ഡോറ മാർസ്ഡൻ
ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് സഫ്രാജിസ്റ്റും സാഹിത്യ ജേണലുകളുടെ എഡിറ്ററും ഭാഷയുടെ തത്ത്വചിന്തകയുമായിരുന്നു ഡോറ മാർസ്ഡൻ (ജീവിതകാലം, 5 മാർച്ച് 1882 - 13 ഡിസംബർ 1960). വിമൻസ് സോഷ്യൽ ആന്റ് പൊളിറ്റിക്കൽ യൂണിയനിലെ ഒരു ആക്ടിവിസ്റ്റായി ഔദ്യോഗിക ജീവിതം ആരംഭിച്ച മാർസ്ഡൻ ഒടുവിൽ സഫ്രാഗിസ്റ്റ് സംഘടനയിൽ നിന്ന് പിരിഞ്ഞു. പ്രസ്ഥാനത്തിൽ കൂടുതൽ സമൂലമായ ശബ്ദങ്ങൾക്ക് ഇടം നൽകുന്ന ഒരു ജേണൽ കണ്ടെത്തി. അവരുടെ പ്രധാന പ്രാധാന്യം വോട്ടവകാശ പ്രസ്ഥാനത്തിന് നൽകിയ സംഭാവനകൾ, പാങ്ക്ഹർസ്റ്റുകളുടെ ഡബ്ല്യുഎസ്പിയുവിനെതിരായ വിമർശനം, ഫ്രീ വുമൺ വഴിയുള്ള അവരുടെ സമൂലമായ ഫെമിനിസം എന്നിവയാണ്. സാഹിത്യ ആധുനികതയുടെ ആവിർഭാവത്തിന് അവർക്ക് പ്രസക്തിയുണ്ടെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നവരുമുണ്ട്. .[1]
ഡോറ മാർസ്ഡൻ | |
|---|---|
 Marsden in 1912 | |
| ജനനം | ഡോറ മാർസ്ഡൻ 5 March 1882 മാർസ്ഡൻ, യോർക്ക്ഷയർ, ഇംഗ്ലണ്ട് |
| മരണം | 13 December 1960 (aged 78) ഡംഫ്രീസ്, സ്കോട്ട്ലൻഡ് |
| തൊഴിൽ | പത്രാധിപർ, ഉപന്യാസക, സഫ്രാജിസ്റ്റ്, തത്ത്വചിന്തക, ഫെമിനിസ്റ്റ് |
| ദേശീയത | ഇംഗ്ലീഷ് |
| സാഹിത്യ പ്രസ്ഥാനം | women's suffrage, feminism, anarchism, modernism |
| ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ) | The Freewoman The New Freewoman The Egoist |
ആദ്യകാലജീവിതം
തിരുത്തുക1882 മാർച്ച് 5 ന് യോർക്ക്ഷെയറിലെ മാർസ്ഡെനിൽ തൊഴിലാളിവർഗ മാതാപിതാക്കളായ ഫ്രെഡിനും ഹന്നയ്ക്കും ഡോറ മാർസ്ഡൻ ജനിച്ചു. ഫ്രെഡിന്റെ ബിസിനസ്സിലെ സാമ്പത്തിക തിരിച്ചടി 1890 ൽ യുഎസിലേക്ക് കുടിയേറാൻ അദ്ദേഹത്തെ നിർബന്ധിതനാക്കുകയും മൂത്ത മകനോടൊപ്പം ഫിലാഡൽഫിയയിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കുകയും ചെയ്തു.[2]അവശേഷിക്കുന്ന മക്കളെ സഹായിക്കാൻ ഹന്ന ഒരു തയ്യൽക്കാരിയായി ജോലി ചെയ്തു. മാർസ്ഡൻ കുട്ടിയായിരിക്കുമ്പോൾ ഇത് കുടുംബത്തിന് ഒരാശ്വാസമായി.[3]1870 ലെ പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസ നിയമത്തിൽ നിന്ന് പ്രയോജനം നേടിയ ആദ്യ തലമുറകളിലൊരാളായ മാർസ്ഡന് ദരിദ്രമായ സാഹചര്യങ്ങൾക്കിടയിലും കുട്ടിക്കാലത്ത് സ്കൂളിൽ ചേരാൻ കഴിഞ്ഞു. [4]പതിനെട്ടാം വയസ്സിൽ ക്വീൻസ് സ്കോളർഷിപ്പ് ലഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് പതിമൂന്നാം വയസ്സിൽ ട്യൂട്ടറായി ജോലി ചെയ്ത അവർ വിജയകരമായ ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയാണെന്ന് തെളിയിച്ചു. ഇത് മാഞ്ചസ്റ്ററിലെ ഓവൻസ് കോളേജിൽ (പിന്നീട് വിക്ടോറിയ യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് മാഞ്ചസ്റ്ററിൽ) ചേരാൻ അവളെ പ്രാപ്തയാക്കി. 1903-ൽ മാർസ്ഡൻ കോളേജിൽ നിന്ന് ബിരുദം നേടി വർഷങ്ങളോളം സ്കൂളിൽ പഠിപ്പിച്ചു. ഒടുവിൽ 1908-ൽ ആൾട്രിഞ്ചം ടീച്ചർ-പ്യൂപ്പിൾ സെന്ററിന്റെ ഹെഡ്മിസ്ട്രസ് ആയി.[3] ഓവൻസ് കോളേജിൽ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് ക്രിസ്റ്റബെൽ പാങ്ക്ഹർസ്റ്റ്, തെരേസ ബില്ലിംഗ്ടൺ-ഗ്രെയ്ഗ്, മറ്റ് പ്രമുഖ ആദ്യകാല ഫെമിനിസ്റ്റുകൾ എന്നിവരെ മാർസ്ഡൻ പരിചയപ്പെട്ടു.
