വിക്കിപീഡിയ

ചൈനയിലെ പെൺ ശിശുഹത്യ

2000 വർഷത്തെ പെൺ ശിശുഹത്യയുടെ ചരിത്രമാണ് ചൈനയ്ക്കുള്ളത്. [1] പതിനാറാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ ക്രിസ്ത്യൻ മിഷനറിമാർ ചൈനയിൽ എത്തിയപ്പോൾ നവജാതശിശുക്കളെ നദികളിലേക്കോ ചപ്പുചവറുകളിലേക്കോ വലിച്ചെറിയുന്നത് അവർ കണ്ടു. [2] [3] പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, ചൈനയിലെ പല പ്രവിശ്യകളിലും ഈ സമ്പ്രദായം നടന്നിരുന്നതായി മാറ്റെയോ റിക്കി രേഖപ്പെടുത്തുകയും ദാരിദ്ര്യമാണ് ഈ സമ്പ്രദായത്തിന്റെ പ്രാഥമിക കാരണം എന്ന് പറയുകയും ചെയ്തു. [3] [4] സമ്പ്രദായം 19-ആം നൂറ്റാണ്ട് വരെ തുടരുകയും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് കാലഘട്ടത്തിൽ കുത്തനെ കുറയുകയും ചെയ്തു . [5] 2020 ലെ സെൻസസ് ചൈനയിലെ മെയിൻലാൻഡിൽ 105.07 ആണ്-പെൺ അനുപാതം കാണിച്ചു, പീപ്പിൾസ് റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ചൈന സെൻസസ് നടത്താൻ തുടങ്ങിയതിന് ശേഷമുള്ള റെക്കോർഡ് കുറവാണ്.[6]

ചരിത്രം

തിരുത്തുക
 
ചൈനയിൽ ശിശുക്കളെ അടക്കം ചെയ്യുന്നു (പേജ്.40, മാർച്ച് 1865, XXII) [7]

19-ആം നൂറ്റാണ്ട്

തിരുത്തുക
 
ഏകദേശം 1800-ൽ ചൈനീസ് ശിശുഹത്യ വിരുദ്ധ ലഘുലേഖ [ അവലംബം ആവശ്യമാണ് ]

പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഈ ആചാരം വ്യാപകമായിരുന്നു. ക്വിംഗ് ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വായനകൾ നി നൂ (പെൺകുട്ടികളെ മുക്കിക്കൊല്ലുക) എന്ന പദത്തിന്റെ ആധിക്യം കാണിക്കുന്നു, പെൺ കുട്ടികളെ കൊല്ലാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഏറ്റവും സാധാരണമായ രീതി മുങ്ങിമരിക്കലാണ്. ശ്വാസംമുട്ടലും പട്ടിണിയും ആയിരുന്നു മറ്റ് രീതികൾ. [i] [9] മൂലകങ്ങളുമായുള്ള സമ്പർക്കം മറ്റൊരു രീതിയായിരുന്നു: കുട്ടിയെ ഒരു കൊട്ടയിൽ വയ്ക്കുന്നു, അത് പിന്നീട് ഒരു മരത്തിൽ സ്ഥാപിക്കും. ബുദ്ധ സന്യാസിനി മഠങ്ങൾ ആളുകൾക്ക് കുട്ടികളെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ "ബേബി ടവറുകൾ" സൃഷ്ടിച്ചു. [10] 1845-ൽ ജിയാങ്‌സി പ്രവിശ്യയിൽ, ഒരു മിഷനറി എഴുതി, ഈ കുട്ടികൾ രണ്ട് ദിവസം വരെ അതിജീവിച്ചുവെന്നും അതുവഴി പോകുന്നവർ നിലവിളിക്കുന്ന കുട്ടിയെ അവഗണിക്കുമെന്നും. [11] നാലിലൊന്നിനും മൂന്നിലൊന്നിനും ഇടയിൽ പെൺ കുട്ടികളും ജനനസമയത്തും അതിനുശേഷവും കൊല്ലപ്പെട്ടു എന്ന് 1844-ൽ മിഷനറി ഡേവിഡ് അബീൽ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. [12]

