കിറ്റി മരിയൻ
കിറ്റി മരിയൻ (12 മാർച്ച് 1871 - ഒക്ടോബർ 9, 1944) ജർമ്മനിയിൽ കാതറീന മരിയ ഷഫെർ ആയി ജനിച്ചു.[1]1886 ൽ പതിനഞ്ചാമത്തെ വയസ്സിൽ ലണ്ടനിലേക്ക് കുടിയേറി. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിൽ യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിലുടനീളമുള്ള സംഗീത ഹാളുകളിൽ പാടിയപ്പോൾ അവർക്ക് ചെറിയ പ്രാധാന്യം ലഭിച്ചു.[2]ഏജന്റുമാർ, അഴിമതി എന്നിവയ്‌ക്കെതിരെ മെച്ചപ്പെട്ട തൊഴിൽ സാഹചര്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി വനിതാ പ്രകടനം നടത്തുന്നവർക്കായി നിലകൊള്ളുന്നതിനാണ് അവർ ഈ രംഗത്ത് അറിയപ്പെടുന്നത്. 1908 ൽ വിമൻസ് സോഷ്യൽ ആന്റ് പൊളിറ്റിക്കൽ യൂണിയനിൽ (ഡബ്ല്യുഎസ്പിയു) അംഗമായി. വോട്ട് ഫോർ വുമൺ എന്ന പത്രം വിൽക്കുന്നതിൽ ഏർപ്പെട്ടു. കലാപം, തീപിടുത്തം എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള ആഭ്യന്തര അശാന്തി പ്രതിഷേധങ്ങളിൽ പങ്കെടുത്തുകൊണ്ട് യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിൽ ഒരു പ്രമുഖ സഫ്രാഗെറ്റായി. [2] തൽഫലമായി, മരിയൻ പലതവണ അറസ്റ്റിലാവുകയും ജയിലിൽ നിരാഹാര സമരത്തിനിടെ 232 ബലപ്രയോഗങ്ങൾ സഹിക്കുകയും ചെയ്തു. “ഭയാനകമായ വിപ്ലവകരമായ സംവേദനത്തെ വിവരിക്കാൻ വാക്കുകളില്ല” എന്ന് അവർ ഉദ്ധരിക്കുന്നു. [1] ഒന്നാം ലോകമഹായുദ്ധം തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവർ അമേരിക്കയിലേക്ക് കുടിയേറി. അവിടെ മാർഗരറ്റ് സാങ്കറിന്റെ ജനന നിയന്ത്രണ അവലോകന ടീമിൽ ചേർന്നു. തന്റെ ലക്ഷ്യത്തിൽ ആളുകളെ ശ്രദ്ധിക്കാൻ അവർ അവരുടെ ദൃഢതയും ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദവും ഉപയോഗിച്ചുവെങ്കിലും യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്രയും അക്രമം അവർ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും ജനനനിയന്ത്രണത്തിനായി വാദിച്ചതിന് നിരവധി തവണ അവർ അറസ്റ്റിലായിരുന്നു.[1]
കിറ്റി മരിയൻ | |
|---|---|
_c._1913.jpg) ക്രിമിനൽ റെക്കോർഡ് ചിത്രം | |
| ജനനം | കാതറീന മരിയ ഷഫെർ 12 March 1871 |
| മരണം | 9 ഒക്ടോബർ 1944 (പ്രായം 73) ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റി, യുഎസ് |
| ദേശീയത | ബ്രിട്ടീഷ് |
| തൊഴിൽ | നടി, ആക്ടിവിസ്റ്റ് |
| അറിയപ്പെടുന്നത് | suffrage, birth control advocacy, arson |
ആദ്യകാലങ്ങളിൽ
തിരുത്തുക1871 മാർച്ച് 12 ന് ജർമ്മനിയിലെ വെസ്റ്റ്ഫാലിയയിലെ റിറ്റ്ബെർഗിലാണ് കാതറീന മരിയ ഷാഫർ ജനിച്ചത്. കുട്ടിക്ക് രണ്ട് വയസ്സുള്ളപ്പോൾ ക്ഷയരോഗം ബാധിച്ച് അമ്മ മരിച്ചു. മരിയൻ പിതാവിനൊപ്പം പോയി. നാലു വർഷത്തിനുശേഷം, മരിയന് ആറുവയസ്സുള്ളപ്പോൾ അവരുടെ രണ്ടാനമ്മയും ക്ഷയരോഗത്താൽ മരിച്ചു. അവരുടെ പിതാവ് ഗുസ്താവ് മരിയനെ അധിക്ഷേപിക്കുകയും അവർക്ക് ചുവന്ന മുടിയായതിനാൽ വെറുക്കുകയും ചെയ്തു.[3]മരിയന് പതിനഞ്ചു വയസ്സുള്ളപ്പോൾ, പിതാവിന്റെ അക്രമത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാനായി അവരുടെ അമ്മായിയ്‌ക്കൊപ്പം ഇംഗ്ലണ്ടിൽ താമസിക്കാൻ ജർമ്മൻ അമ്മാവൻ രഹസ്യമായി അയച്ചു.
