ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവൽ
ചില കിഴക്കൻ ഏഷ്യൻ രാജ്യങ്ങളിൽ നടക്കുന്ന പരമ്പരാഗത ബുദ്ധ, താവോയിസ്റ്റ് ഉത്സവമാണ് ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവൽ. ഇത് ഹംഗറി ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവൽ, സോങ്‌യുവാൻ ജി (中元節), ഗുയി ജി (鬼節) അല്ലെങ്കിൽ യൂലാൻ ഫെസ്റ്റിവൽ (പരമ്പരാഗത ചൈനീസ്: 盂蘭盆 節; ചൈനീസ്: 盂兰盆 节; പിൻയിൻ: യെലാൻപാൻജി) എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. ചൈനീസ് കലണ്ടർ (ഒരു ലൂണിസോളാർ കലണ്ടർ) അനുസരിച്ച്, ഏഴാം മാസത്തിലെ 15 ആം രാത്രിയിലാണ് (തെക്കൻ ചൈനയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളിൽ 14) ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവൽ ആഘോഷിക്കുന്നത്.[1][2]:4,6 [note 1]
| ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവൽ | |
|---|---|
 ഹോങ്കോങ്ങിലെ ഷാറ്റിനിലെ ഗോസ്റ്റ് കിങ്ങിന്റെ ഒരു പേപ്പർ പ്രതിമ | |
| ഔദ്യോഗിക നാമം | ബുദ്ധമതം: ഉല്ലമ്പാന (ലഘൂകരിച്ച ചൈനീസ്: 盂兰盆; പരമ്പരാഗത ചൈനീസ്: 盂蘭盆; പിൻയിൻ: Yúlánpén) താവോയിസം, നാടോടി വിശ്വാസം: ഷാങ്‌യുൻ ജി (中元节; 中元節) |
| ഇതരനാമം | പ്രേത മാസം |
| ആചരിക്കുന്നത് | ബുദ്ധമതക്കാർ, താവോയിസ്റ്റുകൾ, ചൈനീസ് നാടോടി മതവിശ്വാസികൾ പ്രാഥമികമായി ചൈന, വിയറ്റ്നാം, തായ്‌വാൻ, കൊറിയ, ജപ്പാൻ, സിംഗപ്പൂർ, മലേഷ്യ, ഇന്തോനേഷ്യ എന്നിവിടങ്ങളിലും കംബോഡിയ, ലാവോസ്, ശ്രീലങ്ക, തായ്ലൻഡ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ അനുബന്ധ പാരമ്പര്യങ്ങളും ഉത്സവങ്ങളും നടക്കുന്നു. |
| പ്രാധാന്യം | എല്ലാ പ്രേതങ്ങൾക്കും ഭക്ഷണവും പാനീയവും സ്വീകരിക്കാൻ അനുവദിക്കുന്ന നരകത്തിന്റെ കവാടങ്ങൾ തുറക്കുന്നു |
| അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ | പൂർവ്വികാരാധന, ഭക്ഷണം സമർപ്പിക്കൽ (സന്യാസിമാർക്കും മരിച്ചവർക്കും), ജോസ് പേപ്പർ കത്തിക്കൽ, തിരുവെഴുത്തുകൾ ചൊല്ലുക |
| തിയ്യതി | ഏഴാമത്തെ ചൈനീസ് മാസത്തിലെ 15 ആം രാത്രി |
| ബന്ധമുള്ളത് | ഓബോൺ (ജപ്പാനിൽ) ബെയ്ക്ജംഗ് (കൊറിയയിൽ) Tết Trung Nguyên (വിയറ്റ്നാമിൽ) പും ബെൻ (കംബോഡിയയിൽ) ബൗൺ ഖാവോ പടപ് ദിൻ (ലാവോസിൽ) മാതക ഡേൻസ് (ശ്രീലങ്കയിൽ) സാറ്റ് തായ് (തായ്‌ലൻഡിൽ) |
| ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവൽ | |||||||||||||||||||||||
 Food offerings for the Ghost Festival | |||||||||||||||||||||||
| Traditional Chinese | 盂蘭盆節 | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Simplified Chinese | 盂兰盆节 | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Alternative Chinese name | |||||||||||||||||||||||
| Chinese | 鬼節 | ||||||||||||||||||||||
| Literal meaning | Ghost Festival | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
