ഡെസ്‌ക്‌ടോപ്പുകൾ, ലാപ്‌ടോപ്പുകൾ, എൻട്രി ലെവൽ സെർവറുകൾ എന്നിവയ്‌ക്കായുള്ള സിംഗിൾ-കോർ സിപിയുകളുടെ മുഴുവൻ ശ്രേണികൾക്കുമുള്ള ഇന്റലിന്റെ ബ്രാൻഡാണ് പെന്റിയം 4 [1][2]. 2000 നവംബർ 20 മുതൽ 2008 ഓഗസ്റ്റ് 8 വരെ പ്രോസസ്സറുകൾ കയറ്റി അയച്ചിരുന്നു. [3][4] നെറ്റ്ബർസ്റ്റ് പ്രോസസറുകളുടെ ഉത്പാദനം 2000 മുതൽ 2010 മെയ് 21 വരെ സജീവമായിരുന്നു. [5][6]

പെന്റിയം 4
ProducedFrom November 20, 2000 to August 8, 2008
Max. CPU clock rate1.3 GHz to 3.8 GHz
FSB speeds400 MT/s to 1066 MT/s
Instruction setx86 (i386), x86-64 (only some chips), MMX, SSE, SSE2, SSE3 (since Prescott).
MicroarchitectureNetBurst
Transistors42M 180 nm
55M 130 nm
169M 130 nm (P4EE)
125M 90 nm
188M 65 nm
Socket(s)
PredecessorPentium III
SuccessorPentium D, Core 2

എല്ലാ പെന്റിയം 4 സിപിയുകളും നെറ്റ്ബർസ്റ്റ് വാസ്തുവിദ്യയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. പെന്റിയം 4 വില്ലാമെറ്റ് (180 എൻഎം) എസ്എസ്ഇ 2 അവതരിപ്പിച്ചപ്പോൾ പ്രെസ്കോട്ട് (90 എൻഎം) എസ്എസ്ഇ 3 അവതരിപ്പിച്ചു. പിന്നീടുള്ള പതിപ്പുകൾ ഹൈപ്പർ-ത്രെഡിംഗ് ടെക്നോളജി (എച്ച്ടിടി) അവതരിപ്പിച്ചു.

64-ബിറ്റ് നടപ്പിലാക്കിയ ആദ്യത്തെ പെന്റിയം 4-ബ്രാൻഡഡ് പ്രോസസർ പ്രെസ്‌കോട്ട് (90 എൻഎം) (ഫെബ്രുവരി 2004) ആയിരുന്നു, എന്നാൽ ഈ സവിശേഷത പ്രവർത്തനക്ഷമമാക്കിയില്ല. ഇന്റൽ പിന്നീട് പ്രെസ്‌കോട്ടുകളുടെ "ഇ0" റിവിഷൻ ഉപയോഗിച്ച് 64-ബിറ്റ് പെന്റിയം 4 എസ് വിൽക്കാൻ തുടങ്ങി, ഒഇഇഎം മാർക്കറ്റിൽ പെന്റിയം 4, മോഡൽ എഫ് എന്ന പേരിൽ വിൽക്കുകയായിരുന്നു. ഇ0(E0) പുനരവലോകനം ചെയ്ത് ഇന്റൽ 64 ലേക്ക് എക്സിക്യൂട്ട് ഡിസേബിൾ(eXecute Disable-XD) (എൻ‌എക്സ് ബിറ്റിനുള്ള ഇന്റലിന്റെ പേര്) ചേർക്കുന്നു. മുഖ്യധാരാ ഡെസ്ക്ടോപ്പ് പ്രോസസറുകളിൽ ഇന്റലിന്റെ 64 ഔദ്യോഗിക അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത് (അക്കാലത്ത് EM64T എന്ന പേരിൽ) എൻ0(N0) സ്റ്റെപ്പിംഗ് പ്രെസ്കോട്ട് -2 എം എന്ന് ആയിരുന്നു.

