വിക്കിപീഡിയ

ഡി.പി. റോയ് ചൗധരി

ഇന്ത്യൻ ശിൽ‌പിയും ചിത്രകാരനും ലളിത് കല അക്കാദമിയുടെ സ്ഥാപക ചെയർമാനുമായിരുന്നു ഡെബി പ്രസാദ് റോയ് ചൗധരി എം‌ബി‌ഇ (1899-1975). [1] ട്രയംഫ് ഓഫ് ലേബർ, രക്തസാക്ഷി മെമ്മോറിയൽ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള വെങ്കല ശില്പങ്ങൾക്ക് പേരുകേട്ട അദ്ദേഹം ആധുനിക ഇന്ത്യൻ കലയിലെ പ്രധാന കലാകാരന്മാരിൽ ഒരാളായി വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നു. [2] 1962 ൽ ലളിത് കല അക്കാദമിയുടെ ഫെലോ ആയി അദ്ദേഹം തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. കലയ്ക്ക് നൽകിയ സംഭാവനകൾക്ക് 1958 ൽ പദ്മഭൂഷന്റെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന മൂന്നാമത്തെ സിവിലിയൻ ബഹുമതി ഇന്ത്യൻ സർക്കാർ അദ്ദേഹത്തിന് നൽകി. [3]

D. P. Roy Choudhury
ജനനം(1899-06-15)15 ജൂൺ 1899
Tejhat, Rangpur district, British India
മരണം15 ഒക്ടോബർ 1975(1975-10-15) (പ്രായം 76)
തൊഴിൽPainter
sculptor
അറിയപ്പെടുന്നത്Bronze sculptures
Triumph of Labour
Martyrs' Memorial Patna
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ)Dolly
പുരസ്കാരങ്ങൾPadma Bhushan
Member of the Order of the British Empire (MBE)
Lalit Kala Akademy Ratna

ജീവചരിത്രം

തിരുത്തുക

റോയ് ചൗധരി 1899 ജൂൺ 15 ന് ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിലെ അവിഭക്ത ബംഗാളിലെ (ഇപ്പോൾ ബംഗ്ലാദേശിൽ) രംഗ്പൂരിലെ തേജത്തിൽ ജനിച്ചു, വീട്ടിൽ നിന്ന് അക്കാദമിക് പഠനം നടത്തി. [4] പ്രശസ്ത ബംഗാളി ചിത്രകാരനായ അബനിന്ദ്രനാഥ ടാഗോറിൽ നിന്ന് അദ്ദേഹം പെയിന്റിംഗ് പഠിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുൻകാല ചിത്രങ്ങളിൽ അധ്യാപകന്റെ സ്വാധീനം പ്രകടമായിരുന്നു. [5] ശില്പകലയിലേക്ക് തിരിയുന്ന അദ്ദേഹം ആദ്യം ഹിരോമോണി ചൗധരിയുടെ കീഴിൽ പരിശീലനം നേടി, പിന്നീട് കൂടുതൽ പരിശീലനത്തിനായി ഇറ്റലിയിലേക്ക് പോയി. [1] ഈ കാലഘട്ടത്തിലാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ രചനകളിൽ പാശ്ചാത്യ സ്വാധീനങ്ങൾ വന്നു തുടങ്ങിയത്. ഇന്ത്യയിലേക്ക് മടങ്ങിയ അദ്ദേഹം കൂടുതൽ പഠനത്തിനായി ബംഗാൾ സ്കൂൾ ഓഫ് ആർട്ടിൽ ചേർന്നു. 1928-ൽ ഗവൺമെന്റ് കോളേജ് ഓഫ് ഫൈൻ ആർട്‌സിൽ ചേരാൻ ചെന്നൈയിലേക്ക് പോയി. ആദ്യം വിദ്യാർത്ഥിയായിരുന്ന അദ്ദേഹം 1958-ൽ വിരമിക്കുന്നതുവരെ ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ് ഹെഡ്, വൈസ് പ്രിൻസിപ്പൽ, പ്രിൻസിപ്പൽ എന്നീ നിലകളിൽ പ്രവർത്തിച്ചു. ചെന്നൈ കോളേജിൽ പ്രിൻസിപ്പലായിരിക്കെ, ബ്രിട്ടീഷ് സർക്കാർ 1937 ൽ ഒരു എം‌ബി‌ഇ ആയി അദ്ദേഹത്തെ ആദരിച്ചു. 1954 ൽ ലളിത കലാ അക്കാദമി സ്ഥാപിതമായപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തെ സ്ഥാപക ചെയർമാനായി നിയമിച്ചു. [6] 1955 ൽ ടോക്കിയോയിൽ നടത്തിയ യുനെസ്കോ കലാ സെമിനാറിന്റെയും 1956 ൽ ചെന്നൈയിൽ അരങ്ങേറിയ നിഖിൽ ഭാരത് ബംഗിയ സാഹിത്യ സമിലാനിയുടെയും അധ്യക്ഷനായിരുന്നു .

