ഡോക്ടർ ഷിവാഗോ (ചലച്ചിത്രം)
ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ <ref> ടാഗ്;
പേരില്ലാത്ത അവലംബത്തിനു ഉള്ളടക്കമുണ്ടായിരിക്കണം.
| ഡോക്ടർ ഷിവാഗോ | |
|---|---|
| സംവിധാനം | ഡേവിഡ് ലീൻ |
| നിർമ്മാണം | കാർലോ പോണ്ടി |
| തിരക്കഥ | റോബർട്ട് ബോൾട്ട് |
| അഭിനേതാക്കൾ | |
| സംഗീതം | മൗറീസ് ജാരെ |
| ഛായാഗ്രഹണം | |
| ചിത്രസംയോജനം | നോർമൻ സാവേജ് |
| സ്റ്റുഡിയോ |
|
| വിതരണം | മെട്രോ-ഗോൾഡ്വിൻ-മേയർ |
| റിലീസിങ് തീയതി |
|
| രാജ്യം |
|
| ഭാഷ | ഇംഗ്ലീഷ് |
| ബജറ്റ് | $11 മില്യൺ |
| സമയദൈർഘ്യം |
|
| ആകെ | $111.7 million (US/Canada)[3] 248.2 million tickets (worldwide)[4] |
റോബർട്ട് ബോൾട്ടിന്റെ തിരക്കഥയിൽ ഡേവിഡ് ലീൻ സംവിധാനം ചെയ്ത 1965 ലെ ഇതിഹാസ ചരിത്രപരവും റൊമാന്റിക്തുമായ നാടക ചിത്രമാണ് ഡോക്ടർ ഷിവാഗോ, ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്തും റഷ്യൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധകാലത്തും റഷ്യയെ പശ്ചാത്തലമാക്കി. റഷ്യൻ വിപ്ലവവും തുടർന്നുള്ള ആഭ്യന്തരയുദ്ധവും മൂലം ജീവിതത്തെ മാറ്റിമറിച്ച വിവാഹിതനായ വൈദ്യനും കവിയുമായ യൂറി ഷിവാഗോ ആയി ഒമർ ഷെരീഫും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രണയ താൽപ്പര്യക്കാരിയായ ലാറ ആന്റിപോവയായി ജൂലി ക്രിസ്റ്റിയും ഇതിൽ അഭിനയിക്കുന്നു. ജെറാൾഡിൻ ചാപ്ലിൻ, ടോം കോർട്ടെനയ്, റോഡ് സ്റ്റീഗർ, അലക് ഗിന്നസ്, റാൽഫ് റിച്ചാർഡ്സൺ, സിയോബാൻ മക്കെന്ന, റീത്ത തുഷിംഗാം എന്നിവർ സഹകഥാപാത്രങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
1957-ൽ ബോറിസ് പാസ്റ്റെർനാക്കിന്റെ ഇതേ പേരിലുള്ള നോവലിനെ ആസ്പദമാക്കിയാണ് ചിത്രം നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്. പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങളിൽ വളരെ പ്രചാരമുള്ളപ്പോൾ, സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ ഈ പുസ്തകം പതിറ്റാണ്ടുകളായി നിരോധിക്കപ്പെട്ടു. ഇക്കാരണത്താൽ, സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ ചിത്രം നിർമ്മിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല, പകരം സ്പെയിനിലാണ് കൂടുതൽ ചിത്രീകരിച്ചത്. മെട്രോ-ഗോൾഡ്വിൻ-മേയറും ഇറ്റാലിയൻ നിർമ്മാതാവ് കാർലോ പോണ്ടിയും തമ്മിലുള്ള ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര സഹനിർമ്മാണമായിരുന്നു ഇത്.
