നെല്ലി മാർട്ടൽ
ഒരു ഇംഗ്ലീഷ്-ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സർഫറജിസ്റ്റും എലോക്യൂഷനിസ്റ്റുമായിരുന്നു എല്ലെൻ അൽമ "നെല്ലി" മാർട്ടൽ, (നീ ചാൾസ്റ്റൺ; 30 സെപ്റ്റംബർ 1855 - 11 ഓഗസ്റ്റ് 1940). [1]
എല്ലെൻ അൽമ "നെല്ലി" മാർട്ടൽ | |
|---|---|
 ശ്രീമതി നെല്ലി അൽമ മാർട്ടലിന്റെ പോസ്റ്റ്കാർഡ് സി. 1906 | |
| ജനനം | എല്ലെൻ അൽമ ചാൾസ്റ്റൺ 30 സെപ്റ്റംബർ 1855 ബീക്കൺ, ഇംഗ്ലണ്ട് |
| മരണം | 11 ഓഗസ്റ്റ് 1940 (പ്രായം 84) ലണ്ടൻ, ഇംഗ്ലണ്ട് |
| ദേശീയത | ഇംഗ്ലീഷ്-ഓസ്‌ട്രേലിയൻ |
| തൊഴിൽ | സഫ്രാഗിസ്റ്റ് |
| ജീവിതപങ്കാളി(കൾ) | Charles Martel
(m. 1885; died in 1935) |
ജീവിതം
തിരുത്തുകകോൺവാളിലെ ബീക്കണിൽ ജോൺ ചാൾസ്റ്റൺ, എലിസബത്ത് നീ വില്യംസ് (അവരുടെ സഹോദരങ്ങളിൽ ഒരാൾ ഭാവി ഓസ്‌ട്രേലിയൻ സെനറ്റർ ഡേവിഡ് ചാൾസ്റ്റൺ ആയിരുന്നു) എന്നിവരുടെ മകളായി എല്ലെൻ ജനിച്ചു. 1879 ൽ ഓസ്‌ട്രേലിയയിലേക്ക് കുടിയേറിയ അവർ 1880 ജനുവരിയിൽ സിഡ്‌നിയിൽ എത്തി. 1885 ഏപ്രിൽ 4 ന് ന്യൂകാസ്റ്റിലിലെ ക്രൈസ്റ്റ് ചർച്ച് കത്തീഡ്രലിൽ വച്ച് ഗ്വെൻസി വിധവയായ ഫോട്ടോഗ്രാഫർ ചാൾസ് മാർട്ടലിനെ വിവാഹം കഴിച്ചു. 1889 ൽ ഈ ദമ്പതികൾ ബ്രിട്ടനിലേക്ക് മടങ്ങി. ഇംഗ്ലണ്ടിലായിരിക്കുമ്പോൾ എഞ്ചിനീയറായ ആൽഫ്രഡ് ഗോനിനനുമായുള്ള സഹോദരിയുടെ വിവാഹത്തിന് അവർ സാക്ഷിയായി.[2]
ഫ്രാൻസിലും ഇറ്റലിയിലും പര്യടനം നടത്തിയ ശേഷം മാർട്ടലും ഭർത്താവും 1891 ൽ സിഡ്നിയിലേക്ക് മടങ്ങി. ഇരുവരും വുമൺഹുഡ് സഫറേജ് ലീഗിൽ (ഡബ്ല്യുഎസ്എൽ) ചേർന്നു; 1894 ൽ അതിന്റെ കൗൺസിലിലേക്കും സംഘാടക സമിതിയിലേക്കും 1895 ൽ ധനകാര്യ സമിതിയിലേക്കും തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു.
1893 സെപ്റ്റംബറിൽ അവരുടെ ഭർത്താവ് ഒരു ബുദ്ധിശൂന്യമായ ബിസിനസ്സ് സംരംഭത്തെ തുടർന്ന് പാപ്പരായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. 1894 മാർച്ചിൽ അദ്ദേഹത്തിന് ഡിസ്ചാർജ് സർട്ടിഫിക്കറ്റ് ലഭിച്ചെങ്കിലും, മാർട്ടൽ പാഡിംഗ്ടണിലെ അവരുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഒരു എലക്യുഷൻ ടീച്ചറായി ജോലി ചെയ്യുകയും 1900-ഓടെ മോർട്ട്ഗേജ് അടച്ചുതീർക്കുകയും ചെയ്തു. ആ സമയം അവർ ജോർജ്ജ് സ്ട്രീറ്റിൽ നിന്ന് പഠിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.
