ഇന്ത്യയിലെ ശൈശവ വിവാഹം

ഇന്ത്യയിലെ ശൈശവ വിവാഹങ്ങൾ


18 വയസ്സിന് താഴെയുള്ള സ്ത്രീ അല്ലെങ്കിൽ 21 വയസ്സിന് താഴെ പ്രായമുള്ള പുരുഷൻ എന്നിവർ ചേർന്ന് നടത്തുന്ന ഒരു വിവാഹരീതിയാണു ഇന്ത്യൻ നിയമപ്രകാരം ശിശുവിവാഹം എന്നു പറയുന്നത്. ഭൂരിഭാഗം ശൈശവവിവാഹങ്ങളിലും പാവപ്പെട്ട സ്ത്രീകളാണ് ഉൾപ്പെടുന്നത്.[അവലംബം ആവശ്യമാണ്] അവരിൽ പലരും സാമൂഹ്യ-സാമ്പത്തിക സാഹചര്യങ്ങളിൽ പിന്നോക്കം നിൽകുന്നവരാണു. കഴിഞ്ഞ കാലങ്ങളിൽ ഇന്ത്യയിൽ ശൈശവ വിവാഹനിരക്ക് വളരെ കൂടുതലുമാണു്. ശിശുവിവാഹങ്ങളുടെ വ്യാപ്തിയും കണക്കുകളും പോലെ സ്രോതസ്സുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങൾ വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. 1998 ലെ ചെറുകിട സാമ്പിൾ സർവേകളിൽ നിന്ന്, സാധാരണ വിവാഹത്തെക്കാൾ 47 ശതമാനം ശിശുവിവാഹമെന്ന് ഇന്റർനാഷണൽ സെന്റർ ഫോർ റിസർച്ച് ഓഫ് വിമൻ - യൂനിസെഫ് പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളിൽ കണക്കാക്കിയിരിക്കുന്നു. 2005 ൽ യുനൈറ്റഡ് നേഷൻസ് 30 ശതമാനമായി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. 2001 ലെ സെൻസസ് റിപ്പോർട്ടിൽ, 1981 മുതലുള്ള വർഷങ്ങളിലെ എല്ലാ 10 വർഷ സെൻസസ് കാലയളവുകളിൽ നടന്ന വിവാഹം, സ്ത്രീകളുടെ അനുപാതത്തിൽ ഉള്ള വ്യത്യാസം ഇൻഡ്യയുടെ സെൻസസ് കണക്കാക്കിയിട്ടുണ്ട്. 10 വയസ്സിന് താഴെയുള്ള 1.4 ദശലക്ഷം വിവാഹങ്ങളിലും 10-14 വയസ്സിൽ പ്രായമുള്ള 59.2 ദശലക്ഷം പെൺകുട്ടികളും 15-19 വയസ്സുള്ള 46.3 ദശലക്ഷം ആൺകുട്ടികളും ഉൾപ്പെടുന്നു. 2001 മുതൽ, ഇന്ത്യയിൽ ശിശുവിവാഹം 46% കുറയുകയും 2009 ൽ രാജ്യവ്യാപകമായി പ്രതിവർഷം 7% ശൈശവ വിവാഹം രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ഇന്ത്യയിൽ ശിശുവിവാഹത്തിലെ ഏറ്റവും ഉയർന്ന ശൈശവവിവാഹനിരക്കുള്ള സംസ്ഥാനമാണ് ജാർഖണ്ഡ് (14.1%), അതേസമയം തമിഴ്നാട്ടിലാണ് അടുത്തകാലത്തായി ബാലവിവാഹം കുറഞ്ഞ ഏക സംസ്ഥാനം. 2009-ൽ നഗരപ്രദേശങ്ങളേക്കാൾ ഗ്രാമപ്രദേശങ്ങളിൽ ശൈശവ വിവാഹ ജീവിതത്തിന്റെ നിരക്ക് മൂന്നു മടങ്ങ് കൂടുതലായിരുന്നു.

