ജോൺ ഫ്രാങ്ക്ലിൻ എൻ‌ഡേഴ്സ്

അമേരിക്കൻ മെഡിക്കൽ ഗവേഷകൻ

ഒരു അമേരിക്കൻ ബയോമെഡിക്കൽ ശാസ്ത്രജ്ഞനും നോബൽ സമ്മാന ജേതാവുമായിരുന്നു ജോൺ ഫ്രാങ്ക്ലിൻ എൻ‌ഡേഴ്സ് (ഫെബ്രുവരി 10, 1897 - സെപ്റ്റംബർ 8, 1985). എൻഡേഴ്സിനെ "ആധുനിക വാക്സിനുകളുടെ പിതാവ്" എന്ന് വിളിക്കുന്നു.[1][2]

ജോൺ ഫ്രാങ്ക്ലിൻ എൻ‌ഡേഴ്സ്

ജനനം(1897-02-10)ഫെബ്രുവരി 10, 1897
മരണംസെപ്റ്റംബർ 8, 1985(1985-09-08) (പ്രായം 88)
ദേശീയതAmerican
വിദ്യാഭ്യാസംസെന്റ് പോൾസ് സ്കൂൾ
കലാലയംയേൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റി
ഹാർവാർഡ് സർവകലാശാല
അറിയപ്പെടുന്നത്culturing poliovirus, isolating measlesvirus, developing measles vaccine
പുരസ്കാരങ്ങൾആൽബർട്ട് ലാസ്കർ അവാർഡ് ഫോർ ബേസിക് മെഡിക്കൽ റിസർച്ച് (1954)
നോബൽ പ്രൈസ് ഫോർ ഫിസിയോളജി ഓർ മെഡിസിൻ (1954)
Cameron Prize for Therapeutics of the University of Edinburgh (1960)

ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും തിരുത്തുക

കണക്റ്റിക്കട്ടിലെ വെസ്റ്റ് ഹാർട്ട്ഫോർഡിൽ 1897 ഫെബ്രുവരി 10 ന് എൻഡേഴ്സ് ജനിച്ചു. [3] അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് ജോൺ ഓസ്ട്രോം എൻഡേഴ്സ് ഹാർട്ട്ഫോർഡ് നാഷണൽ ബാങ്കിന്റെ സിഇഒ ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം അദ്ദേഹത്തിന് 19 മില്യൺ ഡോളർ സമ്പാദ്യമുണ്ടായിരുന്നു.[1] ഹാർട്ട്ഫോർഡിലെ നോഹ വെബ്സ്റ്റർ സ്കൂളിലും [4]എൻഡേഴ്സ് ന്യൂ ഹാംഷെയറിലെ കോൺകോർഡിലെ സെന്റ് പോൾസ് സ്കൂളിലും പഠനം നടത്തി. [3][5] യേൽ യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽ കുറച്ചുകാലം പഠിച്ച ശേഷം 1918 ൽ ഫ്ലൈറ്റ് ഇൻസ്ട്രക്ടറായും ലെഫ്റ്റനന്റായും യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ് ആർമി എയർ കോർപ്സിൽ ചേർന്നു.

ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് മടങ്ങിയെത്തിയ അദ്ദേഹം യേലിൽ നിന്ന് ബിരുദം നേടി. അവിടെ അദ്ദേഹം സ്ക്രോൾ ആന്റ് കീ, ഡെൽറ്റ കപ്പ എപ്സിലോൺ എന്നിവയിൽ അംഗമായിരുന്നു. 1922 ൽ റിയൽ എസ്റ്റേറ്റിലേക്ക് പോയ അദ്ദേഹം പകർച്ചവ്യാധികൾ കേന്ദ്രീകരിച്ച് ബയോമെഡിക്കൽ ഫീൽഡ് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതിന് മുമ്പ് നിരവധി കരിയറുകൾ പരീക്ഷിച്ചു. 1930 ൽ ഹാർവാഡിൽ നിന്ന് പിഎച്ച്ഡി നേടി. പിന്നീട് ബോസ്റ്റണിലെ ചിൽഡ്രൻസ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഫാക്കൽറ്റിയിൽ ചേർന്നു.[3]

1985 സെപ്റ്റംബർ 8 ന് കണക്റ്റിക്കട്ടിലെ വാട്ടർഫോർഡിലെ തന്റെ വേനൽക്കാല വസതിയിൽ എൻഡേഴ്സ് അന്തരിച്ചു. [4] ഭാര്യ 2000 ൽ മരിച്ചു.

