ടിറ്റുമിർ
പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിൽ സെമീന്ദാർമാർക്കെതിരെ കർഷക പ്രക്ഷോഭത്തെ നയിച്ച ഒരു ഇസ്ലാമിക പ്രസംഗകനായിരുന്നു സയ്യിദ് മിർ നിസാർ അലി ടിറ്റുമിർ ( ബംഗാളി : সৈয়দ মীর নিসারে আলী তিতুমীর ; ജനുവരി 27, 1782 - നവംബർ 19, 1831). തന്റെ അനുയായികളോടൊപ്പം, അദ്ദേഹം നരികെൽബെറിയ ഗ്രാമത്തിൽ ഒരു മുള കൊട്ടാരം നിർമ്മിച്ചു, ഇത് ബംഗാളി നാടോടി ഇതിഹാസമായി. 1831 നവംബർ 19 ന് ബ്രിട്ടീഷുകാരുടെ ആക്രമണത്തെത്തുടർന്ന് ടിറ്റുമിർ തന്റെ മുറിവുകൾ മൂലം മരണമടഞ്ഞു.[2]
Titumir | |
|---|---|
তিতুমীর | |
 A portrait of Titumir | |
| ജനനം | Syed Mir Nisar Ali 27 ജനുവരി 1782 |
| മരണം | 19 നവംബർ 1831 (പ്രായം 49) |
| പ്രസ്ഥാനം | Tariqah-i-Muhammadiya [1] |
ആദ്യകാലം
തിരുത്തുകവടക്കൻ 24 പർഗാനാസ് ജില്ലയിലെ (ഇപ്പോൾ പശ്ചിമ ബംഗാളിൽ) ചന്ദ്പുർ ഗ്രാമത്തിൽ, സയ്യിദ് മിർ നിസാർ അലി ആയി 1782 ജനുവരി 27 നാണ് (ബംഗാളി കലണ്ടറിലെ 14 മഗ് 1182) ജനിച്ചത്. അച്ഛൻ സയ്യിദ് മിർ ഹസൻ അലി,അമ്മ അബിദ റുഖയ്യ ഖുതുൻ ആയിരുന്നു. [3] അദ്ദേഹത്തിന്റെ പൂർവ്വികൻ സായിദ് ഷഹദത്ത് അലി അറേബ്യയിൽ നിന്നാണ് ബംഗാളിലേക്ക് വന്നത്. ഷഹദത്ത് അലിയുടെ മകനായിരുന്ന സൈദ് അബ്ദുല്ല, ജഫ്ർപൂരിലെ ചീഫ് ഖാസിയെ ഡെൽഹി ചക്രവർത്തി നിയമിക്കുകയും "മിർ ഇൻസാഫ്" എന്ന തലക്കെട്ടിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇസ്ലാം നാലാമത്തെ ഖലീഫയായിരുന്ന അലിയിൽ നിന്നാണ് അവർ വന്നതെന്ന് അവകാശപ്പെട്ടു. [3]
ഗ്രാമത്തിലെ സ്കൂളിൽ ടിറ്റുമിർ വിദ്യാഭ്യാസം ആരംഭിച്ചു. അതിനുശേഷം അദ്ദേഹം ഒരു പ്രാദേശിക മദ്രസയിലേക്ക് മാറി. അദ്ദേഹം 18 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ, ഖുറാന്റെ ഹാഫിസിയും ഹദീസ് , മുസ്ലീം പാരമ്പര്യമുള്ള പണ്ഡിതനും ആയിത്തീർന്നു. ബംഗാളി , അറബിക് , പേർഷ്യൻ ഭാഷകളും അദ്ദേഹം പൂർത്തിയാക്കി. ഇക്കാലത്ത് കൊൽക്കത്തയിൽ സയിദ് അഹ്മദ് ബാരെൽവെയുമായി പരിചയപ്പെടുകയും തരിഖാ-ഇ-മുഹമ്മദീയ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രസംഗകൻ ആകുകയും ചെയ്തു. [3]
ടൈറ്റുമിർ ഒരു പ്രാദേശിക മദ്രസയിൽ പഠിച്ചു, അവിടെ ഇരുപതാം വയസ്സിൽ അദ്ദേഹം ഖുർആനിന്റെ ഹാഫിസായിത്തീർന്നു. കൂടാതെ ബംഗാളി, അറബിക്, പേർഷ്യൻ ഭാഷകളിലും പ്രാവീണ്യം നേടി.[3][4] അദ്ദേഹം മുഹമ്മദ് റഹീമുള്ള സിദ്ദിഖിയുടെ മകളെ വിവാഹം കഴിച്ചു. [4] തന്റെ ഭാര്യയും അദ്ധ്യാപികയുമായ നിമത്തുല്ലയ്‌ക്കൊപ്പം കൽക്കത്തയിലേക്ക് താമസം മാറി. ഇവിടെ, വ്യവസായികളായ ജമാലുദ്ദീൻ എഫെണ്ടി, മിർസ ഗുലാം അൻബിയ എന്നിവരുടെ കീഴിൽ അദ്ദേഹം രക്ഷാധികാരം നേടി, ഷെയ്ഖ് കമാൽ ബക്കർഗഞ്ചി, ഷെയ്ഖ് സാക്കി ബിഹാരി എന്നിവരോടൊപ്പം ഇസ്ലാമിക പഠനം തുടർന്നു.