1878-ൽ ഫ്രഞ്ച് ജെസ്യൂട്ട് മിഷനറി, ഗബ്രിയേൽ പാലത്രേ, 13 പ്രവിശ്യകളിൽ നിന്നുള്ള രേഖകളും [13] അന്നാലെസ് ഡി ലാ സെയിന്റ്-എൻഫാൻസും (ആനൽസ് ഓഫ് ദി ഹോളി ചൈൽഡ്ഹുഡ്) ഷാങ്‌സിയിലും സിച്ചുവാനിലും ശിശുഹത്യയുടെ തെളിവുകൾ കണ്ടെത്തി. പലത്രെ ശേഖരിച്ച വിവരങ്ങൾ അനുസരിച്ച് തെക്കുകിഴക്കൻ പ്രവിശ്യകളിലും ലോവർ യാങ്സി നദീതട മേഖലയിലും ഈ രീതി കൂടുതൽ വ്യാപകമായിരുന്നു. [14]

20-ാം നൂറ്റാണ്ട്

തിരുത്തുക

1930-ൽ, മെയ് ഫോർത്ത് മൂവ്‌മെന്റിലെ ശ്രദ്ധേയനായ അംഗമായ റൂ ഷി എ സ്ലേവ്-മദർ എന്ന ചെറുകഥ എഴുതി. പെൺ ശിശുഹത്യയുടെ നേരിട്ടുള്ള കാരണമായ ഗ്രാമീണ സമൂഹങ്ങളിലെ കടുത്ത ദാരിദ്ര്യം അദ്ദേഹം അതിൽ ചിത്രീകരിച്ചു. [15]

1980-ൽ ചൈനീസ് സർക്കാർ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു ധവളപത്രത്തിൽ പെൺ ശിശുഹത്യ ഒരു "ഫ്യൂഡലിസ്റ്റിക് തിന്മ" ആണെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചു. [ii] ഫ്യൂഡൽ കാലഘട്ടത്തിൽ നിന്നുള്ള ഈ സമ്പ്രദായത്തെ സംസ്ഥാനം ഔദ്യോഗികമായി കണക്കാക്കുന്നു, സംസ്ഥാനത്തിന്റെ ഒറ്റക്കുട്ടി നയത്തിന്റെ ഫലമല്ല. ജിംഗ്-ബാവോ നിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, സംസ്ഥാനത്തിന്റെ കുടുംബാസൂത്രണ നയങ്ങളും പെൺ ശിശുഹത്യയും തമ്മിൽ "ഒരു ബന്ധവുമില്ല" എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നത് "അചിന്തനീയമാണ്". [16]

1980 സെപ്തംബർ 25-ന് ചൈനീസ് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയുടെ പൊളിറ്റ്ബ്യൂറോ ഒരു "തുറന്ന കത്തിൽ", പാർട്ടിയിലെ അംഗങ്ങളും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് യൂത്ത് ലീഗിലുള്ളവരും മാതൃകാപരമായി നയിക്കണമെന്നും ഒരു കുട്ടി മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ എന്നും അഭ്യർത്ഥിച്ചു. ഒരു കുട്ടി നയത്തിന്റെ തുടക്കം മുതൽ, അത് ലിംഗാനുപാതത്തിലെ അസന്തുലിതാവസ്ഥയിലേക്ക് നയിക്കുമെന്ന് ആശങ്കയുണ്ടായിരുന്നു. 1980-കളുടെ തുടക്കത്തിൽ, ഒരു മകനുവേണ്ടി മാതാപിതാക്കളുടെ കൈവിട്ടുപോയതിന്റെയും പെൺ ശിശുഹത്യയുടെയും റിപ്പോർട്ടുകളിൽ മുതിർന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥർ കൂടുതൽ ആശങ്കാകുലരായി. 1984-ൽ, ഒരു കുട്ടി നയം തിരുത്തി പ്രശ്നം പരിഹരിക്കാൻ സർക്കാർ ശ്രമിച്ചു. ആദ്യത്തെ കുട്ടി പെൺകുഞ്ഞായ ദമ്പതികൾക്ക് രണ്ടാമത്തെ കുട്ടിയുണ്ടാകാൻ അനുവാദമുണ്ട്. [5]

നിലവിലെ സ്ഥിതി

തിരുത്തുക
 
സിയാങ്ങിലെ സിചുവാൻ, യാൻജിയാങ് ജില്ലയിലുള്ള ഡാൻഷാനിലെ റോഡരികിൽ "പെൺകുട്ടികളോട് വിവേചനം കാണിക്കുന്നതും ദുരുപയോഗം ചെയ്യുന്നതും ഉപേക്ഷിക്കുന്നതും നിരോധിച്ചിരിക്കുന്നു" എന്ന് എഴുതിയിരിക്കുന്നു.