1909 ഒക്ടോബറിൽ, വിമൻസ് സോഷ്യൽ ആൻഡ് പൊളിറ്റിക്കൽ യൂണിയൻ (WSPU) യിലെ മറ്റ് നിരവധി അംഗങ്ങൾക്കൊപ്പം മാർസ്ഡനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു. നിരാഹാരസമരത്തിലായിരുന്ന പൂർവ്വ വിദ്യാർത്ഥികളെ ജയിലിലടച്ചു. കുറച്ച് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം, അവർ സൗത്ത്പോർട്ട് എംപയർ തിയേറ്ററിൽ അതിക്രമിച്ച് കയറി കപ്പോളയിലേക്ക് കയറി. അവിടെ ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പ് റാലിയിൽ സംസാരിക്കുമ്പോൾ ആഭ്യന്തര സെക്രട്ടറിയാകാൻ പോകുന്ന വിൻസ്റ്റൺ ചർച്ചിൽ 15 മണിക്കൂർ കാത്തിരുന്നു. പാർലമെന്റിലേക്കുള്ള ഡെപ്യൂട്ടേഷനുമായി മാർസ്ഡനെ അറസ്റ്റ് ചെയ്തു, അത് അക്കാലത്ത് വ്യാപകമായി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്നു. [5]
ഈ ലക്ഷ്യത്തോടുള്ള മാർസ്ഡന്റെ പ്രതിബദ്ധത അവർക്ക് ക്രിസ്റ്റബെൽ, എമെലിൻ പാൻഖർസ്റ്റിന്റെ WSPU എന്നിവയിൽ ഒരു അഡ്മിനിസ്ട്രേറ്റീവ് സ്ഥാനം നേടിക്കൊടുത്തു. അതിനായി അവർ 1909-ൽ അദ്ധ്യാപക സ്ഥാനം ഉപേക്ഷിച്ചു.[6] ആദ്യകാല ഫെമിനിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിൽ അവർ സമർപ്പിതയായിരുന്നുവെങ്കിലും, മാർസ്ഡന്റെ ശക്തമായ സൈദ്ധാന്തിക തത്വങ്ങളും സ്വതന്ത്രമായ സ്വഭാവവും അവളെ പലപ്പോഴും WSPU നേതൃത്വവുമായി കലഹിച്ചു. അവർ അവളെ കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ കഴിയില്ലെന്ന് കണ്ടെത്തി. 1911-ൽ, WSPU-യുമായുള്ള തന്റെ സ്ഥാനം രാജിവയ്ക്കാൻ മാർസ്ഡൻ പാൻഖർസ്റ്റുകളുമായി പരസ്പരം സമ്മതിച്ചു. സംഘടനയിൽ അതൃപ്തിയുണ്ടെങ്കിലും ഇപ്പോഴും സ്ത്രീകളുടെ പ്രസ്ഥാനത്തോട് പ്രതിജ്ഞാബദ്ധമായതിനാൽ ഈ ആവശ്യവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ബദൽ ശബ്ദങ്ങളെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നതിനുള്ള വഴികൾ കണ്ടെത്താൻ അവർ തീരുമാനിച്ചു.[3]
എഡിറ്ററായി പ്രവർത്തിക്കുക
തിരുത്തുകപാൻഖർസ്റ്റുകൾക്ക് കീഴിലുള്ള ഡബ്ല്യുഎസ്പിയുവിന്റെ കർശനമായ ശ്രേണിയിൽ നിന്ന് പിന്തിരിയാൻ മാർസ്ഡൻ ഇംഗ്ലീഷ് സഫ്രഗെറ്റ് മാത്രമായിരുന്നില്ല, കൂടാതെ സ്ത്രീകളുടെ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ നിന്ന് തുടക്കത്തിലും ഒടുവിൽ ആത്യന്തികമായും വിയോജിപ്പുള്ള ശബ്ദങ്ങൾ പ്രദർശിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ജേണൽ ദി ഫ്രീവുമൺ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാൻ അവർ തീരുമാനിച്ചു. മറ്റ് റാഡിക്കൽ പ്രസ്ഥാനങ്ങളും.[7]1911 നും 1918 നും ഇടയിൽ മാർസ്ഡൻ ആരംഭിക്കുന്ന തുടർച്ചയായ മൂന്ന് ജേണലുകളിൽ ആദ്യത്തേതായിരുന്നു ഇത്, ഓരോ മാസികയുടെയും പ്രസിദ്ധീകരണ തീയതികൾ ഇനിപ്പറയുന്ന രീതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്നു: ദി ഫ്രീവുമൺ, നവംബർ 1911 - ഒക്ടോബർ 1912; ദ ന്യൂ ഫ്രീവുമൺ, ജൂൺ 1913 - ഡിസംബർ 1913; ദി ഈഗോയിസ്റ്റ്, ജനുവരി 1914 - ഡിസംബർ 1919. രണ്ടാമത്തേതിനും മൂന്നാമത്തേതിനും ഇടയിൽ തുടർച്ചയായ പ്രസിദ്ധീകരണം, ഒന്നും രണ്ടും ഇടയിൽ ഒരു ചെറിയ ഇടവേള മാത്രം, ജേണലുകൾ അതേ ബൗദ്ധിക പദ്ധതിയുടെ ഭാഗമായി കണക്കാക്കാൻ വിമർശകർക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു. ജേണലുകൾ മാർസ്ഡന്റെ മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയവും സൗന്ദര്യാത്മകവുമായ താൽപ്പര്യങ്ങളെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു എന്ന ധാരണയിലാണ് സമവായം നിലനിൽക്കുന്നത്, അതിനാൽ മൂന്ന് ജേണലുകളും അടുത്ത ബന്ധമുള്ളവയാണ്, പക്ഷേ സമാന പദ്ധതികളല്ല, ദ ന്യൂ ഫ്രീവുമണുമായി യഥാർത്ഥ ജേണലിനേക്കാൾ ആത്മാർത്ഥമായി ദ ഈഗോയിസ്റ്റുമായി കൂടുതൽ അടുപ്പമുണ്ട്.