സ്വീകർത്താവിന്റെ ഹോസ്റ്റ് കോശങ്ങളിലേക്ക് ആവശ്യമുള്ള ആന്റിജനുവേണ്ടി ജനിതക മെറ്റീരിയൽ കോഡിംഗ് എത്തിക്കുന്നതിന് വൈറൽ വെക്റ്റർ ആയി ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒരു വാക്സിനാണ് വൈറൽ വെക്റ്റർ വാക്സിൻ. 2021 ഏപ്രിൽ വരെ കുറഞ്ഞത് ആറ് വൈറൽ വെക്റ്റർ വാക്സിനുകൾക്കെങ്കിലും അംഗീകാരം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. നാല് COVID-19 വാക്സിനുകളും രണ്ട് എബോള വാക്സിനുകളും ആണിത്.

COVID-19 Vaccine Vial Prop
COVID-19 vaccine vial prop

സാങ്കേതികവിദ്യ

തിരുത്തുക

മറ്റൊരു പകർച്ചവ്യാധി ഏജന്റിനുള്ള ആന്റിജനുവേണ്ടി ന്യൂക്ലിക് ആസിഡ് കോഡിംഗ് ഒരു കോശത്തിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നതിന് വൈറൽ വെക്റ്റർ വാക്സിനുകളിൽ ഒരു വെക്റ്ററായി ഒരു വൈറസിന്റെ പരിഷ്കരിച്ച പതിപ്പ് ഉപയോഗിക്കുന്നു. വൈറൽ വെക്റ്റർ വാക്സിനുകളിൽ വെക്റ്ററായി ഉപയോഗിക്കുന്ന വൈറസ് അല്ലെങ്കിൽ ആന്റിജന്റെ ഉറവിടം ഉപയോഗിക്കുന്നതിനാൽ അണുബാധയ്ക്ക് കാരണമാകുന്നില്ല. അതിലുള്ള ജനിതക വസ്തു ഒരു വ്യക്തിയുടെ ജീനോമിലേക്ക് സംയോജിക്കുന്നില്ല.[1]

വൈറൽ വെക്റ്റർ വാക്സിനുകൾ കോശങ്ങൾക്കുള്ളിൽ ആന്റിജൻ എക്സ്പ്രഷൻ പ്രാപ്തമാക്കുകയും സബ് യൂണിറ്റ് വാക്സിനുകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ശക്തമായ സൈറ്റോടോക്സിക് ടി സെൽ പ്രതികരണത്തെ പ്രേരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ആവശ്യമായ ജീനുകൾ നീക്കം ചെയ്യപ്പെടുന്നതിനാൽ മിക്ക വൈറൽ വെക്റ്ററുകളും തനിപ്പകർപ്പിന് കഴിവില്ലാത്ത രീതിയിലാണ് രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിരിക്കുന്നത്.[2]

ചരിത്രം

തിരുത്തുക

സിക്ക വൈറസ്, ഇൻഫ്ലുവൻസ വൈറസ്, റെസ്പിറേറ്ററി സിൻസിറ്റിയൽ വൈറസ്, എച്ച്ഐവി, മലേറിയ എന്നിവയുൾപ്പെടെ നിരവധി പകർച്ചവ്യാധികൾക്കെതിരെയുള്ള വൈറൽ വെക്റ്റർ വാക്സിനുകൾക്കായി COVID-19ന് കാരണമാകുന്ന SARS-CoV-2നുവേണ്ടി ലക്ഷ്യമിടുന്ന വാക്സിനുകൾക്ക് മുമ്പ് മാനുഷികമായ ക്ലിനിക്കൽ പരീക്ഷണങ്ങൾ നടത്തി.[1]

വൈറൽ വെക്റ്റർ സാങ്കേതികവിദ്യ ഉപയോഗിച്ചുള്ള രണ്ട് എബോള വാക്സിനുകൾ പശ്ചിമാഫ്രിക്കയിലെ എബോള പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്നതിലും (2013–2016) ഡെമോക്രാറ്റിക് റിപ്പബ്ലിക്ക് ഓഫ് കോംഗോയിലും (2018–2020) ഉപയോഗിച്ചു. [1] RVSV-ZEBOV വാക്സിൻ 2019 നവംബറിൽ യൂറോപ്യൻ യൂണിയനിലും [3] 2019 ഡിസംബറിൽ അമേരിക്കയിലും മെഡിക്കൽ ഉപയോഗത്തിനായി അംഗീകരിച്ചു. [4][5] 2020 ജൂലൈയിൽ യൂറോപ്യൻ യൂണിയനിൽ മെഡിക്കൽ ഉപയോഗത്തിനായി സാബ്ഡെനോ / എംവാബിയയ്ക്ക് അംഗീകാരം ലഭിച്ചു.[6][7][8]

  1. 1.0 1.1 1.2 "Understanding and Explaining Viral Vector COVID-19 Vaccines". U.S. Centers for Disease Control and Prevention. 2021-02-25. Retrieved 2021-04-02.
  2. Ura T, Okuda K, Shimada M (July 2014). "Developments in Viral Vector-Based Vaccines". Vaccines. 2 (3): 624–41. doi:10.3390/vaccines2030624. PMC 4494222. PMID 26344749.
  3. "Ervebo EPAR". European Medicines Agency (EMA). 12 December 2019. Retrieved 1 July 2020. Text was copied from this source which is © European Medicines Agency. Reproduction is authorized provided the source is acknowledged.
  4. "First FDA-approved vaccine for the prevention of Ebola virus disease, marking a critical milestone in public health preparedness and response". U.S. Food and Drug Administration (FDA). 19 December 2019. Archived from the original on 20 December 2019. Retrieved 19 December 2019.   This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
  5. "Ervebo". U.S. Food and Drug Administration (FDA). 19 December 2019. Retrieved 1 July 2020.
  6. "Johnson & Johnson Announces European Commission Approval for Janssen's Preventive Ebola Vaccine" (Press release). Johnson & Johnson. 1 July 2020. Retrieved 16 July 2020.
  7. "Zabdeno EPAR". European Medicines Agency (EMA). 26 May 2020. Retrieved 23 July 2020.
  8. "Mvabea EPAR". European Medicines Agency (EMA). 26 May 2020. Retrieved 23 July 2020.

കൂടുതൽ വായനയ്ക്ക്

തിരുത്തുക
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=വൈറൽ_വെക്റ്റർ_വാക്സിൻ&oldid=3799478" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്