കഥാസംഗ്രഹം തിരുത്തുക
ഒന്നാം ഭാഗം തിരുത്തുക
ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധം, 1917ലെ റഷ്യൻ വിപ്ലവം, റഷ്യൻ ആഭ്യന്തരയുദ്ധം എന്നിവയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് ചിത്രം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. 1940 കളുടെ അവസാനത്തിലോ 1950 കളുടെ തുടക്കത്തിലോ സജ്ജമാക്കിയ ഒരു ആഖ്യാന ഫ്രെയിമിംഗ് ഉപകരണത്തിൽ, കെജിബി ലെഫ്റ്റനന്റ് ജനറൽ യെവ്ഗ്രാഫ് ആൻഡ്രേവിച്ച് ഷിവാഗോ തന്റെ അർദ്ധസഹോദരനായ ഡോ യൂറി ആൻഡ്രേവിച്ച് ഷിവാഗോയുടെയും ലാറിസ ("ലാറ") ആന്റിപോവയുടെയും മകളെ തിരയുന്നു. തന്യാ കൊമറോവ എന്ന യുവതി തന്റെ മരുമകളായിരിക്കുമെന്ന് യെവ്ഗ്രാഫ് വിശ്വസിക്കുകയും അവളുടെ പിതാവിന്റെ ജീവിത കഥ അവളോട് പറയുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഗ്രാമീണ റഷ്യയിൽ അമ്മയുടെ ശവസംസ്കാരത്തിനുശേഷം, അനാഥനായ കുട്ടി യൂറി ഷിവാഗോയെ മോസ്കോയിലെ കുടുംബ സുഹൃത്തുക്കൾ ഏറ്റെടുക്കുന്നു: അലക്സാണ്ടറും അന്ന ഗ്രോമെക്കോയും. 1913-ൽ, ഷിവാഗോ, ഇപ്പോൾ ഒരു ഡോക്ടറാണ്, എന്നാൽ ഹൃദയത്തിൽ കവിയാണ്, പാരീസിലെ സ്കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് ശേഷം മോസ്കോയിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ ഗ്രോമെക്കോയുടെ മകൾ ടോണിയയുമായി വീണ്ടും ഒന്നിക്കുന്നു. താമസിയാതെ അവർ വിവാഹനിശ്ചയം നടത്തുന്നു.
17 വയസ്സ് മാത്രം പ്രായമുള്ള ലാറ, അവളുടെ അമ്മയുടെ വളരെ പഴയ സുഹൃത്ത്/കാമുകൻ, നല്ല ബന്ധമുള്ള വിക്ടർ ഇപ്പോളിറ്റോവിച്ച് കൊമറോവ്സ്കിയാൽ വശീകരിക്കപ്പെടുന്നു. ഒരു രാത്രി, ലാറയുടെ സുഹൃത്ത്, ആദർശവാദിയായ പരിഷ്കർത്താവായ പാഷ ആന്റിപോവ്, സമാധാനപരമായ ഒരു സിവിൽ പ്രകടനത്തിന് നേരെയുള്ള അക്രമാസക്തമായ ആക്രമണത്തിനിടെ കോസാക്കുകൾ സേബർ പ്രയോഗിച്ചതിനാൽ പരിക്കേറ്റു. പാഷ താൻ വിവാഹം കഴിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ലാറയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നു, അവൾ അവന്റെ മുറിവ് ചികിത്സിക്കുന്നു. ആക്രമണസമയത്ത് താൻ എടുത്ത തോക്ക് മറയ്ക്കാൻ അയാൾ അവളോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നു.
കൊമറോവ്സ്കിയുമായുള്ള മകളുടെ ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞതിന് ശേഷം ലാറയുടെ അമ്മ ആത്മഹത്യയ്ക്ക് ശ്രമിക്കുന്നു. കൊമറോവ്സ്കി തന്റെ ഡോക്ടർ സുഹൃത്തിനെ വിളിച്ചുവരുത്തുന്നു, അവൻ തന്റെ വിദ്യാർത്ഥിയായ ഷിവാഗോയെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരുന്നു. പാഷയെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് ലാറയെ പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ കൊമറോവ്സ്കി ശ്രമിക്കുന്നു. അവൾ വിസമ്മതിച്ചപ്പോൾ അയാൾ അവളെ ബലാത്സംഗം ചെയ്യുന്നു. അപമാനിതയായ ലാറ പിന്നീട് പാഷയുടെ തോക്ക് എടുത്ത് കൊമറോവ്സ്കിയെ ഒരു ക്രിസ്മസ് പാർട്ടിക്ക് അനുഗമിക്കുന്നു. അവൾ അവനെ വെടിവച്ചു, അവന്റെ കൈക്ക് മുറിവേറ്റു. ലാറയ്‌ക്കെതിരെ ഒരു നടപടിയും എടുക്കരുതെന്ന് കൊമറോവ്സ്കി നിർബന്ധിക്കുന്നു, അവളെ പാർട്ടിയിലേക്ക് അനുഗമിച്ച പാഷ അവളെ പുറത്താക്കി; അതേസമയം, മറ്റൊരു പാർട്ടി അതിഥിയായ ഷിവാഗോ, കൊമറോവ്സ്കിയുടെ മുറിവ് ചികിത്സിക്കുന്നു. അവളെയും കൊമറോവ്സ്കിയെയും കുറിച്ച് ലാറയുടെ സമ്മതത്താൽ തകർന്നെങ്കിലും, പാഷ അവളെ വിവാഹം കഴിച്ചു, ഒടുവിൽ അവർക്ക് കാത്യ എന്ന മകളുണ്ടായി.
ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത്, ഇംപീരിയൽ റഷ്യൻ സൈന്യത്തെ അട്ടിമറിക്കാൻ ബോൾഷെവിക്കുകൾ യെവ്ഗ്രാഫ് ഷിവാഗോയെ അയച്ചു. ഇപ്പോൾ ടോണിയയെ വിവാഹം കഴിച്ച യൂറി ഒരു യുദ്ധക്കളത്തിലെ ഡോക്ടറാകാൻ ഡ്രാഫ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ലാറയുമായുള്ള വിവാഹത്തിൽ തൃപ്തനല്ലാത്ത പാഷ ചേരുന്നു, എന്നാൽ ജർമ്മൻ സേനയ്‌ക്കെതിരായ ആക്രമണത്തെത്തുടർന്ന് പ്രവർത്തനത്തിൽ കാണാതായതായി റിപ്പോർട്ടുണ്ട്. അവനെ അന്വേഷിക്കാൻ ലാറ നഴ്‌സായി നിയമിക്കുന്നു. യൂറി ലാറയെ കണ്ടുമുട്ടുകയും അവളെ തന്റെ നഴ്‌സായി സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അടുത്ത ആറ് മാസത്തേക്ക്, അവർ ഒരു ഫീൽഡ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ സേവിക്കുന്നു, ഈ സമയത്ത് വ്‌ളാഡിമിർ ലെനിൻ പ്രവാസത്തിൽ നിന്ന് മോസ്കോയിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ റഷ്യയിലുടനീളം സമൂലമായ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിക്കുന്നു. ആശുപത്രിയിൽ നിന്ന് പുറപ്പെടുന്നതിന് മുമ്പ്, ഷിവാഗോയും ലാറയും പ്രണയത്തിലാകുന്നു, എന്നിരുന്നാലും ഷിവാഗോ ടോണിയയോട് വിശ്വസ്തനായി തുടരുന്നു.
യുദ്ധത്തിനുശേഷം, യൂറി ടോണിയയിലേക്കും അവരുടെ മകൻ സാഷയിലേക്കും ഇപ്പോൾ വിധവയായ അലക്സാണ്ടർ ഗ്രോമെക്കോയിലേക്കും മടങ്ങുന്നു. അവർ ഇപ്പോഴും അവരുടെ മോസ്കോയിലെ ഭവനത്തിൽ താമസിക്കുന്നു, പക്ഷേ അത് പുതിയ സോവിയറ്റ് സർക്കാർ കണ്ടുകെട്ടുകയും താമസസ്ഥലങ്ങളായി വിഭജിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇപ്പോൾ ചെക്കയിലെ അംഗമായ യെവ്ഗ്രാഫ്, തന്റെ കവിതകൾ കമ്മ്യൂണിസത്തിന് വിരുദ്ധമാണെന്ന് അപലപിക്കപ്പെട്ടതായി യൂറിയെ അറിയിക്കുന്നു. ഷിവാഗോ തന്റെ കവിതയിലൂടെ ആത്യന്തികമായി കുറ്റപ്പെടുത്തുമെന്ന് ഭയന്ന്, യൂറിക്ക് മോസ്കോ വിട്ട് യുറൽ പർവതനിരകളിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഗ്രോമെക്കോസിന്റെ രാജ്യ വസതിയായ "വാരികിനോ" യിലേക്ക് പോകാനുള്ള രേഖകൾ യെവ്ഗ്രാഫ് നൽകുന്നു. മുമ്പ് പാഷ ആന്റിപോവ് എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ബോൾഷെവിക് കമാൻഡറായ സ്ട്രെൽനിക്കോവ് സുരക്ഷിതമാക്കിയ മത്സരപ്രദേശത്തുകൂടിയാണ് കുടുംബം കനത്ത സുരക്ഷയുള്ള ചരക്ക് തീവണ്ടിയിൽ കയറുന്നത്.