Child Marriage India by SDRC

ഇന്ത്യൻ നിയമപ്രകാരം 1929 ൽ ശൈശവ വിവാഹം അസാധുവാക്കി. എന്നിരുന്നാലും, ബ്രിട്ടീഷ് കോളനി കാലഘട്ടത്തിൽ, വിവാഹത്തിന്റെ കുറഞ്ഞ പ്രായം പെൺകുട്ടികൾക്കായി 15 ഉം ആൺകുട്ടികൾക്ക് 18 ഉം ആയിരുന്നു. അവിഭക്ത ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലിം സംഘടനകളിൽ നിന്നുള്ള പ്രതിഷേധത്തിൽ 1937 ൽ ഒരു സ്വകാര്യ ശരീഅത്ത് നിയമം പാസാക്കി. അത് കുട്ടികളുടെ വിവാഹനിശ്ചയത്തിനു സമ്മതത്തോടെ അനുവദിച്ചു. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് ശേഷം 1950 ൽ ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടന അത് സ്വീകരിച്ചു. ശൈശവ വിവാഹം പല പരിഷ്കാരങ്ങൾക്കും വിധേയമായിട്ടുണ്ട്. 1978 മുതലുള്ള ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ നിയമാനുസൃതമായ വിവാഹപ്രായം സ്ത്രീകൾക്ക്18 ഉം, പുരുഷന്മാർക്ക് 21ഉം ആണ്. എന്നാൽ, ശൈശവ വിവാഹം നടക്കുമ്പോൾ ഒരിക്കൽ അത് കോടതിയിൽ വെല്ലുവിളിക്കാനാവില്ല, ഒപ്പം മാതാപിതാക്കൾ അവരുടെ സമ്മതത്തിനായി ബാധ്യസ്ഥരായിരിക്കും. ഇന്ത്യൻ കോടതികളിൽ ശൈശവ വിവാഹം തടയൽ നിയമങ്ങൾ വെല്ലുവിളിച്ച ചില മുസ്ലീം ഇന്ത്യൻ സംഘടനകൾ ചുരുങ്ങിയ വയസ്സിന് ആവശ്യപ്പെടാതെ, അവരുടെ വ്യക്തിപരമായാ അഭിപ്രായത്തിൽ നിയമം ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ടവയാണെന്നും കണ്ടെത്തി. ശൈശവ വിവാഹം ഒരു സജീവ രാഷ്ട്രീയ വിഷയമാണ് കൂടാതെ ഇന്ത്യയുടെ ഉയർന്ന കോടതികളിൽ പുനരവലോകനം ചെയ്യുന്ന വിഷയങ്ങൾ തുടരുകയാണ്.

വിവാഹം കാലതാമസത്തിനായി ഇന്ത്യയുടെ പല സംസ്ഥാനങ്ങളും അനുകൂല അഭിപ്രായങ്ങൾ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഉദാഹരണത്തിന് ഹരിയാന സംസ്ഥാനമായ അപ്നി ബേട്ടി അപ്ന ധൻ എന്ന പരിപാടി 1994 ൽ എന്റെ മകൾ, എന്റെ സമ്പത്ത് എന്ന് പരിഭാഷപ്പെടുത്തി. വിവാഹിതരല്ലെങ്കിൽ ആ കുട്ടിക്ക് 18 ാം പിറന്നാളിന്നു ശേഷം, 25,000രൂപ ലഭിക്കുന്ന പദ്ധതി ഏർപ്പെടുത്തി. [തുക, അവളുടെ പേരിലുള്ള ഒരു സർക്കാർ പെയ്ഡ് ബോണ്ട് നൽകിക്കൊണ്ട്, വിവാഹച്ചെലവ് കാലതാമസം വരുത്താനുള്ള ഒരു വ്യവസ്ഥാപിത ധനസമാഹരണ പദ്ധതി ആണു ഇത്]


