വിക്കിപീഡിയ

ലൂസി സ്റ്റോൺ

യുഎസ് പ്രാസംഗികയും അടിമത്വ വിരുദ്ധ പോരാളിയും വോട്ടവകാശവാദിയും സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾ ഉന്നമി

ഒരു പ്രമുഖ യു.എസ്. പ്രാസംഗികയും അടിമത്വ വിരുദ്ധ പോരാളിയും വോട്ടവകാശവാദിയും സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾ ഉന്നയിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വക്താവും, സംഘാടകയുമായിരുന്നു ലൂസി സ്റ്റോൺ (ജീവിതകാലം: ഓഗസ്റ്റ് 13, 1818 - ഒക്ടോബർ 18, 1893).[1] 1847 ൽ മസാച്യുസെറ്റ്സിൽ നിന്ന് കോളേജ് ബിരുദം നേടിയ ആദ്യ വനിതയായി സ്റ്റോൺ മാറി. സ്ത്രീകളെ നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തുകയും പരസ്യമായി സംസാരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് തടയുകയും ചെയ്ത ഒരു സമയത്ത് സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾക്കും അടിമത്തത്തിനെതിരെയും അവർ സംസാരിച്ചു. വിവാഹാനന്തരം ജനന നാമം ഉപയോഗിച്ചതിനാൽ സ്റ്റോൺ എന്ന് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. സ്ത്രീകൾ അവരുടെ ഭർത്താവിന്റെ കുടുംബപ്പേര് സ്വീകരിക്കുന്നത് പതിവായിരുന്നു.

ലൂസി സ്റ്റോൺ
Framed monochrome photograph portrait of a woman sitting, shown from the waist up, left elbow resting on furniture, hands together in lap, the woman wearing a black silk jacket which narrows to conform to the waist, bearing curved lapels, over a plain white blouse with a collar closed at the throat. The woman has dark, straight hair parted in the middle and cut short at the top of the collar. Her head is tilted slightly to her left, face forward, and she is looking directly the observer.
Daguerreotype of Lucy Stone, circa 1840–1860
ജനനം(1818-08-13)ഓഗസ്റ്റ് 13, 1818
വെസ്റ്റ് ബ്രൂക്ക്ഫീൽഡ്, മസാച്ചുസെറ്റ്സ്, U.S.
മരണംഒക്ടോബർ 18, 1893(1893-10-18) (പ്രായം 75)
ബോസ്റ്റൺ, മസാച്ചുസെറ്റ്സ്, യു.എസ്.
ദേശീയതയുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്
വിദ്യാഭ്യാസംബാച്ചിലർ ഓഫ് ആർട്സ്
കലാലയംഒബർലിൻ കോളേജ്
അറിയപ്പെടുന്നത്Abolitionist
suffragist
women's rights activist
ജീവിതപങ്കാളി(കൾ)ഹെൻ‌റി ബ്രൗൺ ബ്ലാക്ക്‌വെൽ (1825–1909)
കുട്ടികൾആലീസ് സ്റ്റോൺ ബ്ലാക്ക്വെൽ (1857–1950)

സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾക്കുവേണ്ടിയുള്ള സ്റ്റോണിന്റെ സംഘടനാ പ്രവർത്തനങ്ങൾ പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ വിഷമകരമായ രാഷ്ട്രീയ അന്തരീക്ഷത്തിൽ വ്യക്തമായ നേട്ടങ്ങൾ നൽകി. മസാച്യുസെറ്റ്സിലെ വോർസെസ്റ്ററിൽ ആദ്യത്തെ ദേശീയ വനിതാ അവകാശ കൺവെൻഷൻ ആരംഭിക്കാൻ സ്റ്റോൺ സഹായിച്ചു. [2] കൂടാതെ പ്രാദേശിക, സംസ്ഥാന, പ്രാദേശിക ആക്ടിവിസ്റ്റ് കൺവെൻഷനുകൾക്കൊപ്പം പ്രതിവർഷം അതിനെ പിന്തുണയ്ക്കുകയും നിലനിർത്തുകയും ചെയ്തു. സ്ത്രീകൾക്ക് കൂടുതൽ അവകാശങ്ങൾ നൽകുന്ന നിയമങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനായി നിരവധി നിയമനിർമ്മാണ സഭകൾക്ക് മുന്നിൽ സ്റ്റോൺ സംസാരിച്ചു. പതിമൂന്നാം ഭേദഗതി പാസാക്കുന്നതിനും അതുവഴി അടിമത്തം നിർത്തലാക്കുന്നതിനും വേണ്ടി വുമൺസ് നാഷണൽ ലോയൽ ലീഗ് സ്ഥാപിക്കുന്നതിൽ അവർ സഹായിച്ചു. അതിനുശേഷം അമേരിക്കൻ വുമൺ സഫറേജ് അസോസിയേഷൻ (എഡബ്ല്യുഎസ്എ) രൂപീകരിക്കാൻ സഹായിക്കുകയും സംസ്ഥാന തലത്തിലും പ്രാദേശിക തലത്തിലും സ്ത്രീ വോട്ടവകാശം നേടി ഭരണഘടനാ ഭേദഗതിക്ക് പിന്തുണ നൽകുകയും ചെയ്തു.

സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾ, തന്റെയും മറ്റുള്ളവരുടെയും പ്രസംഗങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കൽ, കൺവെൻഷൻ നടപടികൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ച് സ്റ്റോൺ ധാരാളം എഴുതി. ദീർഘകാലാടിസ്ഥാനത്തിലുള്ളതും സ്വാധീനമുള്ളതുമായ [3] വുമൺസ് ജേണലിൽ, പ്രതിവാര ആനുകാലികം അവർ സ്ഥാപിക്കുകയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങളെക്കുറിച്ച് സ്റ്റോൺ തന്റേതായതും വ്യത്യസ്തവുമായ കാഴ്ചപ്പാടുകൾ സംപ്രേഷണം ചെയ്തു. "പ്രാസംഗിക", [4] "പ്രഭാത നക്ഷത്രം" "[5] സ്ത്രീകളുടെ അവകാശ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ "ഹൃദയവും ആത്മാവും" [6] എന്നുവിളിക്കുന്ന സ്റ്റോൺ സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശം ഏറ്റെടുക്കാൻ സൂസൻ ബി. ആന്റണിയെ പ്രേരിപ്പിച്ചു.[7] എലിസബത്ത് കാഡി സ്റ്റാൻ‌ടൺ എഴുതി. “അമേരിക്കൻ പൊതുജനങ്ങളുടെ ഹൃദയം സ്ത്രീയുടെ ചോദ്യത്തിൽ ആഴത്തിൽ ഇളകിയ ആദ്യത്തെ വ്യക്തി ലൂസി സ്റ്റോൺ” ആണ്.[8]19-ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ആന്റണി, സ്റ്റാൻ‌ടൺ, സ്റ്റോൺ എന്നിവരെ സ്ത്രീകളുടെ വോട്ടവകാശത്തിന്റെയും ഫെമിനിസത്തിന്റെയും "ത്രിനായകത്വം" എന്ന് വിളിക്കുന്നു.[9][10]

ആദ്യകാല ജീവിതവും സ്വാധീനവും

തിരുത്തുക

1818 ഓഗസ്റ്റ് 13 ന് മസാച്യുസെറ്റ്സിലെ വെസ്റ്റ് ബ്രൂക്ക്ഫീൽഡിലെ കോയ്സ് ഹില്ലിലുള്ള കുടുംബ കൃഷിയിടത്തിലാണ് ലൂസി സ്റ്റോൺ ജനിച്ചത്. ഹന്നാ മാത്യൂസിനും ഫ്രാൻസിസ് സ്റ്റോണിനും ജനിച്ച ഒമ്പത് മക്കളിൽ എട്ടാമത്തേതായ അവൾക്ക് മൂന്ന് സഹോദരന്മാരും മൂന്ന് സഹോദരിമാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. രണ്ട് സഹോദരങ്ങൾ സ്വന്തം ജനനത്തിന് മുമ്പ് മരിച്ചിരുന്നു. സ്റ്റോണിന്റെ വീട്ടിലെ മറ്റൊരു അംഗം ഫ്രാൻസിസ് സ്റ്റോണിന്റെ സഹോദരി സാറാ ബാർ, കുട്ടികൾക്ക് "ആന്റി സാലി" - ഭർത്താവ് ഉപേക്ഷിച്ച് സഹോദരനെ ആശ്രയിച്ചിരുന്നു. കാർഷിക ജീവിതം എല്ലാവർക്കുമായി കഠിനാധ്വാനമായിരുന്നുവെങ്കിലും ഫ്രാൻസിസ് സ്റ്റോൺ കുടുംബവിഭവങ്ങൾ കർശനമായി കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്നു. ലൂസി തന്റെ ബാല്യകാലത്തെ "സമൃദ്ധി" യിലൊന്നായി ഓർമിച്ചു. കുടുംബത്തിന് ആവശ്യത്തിനുള്ള എല്ലാ ഭക്ഷണവും കൂടാതെ വ്യാപാരം ചെയ്യാനും സംഭരിക്കാനും ആവശ്യമുള്ള കൃഷിസ്ഥലം ഉണ്ടായിരുന്നു. [11]

"ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിൽ ഒരേയൊരു ഇച്ഛ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ, അതായിരുന്നു എന്റെ പിതാവിന്റേത്" എന്ന് സ്റ്റോൺ അനുസ്മരിച്ചപ്പോൾ തന്റെ ദിവസത്തെ കുടുംബ ഗവൺമെന്റിന്റെ സ്വഭാവം അവൾ വിവരിച്ചു. മുട്ടയും ചീസും വിൽക്കുന്നതിലൂടെ ഹന്നാ സ്റ്റോൺ ഒരു ചെറിയ വരുമാനം നേടി. പക്ഷേ ആ പണത്തിന്മേൽ എന്തെങ്കിലും നിയന്ത്രണം നിഷേധിക്കപ്പെട്ടു. ചിലപ്പോൾ ഫ്രാൻസിസ് നിസ്സാരമെന്ന് കരുതുന്ന വസ്തുക്കൾ വാങ്ങാൻ പണം നിഷേധിച്ചു. സ്വന്തം വരുമാനത്തിൽ അവൾക്ക് അവകാശമുണ്ടെന്ന് വിശ്വസിച്ച ഹന്ന ചിലപ്പോൾ ഫ്രാൻസിസിന്റെ പേഴ്‌സിൽ നിന്ന് നാണയങ്ങൾ മോഷ്ടിക്കുകയോ രഹസ്യമായി ഒരു ചീസ് വിൽക്കുകയോ ചെയ്തു. കുട്ടിക്കാലത്ത്, കുടുംബത്തിന്റെ പണത്തെ പിതാവ് അന്യായമായി കൈകാര്യം ചെയ്തതായി ലൂസി നീരസപ്പെട്ടു. എന്നാൽ ആചാരം കുറ്റപ്പെടുത്തേണ്ടതാണെന്ന് അവൾ പിന്നീട് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അനീതി "ആചാരത്തെ ശരിയാക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത, അത് ഭരിക്കേണ്ടതുണ്ടെങ്കിൽ" മാത്രമാണ്."[12]

ഭർത്താവ് അവഗണിച്ചതും നിരാലംബരുമായ അമ്മയുടെയും അമ്മായി സാലിയുടെയും അയൽവാസിയുടെയും ഉദാഹരണങ്ങളിൽ നിന്ന്, സ്ത്രീകൾ അവരുടെ ഭർത്താവിന്റെ നല്ല ഇച്ഛയുടെ കാരുണ്യത്തിലാണെന്ന് സ്റ്റോൺ നേരത്തെ മനസ്സിലാക്കി. “നിങ്ങളുടെ ആഗ്രഹം നിങ്ങളുടെ ഭർത്താവിനോടായിരിക്കും, അവൻ നിന്നെ ഭരിക്കും” എന്ന ബൈബിൾ വാക്യം കണ്ടപ്പോൾ, സ്ത്രീകളെ കീഴ്പ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള ദിവ്യാനുമതിയായി തോന്നിയതിൽ അവൾ അസ്വസ്ഥയായിരുന്നു. എന്നാൽ ഈ നിർദേശം ഭാര്യമാർക്ക് മാത്രമേ ബാധകമാകൂ എന്ന് ന്യായീകരിച്ചു . “ആരെയും എന്റെ യജമാനൻ എന്ന് വിളിക്കരുത്” എന്ന് തീരുമാനിച്ചുകൊണ്ട്, ഒരിക്കലും വിവാഹം കഴിക്കാതെയും, തനിക്കുള്ള ഏറ്റവും ഉയർന്ന വിദ്യാഭ്യാസം നേടിക്കൊണ്ടും, സ്വന്തം ഉപജീവനമാർഗം നേടിക്കൊണ്ടും സ്വന്തം ജീവിതത്തിന്റെ നിയന്ത്രണം നിലനിർത്താൻ അവൾ തീരുമാനിച്ചു. [13]

