ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗ്
1920 മുതൽ 1940 വരെ ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യസമരക്കാർ ഇന്ത്യയിലെ ബ്രിട്ടീഷ് സാമ്രാജ്യഭരണം നീക്കം ചെയ്യുന്നതിനായി ഇന്ത്യയ്ക്ക് പുറത്തുള്ളവരെ സംഘടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു രാഷ്ട്രീയ സംഘടനയായിരുന്നു ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗ് (IIL). 1928- ൽ ഇന്ത്യൻ ദേശീയവാദികൾ സ്ഥാപിതമായ ഈ സ്ഥാപനം തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലെ പല ഭാഗങ്ങളിലും സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്നു. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിന്റെ ആദ്യഭാഗത്ത് ജപ്പാനിലെ വിജയിച്ച മലയൻ പ്രചരണത്തെ തുടർന്ന് ജാപ്പനീസ് അധിനിവേശത്തിനു കീഴിൽ ഇന്ത്യൻ പ്രവാസികൾ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. മലയയിലെ ജാപ്പനീസ് അധിനിവേശ സമയത്ത്, ജപ്പാനീസ് ഇൻഡ്യക്കാരെ ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗിൽ ചേരാനായി പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. [1]
ഇന്ത്യൻ ദേശീയതയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനും ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിനായി ജാപ്പനീസ് പിന്തുണ ലഭിക്കുന്നതിനും വേണ്ടി. പ്രധാനമായും രൂപം നൽകിയതായിരുന്നു ഇത്. മോഹൻ സിങ്ങിന്റെ കീഴിൽ ഉള്ള ആദ്യ ഇന്ത്യൻ നാഷണൽ ആർമിയെ ലയിപ്പിക്കുന്നതിന് ലീഗ് മുൻഗണന നല്കി. പിന്നീട്, തെക്കൻ കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിലെ സുഭാഷ് ചന്ദ്രബോസിന്റെ വരവും ഐ.എൻ.എയുടെ പുനരുജ്ജീവനവും വന്നപ്പോൾ ആസാദ് ഹിന്ദ്നു നേരെയുള്ള ലീഗ് നേതൃത്വം കീഴടക്കി.
പശ്ചാത്തലം
തിരുത്തുകതെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ അധിനിവേശത്തോടെ ജപ്പാന്റെ അധിനിവേശത്തിൻ കീഴിൽ ഇന്ത്യൻ ജനതയുടെ വലിയൊരു പ്രവാസികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. മലയയിലെത്തിയതിനു മുൻപ് പ്രാദേശിക ഇന്ത്യൻസംഘടനകളുടെ ഒരു ചട്ടക്കൂട് നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു. ഇവയിൽ ഏറ്റവും വലുത് യുദ്ധത്തിനുമുമ്പുള്ള സെന്റർ ഇന്ത്യൻ അസോസിയേഷൻ, സിംഗപ്പൂർ ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗ്, മറ്റ് സംഘടനകൾ തുടങ്ങിയവയുൾപ്പെടെയുള്ളവയാണ്. ഇവരിൽ പ്രമുഖ ഇന്ത്യൻ പ്രവാസികൾ, ഉദാഹരണം കെ.പി.കെ. മേനോൻ , നെടിയം രാഘവൻ, പ്രീതം സിംഗ്, എസ്. സി. ഗോഹോ തുടങ്ങിയവരായിരുന്നു. അധിനിവേശ അധികാരികളുടെ പ്രോത്സാഹനത്തോടെ, ഈ ഗ്രൂപ്പുകൾ പ്രാദേശിക ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗുകളിലേക്ക് സംയോജിപ്പിക്കുകയും പ്രാദേശിക ഇന്ത്യൻ ജനങ്ങളും ജപ്പാനിലെ അധിനിവേശ ശക്തികളും തമ്മിലുള്ള വലിയ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗിൽ ചേരുക എന്നത് സുരക്ഷയും ആനുകൂല്യങ്ങളും കൊണ്ടുവന്നു. [2] ഐ.