ശൈശവ വിവാഹം നിർവചനങ്ങൾ തിരുത്തുക

ഇന്ത്യ തിരുത്തുക

ശൈശവ വിവാഹം എന്നത് ഇന്ത്യൻ നിയമത്തിൻ കീഴിലുള്ള സങ്കീർണ്ണമായ വിഷയമാണ്. 1929-ൽ ദ ചൈപ് ക്രൈസ്റ്റ് റെസ്റ്റ്രിന്റ് ആക്റ്റ് പ്രകാരം ഇത് നിർവചിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു[1]. പുരുഷന്ന് 18 വയസും സ്ത്രീക്കു 18വയസ്സും ആക്കിയുള്ള ഈ നിയമം മുസ്ലിംകൾ ചോദ്യം ചെയ്തിരുന്നു, പിന്നീട് ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിൽ മുസ്ലീങ്ങൾക്ക് മാത്രമായി ഇസ്ലാമിക ശരീഅത്ത് നിയമം നടപ്പിലാക്കി. 1937 ലെ ആപ്ലിക്കേഷൻ ആക്റ്റ് [2] പ്രകാരം മുസ്‌ലിം വിവാഹങ്ങൾക്ക് പ്രായത്തിന്റെ നിബന്ധന ഒഴിവാക്കി, രക്ഷാകർത്താക്കളുടെ അനുവാദം മാത്രം നിബന്ധനയാക്കി.

ശൈശവ വിവാഹത്തെ അനുകൂലിക്കുന്ന ഗുജ്ജർ തുടങ്ങിയ സമുദായങ്ങൾ അതിന്റെ ഉത്ഭവം മുസ്‌ലിം അധിനിവേശസമയത്ത് തങ്ങളുടെ പെണ്മക്കളെ രക്ഷിക്കാനായുള്ള അടവായായിരുന്നെന്ന് വാദിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് ന്യൂയോർക്ക് ടൈംസ് ലേഖനത്തിൽ പരാമർശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിനുമുൻപ് ലോകത്തിലെ ശിശുവിവാഹങ്ങൾ എല്ലായിടത്തുമുള്ളതാണെന്ന് മറ്റു ചിലർ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

ദില്ലി സുൽത്താനേറ്റിന്റെ സമയത്ത്, ശൈശവ വിവാഹം പോലുള്ളവ വർദ്ധിക്കുകയും സ്ത്രീകളുടെ പദവി കുറയുകയും ചെയ്തു[അവലംബം ആവശ്യമാണ്].

പെൺകുട്ടിയുടെ വിവാഹം ഋതുമതിയാകുന്നതോടെ നടത്തണമെന്നാണ് ധർമ്മസൂത്രങ്ങളിൽ പറയുന്നത്. തന്റെ പെൺകുട്ടിയെ ഋതുമതിയാകുന്നതിന് മുമ്പായി വിവാഹം കഴിപ്പിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ, പെൺകുട്ടിക്ക് സ്വയം വരനെ തെരെഞ്ഞെടുക്കാവുന്നതാണ് എന്ന് മനുസ്മൃതി പറയുന്നുണ്ട്[അവലംബം ആവശ്യമാണ്]. മധാത്തിഥിയുടെ ഭാഷയനുസരിച്ച്, ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ വിവാഹംക്ക് എട്ടുവയസുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ പ്രായവും, മനുസ്മൃതിയിൽ നിന്നും ഇത് മനസ്സിലാക്കാവുന്നതാണ്. തൊൽക്കാപ്പിയത്തിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഒരു പതിനഞ്ച് വയസ്സ് പ്രായമുള്ള ഒരു വയസിലും ഒരു പന്ത്രണ്ട് വയസ്സ് തികയുന്നതിനുമുൻപ് ഒരു യുവതി വിവാഹിതനാകണം. ഗ്രീക്ക് ചരിത്രകാരനായ മെഗാസ്റ്റേനെസ്, ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ പെൺകുട്ടികളുടെ മുതിർന്ന പെൺകുട്ടികളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും. ദക്ഷിണേന്ത്യയിൽ പെൺകുട്ടികൾ (വിളാകേഡ് കാലിയമം) ഒരു മെഴുകുതിരി വിളക്ക് ഏഴ് മുതൽ ഒമ്പത് വർഷം വരെ നടന്നിരുന്നു. പിന്നീട് വിവാഹത്തിന് മുമ്പുതന്നെ. മെഗസ്റ്റേണുകളുടെ അഭിപ്രായത്തെ വിവരിച്ചേക്കാവുന്ന ഒരു വിവാഹജീവിതം വിവാഹത്തിന് മുമ്പേ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നതായി അലൻ ഡഹ്ലാക്വിസ്റ്റ് പറയുന്നു.

