ഒരു ഭാഷ മറ്റൊരു ഭാഷയിൽ നിന്ന് യാതൊരുവിധമായ രൂപമാറ്റങ്ങളും കൂടാതെ സ്വീകരിക്കുന്ന പദങ്ങളെയാണ് തത്സമപദങ്ങൾ എന്ന് പറയുന്നത്.

തത്സമപദങ്ങൾ മലയാള ഭാഷയിൽതിരുത്തുക

സംസ്കൃതത്തിൽനിന്നുള്ള തത്സമങ്ങൾതിരുത്തുക

മലയാളത്തിൽ ഏറ്റവുമധികം തത്സമപദങ്ങൾ വന്നിട്ടുള്ളത് സംസ്കൃതത്തിൽ നിന്നാണ്.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]

ഉദാഹരണങ്ങൾ:

മുഖം, ദന്തം, ഫലം, അഗ്നി, സുഖം, ദുഃഖം, സന്തോഷം, വിരഹം, വേദന, വിശ്വാസം, പ്രയാസം, വിശ്രമം, വിചാരം, സഭ, ആലോചന, ദയ, ജീവൻ

ചില സംസ്കൃതപദങ്ങൾക്ക് വ്യത്യസ്തമായ അർഥമാണ് മലയാളത്തിൽ ഉള്ളത്.

ഉദാഹരണങ്ങൾ:

  1. ക്ഷേത്രം എന്ന വാക്കിന് നിശ്ചിത സ്ഥലം, കൃഷിസ്ഥലം എന്നൊക്കെയാണ് സംസ്കൃതത്തിൽ അർഥം. മലയാളത്തിൽ ദേവാലയം എന്ന അർഥത്തിലാണ് ഇപ്പോൾ പ്രയോഗിക്കപ്പെടുന്നത്.
  2. പ്രസംഗം എന്ന വാക്ക് സംസ്കൃതത്തിൽ സന്ദർഭമാണ്. പ്രസംഗവശാൽ എന്നതിന് സന്ദർഭവശാൽ എന്നർഥം. മലയാളത്തിലാകട്ടെ പ്രഭാഷണം എന്ന അർഥത്തിലാണ് ഇത് ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നത്.
  3. ദൈവം എന്ന പദത്തിന് വിധി, ഭാഗ്യം എന്നൊക്കെയാണ് സംസ്കൃതത്തിലെ അർഥം. മലയാളത്തിൽ ഈശ്വരൻ എന്നും.
  4. ഉദ്യോഗം സംസ്കൃതത്തിൽ 'ഒരുക്ക'മാണ്. മലയാളത്തിൽ 'തൊഴിൽ', 'ജോലി' എന്നൊക്കെയാണ് ഇതിനർഥം.

ഇംഗ്ലീഷിൽനിന്നുള്ള തത്സമങ്ങൾതിരുത്തുക

ഇംഗ്ലീഷിൽനിന്നും ധാരാളം തത്സമപദങ്ങൾ മലയാളത്തിൽ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്.

ഉദാഹരണങ്ങൾ:

ബസ്, ബുക്ക്, ക്ലാസ്സ്, സ്ലേറ്റ്, പെൻസിൽ

ഇവകൂടി കാണുകതിരുത്തുക

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=തത്സമം&oldid=2913921" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്