ഹണ്ട്രഡ് ഫ്ലവേഴ്സ് ക്യാമ്പൈൻ
1956 മുതൽ 1957 വരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തിൽ പീപ്പിൾസ് റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ചൈനയിൽ അന്നത്തെ ചൈനീസ് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ചെയർമാൻ മാവൊ "നൂറു പൂക്കൾ വിരിയട്ടെ.. നൂറ് ആശയങ്ങൾ ഉയരട്ടെ" എന്ന് ആഹ്വാനം ചെയ്തുകൊണ്ട് ചൈനീസ് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയെക്കുറിച്ചുള്ള (CCP) അവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങൾ പരസ്യമായി പ്രകടിപ്പിക്കാൻ പൗരന്മാരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചിരുന്നു, അതാണ് ഹണ്ട്രഡ് ഫ്ലവേഴ്സ് ക്യാമ്പൈൻ (അർഥം: നൂറ് പൂക്കൾ പ്രചാരണം) അല്ലെങ്കിൽ ഹണ്ട്രഡ് ഫ്ലവേഴ്സ്മൂവ്മെന്റ് (അർഥം: നൂറ് പൂക്കൾ പ്രസ്ഥാനം) എന്നെല്ലാം അറിയപ്പെടുന്നത്. [1] [2] പ്രചാരണത്തിന്റെ പരാജയത്തെത്തുടർന്ന്, പാർട്ടിയെ വിമർശിച്ചവർക്കെതിരെ സിസിപി ചെയർമാൻ മാവോ സെതൂങ് തുടങ്ങിയ പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ അടിച്ചമർത്തൽ 1959 വരെ തുടർന്നു. വിമർശനത്തിന്റെ വ്യാപ്തിയും ഗൗരവവും കണ്ട് മാവോ ശരിക്കും ആശ്ചര്യപ്പെട്ടുവോ, അതോ പാർട്ടിയുടെ വിമർശകരെ തിരിച്ചറിയാനും പീഡിപ്പിക്കാനും നിശ്ശബ്ദരാക്കാനുമുള്ള ആസൂത്രിത ശ്രമമായിരുന്നോ ആ പ്രചാരണം എന്നതിൽ നിരീക്ഷകർ വ്യത്യസ്ത അഭിപ്രായമുള്ളവരാണ്.
പ്രചാരണ വേളയിൽ, മാവോയുടെ പ്രസിദ്ധമായ പദപ്രയോഗത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ദേശീയ നയത്തിന്റെ വ്യത്യസ്ത വീക്ഷണങ്ങളും പരിഹാരങ്ങളും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെട്ടു: "നൂറ് പൂക്കൾ വിരിയാനും നൂറ് ചിന്താധാരകൾ ഉയർന്നുവരാനും അനുവദിക്കുക എന്ന നയം കലയുടെ അഭിവൃദ്ധിയെയും ശാസ്ത്ര പുരോഗതിയെയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണ്." [3] കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പാർട്ടിയിൽ നിന്ന് അകന്നുപോയ ബുദ്ധിജീവികളുടെ മനോവീര്യം കെടുത്തിയതിനുള്ള പ്രതികരണമായിരുന്നു ഈ പ്രസ്ഥാനം. [4] ഉദാരവൽക്കരണത്തിന്റെ ഈ ഹ്രസ്വ കാലയളവിനുശേഷം, ഭരണകൂടത്തെയും അതിന്റെ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെയും വിമർശിക്കുന്നവർക്കെതിരെയുള്ള വലതുപക്ഷ വിരുദ്ധ പ്രചാരണമായി അത് മാറി. 1957 ലും 1959 ലും വിമർശകർക്കെതിരെയുള്ള അടിച്ചമർത്തൽ തുടർന്നു. വലതുപക്ഷമെന്ന് മുദ്രകുത്തിയവരെ പരസ്യമായി വിമർശിക്കുകയോ, കഠിന ജോലിയിലൂടെയോ അല്ലെങ്കിൽ വധശിക്ഷയിലൂടെയോ ശിക്ഷിക്കുകയോ ജയിൽ ക്യാമ്പുകളിലേക്ക് അയക്കുകയോ ചെയ്തു. [5] പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ അടിച്ചമർത്തൽ പൊതുപ്രകടനത്തിൽ മാവോയിസ്റ്റ് യാഥാസ്ഥിതികത വീണ്ടും അടിച്ചേൽപ്പിക്കുകയും വലതുപക്ഷ വിരുദ്ധ പ്രസ്ഥാനത്തെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