ശൈശവവിവാഹത്തിൽ പ്രവേശിക്കുന്ന കുട്ടിയുടെ മാതാപിതാക്കൾ പലപ്പോഴും പാവപ്പെട്ടവരും, അവളുടെ ഭാവിയിൽ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെടാൻ വേണ്ടിയാണു വിവാഹം ഉപയോഗിക്കുന്നത്, പ്രത്യേകിച്ചും ചെറിയ സാമ്പത്തിക അവസരങ്ങളുള്ള മേഖലകളിൽ. [23]

താലികെട്ടുകല്യാണം തിരുത്തുക

കേരളത്തിൽ മുൻ കാലത്ത് നടന്നിരുന്ന ഒരു ആചാരമാണു താലികെട്ടു കല്യാണം. കെട്ടുകല്യാണം എന്നും താലിക്കല്യാണം എന്നും ഈ ചടങ്ങ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. നായർ, ഈഴവർ, തീയർ തുടങ്ങിയവർ മുമ്പ് ആചരിച്ചിരുന്നതായിരുന്നു ഈ ചടങ്ങ്. ഈഴവരുടെ താലികെട്ടിന് 'വീടുകെട്ട്' എന്നു പറഞ്ഞിരുന്നുവെന്ന് ഗുണ്ടർട്ടിന്റെ നിഘണ്ടുവിൽ കാണുന്നു. നായന്മാരുടെ ഇടയിലുണ്ടായിരുന്ന താലികെട്ട് കല്യാണത്തെ 15ആം നൂറ്റാണ്ട്മുതൽക്കുള്ള വിദേശസഞ്ചാരികൾ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. അബ്ദുൾറസാഖ്, ശൈഖ് സൈനുദ്ദീൻ , നിക്കോലോ കോണ്ടി, ബർബോസോ, ഹാമിൽട്ടൺ, ബുക്കാനൻ തുടങ്ങിയവരുടെ വിവരണങ്ങളിൽ പരാമർശിച്ചു കാണുന്നു. വിശദമായ വിവരണം നൽകുന്നത് ലോഗൻ മലബാർ 1887, തഷ്സ്റ്റൻ 1909 എന്നിവരാണു. നായന്മാരുടെ ഇടയിൽ നിലവിലിരുന്ന താലികെട്ടു കല്യാണം ശരിയായ വിവാഹം അല്ലായിരുന്നു. ആ ചടങ്ങിൽ പെൺകുട്ടിക്കു താലികെട്ടു മാത്രമാണു നടന്നിരുന്നത്. താലികെട്ടുവാൻ നിയോഗിക്കപ്പെടുന്ന പുരുഷനു താലികെട്ടുകഴിഞ്ഞ് പെൺകുട്ടിയോട് ഒരു ബന്ധവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഈ താലികെട്ട് (കെട്ടുകല്യാണം) പെൺകുട്ടി ഋതുമതിയാകുന്നതിന്നു മുമ്പ് നടത്തിയിരുന്നു. 7,9,11 ഇതിൽ ഏതെങ്കിലും ഒരു വയസ്സിൽ താലികെട്ടുന്നത് ഉത്തമമെന്നു കരുതിയിരുന്നു. ഋതുമതിയാകുന്നതിന്നു മുമ്പ് ഒരു പെൺകിടാവിന്റെ താലികെട്ടു നടത്തിയില്ലെങ്കിൽ അത് കുടുംബത്തിന്ന് അപമാനമായി കരുതിപ്പോന്നിരുന്നു. കെട്ടുകല്യാണം ഓരോ കുടുംബത്തിന്റെയും സാമ്പത്തിക ശേഷിയനുസരിച്ച് പന്തലുകൾ ഇട്ട് സദ്യവട്ടങ്ങളോടുകൂടി നടത്തിയിരുന്നു. കെട്ടുകല്യാണത്തിനു ഇടുന്ന പന്തലിന്ന് മണിപ്പന്തൽ എന്നായിരുന്നു പേരു. അടിയന്തരം നാലുദിവസം നീണ്ടുനിൽക്കും. ജ്യോത്സ്യന്മാരെക്കൊണ്ടു നവദോഷങ്ങൾ നീങ്ങിയ നല്ലമുഹൂർത്തം കുറിക്കും. ബന്ധുമിത്രാദികളെ ക്ഷണിച്ചു വരുത്തും. നിശ്ചിത മുഹൂർത്തത്തിൽ പെൺകുട്ടിയെ പുതു വസ്ത്രങ്ങൾ അണിയിച്ചു കൊണ്ടുവരും. അരിമാവുകൊണ്ടു മനോഹരമായി കോലമിട്ടിരിക്കുന്ന തറയിൽ നിറപറയുടേയും നിലവിളക്കിന്റേയും മുമ്പിൽ വച്ച് പെൺകുട്ടിയുടെകഴുത്തിൽ താലികെട്ടും. ബാല്യവിവാഹം നിരോധിച്ചു കൊണ്ട് 1930-ൽ ശാരദാ ആക്ട് നിലവിൽ വന്നതോടെയാണു ബ്രാഹ്മണരുടെ ഇടയിലുള്ള ഈ വിവാഹരീതിക്ക് മാറ്റമുണ്ടായത്.[3]