കരിയർ
തിരുത്തുകനടി
തിരുത്തുകമെലിഞ്ഞ കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോൾ മുതൽ മരിയന് പാടാനും നൃത്തം ചെയ്യാനും ഇഷ്ടമായിരുന്നു. സ്‌കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ, അവൾ പറഞ്ഞതായി ഉദ്ധരിക്കപ്പെട്ടു, “[എ] പാടുന്നതിലും പാരായണത്തിലും ഞാൻ മികവ് പുലർത്തിയത് അത് എനിക്ക് എളുപ്പത്തിൽ ലഭിക്കുകയും ഞാൻ അത് ഇഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തതുകൊണ്ടാണ്. "[4] അമ്മായിയോടൊപ്പം താമസിക്കാൻ ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് താമസം മാറിയതിന് ശേഷം അവർ പാന്റോമൈം സ്റ്റേജിൽ അവതരിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. ലണ്ടൻ മ്യൂസിക് ഹാളുകളിൽ അവർ ഒരു സ്വാഭാവിക ഭവനം കണ്ടെത്തി. അവിടെ വൈവിധ്യമാർന്ന ഷോകളിൽ പാട്ടുകളും സമകാലിക സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് അഭിപ്രായം പറയുന്ന സ്കിറ്റുകളും ഉൾപ്പെടുന്നു. വിക്ടോറിയൻ ഇംഗ്ലണ്ടിലെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് കലാകാരന്മാരുടെ കൂടുതൽ തുറന്നതും വൈവിധ്യപൂർണ്ണവും അനൗപചാരികവുമായ അന്തരീക്ഷമായിരുന്നു ഇത്.[5] അവർ ഹാളുകളിൽ പാടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ, അവരുടെ വേഷങ്ങൾ വളരെ ചെറുതായിരുന്നു. അവർ പ്രോഗ്രാമിൽ പോലും പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടില്ല, എന്നാൽ ഒടുവിൽ യുകെയിൽ പര്യടനം നടത്തിയ പ്രകടനങ്ങളിലെ പ്രധാന വേഷങ്ങൾക്കുള്ള അണ്ടർസ്റ്റഡിയായി അവർ കോറസിലൂടെയും ചെറിയ വേഷങ്ങളിലൂടെയും മുന്നേറി. യുകെയിൽ പര്യടനം നടത്തിയ ലേഡി സ്ലേവറി പോലുള്ള പ്രകടനങ്ങളിലെ പ്രധാന വേഷങ്ങൾക്കുള്ള അണ്ടർസ്റ്റഡിയായി.[1]
മ്യൂസിക് ഹാൾ വ്യവസായത്തിന് മരിയന്റെ കൂടുതൽ പ്രധാന സംഭാവന, അതിനുള്ളിൽ സ്ത്രീകൾക്കെതിരെയുള്ള ആക്രമണങ്ങൾ അനുവദിക്കുന്ന അഴിമതി സമ്പ്രദായത്തിനെതിരെയുള്ള കലാപമായിരുന്നു. പ്രകടനക്കാരുടെ തൊഴിൽ സാഹചര്യങ്ങൾ കഠിനമായിരുന്നു. പീറ്റർ ബെയ്‌ലി "കൂടുതലോ കുറവോ പ്രൊഫഷണലൈസ്ഡ് ലേബർ ഫോഴ്‌സ്" സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനെ വിമർശിച്ചു.[6] ജോലിക്ക് പകരമായി സ്ത്രീകൾ ലൈംഗികതാൽപര്യങ്ങൾ ചെയ്യുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതിനാൽ ചൂഷണം വളരെ ലൈംഗികത നിറഞ്ഞതായിരുന്നു. മരിയൻ തന്റെ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാത്ത ആത്മകഥയിൽ മിസ്റ്റർ ഡ്രെക്ക് എന്ന ഏജന്റുമായുള്ള ഏറ്റുമുട്ടലുകളിൽ ഒന്ന് ഓർക്കുന്നു. ഒരു പ്രകടന അവസരത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു മീറ്റിംഗിൽ ഡ്രെക്ക് അവളെ ചുംബിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അവൾ എതിർത്തു, വീണു, അവളുടെ തലയിൽ ഇടിച്ചു. അധികാരത്തിലിരിക്കുന്ന പുരുഷന്മാരിൽ നിന്നുള്ള ലൈംഗിക മുന്നേറ്റങ്ങൾ തുടർന്നാൽ അവൾക്ക് വിജയിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം അവളോട് പറഞ്ഞു.