വിക്കിപീഡിയ

വിക്കിപീഡിയ:WikiProject Medicine/Translation task force/RTT/Simple Female genital mutilation

ഈ താളും സ്ത്രീകളുടെ ചേലാകർമ്മം എന്ന താളുമായി ലയിപ്പിക്കാൻ നിർദ്ദേശിച്ചിരിക്കുന്നു. (സംവാദം)
സ്ത്രീ ലിംഗഛേദനം
photograph
Road sign near Kapchorwa, Uganda, where FGM is outlawed but still practised by the Pokot, Sabiny and Tepeth people.[1]
DescriptionPartial or total removal of the external female genitalia or other injury to the female genital organs for non-medical reasons[2]
Areas practisedMost common in 27 countries in sub-Saharan and north-east Africa, as well as in Yemen and Iraqi Kurdistan[3]
Numbers133 million in those countries[4]
Age performedWeeks after birth to puberty and beyond[5]

സ്ത്രീ ജനനേന്ദ്രിയം മുറിക്കൽ, സ്ത്രീ പരിച്ഛേദനം എന്നും അറിയപ്പെടുന്ന സ്ത്രീ ജനനേന്ദ്രിയ ഛേദനത്തെ (FGM), “വൈദ്യപരമല്ലാത്ത കാരണങ്ങളാൽ, സ്ത്രീയുടെ ബാഹ്യ ജനനേന്ദ്രിയം ഭാഗികമായോ പൂർണ്ണമായോ നീക്കംചെയ്യലോ സ്ത്രീയുടെ ജനനേന്ദ്രിയ അവയവങ്ങൾക്ക് വരുന്ന മറ്റെന്തെങ്കിലും മുറിവോ ഉൾപ്പെടുന്ന എല്ലാ നടപടിക്രമങ്ങളും” എന്നാണ് ലോകാരോഗ്യ സംഘടന (WHO) നിർവചിക്കുന്നത്.[2] ഉപ-സഹാറനിലും വടക്കുകിഴക്ക് ആഫ്രിക്കയിലും ഉള്ള 27 രാജ്യങ്ങളിലെ ഗോത്ര സമൂഹങ്ങളും ഏഷ്യയിലെ ചില വിഭാഗങ്ങളും മറ്റിടങ്ങളിലുള്ള കുടിയേറ്റ സമൂഹങ്ങളും ഒരു സാംസ്കാരിക ചടങ്ങായി FGM പിന്തുടർന്നുവരുന്നു.[6] ഛേദനം നടത്തപ്പെടുന്ന പ്രായം പലയിടത്തും പലതാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ജനനം മുതൽ പ്രായപൂർത്തിയാകുന്നത് വരെയുള്ള സമയത്താണിത് നടക്കുന്നത്; ദേശീയ കണക്ക് ലഭ്യമായ പകുതി രാജ്യങ്ങളിൽ, അഞ്ച് വയസ്സ് പ്രായമാകുന്നതിന് മുമ്പുതന്നെ ഛേദനം നടത്തപ്പെടുന്നു. [7]

ഈ സമ്പ്രദായത്തിൽ ഒന്നോ നിരവധിയോ നടപടിക്രമങ്ങൾ ഉണ്ടാകും. ഗോത്ര സമൂഹമനുസരിച്ച് നടപടിക്രമങ്ങൾ വ്യത്യാസപ്പെടും. പൂർണ്ണ ഭഗശിശ്നവും അല്ലെങ്കിൽ ഭാഗിക ഭഗശിശ്നവും ഭഗശിശ്നത്തിന്റെ മുകളിലേക്ക് നിൽക്കുന്ന ഭാഗവും, പൂർണ്ണ ഭഗശിശ്നവും അല്ലെങ്കിൽ ഭാഗിക ഭഗശിശ്നവും യോനിയുടെ, ചുണ്ടിന്റെ ആകൃതിയിലുള്ള മടക്കുകളുടെ ഉൾഭാഗവും നീക്കംചെയ്യുന്നത് ഈ നടപടിക്രമങ്ങളിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു; ഈ സമ്പ്രദായത്തിന്റെ ഏറ്റവും ക്രൂരമായ രീതിയിൽ (ഇൻഫിബുലേഷൻ) യോനിയുടെ ചുണ്ടിന്റെ ആകൃതിയിലുള്ള മടക്കുകളുടെ ഉൾഭാഗവും പുറംഭാഗവും യോനിയുടെ പൊതിഞ്ഞ് സൂക്ഷിക്കുന്ന മാംസവും വരെ നീക്കംചെയ്യുന്നു. ടൈപ്പ് III FGM എന്ന് WHO വിളിക്കുന്ന ഈ അവസാനത്തെ രീതിയിൽ, മൂത്രവും ആർത്തവരക്തവും പുറത്തുപോകുന്നതിന് ഒരു സുഷിരം മാത്രമാണ് വിടുന്നത്, ലൈംഗികബന്ധത്തിനും പ്രസവത്തിനുമായി യോനി തുറക്കപ്പെടുന്നു.[8] നടപടിക്രമത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് ആരോഗ്യ പ്രഭാവങ്ങൾ ഉണ്ടാവുന്നത്, എന്നാൽ ആരോഗ്യ പ്രഭാവങ്ങളിൽ തുടർച്ചയായ അണുബാധകൾ, സ്ഥിരമായ വേദന, മുഴകൾ, ഗർഭം ധരിക്കാനുള്ള ശേഷിയില്ലായ്മ, പ്രസവ സമയത്തെ സങ്കീർണ്ണതകൾ, മാരകമായ രക്തസ്രാവം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.[9]