പ്രചാരണം
തിരുത്തുകപേരിടൽ
തിരുത്തുകപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പേര് ഒരു കവിതയിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്:
百花齊放，百家爭鳴 |
നൂറു പൂക്കൾ വിരിയട്ടെ; നൂറു ചിന്താധാരകൾ ഉയരട്ടെ. |
തുടക്കം (1956 അവസാനം-1957 ആദ്യം)
തിരുത്തുക1956-ന്റെ അവസാനത്തിൽ പ്രചാരണം ആരംഭിച്ചു. പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്രാരംഭ ഘട്ടത്തിൽ, ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ട വിഷയങ്ങൾ താരതമ്യേന ചെറുതും മഹത്തായ പദ്ധതിയിൽ അപ്രധാനവുമായിരുന്നു. യാഥാസ്ഥിതിക ഉപദേശങ്ങളിൽ കാര്യമായ ഉയർച്ചയുണ്ടായെങ്കിലും കേന്ദ്രസർക്കാരിന് കാര്യമായ വിമർശനമുണ്ടായില്ല. പ്രീമിയർ ചൌ എൻലായ്‌ക്ക് ഈ കത്തുകളിൽ ചിലത് ലഭിച്ചു, കാമ്പെയ്‌ൻ ശ്രദ്ധേയമായ പ്രചാരണം നേടിയെങ്കിലും, പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെ അത് പുരോഗമിക്കുന്നില്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കി. ബുദ്ധിജീവികളെ കൂടുതൽ ചർച്ചകളിലേക്ക് നയിക്കാൻ കേന്ദ്ര ബ്യൂറോക്രസിയിൽ നിന്ന് കൂടുതൽ പ്രോത്സാഹനം ആവശ്യമാണെന്ന് പ്രസ്താവിച്ചുകൊണ്ട് ചൌ മാവോയെ സമീപിച്ചു.
മാവോ സേതുങ് ഈ ആശയം താൽപ്പര്യത്തോടെ കാണുകയും ചൌവിനെ മാറ്റി പ്രചരണത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുക്കുകയും ചെയ്തു. പുതിയ കലാരൂപങ്ങളും പുതിയ സാംസ്കാരിക സ്ഥാപനങ്ങളും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് രാജ്യത്തെ പ്രശ്‌നങ്ങളെക്കുറിച്ച് ബുദ്ധിജീവികൾ ചർച്ച ചെയ്യണമെന്നായിരുന്നു ആശയം. സോഷ്യലിസത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനുള്ള അവസരമായി മാവോ ഇതിനെ കണ്ടു, ചർച്ചയ്ക്ക് ശേഷം, സോഷ്യലിസ്റ്റ് പ്രത്യയശാസ്ത്രമാണ് മുതലാളിത്തത്തിന്റെ മേൽ പ്രബലമായ പ്രത്യയശാസ്ത്രം എന്ന് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ഇതര ചൈനക്കാർക്കിടയിൽ വിശ്വാസമാകുകയും, അങ്ങനെ സോഷ്യലിസത്തിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങളുടെ വികാസത്തിനും വ്യാപനത്തിനും പ്രേരണ നൽകുമെന്നും മാവൊ വിശ്വസിച്ചു.
1957 ഫെബ്രുവരി 27-ന് പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട ഒരു പ്രസംഗത്തിൽ, മാവോ പ്രചാരണത്തിന് തുറന്ന പിന്തുണ പ്രകടിപ്പിച്ചു. [6]
വസന്തകാലം (1957)
തിരുത്തുക1957 ലെ വസന്തകാലത്തോടെ, വിമർശനത്തിനാണ് "മുൻഗണന" എന്ന് മാവോ പ്രഖ്യാപിക്കുകയും കേന്ദ്ര ഗവൺമെന്റിന്റെ നയങ്ങളിൽ ആരോഗ്യകരമായ വിമർശനം നടത്താത്തവർക്കെതിരെ സമ്മർദ്ദം ചെലുത്താൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. ആ വർഷം മെയ് 1 മുതൽ ജൂൺ 7 വരെയുള്ള കാലയളവിൽ, ദശലക്ഷക്കണക്കിന് കത്തുകൾ പ്രീമിയർ ഓഫീസിലേക്കും മറ്റ് അധികാരികളിലേക്കും ഒഴുകി.