സ്ഥിതിവിവരക്കണക്ക് തിരുത്തുക

ഇന്ത്യയിലെ ശൈശവവിവാഹത്തിന്റെ കണക്കുകൾ പല ഏജൻസികളും വ്യത്യാസങ്ങളോടെ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

ഐക്യരാഷ്ട്രസഭയുടെയും മറ്റും കണക്കുകൾ തിരുത്തുക

Source 18 വയസ്സിന് താഴെയുള്ള
സ്ത്രീകളുടെ വിവാഹങ്ങൾ
ശതമാനം
വർഷം സർവ്വേ രീതി അവലംബം
ICRW 47 1998 small sample survey [4]
UN 30 2005 small sample survey [5]
NFHS-3 44.5 1998-2002 small sample survey [6][7]
UNICEF 47 2005-06 [8]
UNICEF 27 2015-16 [8]
Save the children (India) 47 2017 [9]

അവലംബം തിരുത്തുക

  1. ചൈൽഡ് മാര്യേജ് റെസ്റ്നിയേറ്റ് ആക്ട്, 1929 ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യ[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  2. name = usfca> Hilary Amster, [[https://web.archive.org/web/20140714204544/http://www.usfca.edu/law/docs/child_marriage/ Archived 2014-07-14 at the Wayback Machine. ഇന്ത്യയിലെ ശിശുവിവാഹം]] സാൻ ഫ്രാൻസിസ്കോ സർവകലാശാല (2009)
  3. വിശ്വവിജ്ഞാനകോശം-ആറാം വാള്യം-നാഷണൽ ബൂക് സ്റ്റാൾ-1971
  4. "Child Marriage Facts and Figures". Archived from the original on 2018-08-28. Retrieved 2020-01-07.
  5. "United Nations Statistics Division - Demographic and Social Statistics".
  6. A Handbook of Statistical Indicators of Indian Women Archived 14 July 2014 at the Wayback Machine. Ministry of Women and Child Welfare, Govt of India (2007)
  7. Raj, A.; Saggurti, N.; Balaiah, D.; Silverman, J. G. (2009). "Prevalence of child marriage and its effect on fertility and fertility-control outcomes of young women in India: a cross-sectional, observational study". The Lancet. 373 (9678): 1883–1889. doi:10.1016/s0140-6736(09)60246-4. PMC 2759702. PMID 19278721.
  8. 8.0 8.1 "Child marriage widespread in Bihar, Rajasthan and Bengal: Unicef report". India Today. 12 February 2019. Retrieved 27 December 2019.
  9. "Child Marriage in India: Facts & Figures". Save the children India. 22 February 2017. Retrieved 27 December 2019.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ഇന്ത്യയിലെ_ശൈശവ_വിവാഹം&oldid=3926507" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്