ബയോമെഡിക്കൽ കരിയർ തിരുത്തുക

1949-ൽ എൻഡേഴ്സ്, തോമസ് ഹക്കിൾ വെല്ലർ, ഫ്രെഡറിക് ചാപ്മാൻ റോബിൻസ് എന്നിവർ പോളിയോവൈറസ് എന്ന ജന്തു വൈറസിന്റെ വിട്രോ കൾച്ചറിൽ വിജയിച്ചതായി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. [6] "വിവിധതരം ടിഷ്യൂകളുടെ കൾച്ചറിൽ പോളിയോമൈലിറ്റിസ് വൈറസുകളുടെ വളർച്ച കണ്ടെത്തിയതിന്" 1954 ൽ ഫിസിയോളജി അല്ലെങ്കിൽ മെഡിസിനുള്ള നൊബേൽ സമ്മാനം ലഭിച്ചു. [7]

അതേസമയം, വലിയ അളവിൽ പോളിയോവൈറസ് ഉൽ‌പാദിപ്പിക്കാൻ ജോനാസ് സാൽക്ക് എന്റേഴ്സ്-വെല്ലർ-റോബിൻസ് സാങ്കേതികത പ്രയോഗിക്കുകയും 1952 ൽ പോളിയോ വാക്സിൻ വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. 1954 ലെ പോളിയോ വാക്സിൻ ഫീൽഡ് ട്രയലിന് ശേഷം റേഡിയോയിൽ സാൽക്ക് വിജയം പ്രഖ്യാപിച്ചു. [8]

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. 1.0 1.1 Tyrrell, D. A. J. (1987). "John Franklin Enders. 10 February 1897-8 September 1985". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 33: 212–226. doi:10.1098/rsbm.1987.0008. JSTOR 769951. PMID 11621434.
  2. Katz SL (2009). "John F. Enders and measles virus vaccine—a reminiscence". Measles. Current Topics in Microbiology and Immunology. Vol. 329. pp. 3–11. doi:10.1007/978-3-540-70523-9_1. ISBN 978-3-540-70522-2. PMID 19198559.
  3. 3.0 3.1 3.2 "John F. Enders - Biographical". NobelPrize.org. Nobel Prize Outreach AB. Retrieved 14 February 2021.
  4. 4.0 4.1 Ofgang, Erik (12 August 2020). "How a Connecticut scientist became the 'Father of Modern Vaccines'". Connecticut Magazine (in ഇംഗ്ലീഷ്) (September 2020). Archived from the original on 2022-03-15. Retrieved 2021-05-11.
  5. Thomas H Weller & Frederick C Robb, A Biographical Memoir: John Franklin Enders (1897–1985), (Washington DC: National Academy of Sciences, 1991), p 48.
  6. Enders JF, Weller TH, Robbins FC (1949). "Cultivation of the Lansing strain of poliomyelitis virus in cultures of various human embryonic tissues". Science. 109 (2822): 85–87. Bibcode:1949Sci...109...85E. doi:10.1126/science.109.2822.85. PMID 17794160.
  7. "The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1954". NobelPrize.org. Retrieved 13 February 2021. Prize motivation: for their discovery of the ability of poliomyelitis viruses to grow in cultures of various types of tissue.
  8. "Salk announces polio vaccine" Archived 2010-02-11 at the Wayback Machine.. History.com. 2010. Retrieved 31 Jan 2010.
  • Oakes, Elizabeth H. (2007). Encyclopedia of World Scientists. New York: Facts on File.
  • Tyrrell, D. A. J. (1987). Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society Vol. 33. The Royal Society.

പുറംകണ്ണികൾ തിരുത്തുക