രണ്ടാം ഭാഗം തിരുത്തുക
ട്രെയിൻ യാത്രയുടെ മധ്യത്തിൽ നിർത്തുമ്പോൾ, യൂറി പുറത്തിറങ്ങി. അവൻ അശ്രദ്ധമായി സ്ട്രെൽനിക്കോവിന്റെ കവചിത തീവണ്ടിക്ക് അടുത്തുള്ള ഒരു ട്രാക്കിൽ വളരെ അടുത്ത് അലഞ്ഞുനടക്കുന്നു. അവനെ കാവൽക്കാർ പിടികൂടി സ്ട്രെൽനിക്കോവിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. തീവ്രമായ ചോദ്യം ചെയ്യലിനിടെ, യൂറി സ്ട്രെൽനിക്കോവിനെ പാഷയായി തിരിച്ചറിയുന്നു. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് വിരുദ്ധ വൈറ്റ് സേനയുടെ അധീനതയിലുള്ള യൂറിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള യൂറിയാറ്റിനിലാണ് ലാറ താമസിക്കുന്നതെന്ന് സ്ട്രെൽനിക്കോവ് പരാമർശിക്കുന്നു. സ്ട്രെൽനിക്കോവ് യൂറിയെ ഒരു ഭീഷണിയല്ലെന്ന് കണക്കാക്കുകയും ട്രെയിനിലേക്ക് മടങ്ങാൻ അനുവദിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. കുടുംബം വാരികിനോ എസ്റ്റേറ്റിലെ ഒരു കോട്ടേജിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കുന്നു. യൂറിയാറ്റിൻ എന്ന സ്ഥലത്തിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ, യൂറി ലാറയെ കാണുന്നു, അവർ ദീർഘകാലമായി അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട വികാരങ്ങൾക്ക് കീഴടങ്ങുന്നു. ടോണിയ ഇപ്പോൾ ഗർഭിണിയാണ്, അവൾ പ്രസവിക്കാൻ പോകുമ്പോൾ, ലാറയുമായി അത് തകർക്കാൻ യൂറി യുറിയാറ്റിനിലേക്ക് പോകുന്നു. മടങ്ങിയെത്തിയപ്പോൾ, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പക്ഷക്കാർ അദ്ദേഹത്തെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുകയും അവരുടെ ഫീൽഡ് മെഡിക്കൽ സേവനത്തിൽ ചേരാൻ നിർബന്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
രണ്ട് വർഷത്തിന് ശേഷം, യൂറി പക്ഷപാതികളെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു. കഠിനമായ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾക്കിടയിൽ, അവൻ യൂറിയാറ്റിനിലേക്ക് തിരികെയെത്തുന്നു, ക്ഷീണിതനും രോഗബാധിതനും മഞ്ഞുവീഴ്ചയാൽ കഷ്ടപ്പെടുന്നവനും ആയി. അവൻ അവനെ പരിപാലിക്കുന്ന ലാറയുടെ അടുത്തേക്ക് പോകുന്നു. യൂറിയെ തിരയുന്നതിനിടയിൽ ടോണിയ തന്നെ ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നതായി അവർ പറയുന്നു. അവന്റെ സാധനങ്ങൾ ലാറയോടൊപ്പം ഉപേക്ഷിച്ച് അവൾ മോസ്കോയിലേക്ക് മടങ്ങി. യൂറി മടങ്ങിയെത്തിയാൽ നൽകണമെന്ന് അവൾ ലാറയ്ക്ക് ഒരു സീൽ ചെയ്ത കത്ത് അയച്ചിരുന്നു. കത്തിന് ആറുമാസം പഴക്കമുണ്ട്. ടോണിയ അന്ന എന്നൊരു മകൾക്ക് ജന്മം നൽകി, അവളും അവളുടെ അച്ഛനും അവളുടെ രണ്ട് കുട്ടികളും നാടുകടത്തി പാരീസിൽ താമസിക്കുന്നു.
യൂറിയും ലാറയും വീണ്ടും പ്രണയിതാക്കളായി. സ്ട്രെൽനിക്കോവുമായുള്ള ലാറയുടെ വിവാഹം കാരണം ചെക്ക ഏജന്റുമാർ തങ്ങളെ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ഒരു രാത്രി കൊമറോവ്സ്കി മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. റഷ്യ വിടാൻ കൊമറോവ്സ്കി അവളെയും യൂറിയെയും വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു, പക്ഷേ അവൻ ഉടൻ നിരസിച്ചു. അവർ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട വാരികിനോ എസ്റ്റേറ്റിലേക്ക് മടങ്ങുകയും സർക്കാർ കണ്ടുകെട്ടിയ പ്രധാന വീട്ടിൽ ഒളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. യൂറി "ലാറ" കവിതകൾ എഴുതാൻ തുടങ്ങുന്നു, അത് പിന്നീട് അദ്ദേഹത്തിന് പ്രശസ്തി നേടിക്കൊടുക്കുകയും എന്നാൽ സർക്കാരിന്റെ അംഗീകാരം ലഭിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യും. കൊമറോവ്സ്കി ഒരു ചെറിയ സൈനിക സംഘവുമായി എത്തുന്നു. ഫാർ ഈസ്റ്റേൺ റിപ്പബ്ലിക്കിലെ ഒരു പ്രാദേശിക ഉദ്യോഗസ്ഥനായി അടുത്തിടെ നിയമിതനായ അദ്ദേഹം, സ്ട്രെൽനിക്കോവിനെ വശീകരിക്കാൻ ലാറയെ പ്രദേശത്ത് തുടരാൻ മാത്രമാണ് ചെക്ക അനുവദിച്ചതെന്ന് യൂറിയെ അറിയിക്കുന്നു. അഞ്ച് മൈൽ അകലെ വെച്ച് പിടികൂടിയ അദ്ദേഹം വധശിക്ഷ നടപ്പാക്കാനുള്ള വഴിയിൽ ആത്മഹത്യ ചെയ്തു. അവർ ഇപ്പോൾ ലാറയെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നു. തനിക്കും ലാറയ്ക്കും മകൾക്കും സുരക്ഷിതമായി കടന്നുപോകാനുള്ള കൊമറോവ്സ്കിയുടെ വാഗ്ദാനം യൂറി സ്വീകരിക്കുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ലാറ സുരക്ഷിതമായി അവളുടെ വഴിയിൽ എത്തിക്കഴിഞ്ഞാൽ, യൂറി അവരുടെ വണ്ടിയിൽ പിന്തുടരുമെന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും, പകരം അവിടെത്തന്നെ നിൽക്കുന്നു. യൂറി വാരികിനോ പ്രധാന വീടിന്റെ മുകളിലേക്ക് ഓടുകയും ദൂരെയുള്ള ഒരു ജനാലയിൽ നിന്ന് അവരെ നിരീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ട്രെയിനിൽ വെച്ച്, താൻ യൂറിയുടെ കുട്ടിയുമായി ഗർഭിണിയാണെന്ന് ലാറ കൊമറോവ്സ്കിയോട് പറയുന്നു.
വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം, സ്റ്റാലിനിസ്റ്റ് കാലഘട്ടത്തിൽ മോസ്കോയിൽ, യെവ്ഗ്രാഫ് തന്റെ നിരാലംബനായ, ദുർബലനായ അർദ്ധസഹോദരന് ഒരു മെഡിക്കൽ ജോലി വാങ്ങുന്നു. ട്രാമിന്റെ ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ, തെരുവിലൂടെ നടക്കുന്ന ലാറയെ യൂറി കാണുന്നു. അവളുടെ ശ്രദ്ധ ആകർഷിക്കാൻ കഴിയാതെ, അടുത്ത സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങാൻ അവൻ പാടുപെടുന്നു. അവൻ അവളുടെ പിന്നാലെ ഓടുന്നു, പക്ഷേ അവളുടെ അടുത്തെത്തും മുമ്പ് മാരകമായ ഹൃദയാഘാതം അനുഭവപ്പെട്ടു. യൂറിയുടെ കവിതകൾ നിരോധിക്കപ്പെട്ടിട്ടും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശവസംസ്‌കാര ചടങ്ങുകൾ നന്നായി നടക്കുന്നുണ്ട്. ലാറ ശവക്കുഴിയിൽ യെവ്‌ഗ്രാഫിനെ സമീപിക്കുകയും ആഭ്യന്തരയുദ്ധത്തിൽ നഷ്ടപ്പെട്ട അവളെയും യൂറിയുടെ മകളെയും കണ്ടെത്താൻ സഹായം അഭ്യർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അനാഥാലയങ്ങൾ തിരയാൻ യെവ്ഗ്രാഫ് അവളെ സഹായിക്കുന്നു, പക്ഷേ അവർക്ക് അവളെ കണ്ടെത്താൻ കഴിയുന്നില്ല. ലാറ അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു, അവൾ ഒരു ലേബർ ക്യാമ്പിൽ മരിച്ചിരിക്കണമെന്ന് യെവ്ഗ്രാഫ് വിശ്വസിക്കുന്നു.
