ജോർജ്ജ് സാൻഡ്

ഫ്രഞ്ച് നോവലിസ്റ്റും മെമ്മോറിസ്റ്റും പത്രപ്രവർത്തകയും

ഒരു ഫ്രഞ്ച് നോവലിസ്റ്റും മെമ്മോറിസ്റ്റും പത്രപ്രവർത്തകയുമായിരുന്നു[1][2] അമാന്റൈൻ ലൂസിൽ അറോറെ ഡുപിൻ. [3](ഫ്രഞ്ച്: [amɑ̃tin lysil oʁɔʁ dypɛ̃]; 1 ജൂലൈ 1804 - 8 ജൂൺ 1876) ജോർജ്ജ് സാൻഡ് എന്ന തൂലികാനാമത്തിലൂടെയാണ് അവർ കൂടുതൽ അറിയപ്പെടുന്നത്. അവരുടെ ജീവിതകാലത്ത് യൂറോപ്പിലെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയ എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളും[4] 1830 കളിലും 1840 കളിലും ഇംഗ്ലണ്ടിലെ വിക്ടർ ഹ്യൂഗോയെയും ഹോണോറെ ഡി ബൽസാക്കിനേക്കാളും കൂടുതൽ പ്രശസ്തയുമായിരുന്നു.[5] യൂറോപ്യൻ റൊമാന്റിക് കാലഘട്ടത്തിലെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയയായ എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളായി സാൻഡ് അംഗീകരിക്കപ്പെടുന്നു.

ജോർജ്ജ് സാൻഡ്
Portrait of George Sand by Auguste Charpentier (1838)
ജനനം
അമാന്റൈൻ ലൂസിൽ അറോറെ ഡുപിൻ

(1804-07-01)1 ജൂലൈ 1804
പാരീസ്, ഫ്രാൻസ്
മരണം8 ജൂൺ 1876(1876-06-08) (പ്രായം 71)
നോഹന്ത്-വിക്, ഫ്രാൻസ്
തൊഴിൽനോവലിസ്റ്റ്
പ്രസ്ഥാനംRomanticism പാസ്റ്ററലിസം
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ)
(m. 1822; separated 1835)
കുട്ടികൾമൗറീസ് സാൻഡ്
സോളഞ്ച് സാൻഡ്
മാതാപിതാക്ക(ൾ)
  • മൗറീസ് ഡുപിൻ (അച്ഛൻ) (പിതാവ്)
  • സോഫി-വിക്ടോയർ ഡെലാബോർഡ് (മാതാവ്)

സ്വകാര്യ ജീവിതം

തിരുത്തുക

പാരീസിൽ ജനിച്ച ജോർജ്ജ് സാൻഡ് [6] - അവരുടെ സുഹൃത്തുക്കൾക്കും കുടുംബത്തിനുമിടയിൽ "അറോറെ" എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഫ്രഞ്ച് പ്രവിശ്യയായ ബെറിയിലെ നോഹാന്ത് ഗ്രാമത്തിലെ മുത്തശ്ശിയുടെ വീട്ടിൽ അവരുടെ മുത്തശ്ശി മാരി-അറോറെ ഡി സാക്സെ, മാഡം ഡുപിൻ ഡി ഫ്രാങ്ക്വൽ എന്നിവാണ് കുട്ടിക്കാലത്ത് വളർത്തിയത്.[7] 1821 ൽ മുത്തശ്ശി മരിച്ചപ്പോൾ സാൻഡിന് വീട് ലഭിച്ചു. അവരുടെ പിതാവ് മൗറീസ് ഡുപിൻ ഫ്രാൻസിലെ മാർഷൽ ജനറലിന്റെ മരുമകനും മൗറീസ്, അഗസ്റ്റസ് രണ്ടാമന്റെ വിവാഹേതര മകനുമായിരുന്നു.[8]ജർമ്മൻ, ഡാനിഷ് ഭരണകുടുംബങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള സാധാരണ പൂർവ്വികർ മുഖേന ഫ്രാൻസിലെ രാജാവ് ലൂയിസ് ഫിലിപ്പുമായി അവർക്ക് വിദൂരബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. സാന്റിന്റെ അമ്മ സോഫി-വിക്ടോയർ ഡെലാബോർഡ് ഒരു സാധാരണക്കാരിയായിരുന്നു.