അവരുടെ ജീവചരിത്രകാരൻ ആൻഡ്രിയ മൂർ കെർ എഴുതുന്നു, " മറ്റുള്ളവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുക്കാനുള്ള അവരുടെ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടാത്ത സന്നദ്ധത; അവരുടെ 'വർക്ക്ഹോളിക്' ശീലങ്ങൾ; അവരുടെ സ്വയം സംശയം ; നിയന്ത്രണത്തിനുള്ള ആഗ്രഹം." തുടങ്ങി സ്റ്റോണിന്റെ വ്യക്തിത്വം ശ്രദ്ധേയമായിരുന്നു."[14]

"ഒരു സ്ത്രീയുടെ ശമ്പളത്തിൽ" പഠിപ്പിക്കുന്നു

തിരുത്തുക

പതിനാറാമത്തെ വയസ്സിൽ, സ്റ്റോൺ ജില്ലാ സ്കൂളുകളിൽ അദ്ധ്യാപനം ആരംഭിച്ചു. അവരുടെ സഹോദരന്മാരും സഹോദരി റോഡയും പഠിപ്പിച്ചതുപോലെ. അവരുടെ പ്രാരംഭ ശമ്പളം ഒരു ദിവസം $1.00 പുരുഷ അധ്യാപകരേക്കാൾ വളരെ കുറവായിരുന്നു. ഒരു ശീതകാലത്ത് അവരുടെ സഹോദരൻ ബോമാന് പകരക്കാരനായി പോയപ്പോൾ സഹോദരന് ലഭിച്ചതിനേക്കാൾ അവൾക്ക് കുറഞ്ഞ വേതനം ലഭിച്ചു. ബോമാന്റെ എല്ലാ വിഷയങ്ങളും താൻ പഠിപ്പിച്ചുവെന്ന് അവർ സ്കൂൾ കമ്മിറ്റിയിൽ പ്രതിഷേധിച്ചപ്പോൾ, അവർക്ക് "ഒരു സ്ത്രീയുടെ ശമ്പളം മാത്രം" നൽകാമെന്ന് മറുപടി നൽകി. സ്ത്രീകളെ അധ്യാപകരായി നിയമിക്കുന്നതിനെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നവർ ഉദ്ധരിച്ച വാദങ്ങളിലൊന്നാണ് സ്ത്രീകൾക്ക് കുറഞ്ഞ വേതനം: "വിദ്യാഭ്യാസം സാർവത്രികമാക്കുന്നതിന്, അത് മിതമായ ചെലവിലായിരിക്കണം. കൂടാതെ സ്ത്രീകൾക്ക് ഒന്നര, അല്ലെങ്കിൽ അതിലും കുറഞ്ഞ ശമ്പളത്തിൽ പഠിപ്പിക്കാൻ കഴിയും. പുരുഷന്മാർക്ക് ചോദിക്കുന്ന ശമ്പളം നൽകും." [15] ഒടുവിൽ അവൾക്ക് മാസം 16 ഡോളർ ലഭിക്കുന്നതുവരെ സ്റ്റോണിന്റെ ശമ്പളം അവരുടെ സ്കൂളുകളുടെ വലുപ്പത്തിനൊപ്പം വർദ്ധിച്ചുവെങ്കിലും ഇത് എല്ലായ്പ്പോഴും പുരുഷ നിരക്കിനേക്കാൾ കുറവായിരുന്നു. [16]

The "woman question"

തിരുത്തുക

1836-ൽ, മസാച്യുസെറ്റ്‌സിൽ ഉടനീളം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ട ഒരു വിവാദത്തിന്റെ പത്ര റിപ്പോർട്ടുകൾ സ്റ്റോൺ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതിനെ ചിലർ "സ്ത്രീകളുടെ ചോദ്യം" എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു. സമൂഹത്തിൽ സ്ത്രീയുടെ ശരിയായ പങ്ക് എന്താണ്; അന്നത്തെ നവീകരണ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിൽ അവർ സജീവവും പൊതുവുമായ പങ്ക് വഹിക്കണോ? തുടർന്നുള്ള വർഷങ്ങളിലെ ആ വിവാദത്തിനുള്ളിലെ സംഭവവികാസങ്ങൾ സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ വികസിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന തത്ത്വചിന്തയെ രൂപപ്പെടുത്തി. [17]