നല്ലൊരു ഗുസ്തിക്കാരനും ജിംനാസ്റ്റും കൂടിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം. ഒരു പ്രാദേശിക ജമീന്ദാറിന്റെ അംഗരക്ഷകനായി ജോലിയിൽ പ്രവേശിച്ചു. [5]എന്നിരുന്നാലും, ടൈറ്റുമിർ ഒരു അവസരത്തിൽ ജയിലിൽ അടയ്ക്കപ്പെട്ടു, 1822-ൽ മോചിതനായ ശേഷം, രക്ഷാധികാരി മിർസ ഗുലാം അൻബിയയ്‌ക്കൊപ്പം ഹജ്ജിന് പോകാനായി ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചു.[5]
ബ്രിട്ടീഷുകാരുമായുള്ള സംഘട്ടനങ്ങൾ
തിരുത്തുകഅക്കാലത്ത് 15,000 ത്തോളം പേർ വളർന്നിരുന്ന ടിറ്റു മിർ അനുയായികൾ സായുധ പോരാട്ടത്തിന് തയ്യാറായിക്കഴിഞ്ഞു. ബരാസതിനടുത്തുള്ള നരികെൽബെറിയയിൽ ഒരു മുള കൊട്ടാരം പണിതു. മൺതടവുകളും, ചുട്ടുപഴുത്ത ഇഷ്ടികയും കൊണ്ട് നിറച്ച മുളകൊണ്ടുള്ള ഉയർന്ന ഉയർന്ന ഒരു വലിയ ഇരട്ട കർട്ടൻ ഇരുവശവും മൂടിയിരുന്നു.
ബ്രിട്ടീഷുകാരിൽ നിന്നും ടിറ്റുമിർ സ്വാതന്ത്ര്യം പ്രഖ്യാപിച്ചു. 24 പർഗാനാസ്, നാദിയ, ഫരീദ്പൂർ എന്നീ ജില്ലകൾ ഉൾപ്പെടുന്ന പ്രദേശങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ നിയന്ത്രണത്തിലായി. സെമീന്ദാറുകളുടെയും ബ്രിട്ടീഷ് സേനകളുടെയും സ്വകാര്യ സേനകൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമകാലികരായ പോരാട്ടങ്ങളുടെ സമരത്തിൽ ഒത്തുചേർന്നത് സമരങ്ങളും പിൻവലിക്കലും നേടിയ ഗറില്ല തന്ത്രത്തിന്റെ ഫലമായാണ്.
ഒടുവിൽ, ബ്രിട്ടീഷ് സൈന്യം ലെഫ്റ്റനന്റ് കേണൽ സ്റ്റീവാർട്ട് നയിച്ച നൂറുകണക്കിന് കുതിരപ്പടയാളികളും, 300 , പീരങ്കികളുമായിരുന്നു. 1831 നവംബറിൽ ടിറ്റമിറിനും അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുയായികൾക്കുമെതിരെ ആക്രമണമുണ്ടായി. ടിറ്റുമിർ മുള കുന്തങ്ങളും ലാത്തിയും കുറച്ച് വാളുകളും കുന്തവും മറ്റും ആയുധമാക്കി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സേനകൾക്ക് ആധുനിക ആയുധങ്ങളുടെ ശക്തിയെ ചെറുക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മുള കൊട്ടാരം നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. ടിറ്റുമിർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുയായികളോടൊപ്പം കൊല്ലപ്പെട്ടു. ബ്രിട്ടീഷ് സേനയുടെ കമാൻഡർ ഓഫീസർ തന്റെ എതിരാളിയുടെ ധീരതാഭിലാഷം ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. മുളകളുടെ കരുത്ത്, കരുതൽ ശക്തി എന്നിവയെക്കുറിച്ച് ശക്തമായ ഒരു പ്രസ്താവന നടത്തിയിരുന്നു. കാരണം, അത് വെറും ഒരു ആഴത്തിൽ കുറച്ചുകാലത്തേക്ക് പീരങ്കി ആക്രമണത്തിന് ഇരയാക്കിയിരുന്നു. [3]
ദീർഘകാലം നീണ്ടുനിന്ന വിചാരണയ്ക്കു ശേഷം, ടിറ്റുമിറിന്റെ അനന്തരവനും, രണ്ടാമത്തെ നായകനുമായ ഗോലം റസൂൽ തൂക്കിക്കൊന്നു. 350 പേർക്ക് ജീവപര്യന്തം ശിക്ഷ വിധിച്ചു.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുക- Titumirer Bansher Kella (Bamboo Fort of Titumir, 1981) by Rabeya Khatun
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Tariqah-i-Muhammadiya, from Banglapedia.
- ↑ Khan, Muazzam Hussain. "Titu Mir". Banglapedia. Bangladesh Asiatic Society. Retrieved 4 March 2014.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Khan, Muazzam Hussain (2012). "Titu Mir". In Islam, Sirajul; Miah, Sajahan; Khanam, Mahfuza; Ahmed, Sabbir (eds.). Banglapedia: the National Encyclopedia of Bangladesh (Online ed.). Dhaka, Bangladesh: Banglapedia Trust, Asiatic Society of Bangladesh. ISBN 984-32-0576-6. OCLC 52727562. Retrieved 3 നവംബർ 2024.
- ↑ 4.0 4.1 Khan, Muin-ud-din Ahmad. Titu Mir and His Followers in British Indian Records, 1831-1833 A.D. Islamic Foundation Bangladesh.
- ↑ 5.0 5.1 Dasgupta, Atis (1983). "Titu Meer's Rebellion: A Profile". Social Scientist. 11 (10): 39–48. doi:10.2307/3517042. ISSN 0970-0293. JSTOR 3517042.