ് ഇത്തരത്തിൽ വിഭാചിച്ചിട്ടുള്ളത് എങ്കിലും ഭാരത്തിലെ എല്ലാവിധ ഭാഷകളിലും ഇവ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട് ദക്ഷിണ ഭാരത ഭാഷകളിൽ ഇവയുടെ ഉപയോഗം വളരെ കൂടുതൽ ആണ് സംസാരത്തിൽ. അക്ഷരങ്ങളുടെ ഉച്ചാരണകാലത്തെ മാത്ര എന്നാണ് പറയുന്നത്. ഉച്ചരിക്കാൻ മൂന്ന് മാത്രകൾ വേണ്ട അക്ഷരം പ്ലൂതം ആകുന്നു. ദീർഘത്തിലും ദീർഘിയ്ക്കുന്ന ദീർഘാക്ഷരങ്ങളെല്ലാം പ്ലൂതമാണ്. ദീർഘക്ഷരങ്ങൾ സാധാരണയായി ഗുരുവായിരിക്കും. എന്നാൽ ദീർഘാക്ഷരത്തിനു പുറകേ വരുന്ന എന്തും അതിനെ പ്ലൂതമാക്കി മാറ്റുന്നു. ആാ,ഔ,ഐ
സൂചകചിഹ്നംതിരുത്തുക
മലയാളത്തിൽ, ഒരു അക്ഷരം പ്ലൂതം എന്ന് കാണിക്കാൻ ആ അക്ഷരത്തിനുമുകളിലായി വലത്താക്കായി ഔ രേഖ (ൗ) അല്ലെങ്കിൽ ദൃർഘ സ്വരം ഉപയോഗിക്കുന്നു.