പല ചൈനീസ് ദമ്പതികളും ആൺമക്കളുണ്ടാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, കാരണം അവർ പ്രായമായ മാതാപിതാക്കൾക്ക് പിന്നീടുള്ള ജീവിതത്തിൽ പിന്തുണയും സുരക്ഷയും നൽകുന്നു.[17] നേരെമറിച്ച്, ഒരു മകൾ വിവാഹശേഷം മാതാപിതാക്കളെ ഉപേക്ഷിച്ച് ഭർത്താവിന്റെ കുടുംബത്തിൽ ചേരാനും പരിപാലിക്കാനും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു .[17] 2014 ലെ കണക്കനുസരിച്ച് ചൈനയിലെ ജനസംഖ്യയുടെ പകുതിയോളം വരുന്ന ഗ്രാമീണ കുടുംബങ്ങളിൽ,[18] കാർഷിക ജോലികൾക്കും കൈവേല ചെയ്യുന്നതിനും പുരുഷന്മാർ അധികമായി വിലപ്പെട്ടവരാണ്.[17][19]

 
ഒരു കുട്ടി നയം നടപ്പിലാക്കിയതിന് ശേഷം ചൈനയിൽ ജനന ലിംഗാനുപാതം ഗണ്യമായി മാറി.

2005-ലെ ഒരു ഇന്റർസെൻസസ് സർവേ, ടിബറ്റിൽ 1.04 മുതൽ ജിയാങ്‌സിയിൽ 1.43 വരെ, പ്രവിശ്യകളിലുടനീളമുള്ള ലിംഗാനുപാതത്തിൽ പ്രകടമായ വ്യത്യാസങ്ങൾ പ്രകടമാക്കി.[20] ബാനിസ്റ്റർ (2004), ചൈനയിലെ പെൺകുട്ടികളുടെ ദൗർലഭ്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവളുടെ സാഹിത്യ അവലോകനത്തിൽ, ഒരു കുട്ടി നയം നിലവിൽ വന്നതിന് ശേഷം പെൺ ശിശുഹത്യയുടെ വ്യാപനത്തിൽ ഒരു പുനരുജ്ജീവനം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടെന്ന് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.[21] മറുവശത്ത്, പല ഗവേഷകരും ഇന്ന് ചൈനയിൽ പെൺ ശിശുഹത്യ അപൂർവമാണെന്ന് വാദിക്കുന്നു,[20][22] പ്രത്യേകിച്ചും ഗവൺമെന്റ് ഈ ആചാരം നിയമവിരുദ്ധമാക്കിയതിനാൽ.[23] ഉദാഹരണത്തിന്, സെങ്ങും സഹപ്രവർത്തകരും (1993) വാദിച്ചത്, രാജ്യത്തിന്റെ ലിംഗ അസന്തുലിതാവസ്ഥയുടെ പകുതിയെങ്കിലും സ്ത്രീ ജനനങ്ങളുടെ കുറവ് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നതിൽ നിന്നാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്.[22]

ജനീവ സെന്റർ ഫോർ ദ ഡെമോക്രാറ്റിക് കൺട്രോൾ ഓഫ് ആംഡ് ഫോഴ്‌സിന്റെ (ഡിസിഎഎഫ്) കണക്കുകൾ അനുസരിച്ച്, ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ എല്ലാ സംഘട്ടനങ്ങളിലും 191 മില്യൺ മരിച്ചവരുടെ എണ്ണം കണക്കാക്കിയതിന് തുല്യമാണ് ലിംഗപരമായ പ്രശ്‌നങ്ങളാൽ മരിച്ച പെൺകുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജനസംഖ്യാപരമായ കുറവ്. [24] 2012-ൽ, It's a Girl: The Three Deadliest Words in the World എന്ന ഡോക്യുമെന്ററി പുറത്തിറങ്ങി. ഇന്ത്യയിലെയും ചൈനയിലെയും പെൺ ശിശുഹത്യയെ കേന്ദ്രീകരിച്ചായിരുന്നു ഇത്. [25]