ഐ.എൽ കാർഡ് പ്രദർശിപ്പിക്കുന്നത് റെയിൽവേ ടിക്കറ്റ് വാങ്ങുകയും വിലക്കുറവുള്ള ടൂത്ത് പേസ്റ്റ്, സോപ്പ് മുതലായവ ഐഐഎൽ ഹെഡ്ക്വാർട്ടേഴ്സിൽ ന്യായമായ വിലയ്ക്ക് വാങ്ങാനും കഴിഞ്ഞു.[2] കൂടാതെ ഇതു വഴി റേഷൻ വിതരണം ചെയ്തു. [3] കൂടാതെ, ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗ് സ്വിസ് റെഡ് ക്രോസ്സിനൊപ്പം പ്രവർത്തിക്കാൻ അനുവദിക്കപ്പെട്ടു തുടങ്ങിയതിനാൽ, സിലോൺ പോലെയുള്ള സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് അവർക്ക് കത്തുകളും ലഭിക്കാനും അയയ്ക്കാനും കഴിഞ്ഞു.[2]
റാഷ് ബിഹാരി ബോസ്
തിരുത്തുകറാഷ് ബിഹാരി ബോസ് അന്നത്തെ വൈസ്രോയ് ലോർഡ് ഹാർഡിംഗിനെ വധിക്കാൻ 1912 ലെ ദില്ലി-ലാഹോർ ഗൂഢാലോചന നടത്തുവാനും , 1915 ലെ ഖദർ ഗൂഢാലോചനയിൽ പങ്കെടുക്കുകയും ചെയ്ത ഒരു ഇന്ത്യൻ വിപ്ലവകാരിയായിരുന്നു.രാജ് സന്ദർശിച്ചപ്പോൾ, റാഷ് ബെഹരി ജപ്പാനിലേക്ക് പലായനം ചെയ്തു, അവിടെ ദേശസ്നേഹമുണ്ടായിരുന്ന ജാപ്പനീസ് ദേശാഭിമാന സംഘങ്ങളെ അദ്ദേഹം കണ്ടു. റാഷ് ബിഹാരി പിന്നീട് ജാപ്പനീസ് ഭാഷയെ പഠിക്കുകയും ജാപ്പനീസ് സ്ത്രീയെ വിവാഹം ചെയ്യുകയും ജാപ്പനീസ് പൗരനായിത്തീരുകയും ചെയ്തു.[4]
മലയൻ കാമ്പയിനു മുമ്പും , ഇന്ത്യൻ സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തിന്റെ ലക്ഷ്യത്തിനായി ജപ്പാനിലെ പരിശ്രമങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനായി റാഷ് ബെഹാരി ശ്രമിച്ചിരുന്നു. ഫ്യൂജിവരയിൽ നിന്നുള്ള പ്രോത്സാഹജനകമായ റിപ്പോർട്ടുകളെത്തുടർന്ന് ഇന്ത്യൻ പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ രൂപീകരണം വിപുലീകരിക്കാനും യോജിപ്പിക്കാനും റാഷ് ബിഹാരിയുടെ സഹായം തേടിയെത്തിയത് IGHQ ആണ്.
സൗത്ത് ഏഷ്യയിൽ ജനസംഖ്യയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്ന ഒരു രാഷ്ട്രീയ സംഘടനയായ ഐഎൻഎയെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് IGHQവിനോട് റാഷ് ബിഹാരി ഉപദേശിച്ചു.[5]
1942 മാർച്ചിൽ ടോക്കിയോയിലെ ഇന്ത്യാ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗിന്റെ പ്രാദേശിക നേതാക്കളെ ക്ഷണിച്ചു. ഈ ക്ഷണം 1942 മാർച്ച് അവസാനത്തോടെ ടോക്കിയോ ഹോട്ടലിൽ വച്ച് നടക്കാനിരിക്കുന്ന ടോക്കിയോ കോൺഫെറൻസിന് ആയിരുന്നു.
എന്നിരുന്നാലും, വ്യക്തമായ തീരുമാനങ്ങളെടുക്കാൻ ടോക്കിയോ കോൺഫറൻസ് പരാജയപ്പെട്ടു. റാഷ് ബെഹരിയോടുള്ള പലരും ഇന്ത്യൻ പ്രതിനിധിസംഘത്തെ, പ്രത്യേകിച്ച് ജപ്പാനുമായി നീണ്ട ബന്ധവും ദക്ഷിണ-കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ ജപ്പാനിലെ ഇപ്പോഴത്തെ അധികാരവും നൽകി, ജപ്പാനിലെ താൽപര്യങ്ങൾ സംരക്ഷിച്ചു. [5] ബാങ്കോക്കിൽ ഭാവിയിൽ വീണ്ടും കൂടിക്കാഴ്ച നടത്താൻ കോൺഫറൻസ് സമ്മതിച്ചു.[6]ഏപ്രിൽ മാസത്തിൽ ഇന്ത്യൻ പ്രതിനിധി സംഘം സിംഗപ്പൂരിലെ റാഷ് ബെഹാരിയിൽ തിരിച്ചെത്തി.