റോയ് ചൗധരിയുടെ ആദ്യ കാല രചനകൾ ഫ്രഞ്ച് ശില്പിയായ അഗസ്റ്റെ റോഡിൻ [7] ന്റെ സൃഷ്ടികളാൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയതായി വിലയിരുത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് റോയ് ചൗധരി 1933-34 ൽ കൊൽക്കത്തയിൽ തന്റെ ആദ്യത്തെ സോളോ എക്സിബിഷൻ നടത്തി. ബിർള അക്കാദമി ഓഫ് ആർട്ട് ആൻഡ് കൾച്ചർ, കൊൽക്കത്ത, ജഹാംഗീർ ആർട്ട് ഗാലറി, മുംബൈ, നാഷണൽ ഗാലറി ഓഫ് മോഡേൺ ആർട്ട്, ദില്ലി, ന്യൂഡൽഹിയിലെ ലളിത് കലാ അക്കാദമി തുടങ്ങിയവയിൽ പ്രദർശനങ്ങൾ നടത്തി. [1] ട്രയംഫ് ഓഫ് ലേബർ, ചെന്നൈയിലെ മറീന ബീച്ചിലെ മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ പ്രതിമ, വലിയ വലിപ്പത്തിലുള്ള ഔട്ട്‌ഡോർ ശിൽപങ്ങൾ, [8] പട്‌നയിലെ രക്തസാക്ഷികളുടെ സ്മാരകം, ശീതകാലം വരുമ്പോൾ, വിശപ്പിന്റെ ഇരകൾ, രണ്ട് വെങ്കല പ്രതിമകൾ, [9] ദില്ലിയിലെ ദണ്ഡി മാർച്ച് പ്രതിമയും [10] തിരുവനന്തപുരത്ത് ചിത്തിര തിരുനാൾ ബലരാമ വർമ്മയുടെ ക്ഷേത്ര പ്രവേശന പ്രഖ്യാപനവും . [2] ഹരേമിലെ ഒരു അന്തേവാസി, റാസ് ലീല, ഒരു വലിയ വസ്ത്രത്തിൽ ഒരു മനുഷ്യന്റെ നാടകീയ പോസ്, തൊപ്പി, ദി ട്രിബ്യൂൺ എന്നിവ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശ്രദ്ധേയമായ ചിത്രങ്ങളാണ്. സർക്കാർ മ്യൂസിയം, ചെന്നൈ, മോഡേൺ ആർട്ട് നാഷണൽ ഗാലറി, ന്യൂഡൽഹി, ചെയ്തത് ശ്രീചിത്രാലയം ജഗൻമോഹൻ പാലസ്, സലാർ ജംഗ് മ്യൂസിയം, ഹൈദരാബാദ്, ട്രാവൻകൂർ ആർട്ട് ഗ്യാലറി, കേരള നിരവധി പുസ്തകങ്ങളിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. ഇന്ത്യൻ മാസ്റ്റേഴ്സ്, ഒന്നാം വോളിയം ഞാൻ, [11] രണ്ട് മികച്ച ഇന്ത്യൻ ആർട്ടിസ്റ്റുകൾ [12], ദേവിപ്രസാദിന്റെ കലയും സൗന്ദര്യശാസ്ത്രവും അവരിൽ ചിലതാണ് . [13] ജയ അപ്പാസാമി രചിച്ച ദേവി പ്രോസാദ് റോയ് ചൗധരി എന്ന പുസ്തകവും അദ്ദേഹം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. [14] അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിദ്യാർത്ഥികളായ നിരോഡ് മസുദാർ, പരിതോഷ് സെൻ എന്നിവർ പിന്നീട് സ്വന്തം നിലയിൽ അറിയപ്പെടുന്ന കലാകാരന്മാരായി.