[8]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ "Dora Marsden (1882–1960)". Union Of Egoists (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). 7 February 2016. Retrieved 31 January 2020.
- ↑ Garner, Les (September 2004), "Marsden, Dora (1882–1960)", Dictionary of National Biography, Oxford University Press, retrieved 23 April 2010
- ↑ 3.0 3.1 3.2 "Dora Marsden". Spartacus Education. N.p., n.d. Web. 26 February 2013."Archived copy". Archived from the original on 3 March 2013. Retrieved 28 February 2013.
{{cite web}}: CS1 maint: archived copy as title (link) - ↑ Clarke, Bruce. "Dora Marsden and Ezra Pound: "The New Freewoman" and "The Serious Artist"." University of Wisconsin Press 33.1 (1992): 91–112. Web. 24 February 2013.
- ↑ Blake, Trevor (1 August 2018). "In Front of the Party was Miss Dora Marsden". Union Of Egoists (in അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 31 January 2020.
- ↑ Franklin, Cary (2002): Marketing edwardian feminism: Dora Marsden, votes for women and the freewoman, Women's History Review, 11:4, 631–642.
- ↑ Delap, Lucy (2002). "'Philosophical vacuity and political ineptitude': The Freewoman's critique of the suffrage movement". Women's History Review. 11 (4): 615. doi:10.1080/09612020200200340. ISSN 0961-2025. OCLC 4649354003.
This unease over the content of suffragist politics was combined with a dislike of the autocratic organisation of the suffrage societies, in particular the Women's Social and Political Union (WSPU). Freewoman contributors believed that militant suffrage organisations demanded an obedience from their members that amounted to 'servility' and was fundamentally antagonistic to the ends of feminism.
- ↑ Scholes, Robert (2011). "General Introduction to the Marsden Magazines". The Modernist Journals Project. Brown University. OCLC 52063516. Retrieved 18 October 2022.
Given all these changes, it is not easy to sort out the relationships among these three journals. It is apparent, though, that Marsden wished the second to be clearly distinguished from the first [...] On the other hand, for the first three years of The Egoist, the masthead of the third journal carried this statement about its connection to the second: "Formerly the NEW FREEWOMAN." Thus it is clear that the editor wished to emphasize the break between the first two incarnations of the journal and the connection between the last two. Following this lead, we should be aware that these connections are real.