മാജിക്കൽ റിയലിസം

യഥാർത്ഥമായ ഒരു കഥാസാഹചര്യത്തിൽ മായാകഥാപാത്രങ്ങൾ കടന്നുവരുന്ന കലാശാഖയാണ് മാജിക് റിയലിസം (മാജിക്കൽ റിയലിസം)

മാജിക് റിയലിസം (മാജിക്കൽ റിയലിസം അല്ലെങ്കിൽ അത്ഭുതകരമായ റിയലിസം എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) ആധുനിക ലോകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള യാഥാർത്ഥ്യബോധത്തെ വരച്ചുകാട്ടുന്നതിനൊപ്പം മാന്ത്രിക ഘടകങ്ങളും ചേർക്കുന്ന ഒരു ഫിക്ഷൻ, സാഹിത്യ വിഭാഗമാണ്. മാജിക്കൽ റിയലിസം, ഒരുപക്ഷേ ഏറ്റവും സാധാരണമായ പദം, പ്രത്യേകിച്ചും സാഹിത്യത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, മാന്ത്രികമോ അമാനുഷികമോ ആയ പ്രതിഭാസങ്ങൾ യഥാർത്ഥ ലോകത്തിലോ പശ്ചാത്തലത്തിലോ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, ഇത് സാധാരണയായി നോവലുകളിലും നാടകീയ പ്രകടനങ്ങളിലും കാണപ്പെടുന്നു. ചില മാജിക് ഘടകങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ഇത് സാധാരണയായി ഫാന്റസിയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ ഒരു വിഭാഗമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു, കാരണം മാന്ത്രിക റിയലിസം ഗണ്യമായ അളവിൽ യാഥാർത്ഥ്യബോധം ഉപയോഗിക്കുകയും യാഥാർത്ഥ്യത്തെക്കുറിച്ച് ഒരു കാര്യം പറയാൻ മാന്ത്രിക ഘടകങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അതേസമയം ഫാന്റസി കഥകൾ പലപ്പോഴും യാഥാർത്ഥ്യത്തിൽ നിന്ന് വേർതിരിക്കപ്പെടുന്നു.സാഹിത്യ റിയലിസത്തേക്കാളും ഫാന്റസിയേക്കാളും കൂടുതൽ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന രചനാ രൂപം സൃഷ്ടിക്കുന്ന യഥാർത്ഥവും മാന്ത്രികവുമായ ഘടകങ്ങളുടെ സംയോജനമായാണ് മാജിക്കൽ റിയലിസം പലപ്പോഴും കാണപ്പെടുന്നത്.

മാജിക് റിയലിസം എന്ന പദം വിമർശനാത്മകമായിട്ടല്ല, വിശാലമായി വിവരണാത്മകമാണ്, മാത്യു സ്ട്രെച്ചർ (1999) അതിനെ നിർവചിക്കുന്നത് "വളരെ വിശദമായതും യാഥാർത്ഥ്യബോധമുള്ളതുമായ ഒരു ക്രമീകരണം വിശ്വസിക്കാൻ വളരെ വിചിത്രമായ ഒന്ന് ആക്രമിക്കുമ്പോൾ എന്ത് സംഭവിക്കും" എന്നാണ്. ഈ പദവും അതിന്റെ വിശാലമായ നിർവചനവും പല എഴുത്തുകാരെയും മാന്ത്രിക റിയലിസ്റ്റുകളായി തരംതിരിക്കുന്നതിനാൽ പലപ്പോഴും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാകാം.