തന്യ കൊമറോവ യൂറിയുടെയും ലാറയുടെയും മകളാണെന്ന് യെവ്ഗ്രാഫ് ഇപ്പോഴും വിശ്വസിക്കുന്നു, അവൾക്ക് ബോധ്യമില്ല. അവൾ എങ്ങനെ നഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ, യുദ്ധത്തിന്റെ അരാജകത്വത്തിൽ നിന്ന് അവർ ഓടിപ്പോകുമ്പോൾ അവളുടെ "അച്ഛൻ" അവളുടെ കൈ ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നുവെന്ന് തന്യ പറയുന്നു. യെവ്ഗ്രാഫ് തന്നോട് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ പരിഗണിക്കാമെന്ന് താന്യ വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നു. അവൾ തന്റെ പ്രതിശ്രുതവരനുമായി പോകാനൊരുങ്ങുമ്പോൾ, യൂറിയുടെ അമ്മയ്ക്ക് കളിക്കാൻ സമ്മാനിച്ച അതേ ഉപകരണമായ തന്യയുടെ ബാലലൈക യെവ്ഗ്രാഫ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുമ്പോൾ, പ്രതിശ്രുത വരൻ താന്യയെ "ഒരു കലാകാരി" ആണെന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുകയും അവൾ സ്വയം പഠിച്ചവളാണെന്ന് പറയുകയും ചെയ്യുന്നു, അവൾ യൂറിയുടെ മകളാണെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
അഭിനേതാക്കൾ തിരുത്തുക
- ഒമർ ഷരീഫ് - ഡോ. യൂറി ആൻഡ്രീവിച്ച് ഷിവാഗോ
- തരെക് ഷരീഫ് - യുവ യൂറി
- ജൂലി ക്രിസ്റ്റി - ലാറ ആന്റിപോവ
- ജെറാൾഡിൻ ചാപ്ലിൻ - ടോണിയ ഗ്രോമിക്കോ
- പമേല കാരിംഗ്ടൺ-കൗട്ട്സ് & മെഴ്സിഡസ് റൂയിസ് - യുവ ടോണിയ
- റോഡ് സ്റ്റീഗർ - വിക്ടർ ഇപ്പോളിറ്റോവിച്ച് കൊമറോവ്സ്കി
- അലെക് ഗിന്നെസ്സ് - ലെഫ്റ്റനന്റ് ജനറൽ യെവ്ഗ്രാഫ് ആൻഡ്രേവിച്ച് ഷിവാഗോ
- ടോം കോർട്ടനേ - പവൽ "പാഷ" ആന്റിപോവ് / സ്ട്രെൽനിക്കോവ്
- സിയോബാൻ മക്കെന്ന - അന്ന ഗ്രോമെക്കോ
- റാൽഫ് റിച്ചാർഡ്സൺ - അലക്സാണ്ടർ മാക്സിമോവിച്ച് ഗ്രോമെക്കോ
- റീത്ത തുഷിംഗാം - താന്യ കൊമറോവ
- ജെഫ്രി റോക്ക്ലാൻഡ് - സാഷ ആന്റിപോവ്
- ക്ലോസ് കിൻസ്കി - കോസ്റ്റോയ്ഡ് അമൂർസ്കി
- ബെർണാഡ് കേ - കുറിൽ
- ജെറാർഡ് ടിച്ചി -ലിബീരിയസ് മിക്കുലിസ്റ്റിൻ
- ജാക്ക് മക്ഗൗറൻ - പെത്യ
- നോയൽ വിൽമാൻ - റസിൻ
- ജെഫ്രി കീൻ - പ്രൊഫസർ ബോറിസ് കുർട്ട്
- അഡ്രിയൻ കോറി - അമേലിയ
- മാർക്ക് ഈഡൻ - ബകുനിൻ
നിർമ്മാണം തിരുത്തുക
പശ്ചാത്തലം തിരുത്തുക
ആഘോഷങ്ങൾക്കും വിവാദങ്ങൾക്കും ഇടയിൽ പടിഞ്ഞാറൻ രാജ്യങ്ങളിൽ ബോറിസ് പാസ്റ്റർനാക്കിന്റെ നോവൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. പാസ്റ്റർനാക്കിന്റെ പുസ്തകത്തിന്റെ ഭാഗങ്ങൾ രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിനുശേഷം കുറച്ചുകാലം മുതൽ സമിസ്ദാത്തിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, 1956 വരെ നോവൽ പൂർത്തിയാക്കിയിരുന്നില്ല. ഡി ആഞ്ചലോ എന്ന ഇറ്റാലിയൻ ആ പുസ്തകം സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ നിന്ന് കടത്തിക്കൊണ്ടുപോയി, 1957-ൽ അത് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു ഇടതുപക്ഷ ഇറ്റാലിയൻ പ്രസാധകനായ ജിയാൻജിയാക്കോമോ ഫെൽട്രിനെല്ലിക്ക് നൽകേണ്ടിവന്നു. നോവലിനെതിരായ സോവിയറ്റ് പ്രചാരണത്തിന്റെ സഹായത്താൽ, അത് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ഇതര ലോകമെമ്പാടും ഒരു വികാരമായി മാറി. ന്യൂയോർക്ക് ടൈംസിന്റെ ബെസ്റ്റ് സെല്ലർ ലിസ്റ്റിൽ ഇത് 26 ആഴ്ചകൾ ചെലവഴിച്ചു.