വില്യം ലോയ്ഡ് ഗാരിസണിന്റെ അടിമത്തവിരുദ്ധ ഹർജികൾ പ്രചരിപ്പിക്കാനുള്ള അഭ്യർത്ഥനയോട് നിരവധി സ്ത്രീകൾ പ്രതികരിക്കുകയും ആയിരക്കണക്കിന് ഒപ്പുകൾ കോൺഗ്രസ്സിന് സ്ത്രീകൾ അയച്ചതിനാൽ ഭാഗികമായി അവ തള്ളിക്കളയുകയും ചെയ്തപ്പോൾ സ്ത്രീകൾക്ക് രാഷ്ട്രീയ ശബ്ദത്തിന് അർഹതയുണ്ടോ എന്ന ചർച്ച ആരംഭിച്ചു. വനിതാ ഉന്മൂലനവാദികൾ ന്യൂയോർക്ക് സിറ്റിയിൽ ഒരു കൺവെൻഷൻ നടത്തി തങ്ങളുടെ അപേക്ഷാ ശ്രമങ്ങൾ വിപുലീകരിക്കുകയും "ചില അവകാശങ്ങളും കടമകളും എല്ലാ ധാർമ്മിക ജീവികൾക്കും പൊതുവായിട്ടുള്ളതിനാൽ" "ദുഷിച്ച ആചാരവും തിരുവെഴുത്തുകളുടെ വികലമായ പ്രയോഗവും" നിർദ്ദേശിക്കുന്ന പരിധിക്കുള്ളിൽ അവ ഇനി നിലനിൽക്കില്ല എന്ന് പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. സഹോദരിമാരായ ആഞ്ജലീനയും സാറ ഗ്രിംകെയും സ്വീകാര്യമായ രീതിയിൽ സ്ത്രീകൾക്ക് മാത്രമുള്ള ഗ്രൂപ്പുകൾക്ക് പകരം പുരുഷന്മാരുടെയും സ്ത്രീകളുടെയും പ്രേക്ഷകരോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയതിന് ശേഷം കോൺഗ്രിഗേഷനൽ മന്ത്രിമാരുടെ ഒരു സംസ്ഥാന കൺവെൻഷൻ "ഒരു പൊതു പരിഷ്കർത്താവായി പുരുഷന്റെ സ്ഥാനം" ഏറ്റെടുക്കുന്നതിനെയും "പബ്ലിക് ലക്ചറർമാരുടെയും അധ്യാപകരുടെയും സ്വഭാവത്തിൽ " അപലപിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു ഇടയലേഖനം പുറപ്പെടുവിച്ചു. കൺവെൻഷനിൽ ഒരു കാഴ്ചക്കാരിയായാണ് സ്റ്റോൺ പങ്കെടുത്തത്. കത്തിൽ വളരെ രോഷാകുലയായി. "എനിക്ക് പൊതുവായി എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടെങ്കിൽ, ആ ഇടയലേഖനം കാരണം എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പറയുകയും ചെയ്യും" എന്ന് അവൾ തീരുമാനിച്ചു.[18]

സാറാ ഗ്രിംകെയുടെ "ലെറ്റേഴ്സ് ഓൺ ദി പ്രൊവിൻസ് ഓഫ് വുമൺ" (പിന്നീട് "ലൈംഗിക സമത്വത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കത്തുകൾ" എന്ന് പുനഃപ്രസിദ്ധീകരിച്ചു) സ്റ്റോൺ വായിച്ചു, ഒരു സഹോദരനോട് പറഞ്ഞു, "ആൺ മാസ്റ്റർ എന്ന് വിളിക്കരുത്" എന്ന അവളുടെ ദൃഢനിശ്ചയം അവർ ശക്തിപ്പെടുത്തുക മാത്രമാണ് ചെയ്തത്. കോളേജ് ഉപന്യാസങ്ങളും അവളുടെ പിന്നീടുള്ള സ്ത്രീകളുടെ അവകാശ പ്രഭാഷണങ്ങളും എഴുതുമ്പോൾ ഈ "അക്ഷരങ്ങളിൽ" നിന്ന് അവൾ വരച്ചു.[19]