അവരുടെ പിതാവ്, അഗസ്റ്റസ് രണ്ടാമൻ ദ സ്ട്രോങ്ങിന്റെ അവിവാഹിതനായ മകനും പോളണ്ടിലെ രാജാവും സാക്‌സോണിയിലെ ഇലക്‌ടറും, ഫ്രാൻസിലെ ലൂയി പതിനാറാമൻ, ലൂയി പതിനെട്ടാമൻ, ചാൾസ് പത്താമൻ എന്നിവരുടെ ആറാം ഡിഗ്രിയിലെ കസിനും മൗറീസ് ഡ്യൂപിൻ, ഫ്രാൻസിലെ മാർഷൽ ജനറൽ മൗറീസ്, കോംടെ ഡി സാക്‌സെയുടെ ചെറുമകനുമായിരുന്നു. [9] ജർമ്മൻ, ഡാനിഷ് ഭരണകുടുംബങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പൊതു പൂർവ്വികർ മുഖേന ഫ്രാൻസിലെ ലൂയിസ് ഫിലിപ്പ് രാജാവുമായി അവൾക്ക് കൂടുതൽ ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു. സാൻഡിന്റെ അമ്മ സോഫി-വിക്ടോയർ ഡെലബോർഡ് ഒരു സാധാരണക്കാരിയായിരുന്നു.[10]

 
Portrait of George Sand by Thomas Sully, 1826

ലിംഗഭേദം പ്രകടിപ്പിക്കൽ

തിരുത്തുക
 
Aurore Dupin meeting General Murat in her uniform, illustrated by H. J. Ford in 1913

പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ശ്രദ്ധേയമായ നിരവധി സ്ത്രീകളിൽ ഒരാളായിരുന്നു സാൻഡ്. 1800-ൽ, പുരുഷ വസ്ത്രം ധരിക്കുന്നതിന് സ്ത്രീകൾ പെർമിറ്റിന് അപേക്ഷിക്കണമെന്ന് പോലീസ് ഉത്തരവ് പുറപ്പെടുവിച്ചു. ചില സ്ത്രീകൾ ആരോഗ്യപരമോ തൊഴിൽപരമോ വിനോദമോ ആയ കാരണങ്ങളാൽ അപേക്ഷിച്ചു (ഉദാ. കുതിരസവാരി),[11][12]എന്നാൽ പല സ്ത്രീകളും പെർമിറ്റ് ലഭിക്കാതെ പൊതുസ്ഥലത്ത് പാന്റും മറ്റ് പരമ്പരാഗത പുരുഷ വസ്ത്രങ്ങളും ധരിക്കാൻ തിരഞ്ഞെടുത്തു.[13]

അക്കാലത്തെ ഒരു കുലീനയായ സ്ത്രീയുടെ സാധാരണ വസ്ത്രധാരണത്തേക്കാൾ വില കുറവും വളരെ ദൃഢവുമാണെന്ന് ന്യായീകരിച്ചുകൊണ്ട്, അനുമതിയില്ലാതെ പുരുഷന്മാരുടെ വസ്ത്രം ധരിച്ച സ്ത്രീകളിൽ ഒരാളായിരുന്നു സാൻഡ്. സുഖപ്രദമായിരിക്കുന്നതിനു പുറമേ, സാൻഡിന്റെ പുരുഷ വസ്ത്രധാരണം അവളുടെ സമകാലികരായ മിക്ക സ്ത്രീകളേക്കാളും പാരീസിൽ കൂടുതൽ സ്വതന്ത്രമായി സഞ്ചരിക്കാൻ അവളെ പ്രാപ്തയാക്കുകയും സ്ത്രീകളെ തടയുന്ന വേദികളിലേക്ക് പ്രവേശനം വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.[14][15]പൊതുസ്ഥലത്ത് സാൻഡ് പുകയില വലിക്കുന്നത് അപകീർത്തികരമായിരുന്നു; സമപ്രായക്കാരോ മാന്യന്മാരോ ഇതുവരെ ഇത്തരം ഒരു ശീലത്തിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് സ്വതന്ത്രമായി ഇടപെടാൻ അനുമതി നൽകിയിരുന്നില്ല പ്രത്യേകിച്ച് പൊതുസ്ഥലങ്ങളിൽ.