ചൈനീസ് സംസ്കാരത്തിൽ, ചാന്ദ്ര കലണ്ടറിലെ ഏഴാം മാസത്തിലെ പതിനഞ്ചാം ദിവസത്തെ ഗോസ്റ്റ് ഡേ എന്നും പൊതുവെ ഏഴാം മാസത്തെ ഗോസ്റ്റ് മാസം (鬼 as) എന്നും കണക്കാക്കുന്നു. ഈ ദിവസം മരിച്ചുപോയ പൂർവ്വികരുൾപ്പെടെയുള്ള പ്രേതങ്ങളും ആത്മാക്കളും ഭൂമിക്കു കീഴിലുള്ള ലോകത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്നതായി കരുതുന്നു. ക്വിങ്‌മിംഗ് ഫെസ്റ്റിവൽ (അല്ലെങ്കിൽ തോംപ് സ്വീപ്പിംഗ് ഡേ, വസന്തകാലത്ത്), ഇരട്ട ഒമ്പതാം ഉത്സവം (ശരത്കാലത്തിലാണ്) എന്നിവയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന പിൻഗാമികൾ അവരുടെ പൂർവ്വികർക്ക് ആദരാഞ്ജലി അർപ്പിക്കുന്നു. ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവലിൽ, മരിച്ചവർ ജീവനുള്ളവരെ സന്ദർശിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.[3]
പതിനഞ്ചാം ദിവസം സ്വർഗ്ഗത്തിന്റെയും നരകത്തിന്റെയും ജീവജാലങ്ങളുടെയും മേഖലകൾ തുറന്നിരിക്കുന്നു. താവോയിസ്റ്റുകളും ബുദ്ധമതക്കാരും മരണപ്പെട്ടവരുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ കൈമാറുന്നതിനും പരിഹരിക്കുന്നതിനുമായി ആചാരങ്ങൾ അനുഷ്ഠിക്കുന്നു. മരിച്ചവരെ ആരാധിക്കുന്നതാണ് ഗോസ്റ്റ് മാസത്തിൽ അന്തർലീനമായിരിക്കുന്നത്. പരമ്പരാഗതമായി പിൻഗാമികളുടെ ഭക്തി അവരുടെ മരണത്തിനുശേഷവും അവരുടെ പൂർവ്വികരിലേയ്ക്ക് എത്തുന്നു. ആചാരപരമായ ഭക്ഷ്യ വഴിപാടുകൾ തയ്യാറാക്കൽ, ധൂപവർഗ്ഗം കത്തിക്കൽ, ജോസ് പേപ്പർ കത്തിക്കൽ എന്നിവയും പൂർവ്വികരുടെ സന്ദർശന ആത്മാക്കൾക്കായി വസ്ത്രങ്ങൾ, സ്വർണം, മറ്റ് മികച്ച വസ്തുക്കൾ എന്നിവ പോലുള്ള ഭൗതിക വസ്തുക്കളുടെ ഒരു പേപ്പിയർ-മാച്ചെ രൂപം എന്നിവയും ഗോസ്റ്റ് മാസത്തിലെ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. കുടുംബത്തിലെ മരണപ്പെട്ട ഓരോരുത്തർക്കും സമൃദ്ധമായ ഭക്ഷണം (പലപ്പോഴും വെജിറ്റേറിയൻ ഭക്ഷണം) നൽകുന്നു. മരണപ്പെട്ടവരെ അവർ ഇപ്പോഴും ജീവിക്കുന്നതുപോലെ പരിഗണിക്കുന്നു. പൂർവികാരാധനയാണ് ക്വിങ്‌മിംഗ് ഫെസ്റ്റിവലിനെ ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവലിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമാക്കുന്നത്. കാരണം മരണമടഞ്ഞ എല്ലാവർക്കും പഴയതും യുവതലമുറയും ഉൾപ്പെടെയുള്ളവർ ആദരാഞ്ജലികൾ അർപ്പിക്കുന്നത് ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. മറ്റ് ഉത്സവങ്ങളിലെപ്പോലെ മിനിയേച്ചർ പേപ്പർ ബോട്ടുകളും വിളക്കുകളും വാങ്ങുകയും വെള്ളത്തിലൂടെ ഒഴുക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത് പൂർവ്വികരുടെയും മറ്റ് ദേവതകളുടെയും നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രേതങ്ങൾക്കും ആത്മാക്കൾക്കും നിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകുന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.[4]
ഉത്ഭവം
തിരുത്തുകആധുനിക ഗോസ്റ്റ് ഫെസ്റ്റിവലിന്റെ സമയവും ഉത്ഭവ കഥയും ആത്യന്തികമായി പുരാതന ഇന്ത്യയിൽ യുലാൻപെൻ അല്ലെങ്കിൽ ഉല്ലമ്പന സൂത്രം എന്നറിയപ്പെടുന്ന മഹായാന ഗ്രന്ഥത്തിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്.