1958 ൽ ഇന്ത്യാ ഗവൺമെന്റ് അദ്ദേഹത്തിന് പദ്മ ഭൂഷൺ സമ്മാനിച്ചു. [3] 1962 ൽ അദ്ദേഹത്തിന് ലളിത് കലാ അക്കാദമി ഫെലോഷിപ്പ് ലഭിച്ചു. ആറുവർഷത്തിനുശേഷം കൊൽക്കത്തയിലെ രബീന്ദ്ര ഭാരതി സർവകലാശാല 1968 ൽ അദ്ദേഹത്തെ ഡിലിറ്റ് (ഹോണറിസ് കോസ) നൽകി ആദരിച്ചു. [4] ഡോളിയെ വിവാഹം കഴിച്ച ചൗധരി [15] 1975 ഒക്ടോബർ 15 ന് 76 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ മരിച്ചു.

ഗാലറി

തിരുത്തുക

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക

അവലംബം

തിരുത്തുക
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 "An Artist of Many Colours". Presentation. Slide Share. 2016. Retrieved 3 March 2016.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Tribute to the King". The Hindu. 29 January 2016. Retrieved 3 March 2016.
  3. ↑ 3.0 3.1 "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2016. Archived from the original (PDF) on 15 November 2014. Retrieved 3 January 2016.
  4. ↑ 4.0 4.1 "Artist Profile". Goa Art Gallery. 2016. Retrieved 3 March 2016.
  5. ↑ "D.P Roy Chowdhury". GK Today. 2016. Retrieved 3 March 2016.
  6. ↑ S. B. Bhattacherje (2009). Encyclopaedia of Indian Events & Dates. Sterling Publishers. pp. 222 of 613. ISBN 9788120740747.
  7. ↑ "Virtual Galleries – Modern Sculptures". National Gallery of Modern Art, New Delhi. 2016. Retrieved 3 March 2016.
  8. ↑ "A stroll could be a learning experience too". The Hindu. 30 October 2011. Retrieved 3 March 2016.
  9. ↑ "When winter comes". Chennai Museum. 2016. Retrieved 3 March 2016.
  10. ↑ "Photographer's Note". Trek Earth. 2016. Retrieved 3 March 2016.
  11. ↑ Bijoy Krishna Das (Editor) (1920). Indian Masters, Volume I. Lakshmibilas Press, Calcutta. p. 76. ASIN B00GZZK5RM. {{cite book}}: |last= has generic name (help)
  12. ↑ Prasanta Daw (1978). The Two Great Indian Artists. Firma KLM. p. 114. OCLC 4389232.
  13. ↑ Prasanta Daw (1998). Art and aesthetics of Deviprasad. Indian Society of Oriental Art. p. 16. OCLC 39130016.
  14. ↑ Devi Prosad Roy Chowdhury, Jaya Appasamy (1973). Devi Prosad Roy Chowdhury. Lalit Kalā Akademi. p. 40. OCLC 2439345.
  15. ↑ Bijoya Ray (2012). Manik and I: My Life with Satyajit Ray. Penguin UK. p. 624. ISBN 9788184757507.

പുറം കണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഡി.പി._റോയ്_ചൗധരി&oldid=3778055" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്