തനിക്ക് കഴിയുന്ന ഏറ്റവും ഉയർന്ന വിദ്യാഭ്യാസം നേടാൻ തീരുമാനിച്ച സ്റ്റോൺ 1839-ൽ 21-ാം വയസ്സിൽ മൗണ്ട് ഹോളിയോക്ക് ഫീമെയിൽ സെമിനാരിയിൽ ചേർന്നു. എന്നാൽ മേരി ലിയോണിന്റെ അടിമത്തത്തിനും സ്ത്രീകളുടെ അവകാശങ്ങൾക്കും എതിരായ അസഹിഷ്ണുതയിൽ അവൾ നിരാശയായി. ഒരു ടേമിന് ശേഷം അവൾ പിന്മാറി. അടുത്ത മാസം തന്നെ അവൾ വെസ്ലിയൻ അക്കാദമിയിൽ (പിന്നീട് വിൽബ്രഹാം & മോൺസൺ അക്കാദമി) ചേർന്നു,[20] അത് അവളുടെ ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ച് കൂടുതൽ കണ്ടെത്തി: "കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഞങ്ങളുടെ സാഹിത്യ സമൂഹത്തിലെ ഒരു വലിയ ഭൂരിപക്ഷമാണ് ഇത് തീരുമാനിച്ചത്," അവൾ ഒരു സഹോദരനോട് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. "സ്ത്രീകൾ രാഷ്ട്രീയത്തിൽ ഇടപെടണം, കോൺഗ്രസിൽ പോകണം, മുതലായവ." കണക്റ്റിക്കട്ടിലെ അടിമത്ത വിരുദ്ധ യോഗം ആ സംസ്ഥാനത്ത് പ്രവർത്തിക്കാൻ അടുത്തിടെ നിയമിക്കപ്പെട്ട ആബി കെല്ലിക്ക് സംസാരിക്കാനോ വോട്ടുചെയ്യാനോ ഉള്ള അവകാശം നിഷേധിച്ചതെങ്ങനെയെന്ന് സ്റ്റോൺ ഒരു പത്രക്കുറിപ്പ് വായിച്ചു. തന്റെ അവകാശം വിട്ടുകൊടുക്കാൻ വിസമ്മതിച്ച കെല്ലി, ഓരോ വോട്ടെടുപ്പിലും ധിക്കാരത്തോടെ കൈ ഉയർത്തി. "എബി കെയുടെ ശാന്തവും കുലീനവുമായ പെരുമാറ്റത്തെ ഞാൻ അഭിനന്ദിക്കുന്നു," സ്റ്റോൺ ഒരു സഹോദരന് എഴുതി, "കൂടുതൽ ബന്ധുക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആഗ്രഹിക്കാതിരിക്കാൻ കഴിയില്ല."[21]

കുറിപ്പുകൾ

തിരുത്തുക
  1. ↑ Electronic Oberlin Group. Oberlin: Yesterday, Today, Tomorrow... Lucy Stone (1818-1893). Retrieved on May 9, 2009.
  2. ↑ O'Dea Schenken, Suzanne (1999). From Suffrage to the Senate. California: ABC-CLIO, Inc. pp. 645. ISBN 0-87436-960-6.
  3. ↑ Dorchester Atheneum. Lucy Stone, 1818-1893 Archived 2017-10-11 at the Wayback Machine.. "Perhaps Lucy Stone's greatest contribution was in founding and largely financing the weekly newspaper of the American Woman Suffrage Association, the Woman's Journal." Retrieved on May 9, 2009.
  4. ↑ Spender, 1982, p. 348.
  5. ↑ Hays, 1961, p. 81.
  6. ↑ Million, 2003, p. 161.
  7. ↑ Hays, p. 88; Million, pp. 132, 296n.9
  8. ↑ Blackwell, 1930, p. 94.
  9. ↑ Library of Congress. American Memory. American Women, Manuscript Division. Women's Suffrage: The Early Leaders. Retrieved on May 13, 2009.
  10. ↑ Riegel, Robert Edgar. American Women., Associated University Presses, 1970, p. 220. ISBN 0-8386-7615-4
  11. ↑ Million, 2003, p. 6.
  12. ↑ Million, 2003, pp. 11, 282 note 19.
  13. ↑ Million, 2003, pp. 11-13.
  14. ↑ Kerr, Andrea (1994). "Lucy Stone: Speaking Out for Equality". The American Historical Review. 99 (2): 653. doi:10.2307/2167467. JSTOR 2167467.
  15. ↑ Nancy Woloch, Women and the American Experience, New York: Knopf, 1984, p. 129.
  16. ↑ Kerr, 1992, p. 23; Million, 2003, p. 19.
  17. ↑ Million, 2003, p. 41.
  18. ↑ Million, 2003, pp. 27-30; Kerr, 1992, p. 24.
  19. ↑ Million, 2003, pp. 36, 68, 160.
  20. ↑ Million, 2003, p. 42.
  21. ↑ Blackwell, 1930, pp. 39-40; Million, 2003, 46-47.

ഗ്രന്ഥസൂചിക

തിരുത്തുക

പുറംകണ്ണികൾ

തിരുത്തുക


"https://ml.wikipedia.org/w/index.php?title=ലൂസി_സ്റ്റോൺ&oldid=3909059" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്