[5]:301,302 [note 2]മൗദ്ഗല്യായന അഭിജ്ന നേടുകയും മരണമടഞ്ഞ മാതാപിതാക്കളെ തിരയാൻ പുതിയതായി കണ്ടെത്തിയ ശക്തികൾ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സമയം സൂത്രം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. മരിച്ചുപോയ തന്റെ അമ്മ പ്രേതമായി വിശപ്പുള്ള പ്രേത ലോകത്തിൽ പുനർജനിച്ചതായി മൗദ്ഗല്യായന കണ്ടെത്തുന്നു. അവർ ക്ഷയിച്ച അവസ്ഥയിലായിരുന്നു. മൗദ്ഗല്യായന ഒരു പാത്രം അരി നൽകി അവരെ സഹായിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. നിർഭാഗ്യവശാൽ അരി കത്തുന്ന കൽക്കരിയായി മാറിയതിനാൽ ഒരു പ്രേതമെന്ന നിലയിൽ അവർക്ക് അത് കഴിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മൗദ്ഗല്യായന ബുദ്ധനോട് തന്നെ സഹായിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുന്നു. അതിനാൽ, ഈ ജീവിതത്തിലും ഒരാളുടെ കഴിഞ്ഞ ഏഴ് ജീവിതത്തിലും ഒരാളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ മാതാപിതാക്കളെയും മരിച്ച മാതാപിതാക്കളെയും എങ്ങനെ സഹായിക്കാമെന്ന് ബുദ്ധൻ വിശദീകരിക്കുന്നു. പ്രവാണ സമയത്ത് ((മൺസൂൺ സീസണിന്റെ അവസാനം അല്ലെങ്കിൽ വാസ), സാധാരണയായി ഇത് സംഭവിക്കുന്നത് ഏഴാം മാസത്തിലെ 15-ാം ദിവസമാണ്. സന്യാസ സമൂഹം മരണപ്പെട്ട മാതാപിതാക്കൾക്ക് സുകൃതം കൈമാറുന്നു.[6]:185 [note 3] [5]:293 [note 4] [7]:286 [note 5]
കുറിപ്പുകൾ
തിരുത്തുക- ↑ Chow, page 4, quoting 1783 Qianlong era "Annals of Guishan County" (歸善縣志) Scroll 15 - Customs:
'鬼節原是農曆七月十五，但元末明初之際，有言客家為了躲避元兵，提前一日過節，以便南下走難，自此鬼節就變成七月十四，流傳至今。'
English translation:
'The Ghost Festival originally was on the 15th day of the 7th month in the lunar calendar, but during the late Yuan to early Ming period, it's said that the Hakkas in order to escape the Yuan troops, celebrated the Ghost Festival one day earlier, in order to escape disaster they fled southward. Since that time and continuing today, the date of the Ghost Festival changed to the 14th day of the 7th [lunar] month' [in parts of Southern China]. - ↑ Karashima:
On p. 302 'Although this sutra has often been regarded as apocryphal [Japanese version has in recent times], the contents and ideas in it are well rooted in India as we have seen above. In addition to that, the vocabulary and usage of Chinese words are more archaic, compared with Kumārajīva's corpus (401-413 CE), while they resemble greatly the translations by Dharmarakṣa (fl. 265?-311 CE). Moreover, the transliteration 鉢和羅 (EH pat γwa la > MC pwât γwâ lâ} of Skt. pravāra (ṇā), which only occurs in this sutra and its adaptation, i.e. the Baoen Fengpen jing 報恩奉盆經 (T. 16, no. 686, 780a20), indicates clearly that this sutra is not apocryphal but a genuine translation, because only somebody who knew the original Indian form was able to transliterate it thus correctly into Chinese. In conclusion, I assume that [<-preceding 3 words missing in Japanese version] this sutra is not apocryphal, but a translation from an Indian text translated by Dharmarakṣa or somebody else in pre-Kumārajīva times [Japanese version has 3rd to 4th century CE]. [c.f. p 189 for equivalent in Japanese version]