കാമ്പസുകൾക്ക് ചുറ്റും പോസ്റ്ററുകൾ പതിച്ചും തെരുവുകളിൽ റാലി നടത്തിയും സിപിസി അംഗങ്ങൾക്കായി മീറ്റിംഗുകൾ നടത്തിയും മാസികകളിൽ ലേഖനങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചും ആളുകൾ സംസാരിച്ചു. ഉദാഹരണത്തിന്, പീക്കിംഗ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ വിദ്യാർത്ഥികൾ ഒരു "ജനാധിപത്യ മതിൽ" സൃഷ്ടിച്ചു, അതിൽ അവർ പോസ്റ്ററുകളും കത്തുകളും ഉപയോഗിച്ച് സിപിസിയെ വിമർശിച്ചു. [7]
പ്രചാരണത്തിന്റെ ഫലങ്ങൾ
തിരുത്തുക1957 ജൂലൈയിൽ, പ്രചാരണം നിർത്തിവയ്ക്കാൻ മാവോ ഉത്തരവിട്ടു. നികിത ക്രൂഷ്ചേവ് ജോസഫ് സ്റ്റാലിനേയും ഹംഗറിയിലെ 1956-ലെ ഹംഗേറിയൻ വിപ്ലവത്തേയും അപലപിച്ച സംഭവങ്ങൾ തനിക്ക് ഭീഷണിയായി അദ്ദേഹം കണ്ടു. മാവോയുടെ മുമ്പത്തെ പ്രസംഗത്തിൽ കാര്യമായ മാറ്റം വരുത്തി, പിന്നീട് അത് ഒരു വലതുപക്ഷ വിരുദ്ധ ഭാഗമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.
ഈ പ്രചാരണം മാവോയുടെ പ്രത്യയശാസ്ത്ര ധാരണയിൽ ശാശ്വതമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തി. മാവോ, ഭാവിയിലെ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിൽ സോഷ്യലിസ്റ്റ് ആശയങ്ങൾ ഉറപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയും, സാംസ്കാരിക വിപ്ലവത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ, കൂടുതൽ അക്രമാസക്തമായ മാർഗങ്ങൾ പ്രയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു. വിയോജിപ്പുകളെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തുകയും ഭാവിയിൽ മാവോയെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാർട്ടിയെയും വിമർശിക്കാൻ ബുദ്ധിജീവികൾ മടിക്കുന്ന അവസ്ഥ സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്തു എന്നതായിരുന്നു ഹണ്ടഡ് ഫ്ലവർ പ്രചാരണത്തിന്റെ മറ്റൊരു അനന്തരഫലം. തൊട്ടുപിന്നാലെ, പ്രചാരണം മൂലമുണ്ടായ, വലതുപക്ഷ വിരുദ്ധ പ്രചരണം, ബുദ്ധിജീവികൾ, ഉദ്യോഗസ്ഥർ, വിദ്യാർത്ഥികൾ, കലാകാരന്മാർ എന്നിവരെ, "വലതുപക്ഷക്കാർ" എന്ന് മുദ്രകുത്തി പീഡിപ്പിക്കുന്നതിൽ കലാശിച്ചു. [8] കാമ്പെയ്‌ൻ വ്യക്തിഗത അവകാശങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെടുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു, പ്രത്യേകിച്ച് പാശ്ചാത്യ പഠനകേന്ദ്രങ്ങളിൽ വിദ്യാഭ്യാസം നേടിയ ചൈനീസ് ബുദ്ധിജീവികൾക്ക്.
പീപ്പിൾസ് റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് ചൈനയുടെ ചരിത്രത്തിൽ പൊതുജനങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പ്രത്യയശാസ്ത്ര വിമർശനങ്ങൾ പറയാൻ ഉള്ള അവസരം സർക്കാർ തന്നെ തുറന്നുകൊടുത്ത ഇത്തരത്തിലുള്ള ആദ്യത്തേതാണ് ഹണ്ട്രഡ് ഫ്ലവർ പ്രസ്ഥാനം. അതിന്റെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവത്തെ ചരിത്രകാരന്മാർ എക്കാലത്തും ചോദ്യം ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, നടന്ന സംഭവങ്ങൾ കേന്ദ്ര കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് നേതൃത്വത്തെ അങ്കലാപ്പിലാക്കിയെന്ന് പൊതുവെ നിഗമനം ചെയ്യാം. ഈ പ്രസ്ഥാനം ചൈനീസ് ചരിത്രത്തിൽ നിന്ന് ഉയർന്നുവന്ന ഒരു മാതൃകയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, അതിൽ സ്വതന്ത്ര ചിന്ത സർക്കാർ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും പിന്നീട് അത് അടിച്ചമർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.