ലിംഗ അസമത്വം, ശ്ത്രീകളുടെ ലൈംഗികത നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ, ശുദ്ധതയെയും പാതിവ്രത്യത്തെയും രൂപഭാവത്തെയും കുറിച്ചുള്ള ആശയങ്ങൾ എന്നിവയിൽ നിന്നാണ് ഈ സമ്പ്രദായം ഊർജ്ജം വലിക്കുന്നത്. സ്ത്രീകളാണ് പൊതുവെ ഈ നടപടിക്രമം നിർവഹിക്കുന്നത്. ഇതൊരു അഭിമാനത്തിന്റെ ഉറവിടമായാണ് ഈ സ്ത്രീകൾ കരുതുന്നത്. ഇങ്ങനെ ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ തങ്ങളുടെ മക്കളോ പേരക്കുട്ടികളോ സാമൂഹിക പുറന്തള്ളലിന് വിധേയമാക്കപ്പെടാമെന്ന് ഇവർ ഭയക്കുന്നു.[10] ഈ നടപടിക്രമം കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന 29 രാജ്യങ്ങളിലായി, 130 മില്യണിലധികം സ്ത്രീകളും പെൺകുട്ടികളും FGM-ന് വിധേയമാക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[4] പ്രധാനമായും ജിബൂട്ടി, എറിത്രിയ, സൊമാലിയ, സുഡാൻ എന്നിവിടങ്ങളിൽ കണ്ടുവരുന്ന ഒരു സമ്പ്രദായമായ പൂർണ്ണ പരിഛേദനത്തിന് (ഇൻഫിബുലേഷൻ) എട്ട് മില്യണിലധികം പേർ വിധേയമായിട്ടുണ്ട്.[11]

FGM നടക്കുന്ന മിക്ക രാജ്യങ്ങളിലും നിയമം കൊണ്ട് ഈ സമ്പ്രദായം തടയുകയോ നിയന്ത്രിക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, നിയമം പലപ്പോഴും നടപ്പാക്കപ്പെടുന്നില്ല.[12] ഈ സമ്പ്രദായം ഉപേക്ഷിക്കുന്നതിന് ആളുകളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നതിന്, 1970-കൾ തൊട്ട് അന്താരാഷ്ട്ര പ്രയത്നങ്ങൾ നടന്നുവരുന്നുണ്ട്. 2012-ൽ ഈ സമ്പ്രദായത്തെ മനുഷ്യാവകാശ ലംഘനമായി യുണൈറ്റഡ് നേഷൻസ് ജനറൽ അസംബ്ലി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.[13] ഈ എതിർപ്പിനും വിമർശകരുണ്ട്. ചില വിമർശകരാകട്ടെ നരവംശശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരാണ് (ആന്ത്രോപ്പോളജിസ്റ്റ്). സാംസ്കാരിക ആപേക്ഷികതാസിദ്ധാന്തത്തെയും സഹിഷ്ണുതയെയും മനുഷ്യാവകാശങ്ങളുടെ സാർവലൗകികതയെയും കുറിച്ചുള്ള സങ്കീർണ്ണമായ ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർത്തിക്കൊണ്ട്, നരവംശശാസ്ത്രത്തിന്റെ പ്രധാനപ്പെട്ട ധാർമ്മികതാ വിഷയമായി FGM മാറിക്കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് എറിക് സിൽവർമാൻ എഴുതുന്നു.[14]

റെഫറൻസുകൾ

തിരുത്തുക
  1. ↑ Masinde, Andrew. "FGM: Despite the ban, the monster still rears its ugly head in Uganda", New Vision, Uganda, 5 February 2013.
  2. ↑ 2.0 2.1 "Classification of female genital mutilation", World Health Organization, 2013 (hereafter WHO 2013).
  3. ↑ "Female Genital Mutilation/Cutting: A Statistical Overview and Exploration of the Dynamics of Change", United Nations Children's Fund, July 2013 (hereafter UNICEF 2013), p. 2.
  4. ↑ 4.0 4.1 Female Genital Mutilation/Cutting: What Might the Future Hold?, New York: UNICEF, 22 July 2014 (hereafter UNICEF 2014), p. 3/6: "If nothing is done, the number of girls and women affected will grow from 133 million today to 325 million in 2050." Also see p. 6/6:

    "Data sources: UNICEF global databases, 2014, based on Demographic and Health Surveys (DHS), Multiple Indicator Cluster Surveys (MICS) and other nationally representative surveys, 1997–2013. Population data are from: United Nations, Department of Economic and Social Affairs, Population Division, World Population Prospects: The 2012 revision, CD-ROM edition, United Nations, New York, 2013.

    "Notes: Data presented in this brochure cover the 29 countries in Africa and the Middle East where FGM/C is concentrated and for which nationally representative data are available."

  5. ↑ UNICEF 2013, p. 50.
  6. ↑ UNICEF 2013, p. 2
  7. ↑ UNICEF 2013, pp. 47, 50, 183.
  8. ↑ WHO 2013; WHO 2008, p. 4
  9. ↑ Abdulcadira, Jasmine; Margairaz, C.; Boulvain, M; Irion, O. "Care of women with female genital mutilation/cutting", Swiss Medical Weekly, 6(14), January 2011 (review).
  10. ↑ UNICEF 2013, p. 15: "There is a social obligation to conform to the practice and a widespread belief that if they [families] do not, they are likely to pay a price that could include social exclusion, criticism, ridicule, stigma or the inability to find their daughters suitable marriage partners."

    Nahid F. Toubia, Eiman Hussein Sharief, "Female genital mutilation: have we made progress?", International Journal of Gynecology & Obstetrics, 82(3), September 2003, pp. 251–261: "One of the great achievements of the past decade in the field of FGM is the shift in emphasis from the concern over the harmful physical effects it causes to understanding this act as a social phenomenon resulting from a gender definition of women's roles, in particular their sexual and reproductive roles. This shift in emphasis has helped redefine the issues from a clinical disease model (hence the terminology of eradication prevalent in the literature) to a problem resulting from the use of culture to protect social dominance over women's bodies by the patriarchal hierarchy. Understanding the operative mechanisms of patriarchal dominance must also include understanding how women, particularly older married women, are important keepers of that social hegemony." PubMed doi:10.1016/S0020-7292(03)00229-7

  11. ↑ P. Stanley Yoder, Shane Khan, "Numbers of women circumcised in Africa: The Production of a Total", USAID, DHS Working Papers, No. 39, March 2008, pp. 13–14: "Infibulation is practiced largely in countries located in northeastern Africa: Djibouti, Eritrea, Ethiopia, Somalia, and Sudan. Survey data are available for Sudan, Eritrea, Ethiopia and Djibouti. Sudan alone accounts for about 3.5 million of the women. ... [T]he estimate of the total number of women infibulated in [Djibouti, Somalia, Eritrea, northern Sudan, Ethiopia, Guinea, Mali, Burkina Faso, Senegal, Chad, Nigeria, Cameroon and Tanzania, for women 15–49 years old] comes to 8,245,449, or just over eight million women." Also see Appendix B, Table 2 ("Types of FGC"), p. 19.

    UNICEF 2013, p. 182, identifies "sewn closed" as most common in Djibouti, Eritrea, Somalia for the 15–49 age group (a survey in 2000 in Sudan was not included in the figures), and for the daughters of that age group it is most common in Djibouti, Eritrea, Niger and Somalia. See UNICEF statistical profiles: Djibouti (December 2013), Eritrea (July 2014), Somalia (December 2013).

    Also see Gerry Mackie, "Ending Footbinding and Infibulation: A Convention Account", American Sociological Review, 61(6), December 1996 (pp. 999–1017), p. 1002: "Infibulation, the harshest practice, occurs contiguously in Egyptian Nubia, the Sudan, Eritrea, Djibouti and Somalia, also known as Islamic Northeast Africa."

  12. ↑ For countries in which it is outlawed or restricted, UNICEF 2013, p. 8; for enforcement, UNFPA–UNICEF 2012, p. 48.
  13. ↑ "67/146. Intensifying global efforts for the elimination of female genital mutilation", United Nations General Assembly, adopted 20 December 2012.

    Emma Bonino, "Banning Female Genital Mutilation", The New York Times, 19 December 2012.

  14. ↑ Eric K. Silverman, "Anthropology and Circumcision", Annual Review of Anthropology, 33, 2004 (pp. 419–445), pp. 420, 427.
"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=വിക്കിപീഡിയ:WikiProject_Medicine/Translation_task_force/RTT/Simple_Female_genital_mutilation&oldid=2537272" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്