1958-ലെ സാഹിത്യത്തിനുള്ള നോബൽ സമ്മാനം പാസ്റ്റെർനാക്കിന് ലഭിച്ചു. അവലംബം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിതയെ പരാമർശിക്കുമ്പോൾ, പുരസ്കാരം പ്രധാനമായും ഡോക്ടർ ഷിവാഗോയ്ക്കാണെന്ന് ഊഹിക്കപ്പെടുന്നു, സോവിയറ്റ് ഗവൺമെന്റ് സോവിയറ്റ് വിരുദ്ധ കൃതിയായി കണ്ടു, അങ്ങനെ നോബൽ സമ്മാനം സോവിയറ്റ് യൂണിയനോടുള്ള ശത്രുതാപരമായ ആംഗ്യമായി വ്യാഖ്യാനിച്ചു. തന്നെ രാജ്യദ്രോഹിയായി മുദ്രകുത്താനുള്ള സോവിയറ്റ് ഗവൺമെന്റിന്റെ തീവ്രമായ പ്രചാരണത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം, പാസ്റ്റർനാക്ക് സമ്മാനം നിരസിക്കാൻ നിർബന്ധിതനായി. ഈ സാഹചര്യം ഒരു അന്താരാഷ്ട്ര കാരണമായി മാറുകയും സോവിയറ്റ് കമ്മ്യൂണിസത്തിനെതിരായ ചെറുത്തുനിൽപ്പിന്റെ ശീതയുദ്ധത്തിന്റെ പ്രതീകമായി പാസ്റ്റെർനാക്കിനെ മാറ്റുകയും ചെയ്തു.
വികസനവും കാസ്റ്റിംഗും തിരുത്തുക
വിവിധ കാരണങ്ങളാൽ ഡേവിഡ് ലീന്റെ ഫിലിം ട്രീറ്റ്മെന്റ് നിർദ്ദേശിക്കപ്പെട്ടു. പാസ്റ്റെർനാക്കിന്റെ നോവൽ അന്താരാഷ്ട്ര വിജയമായിരുന്നു, നിർമ്മാതാവ് കാർലോ പോണ്ടി തന്റെ ഭാര്യ സോഫിയ ലോറന്റെ ഒരു വാഹനമായി അതിനെ രൂപപ്പെടുത്താൻ താൽപ്പര്യം പ്രകടിപ്പിച്ചു. ലോറൻസ് ഓഫ് അറേബ്യയുടെ (1962) വൻ വിജയത്തിന് ശേഷം വരുന്ന ലീൻ, തന്റെ മുൻ ചിത്രത്തിലെ ആക്ഷൻ, സാഹസികത എന്നിവയെ സന്തുലിതമാക്കാൻ കൂടുതൽ അടുപ്പമുള്ളതും പ്രണയപരവുമായ ഒരു സിനിമ നിർമ്മിക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. ലോറൻസ് ഓഫ് അറേബ്യയിൽ ലോറൻസിന്റെ വലംകൈയായി ഷെരീഫ് അലിയായി വേഷമിട്ട ഒമർ ഷെരീഫാണ് കപ്പലിൽ ഒപ്പിട്ട ആദ്യ നടന്മാരിൽ ഒരാൾ. ഷരീഫിന് നോവൽ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു, ലീൻ ഒരു ചലച്ചിത്രാവിഷ്‌കാരം ചെയ്യുന്നു എന്ന് കേട്ടപ്പോൾ, പാഷയുടെ വേഷത്തിൽ അഭിനയിക്കാൻ അദ്ദേഹം അഭ്യർത്ഥിച്ചു (അവസാനം അത് ടോം കോർട്ടെനയിലേക്ക് പോയി).
ഷിവാഗോ കളിക്കാൻ ലീൻ നിർദ്ദേശിച്ചപ്പോൾ ഷെരീഫ് വളരെ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. ലോറൻസ് ഓഫ് അറേബ്യയിലെ താരമായ പീറ്റർ ഒ ടൂൾ ആയിരുന്നു ലീനിന്റെ ഷിവാഗോയുടെ യഥാർത്ഥ തിരഞ്ഞെടുപ്പ്, പക്ഷേ ആ ഭാഗം നിരസിച്ചു; മാക്സ് വോൺ സിഡോ, പോൾ ന്യൂമാൻ എന്നിവരും പരിഗണിക്കപ്പെട്ടു. റോഡ് ടെയ്‌ലറിന് റോൾ വാഗ്ദാനം ചെയ്തെങ്കിലും അത് നിരസിച്ചു.[5]താനും ഷിവാഗോയ്‌ക്കായി വായിക്കുകയും ക്രിസ്റ്റിയ്‌ക്കൊപ്പം സ്‌ക്രീൻ ഷോട്ടുകളിൽ പങ്കെടുത്തതായും മൈക്കൽ കെയ്‌ൻ തന്റെ ആത്മകഥയിൽ പറയുന്നു, എന്നാൽ (ഡേവിഡ് ലീനുമായുള്ള ഫലങ്ങൾ കണ്ട ശേഷം) ഒമർ ഷെരീഫിനെ നിർദ്ദേശിച്ചത് അദ്ദേഹമായിരുന്നു.[6][7]മർലോൺ ബ്രാൻഡോയും ജെയിംസ് മേസണും ഈ ഭാഗം നിരസിച്ചതിന് ശേഷം റോഡ് സ്റ്റീഗർ കൊമറോവ്സ്കിയായി അഭിനയിച്ചു. ടോണിയായി ഓഡ്രി ഹെപ്ബേണിനെ പരിഗണിച്ചു, പാഷയായി അഭിനയിക്കാൻ ആൽബർട്ട് ഫിന്നിയെ റോബർട്ട് ബോൾട്ട് ലോബി ചെയ്തു.