പ്രചാരണത്തിന്റെ ഉദ്ദേശത്തെക്കുറിച്ചുള്ള തർക്കങ്ങൾ
തിരുത്തുകകാമ്പെയ്ൻ ആരംഭിക്കുന്നതിനുള്ള മാവോയുടെ പ്രചോദനം യഥാർത്ഥമാണോ എന്ന കാര്യത്തിൽ ചരിത്രകാരന്മാർക്കിടയിൽ തർക്കങ്ങളുണ്ട്. മാവോയുടെ ഉദ്ദേശം യഥാർത്ഥത്തിൽ ശുദ്ധമായിരുന്നുവെന്നും, എന്നാൽ പിന്നീട് വിമർശകരെ നശിപ്പിക്കാൻ ആ അവസരം പ്രയോജനപ്പെടുത്താൻ തീരുമാനിച്ചു എന്നും ചിലർ പറയുന്നു. വിയോജിപ്പുകളെ എങ്ങനെ അഭിസംബോധന ചെയ്യണമെന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് പാർട്ടിക്കുള്ളിലെ കലഹവും സംഘർഷഭരിതവുമായ തർക്കത്തിന്റെ പരിസമാപ്തിയാണ് ഈ പ്രചാരണമെന്ന് ചരിത്രകാരനായ ജോനാഥൻ സ്പെൻസ് അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. [9]
എഴുത്തുകാരായ ക്ലൈവ് ജെയിംസും ജംഗ് ചാങ്ങും ഈ പ്രചാരണം തുടക്കം മുതൽ വലതുപക്ഷക്കാരെയും പ്രതിവിപ്ലവകാരികളെയും തുറന്നുകാട്ടാൻ ഉദ്ദേശിച്ചുള്ള ഒരു തന്ത്രമായിരുന്നുവെന്നും പാർട്ടിയിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായ വീക്ഷണമുള്ളവരെ മാവോ സേതുംഗ് പീഡിപ്പിക്കുകയായിരുന്നുവെന്നും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.
ഇതും കാണുക
തിരുത്തുകഅവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ MacFarquhar, Roderick. 1960. The Hundred Flowers. pp. 3
- ↑ "Hundred Flowers Campaign." Encyclopædia Britannica. Retrieved 24 July 2020.
- ↑ "Definition of Hundred Flowers". Oxford Dictionaries. Retrieved 2012-05-17.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
- ↑ "Double-Hundred Policy (1956-1957)". chineseposters.net. Archived from the original on 2017-02-12. Retrieved 2017-02-11.
- ↑ Short, Philip (2000). Mao: A Life. Macmillan. pp. 457–471. ISBN 978-0-8050-6638-8.
- ↑ On the Correct Handling of the Contradictions Among the People
- ↑ Spence, Jonathan D. 1990. The Search For Modern China (2nd ed.) New York: W.W. Norton. pp. 539–43.
- ↑ Link, Perry. 23 July 2007. "Legacy of a Maoist Injustice Archived 2021-11-09 at the Wayback Machine.." The Washington Post. p. A19.
- ↑ Spence, Jonathan D. 2013. The Search for Modern China. New York: Norton. ISBN 9780393934519. pp. 508–13.
ഉദ്ധരിച്ച കൃതികൾ
തിരുത്തുക- മക്ഫാർഖർ, റോഡറിക് . 1960. ഹണ്ട്രഡ് ഫ്ലവേഴ്സ്, പാരീസ്: ദ കോൺഗ്രസ് ഫോർ കൾച്ചറൽ ഫ്രീഡം .
- 1973. ദ ഒറിജിൻസ് ഓഫ് കൾച്ചറൽ റവലൂഷൻ: കോൺട്രാഡീക്ഷൻസ് അമങ് പീപ്പിൾ (സാംസ്കാരിക വിപ്ലവത്തിന്റെ ഉത്ഭവം: ജനങ്ങൾക്കിടയിലെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങൾ), 1956-1957 . കൊളംബിയ യൂണിവേഴ്സിറ്റി പ്രസ്സ്.
- സ്പെൻസ്, ജോനാഥൻ ഡി. 2013. ദ സേർച്ച് ഫോർ മോഡേൺ ചൈന . ന്യൂയോർക്ക്: നോർട്ടൺ.ISBN 9780393934519ഐ.എസ്.ബി.എൻ 9780393934519 .
- മൈസ്നർ, മൗറീസ് . 1986. മാവോസ് ചൈന ആൻഡ് ആഫ്റ്റർ: എ ഹിസ്റ്ററി ഓഫ് പീപ്പിൾസ് റിപ്പബ്ലിക് . ന്യൂയോർക്ക്: മാക്മില്ലൻ. pp. 177-80.
- ഷെങ്, ഷു. 1998. 1957 നിയാൻ ഡി സിയാജി: കോങ് ബായ് ജിയാ ഴെങ്‌മിംഗ് ദാവോ ലിയാങ് ജിയാ ഷെങ്‌മിംഗ് . Zhengzhou: Henan renmin chubanshe.