[7] 1906-ൽ അവർ ആക്ടേഴ്‌സ് അസോസിയേഷനിലും വെറൈറ്റി ആർട്ടിസ്റ്റ് ഫെഡറേഷനിലും (VAF) ചേർന്നു, അവിടെ അവർ പെർഫോമേഴ്സിന്റെ പെരുമാറ്റത്തെക്കുറിച്ച് തുറന്നുപറഞ്ഞു.[1] അതേ വർഷം തന്നെ ലണ്ടൻ എറ ദിനപത്രത്തിന് അഭിനേതാക്കളുടെ ഏജന്റുമാരോടുള്ള വിശ്വസ്തതയില്ലായ്മ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതിന് ഒരു പ്രതികരണ കത്ത് എഴുതിയപ്പോൾ അവർക്ക് പൊതു അംഗീകാരം ലഭിച്ചു. മരിയൻ എഴുതി, "സ്വന്തമായി ജീവിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു സ്ത്രീക്ക് വേണ്ടി താൻ പ്രതീക്ഷ ഉപേക്ഷിച്ചു. അതേ സമയം ഒരു തരത്തിലുള്ള സ്വാധീനവുമില്ലാതെ അവളുടെ യോഗ്യതയിൽ മാത്രം ഉയർന്നുവരുന്നു." അടുത്ത ആറാഴ്‌ചയ്‌ക്കുള്ളിൽ മറ്റു പല സ്ത്രീകളും അവരുടെ സ്വന്തം അനുഭവങ്ങൾ വിവരിച്ചുകൊണ്ട് എഴുതി.[5]വോട്ടവകാശ പ്രസ്ഥാനവുമായുള്ള അവളുടെ ഇടപെടൽ അവളുടെ പ്രശസ്തി നശിച്ചതിനാൽ യുകെയിലെ അവളുടെ കരിയറിനെ ദോഷകരമായി ബാധിച്ചു. അഴിമതികൾ ഉണ്ടാക്കാൻ ഏജന്റുമാർ ആഗ്രഹിച്ചില്ല. നേരെമറിച്ച്, അവൾ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സിലേക്ക് മാറിയപ്പോൾ പ്രകടന അവസരങ്ങൾ വർദ്ധിച്ചു, പക്ഷേ ജനന നിയന്ത്രണ അവലോകനത്തിനൊപ്പം സമയം ചെലവഴിച്ചതിനാൽ അവൾക്ക് ജോലി ചെയ്യാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.[1]
ആക്ടിവിസ്റ്റ്
തിരുത്തുകകുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Woodworth, Christine. "The Company She Kept: The Radical Activism of Actress Kitty Marion from Piccadilly Circus to Times Square". Theatre History Studies. 32, 2012: 80–92, 252 – via ProQuest.
- ↑ 2.0 2.1 Mohan, Megha (2018-05-27). "The actress who became a 'terrorist'". BBC News (in ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). Retrieved 2018-12-18.
- ↑ Viv Gardner, "Marion, Kitty (1871–1944)", Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004; online edn, Jan 2008 accessed 8 Nov 2017
- ↑ Peter Bailey, ed., Music Hall: The Business of Pleasure (Milton Keynes, U.K.: Open University Press, 1986),
- ↑ 5.0 5.1 ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ
<ref>ടാഗ്;:3എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല. - ↑ Peter Bailey, ed., Music Hall: The Business of Pleasure (Milton Keynes, U.K.: Open University Press, 1986),
- ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ
<ref>ടാഗ്;:2എന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല.
അവലംബം
തിരുത്തുക- Engelman, Peter C. (2011), A History of the Birth Control Movement in America, ABC-CLIO, ISBN 978-0-313-36509-6.
- Riddell, Fern (2018), Death in Ten Minutes: The forgotten life of radical suffragette Kitty Marion, Hodder & Stoughton, ISBN 978-1473666184.