ലാറയുടെ വേഷത്തിന് ലോറൻ അനുയോജ്യമല്ലെന്ന് ലീൻ പോണ്ടിയെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി, അവൾ "വളരെ ഉയരമുള്ളവളാണ്" എന്ന് പറഞ്ഞു (സിനിമയുടെ ആദ്യ ഭാഗങ്ങളിൽ ലോറനെ കന്യകയായി അംഗീകരിക്കാൻ തനിക്ക് കഴിയില്ലെന്ന് തിരക്കഥാകൃത്ത് റോബർട്ട് ബോൾട്ടിനോട് പറഞ്ഞു), ജീൻ മോറോ, വെറ്റ്, സാറ മൈൽസ്, ജേൻ ഫോണ്ട എന്നിവരെയാണ് റോളിലേക്ക് പരിഗണിച്ചത്.[8]ആത്യന്തികമായി, ജൂലി ക്രിസ്റ്റിയെ ബില്ലി ലിയർ (1963) എന്ന ചിത്രത്തിലെ ഭാവവും യംഗ് കാസിഡിയിൽ (1965) സംവിധാനം ചെയ്ത ജോൺ ഫോർഡിന്റെ ശുപാർശയും അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് അഭിനയിക്കുന്നത്. ഷരീഫിന്റെ മകൻ താരേക്കിനെ യുവ ഷിവാഗോ ആയി തിരഞ്ഞെടുത്തു, തന്റെ കഥാപാത്രത്തോട് കൂടുതൽ അടുക്കാനുള്ള ഒരു മാർഗമായി ഷരീഫ് മകനെ സംവിധാനം ചെയ്തു.[9]
ബഹുമതികൾ തിരുത്തുക
Both Doctor Zhivago and The Sound of Music received the most nominations at the 38th Academy Awards (ten each). Both films won five Academy Awards apiece, but The Sound of Music won Best Picture and Best Director. Julie Christie was not nominated for her role in Doctor Zhivago, but won Best Actress in the same year, for her performance in Darling.
അമേരിക്കൻ ഫിലിം ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് അംഗീകാരം തിരുത്തുക
- AFI's 100 Years... 100 Movies – No. 39
- AFI's 100 Years... 100 Passions – No. 7
കുറിപ്പ് തിരുത്തുക
- ↑ Tied with Elizabeth Taylor for The Taming of the Shrew.
അവലംബം തിരുത്തുക
- ↑ "Doctor Zhivago (1965)". AFI Catalog. Retrieved 31 July 2021.
- ↑ "DOCTOR ZHIVAGO (A)". British Board of Film Classification. 25 February 1966. Archived from the original on 11 July 2015. Retrieved 10 July 2015.
- ↑ "Doctor Zhivago (1965)". Box Office Mojo. Archived from the original on 5 January 2013. Retrieved 29 April 2014.
- ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ
<ref>ടാഗ്;guinnessഎന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല. - ↑ "The Complete Rod Taylor Site: Not Starring Rod Taylor".
- ↑ Caine, Michael (1994). What's It All About? (1st U.S. Ballantine Books ed. Feb. 1994. ed.). New York: Ballantine Books. ISBN 978-0345386809.
- ↑ Murray, Rebecca (2010). "Michael Caine Discusses 'Journey 2: The Mysterious Island'". About.com: Hollywood Movies. Oahu, HI. Archived from the original on 8 April 2014. Retrieved 4 March 2014.
I did all the back heads for the screen tests for Dr. Zhivago. Julie Christie, who's a friend of mine, went up to play the part and she said 'You come and play the other part with me,' so I went.
- ↑ Mell, Eila (24 January 2015). Casting Might-Have-Beens: A Film by Film Directory of Actors Considered for Roles Given to Others. ISBN 9781476609768.
- ↑ "Doctor Zhivago (1965) - Articles - TCM.com". Turner Classic Movies. Archived from the original on 5 January 2013. Retrieved 10 March 2016.
- ↑ "The 38th Academy Awards (1966) Nominees and Winners". oscars.org. Archived from the original on 11 January 2015. Retrieved 24 August 2011.
- ↑ "The New York Times: Doctor Zhivago". Movies & TV Dept. The New York Times. 2009. Archived from the original on 25 January 2009. Retrieved 26 December 2008.