ഐറിൻ ഗുന്തർ (1995) ഈ പദത്തിന്റെ ജർമ്മൻ വേരുകളെയും കലയെ സാഹിത്യവുമായി എങ്ങനെ ബന്ധപ്പെടുത്തുന്നു; അതേസമയം, മാന്ത്രിക റിയലിസം പലപ്പോഴും ലാറ്റിൻ-അമേരിക്കൻ സാഹിത്യവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ഈ വിഭാഗത്തിന്റെ സ്ഥാപകർ, പ്രത്യേകിച്ച് എഴുത്തുകാർ മരിയ ലൂയിസ ബോംബൽ, ഗബ്രിയേൽ ഗാർസിയ മാർക്വേസ്, ഇസബെൽ അല്ലെൻഡെ, ജോർജ്ജ് ലൂയിസ് ബോർജസ്, ജുവാൻ റുൾഫോ, മിഗുവൽ ഏഞ്ചൽ അസ്റ്റൂറിയാസ്, എലീന ഗാരോ, മിറിയ റോബൽസ്, റാമുലോ ഗാലെഗോസ്, അർതുറോ ഉസ്ലർ പിയേട്രി. ഇംഗ്ലീഷ് സാഹിത്യത്തിൽ സൽമാൻ റുഷ്ദി, ആലീസ് ഹോഫ്മാൻ, നിക്ക് ജോക്വിൻ, നിക്കോള ബാർക്കർ എന്നിവരാണ് ഇതിന്റെ പ്രധാന വക്താക്കൾ. ബംഗാളി സാഹിത്യത്തിൽ, മാജിക് റിയലിസത്തിന്റെ പ്രമുഖ എഴുത്തുകാരിൽ നബരുൺ ഭട്ടാചാര്യ, അക്തെറുസ്സമാൻ ഏലിയാസ്, ഷാഹിദുൽ സഹീർ, ജിബാനാനന്ദ ദാസ്, സയ്യിദ് വലിയല്ല, നസ്രീൻ ജഹാൻ, ഹുമയൂൺ അഹമ്മദ് എന്നിവരും ഉൾപ്പെടുന്നു. ജാപ്പനീസ് സാഹിത്യത്തിൽ, ഈ വിഭാഗത്തിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരിൽ ഒരാളാണ് ഹരുക്കി മുറകാമി. പോളിഷ് സാഹിത്യത്തിൽ, മാജിക് റിയലിസത്തെ സാഹിത്യത്തിലെ നോബൽ സമ്മാന ജേതാവായ ഓൾഗ ടോകാർസുക് പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. ഇന്ന് മാജിക്കൽ റിയലിസം എന്ന പദം അതിന്റെ മുകളിൽ നിർവ്വചിച്ച അർത്ഥത്തേക്കാൾ വ്യാപകമായി വിവരണാ‍ത്മകമായ അർത്ഥത്തിലാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ആദ്യമായി ജർമ്മൻ കലാനിരൂപകനായ ഫ്രാൻസ് റോഹ് ആയിരുന്നു ഈ പദം ഉപയോഗിച്ചത്. രൂപാന്തരയാഥാർത്ഥ്യത്തെ കാണിക്കുന്നതിനായിരുന്നു ഈ പദം ഫ്രാൻസിസ് റോഹ് ഉപയോഗിച്ചത്. പിന്നീട് വെനെസ്വേലൻ എഴുത്തുകാരനായ ആർതുറോ ഉസ്ലാർ-പിയേത്രി ഈ പദം ചില ലാറ്റിനമേരിക്കൻ സാഹിത്യകാരന്മാരുടെ കൃതികളെ വിവരിക്കുവാൻ ഉപയോഗിച്ചു. ക്യൂബൻ എഴുത്തുകാരനും ഉസ്ലാർ-പിയേത്രിയുടെ സുഹൃത്തുമായ അലെജോ കാർപെന്റിയേർ "ലൊ റിയാൽ മാരവില്ലൊസോ" (മനോഹരമായ യാഥാർത്ഥ്യം) എന്ന പദം തന്റെ നോവലായ ദ് കിങ്ങ്ഡം ഓഫ് ദിസ് വേൾഡ് (1949) എന്ന കൃതിയുടെ ആമുഖത്തിൽ ഉപയോഗിച്ചു. സ്വാഭാവികവും അടിച്ചേൽപ്പിക്കാത്തതുമായ അന്തരീക്ഷത്തിൽ അൽഭുതകരമായ കഥാതന്തുക്കൾ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന ഒരുതരം ഉന്നതമായ യാഥാർത്ഥ്യം എന്നതായിരുന്നു കാർപെന്റിയേറുടെ ആശയം. കാർപെന്റിയേറുടെ കൃതികൾ 1960-കളിൽ ആവിർഭവിച്ച ലാറ്റിൻ അമേരിക്കൻ സാഹിത്യവസന്തത്തിനു ഒരു പ്രധാന പ്രേരകശക്തിയായിരുന്നു.

മാജിക് റിയലിസം വിദഗ്ദ്ധമായി തന്റെ കൃതികളിൽ കൂട്ടി ചേർത്ത വിശ്രുത ലാറ്റിനമേരിക്കൻ സാഹിത്യകാരനാണ് ഗബ്രിയേൽ ഗർസിയ മാർക്വേസ്. മലയാളത്തിൽ സേതുവിന്റെ പാണ്ഡവപുരം, കെ.വി. മോഹൻകുമാരിൻ്റെ ഏഴാം ഇന്ദ്രിയം, വിനോദ് മങ്കരയുടെ കരയിലേക്ക് ഒരു കടൽ ദൂരം എന്നീ നോവലുകൾ ഇതിനുദാഹരണങ്ങളാണ്. ‌ലിജോ ജോസ് പെല്ലിശ്ശേരി സംവിധാനം ചെയ്ത ആമേൻ,രഞ്ജിത്ത് സംവിധാനം ചെയ്ത നന്ദനം, പ്രാഞ്ചിയെട്ടൻ , പദ്മരാജന്റെ ഞാൻ ഗന്ധർവൻ, വിനോദ് മങ്കര സംവിധാനം ചെയ്ത കരയിലേക്ക് ഒരു കടൽ ദൂരം എന്നീ ചിത്രങ്ങൾ ഇത്തരത്തിൽ വന്ന മലയാള സിനിമകളിൽ ചിലതാണ്.