ചില സമകാലികർ അവളുടെ അഭിപ്രായത്തെ വിമർശിച്ചപ്പോൾ, പലരും അവളുടെ പെരുമാറ്റം അംഗീകരിച്ചു-[5] അവളുടെ എഴുത്ത് പ്രശംസനീയമാണെന്ന് കണ്ടെത്തിയവർ അവളുടെ അവ്യക്തമോ വിമതപരമോ ആയ പൊതു പെരുമാറ്റത്തിൽ അസ്വസ്ഥരായില്ല.

  1. Hart, Kathleen (2004). Revolution and Women's Autobiography in Nineteenth-century France. Rodopi. p. 91.
  2. Lewis, Linda M. (2003). Germaine de Staël, George Sand, and the Victorian Woman Artist. University of Missouri Press. p. 48.
  3. Dupin's first Christian name is sometimes rendered as "Amandine".
  4. Eisler, Benita (8 June 2018). "'George Sand' Review: Monstre Sacré". WSJ. Retrieved 2018-11-06.
  5. 5.0 5.1 Thomson, Patricia (July 1972). "George Sand and English Reviewers: The First Twenty Years". Modern Language Review. 67 (3): 501–516. doi:10.2307/3726119. JSTOR 3726119.
  6. "George Sand". Archive.nytimes.com.
  7. "George Sand | French novelist". Encyclopedia Britannica (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2019-03-02.
  8. Musée de la Vie Romantique (family tree), Paris: CBX41, archived from the original on 2013-01-02.
  9. Musée de la Vie Romantique (family tree), Paris: CBX41, archived from the original on 2013-01-02.
  10. Sand, George (1982). Lelia. Maria Espinosa. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-33318-6. OCLC 694516159.
  11. Garber, Megan (4 February 2013). "It Just Became Legal for Parisian Women to Wear Pants". The Atlantic (in ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 23 November 2022.
  12. Wills, Matthew (28 May 2022). "Rosa Bonheur's Permission to Wear Pants". JSTOR Daily. Retrieved 23 November 2022.
  13. "Paris women finally allowed to wear trousers". BBC News. 4 February 2013. Retrieved 23 November 2022.
  14. Siegfried, Susan L.; Finkelberg, John (3 September 2020). "Fashion in the Life of George Sand". Fashion Theory. 26 (5): 559–593. doi:10.1080/1362704X.2020.1794202. ISSN 1362-704X. S2CID 225330185 – via Taylor and Francis Online.
  15. Barry, Joseph (1976). "The Wholeness of George Sand". Nineteenth-Century French Studies. 4 (4): 469–487. ISSN 0146-7891. JSTOR 44627396 – via JSTOR.

പൊതു ഉറവിടങ്ങൾ

തിരുത്തുക

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക
  • Harlan, Elizabeth (2004). George Sand. New Haven: Yale University Press. ISBN 0-300-10417-0.
  • Jordan, Ruth, George Sand: a biography, London, Constable, 1976, ISBN 0 09 460340 5.
  • Parks, Tim, "Devils v. Dummies" (review of George Sand, La Petite Fadette, translated by Gretchen van Slyke, Pennsylvania State, 2017, ISBN 978-0271079370, 192 pp.; and Martine Reid, George Sand, translated by Gretchen van Slyke, Pennsylvania State, 2019, ISBN 978-0271081069, 280 pp.), London Review of Books, vol. 41, no. 10 (23 May 2019), pp. 31–32. "'The men that Sand loved,' Reid observes, 'all had a certain physical resemblance... fragile, slight and a bit reserved.' Unthreatening, in short. Above all, they were younger than her. Sandeau, Musset and then, for the nine years between 1838 and 1847, Chopin, were all six years her junior." (p. 32.)
  • Yates, Jim (2007), Oh! Père Lachaise: Oscar's Wilde Purgatory, Édition d'Amèlie, ISBN 978-0-9555836-1-2. Oscar Wilde dreams of George Sand and is invited to a soirée at Nohant.

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക
 
വിക്കിചൊല്ലുകളിലെ ജോർജ്ജ് സാൻഡ് എന്ന താളിൽ ഈ ലേഖനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചൊല്ലുകൾ ലഭ്യമാണ്‌:
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ജോർജ്ജ്_സാൻഡ്&oldid=4137793" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്