ഈ സമയത്ത്, പ്രത്യേകിച്ച് ന്യൂ സൗത്ത് വെയിൽസിൽ, സ്ത്രീ വോട്ടവകാശത്തിനായുള്ള പ്രചാരണത്തിൽ അവർ സജീവമായിരുന്നു. താനും ഭർത്താവും ഹോട്ടൽ അർക്കാഡിയയിൽ വെച്ച് നടന്ന "അറ്റ് ഹോംസ്" എന്ന പ്രതിമാസ പരിപാടിയിൽ പാരായണങ്ങളും സംഗീത പ്രകടനങ്ങളും നടത്തി മാർട്ടൽ അവരുടെ "സമ്പന്നമായ കൺട്രാൾട്ടോ" ശബ്ദത്തിനും പ്രശസ്തയായി.
തിരഞ്ഞെടുപ്പ്
തിരുത്തുക
1903-ലെ ഫെഡറൽ തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ മത്സരിച്ച നാല് സ്ത്രീകളിൽ ഒരാളായിരുന്നു മാർട്ടൽ. സ്ത്രീകൾക്ക് മത്സരിക്കാൻ അർഹതയുണ്ടായിരുന്നു. മാർട്ടൽ വിമൻസ് സോഷ്യൽ പൊളിറ്റിക്കൽ ലീഗിന്റെ അംഗീകാരം തേടിയെങ്കിലും, ഫ്രീ ട്രേഡ് പാർട്ടി മൂന്ന് പുരുഷന്മാരെ അംഗീകരിച്ചതിന് ശേഷം ഇത് നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു.[3]"സ്ത്രീ സ്ഥാനാർത്ഥികൾക്ക് സമയം ഇതുവരെ പാകമായിട്ടില്ല" എന്ന് ലീഗ് പ്രഖ്യാപിച്ചു.
മാർട്ടൽ ഒരു സ്വതന്ത്ര സ്ഥാനാർത്ഥിയായി സെനറ്റിനായി നിൽക്കുകയും ന്യൂകാസിൽ, ടാംവർത്ത്, ലാം‌ടൺ, മൈറ്റ്‌ലാൻഡ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ ശക്തമായി പ്രചാരണം നടത്തുകയും ചെയ്തു.
വനിതാ സ്ഥാനാർത്ഥിയായി നിലയുറപ്പിച്ചിട്ടും, സ്ത്രീകൾ അവരുടെ ഗാർഹിക ഉത്തരവാദിത്തങ്ങൾ അവഗണിക്കുകയാണെങ്കിൽ പാർലമെന്റിലേക്ക് മത്സരിക്കുന്നതിനെതിരെ അവർ എതിർപ്പ് പ്രകടിപ്പിച്ചു; ഈ സമയം അവളുടെ ഭർത്താവ് ഒരു വൃദ്ധസദനത്തിലായിരുന്നു. അവർ പൊളിറ്റിക്കൽ ലേബർ ലീഗിനെ എതിർത്തു, പ്രത്യേകിച്ച് അതിന്റെ കോക്കസ് ഘടനയും മിനിമം വേതനത്തിനുള്ള പിന്തുണയും, ജോലിസ്ഥലത്ത് പുരുഷ ആധിപത്യം നിലനിർത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു മാർഗമായി സ്ത്രീകൾക്ക് തുല്യ വേതനം വാദിച്ചു.
സ്വതന്ത്ര വ്യാപാരം, സ്വകാര്യ വ്യവസായം, ജലസേചനം, വിദേശ ഭാഷാ അദ്ധ്യാപനം, വൈറ്റ് ഓസ്‌ട്രേലിയ നയം എന്നിവ അവർ പിന്തുണച്ച മറ്റ് കാരണങ്ങളാണ്. ഒടുവിൽ അവൾക്ക് 18,502 വോട്ടുകൾ (6%) ലഭിച്ചു.[2]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Melbourne, National Foundation for Australian Women and The University of. "Martel, Ellen Alma - Woman - The Australian Women's Register". www.womenaustralia.info. Retrieved 26 February 2018.
- ↑ 2.0 2.1 Bettison, Margaret (2005). "Martel, Ellen Alma (Nellie) (1855–1940)". Australian Dictionary of Biography. Australian National University. Retrieved 8 August 2011.
- ↑ "Department of Social Services, Australian Government". www.fahcsia.gov.au. Retrieved 26 February 2018.
കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്
തിരുത്തുക- Wright, Clare (2018). You Daughters of Freedom: The Australians Who Won the Vote and Inspired the World. Melbourne: Text Publishing. ISBN 9781925603934.