c.f. p 301 for derivation of Yulan from Middle Indic (Gandhari) *olana. - ↑ Karashima:
'東アジアの盂蘭盆と東南アジアのワン・オ一クパンサーなどは、いずれも、釈尊の時代に規定された様に七月十五日の自恣の日を祝っているのだが（日本ではこのことはすでに意識されていない）、東南アジアでは古代インドの暦に基づいて行われるのに対し、東アジアでは、中国の太陰暦に従っているので、ニケ月の差があり、これらが同一の行事ということに気付く人は少ない。'
English Translation:
'Both the East Asian Urabon [Yulanpen] and Southeast Asian Wan Ok Phansa [Thai name for Pravāraṇā] are celebrated on the 15th day of the seventh month, the day of Pravāraṇā just as it was promulgated in Lord Buddha's time (in Japan, this matter is not known to people). In Southeast Asian countries, they use the ancient Indian calendar [or Buddhist calendar] as opposed to East Asian countries where they use the Chinese calendar. As there is a two month difference between the two calendars, few people realized that the two are [in fact] the same event.' - ↑ Karashima:
Pravāraṇā (Pāli Pavāraṇā) zizi 自恣 and suiyi 隨意 in Chinese, is a ceremony held at the end of the three-month rainy season retreat [also called vassa] by Buddhist monks. In Theravada Buddhism and in Nepal, it was and is still held on the full moon day of the seventh or eight month. i.e. Āśvina (September–October) or Kārttika (October–November) respectively. - ↑ Karashima:
'對佛教徒來說，自古印度年曆（元旦相當於公曆三月中至四月中）四月十五日（公曆六至七月）或五月十五日（公曆七至八月）開始的三個月是雨安居。直至今天，西藏、尼泊爾、東南亞地區的僧人依然在此期間行雨安居。這一習俗也傳到沒有雨季的中國大陸中原地域，年曆和數字被原封不動地保留下來，但由印度年曆變為中國太陰曆。在中國、日本、朝鮮半島等東亞地區，雨安居從陰曆四月（公曆五月）開始，持續三個月。'
English Translation: 'From the Buddhist viewpoint, based on the Ancient Indian calendar [or Buddhist calendar] (New Years is in the middle of March to the middle of April [in the Gregorian calendar]) the 15th day of the fourth month [Āṣāḍha] (June to July [in the Gregorian calendar]) or the 15th day of the fifth month [Śrāvaṇa] (July to August [in Gregorian calendar]) is the start of three month period called vassa. From ancient times to even today, the monastic community of Tibet, Nepal and Southeast Asia still follow this schedule to observe vassa. This custom was also transmitted to China which does not have a rainy season, the calendar and dates preserved unchanged from the original but instead of using the ancient Indian calendar, the lunar Chinese calendar is used. In China, Japan, the Korean peninsula and other East Asian regions, vassa starts on the fourth month of the lunar Chinese calendar (May (in the Gregorian calendar) and lasts 3 months.' [n.b. Since the start of vassa is fixed in East Asia in the fourth month, Pravāraṇā is also fixed to the 15th day of the seventh month].