ചൈനയുടെ 2020-ലെ സെൻസസ് ( പീപ്പിൾസ് റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ചൈനയുടെ ഏഴാമത്തെ ദേശീയ ജനസംഖ്യാ സെൻസസ് ) അനുസരിച്ച്, ചൈനയിലെ മെയിൻലാൻഡ് ലിംഗാനുപാതം മെച്ചപ്പെട്ടു, ആൺ-പെൺ അനുപാതം 105.07 എന്ന പുതിയ റെക്കോർഡിലെത്തി.[6] 1953 [6] ൽ PRC ഒരു സെൻസസ് നടത്താൻ തുടങ്ങിയതിന് ശേഷമുള്ള ഏറ്റവും സന്തുലിതമായ ലിംഗാനുപാതമാണിത്.

റഫറൻസുകൾ

തിരുത്തുക
  1. ↑ Mungello 2012, പുറം. 144.
  2. ↑ Milner 2000, പുറങ്ങൾ. 238–239.
  3. ↑ 3.0 3.1 Mungello 2012, പുറം. 148.
  4. ↑ Coale & Banister 1994, പുറങ്ങൾ. 459–479.
  5. ↑ 5.0 5.1 White 2006, പുറം. 200.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 "China's latest census reports more balanced gender ratio - Xinhua | English.news.cn". 2022-07-05. Archived from the original on 2022-07-05. Retrieved 2022-07-05.
  7. ↑ "Burying Babies in China". Wesleyan Juvenile Offering. XXII: 40. March 1865. Archived from the original on 14 March 2020. Retrieved 1 December 2015.
  8. ↑ Mungello 2008, പുറം. 17.
  9. ↑ Mungello 2008, പുറം. 9.
  10. ↑ Lee 1981, പുറം. 164.
  11. ↑ Mungello 2008, പുറം. 10.
  12. ↑ Abeel 1844.
  13. ↑ Harrison 2008, പുറം. 77.
  14. ↑ Mungello 2008, പുറം. 13.
  15. ↑ Johnson 1985, പുറം. 29.
  16. ↑ 16.0 16.1 Nie 2005, പുറം. 50.
  17. ↑ 17.0 17.1 17.2 Chan, C. L. W., Yip, P. S. F., Ng, E. H. Y., Ho, P. C., Chan, C. H. Y., & Au, J. S. K. (2002). Gender selection in China: It’s meanings and implications. Journal of Assisted Reproduction and Genetics, 19(9), 426-430.
  18. ↑ National Bureau of Statistics of China. (2014). Total population by urban and rural residence and birth rate, death rate, natural growth rate by region [Data set]. Retrieved from China statistical yearbook 2014 Archived 2015-11-26 at the Wayback Machine., accessed 2 October 2019
  19. ↑ Parrot, Andrea (2006). Forsaken females : the global brutalization of women. Lanham, MD: Rowman & Littlefield Publishers. p. 53. ISBN 978-0742545793.
  20. ↑ 20.0 20.1 Zhu, W. X., Lu, L., & Hesketh, T. (2009). China’s excess males, sex selective abortion, and one child policy: Analysis of data from 2005 national intercensus survey. BMJ: British Medical Journal, 338(7700)
  21. ↑ Banister, J. (2004). Shortage of girls in China today. Journal of Population Research, 21(1), 19-45.
  22. ↑ 22.0 22.1 Zeng, Y., Tu, P., Gu, B., Xu, Y., Li, B., & Li, Y. (1993). Causes and implications of the recent increase in the reported sex ratio at birth in China. Population and Development Review, 19(2), 283-302.
  23. ↑ Female infanticide. (n.d.) Archived 2019-11-21 at the Wayback Machine. BBC Ethics guide. Accessed 2 October 2019.
  24. ↑ Winkler 2005, പുറം. 7.
  25. ↑ DeLugan 2013, പുറങ്ങൾ. 649–650.

ഗ്രന്ഥസൂചിക

തിരുത്തുക

 

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക

കുറിപ്പുകൾ

തിരുത്തുക


ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: <ref> റ്റാഗുകൾ "lower-roman" സംഘത്തിൽ ഉണ്ട്, പക്ഷേ ബന്ധപ്പെട്ട <references group="lower-roman"/> റ്റാഗ് കണ്ടെത്താനായില്ല

"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ചൈനയിലെ_പെൺ_ശിശുഹത്യ&oldid=3989810" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്