എല്ലാ മലയൻ ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗ്
തിരുത്തുകസിംഗപ്പൂരിൽ , റാഷ് ബിഹാരി മലയൻ ഇന്ത്യാ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗിന്റെ പ്രസംഗം കണ്ടു. പൊതുസമ്മേളനത്തിനു ക്ഷണിച്ചു.[5] ലീഗിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ നൈനാം രാഘവൻ, പെനാങ് ബാരിസ്റ്ററും ഒരു പ്രമുഖ മലയാളി ഇന്ത്യൻക്കാരനുമായിരുന്നു. സിംഗപ്പൂർ ഇന്ത്യൻ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് ലീഗിന്റെ ചെയർമാൻ കെ.പി. കേശവമേനോനും എസ്.സി ഗോഹോയും ഉൾപ്പെട്ടതാണ് ബോർഡ്. ഒരു കൌൺസിൽ ഓഫ് ആക്ഷൻ എക്സിക്യുട്ടീവ് ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യുക, പ്രാദേശിക ലീഗുകൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്ന ഒരു ബോഡി രൂപീകരണം, ഐ.എൻ.എയും കൗൺസിലും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും, കൌൺസിലിന്റെയും ജാപ്പനീസ് അധികാരം. [5] ടോക്കിയോയിൽ ഉണ്ടായതിനേക്കാൾ വലിയ ഒരു പ്രാതിനിധ്യമാണ് ഈ നിർദ്ദേശങ്ങളിൽ വോട്ടുചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചത്. ജാപ്പനീസ് മണ്ണിൽ മറ്റെവിടെയെങ്കിലും കണ്ടുമുട്ടാനും തീരുമാനിച്ചു. ലീഗ് അംഗങ്ങളായ നിരഞ്ജൻ സിംഗ് ഗിൽ ലീഗ് അംഗങ്ങളോടും ഇൻഡിപെൻഡൻസ് മൂവ്മെന്റിനോടുമുള്ള ജാപ്പനീസ് ലക്ഷ്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി PoW ക്യാംപിനെ നയിച്ചിരുന്നു. [7]
ഇന്ത്യൻ ജനതയ്ക്കിടയിലെ വിപുലമായ പിന്തുണ ലീഗിൽ കണ്ടു. ആഗസ്ത് അവസാനത്തോടെ അംഗത്വമെടുത്ത നൂറു ആയിരക്കണക്കിന് ആളുകളുണ്ടെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. യുദ്ധസമയത്തെ അടിയന്തര സാഹചര്യത്തിലും, അധിനിവേശ അധികാരികളുമായി ഇടപഴകുന്നതിലും ലീഗിന്റെ അംഗത്വം ജനങ്ങളുടെ നേട്ടങ്ങളിൽ പെടുന്നു. ലീഗിന്റെ അംഗത്വ കാർഡ് ഈ ഇന്ത്യൻ സ്വദേശിയെ (അതോടൊപ്പം ഒരു സഖ്യകക്ഷിയായി) തിരിച്ചറിഞ്ഞു. റേഷൻ വിതരണം ചെയ്യാൻ ഉപയോഗിച്ചു. കൂടാതെ, പ്രാദേശിക ജനസംഖ്യയുടെ നിലവാരം മെച്ചപ്പെടുത്താൻ ലീഗ് ശ്രമിച്ചു. തോട്ടം തൊഴിലാളികൾക്കു തൊഴിലില്ലായ്മയായിരുന്നു കാരണം.[8]
ബാങ്കോക്ക് സമ്മേളനം
തിരുത്തുകഗ്രേറ്റർ ഈസ്റ്റ് ഏഷ്യൻ കോൺഫറൻസ്
തിരുത്തുകപിന്നീട് കാലാവധി
തിരുത്തുകജനപ്രിയ സംസ്കാരം
തിരുത്തുകകുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ Sankar, Uthaya. (11 February 2004) New Straits Times. What Tamil writers? Archived 2011-05-16 at the Wayback Machine.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Balachandran, PK. (17 April 2006) Hindustan Times. Netaji's army as seen by a Ceylonese recruit. Archived 2018-08-17 at the Wayback Machine. Colombo diary.
- ↑ Fay 1993, p. 92
- ↑ Fay 1993, p. 90
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Fay 1993, p. 91
- ↑ Fay 1993, p. 91
- ↑ Fay 1993, p. 93
- ↑ Fay 1993, p. 91
അവലംബങ്ങൾ
തിരുത്തുക- Fay, Peter W. (1993), The Forgotten Army: India's Armed Struggle for Independence, 1942-1945., Ann Arbor, University of Michigan Press., ISBN 0-472-08342-2.
- Green, L.C. (1948), The Indian National Army Trials. The Modern Law Review, Vol. 11, No. 1. (Jan., 1948), pp. 47-69., London, Blackwell..