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ "Zhongyuan festival". China.org.cn. China Internet Information Center. Archived from the original on October 19, 2017. Retrieved 1 November 2017.
- ↑ Chow 2015
- ↑ "Culture insider - China's ghost festival". China Daily. 8 August 2014. Archived from the original on November 7, 2017. Retrieved 1 November 2017.
- ↑ "Chinese Ghost Festival - "the Chinese Halloween"". Peoples Daily (English). 30 October 2009. Archived from the original on November 7, 2017. Retrieved 1 November 2017.
- ↑ 5.0 5.1 Karashima 2013a
- ↑ Karashima 2013b
- ↑ Karashima 2014
ഗ്രന്ഥസൂചിക
തിരുത്തുക- Bandō, Shōjun, ed. (2005), "The Ullambana Sutra (Taishō Vol. 16, No. 685)", Apocryphal Scriptures (PDF), Bukkyō Dendō Kyōkai English Tripitaka Series, Berkeley: Numata Center for Buddhist Translation and Research, pp. 17–44, ISBN 978-1-886439-29-0, archived from the original (PDF) on ഫെബ്രുവരി 10, 2013.
- Chow, Shu Kai (周樹佳) (2015), 鬼月鉤沉-中元、盂蘭、餓鬼節 [Investigation of Ghost Month - Zhong Yuan, Ullambana and Hungry Ghost Festivals] (in പരമ്പരാഗത ചൈനീസ്), Hong Kong: Chung Hwa Books (Hong Kong), ISBN 9789888366392
- Langer, Rita (2007), Buddhist Rituals of Death and Rebirth: Contemporary Sri Lankan Practice and Its Origins, Abingdon: Routledge, ISBN 9781134158720.
- Karashima, Seishi (2013a), "The Meaning of Yulanpen 盂蘭盆 "Rice Bowl" On Pravāraṇā Day", Annual Report of the International Research Institute for Advance Buddhology at Soka University for the Academic Year 2012, XVI: 289–305
- Karashima, Seishi (辛嶋静志) (2013b), 「盂蘭盆」の本当の意味 ―千四百間の誤解を解く [The Real Meaning of Urabon [Yulanpen] –The Solution to a 1400 Year Misunderstanding], 大法輪 (The Great Wheel of the Dharma) (in ജാപ്പനീസ്): 182–189
{{citation}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - Karashima, Seishi (辛嶋静志)(in Chinese as 辛島靜志) (2014), 盂蘭盆之意-自恣日的“飯鉢” [The Meaning of Yulanpen 盂蘭盆 "Rice Bowl" On Pravāraṇā Day], 中華文史論叢 (Journal of Chinese Literature and History) (in പരമ്പരാഗത ചൈനീസ്) (114), translated by Qiu, Yun Qing (裘雲青): 279–301
{{citation}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link) - Mair, Victor H. (1989), T'ang Transformation Texts, Cambridge: Harvard University Press, ISBN 9780674868151.
- Teiser, Stephen F. (1988), The Ghost Festival in Medieval China, Princeton: Princeton University Press, ISBN 978-0-691-02677-0.
പുറംകണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
- The Bristol University Buddhist Death Ritual Project Images and a documentary film by Ingmar Heise and Han Zhang "The Spirit's Happy Days: Buddhist Festivals for the Dead in Southeast China" can be downloaded there.
- Zhongyuan Festival
- Chinese Ghost Culture
- Hong Kong University Library Digital Archives Oral History Project of Hong Kong
- Waters, Dan (2004). "The Hungry Ghosts Festival in Aberdeen Street, Hong Kong" (PDF). Journal of the Royal Asiatic Society Hong Kong Branch. 44: 41–55.