നെറ്റ്ബർസ്റ്റ് മൈക്രോആർക്കിടെക്ചറിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ലോ-എൻഡ് സെലറോൺ പ്രോസസറുകളുടെ ഒരു പതിപ്പും ഇന്റൽ വിപണനം ചെയ്തു (പലപ്പോഴും സെലറോൺ 4 എന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു), മൾട്ടി-സോക്കറ്റ് സെർവറുകൾക്കും വർക്ക്സ്റ്റേഷനുകൾക്കുമായി ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടുള്ള ഹൈ-എൻഡ് ഡെറിവേറ്റീവ് ആണ് സിയോൺ പ്രോസ്സർ. 2005 ൽ, പെന്റിയം 4 ഡ്യുവൽ കോർ ബ്രാൻഡുകളായ പെന്റിയം ഡി, പെന്റിയം എക്‌സ്ട്രീം പതിപ്പ് എന്നിവയും വിപണിയിൽ ലഭ്യമായി.

മൈക്രോആർക്കിടെക്ചർ തിരുത്തുക

ബെഞ്ച്മാർക്ക് വിലയിരുത്തലുകളിൽ, നെറ്റ്ബർസ്റ്റ് മൈക്രോആർക്കിടെക്ചറിന്റെ ഗുണങ്ങൾ വ്യക്തമല്ല. ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം ഒപ്റ്റിമൈസ് ചെയ്ത ആപ്ലിക്കേഷൻ കോഡ് ഉപയോഗിച്ച്, ആദ്യത്തെ പെന്റിയം 4 എസ് പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ ഇന്റലിന്റെ ഏറ്റവും വേഗതയേറിയ പെന്റിയം III-യെ(അക്കാലത്ത് 1.13 ജിഗാഹെർട്സ് ക്ലോക്കാണ് അതിന്റെ മികച്ച പ്രകടനം) മറികടന്നു. എന്നാൽ നിരവധി ബ്രാഞ്ചിംഗ് അല്ലെങ്കിൽ x87 ഫ്ലോട്ടിംഗ്-പോയിൻറ് നിർദ്ദേശങ്ങളുള്ള ലെഗസി ആപ്ലിക്കേഷനുകളിൽ, പെന്റിയം 4 അതിന്റെ മുൻഗാമിയേക്കാൾ പൊരുത്തപ്പെടുകയോ വേഗത കുറയ്ക്കുകയോ ചെയ്തു. പങ്കിട്ട ഏകദിശയിലുള്ള ബസ്സായിരുന്നു അതിന്റെ പ്രധാന തകർച്ച. നെറ്റ്ബർസ്റ്റ് മൈക്രോആർക്കിടെക്ചർ മുമ്പത്തെ ഇന്റൽ അല്ലെങ്കിൽ എഎംഡി മൈക്രോആർക്കിടെക്ചറുകളേക്കാൾ കൂടുതൽ വൈദ്യുതി ഉപയോഗിക്കുകയും കൂടുതൽ താപം പുറപ്പെടുവിക്കുകയും ചെയ്തു.

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. "ആർക്കൈവ് പകർപ്പ്" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2018-04-19. Retrieved 2020-06-19.
  2. https://web.archive.org/web/20160306140603/http://www.xbitlabs.com/articles/cpu/print/replay.html
  3. "Intel Introduces The Pentium 4 Processor". Intel. Archived from the original on 2007-04-03. Retrieved 2007-08-14.
  4. "Intel intros 3.0 GHz quad-core Xeon, drops Pentiums". TG Daily. Archived from the original on 2019-05-17. Retrieved 2019-05-17.
  5. "Intel Introduces The Pentium 4 Processor". Intel. Archived from the original on 2007-04-03. Retrieved 2007-08-14.
  6. "Intel intros 3.0 GHz quad-core Xeon, drops Pentiums". TG Daily. Archived from the original on 2019-05-17. Retrieved 2019-05-17.

പുറം കണ്ണികൾ തിരുത്തുക

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=പെന്റിയം_4&oldid=3825873" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്