മുഹമ്മദ് മൻസ്രുദ്ദീൻ
ബംഗാളി എഴുത്തുകാരനും സാഹിത്യ നിരൂപകനും ഉപന്യാസകാരനും ബംഗ്ലാദേശിൽ നിന്നുള്ള ജീവചരിത്രകാരനുമായിരുന്നു മുഹമ്മദ് മൻസ്രുദ്ദീൻ (31 ജനുവരി 1904 - സെപ്റ്റംബർ 19, 1987) [1] നാടോടിക്കഥകളെക്കുറിച്ച് വിദഗ്ദ്ധനായ ഇദ്ദേഹം, പഴക്കം ചെന്ന നാടോടി ഗാനങ്ങളുടെ ഒരു വലിയ ശേഖരത്തിലൂടെ പ്രശസ്തനായിരുന്നു. കൂടുതലും പതിമൂന്ന് വാല്യങ്ങളിൽ ഹരാമോണി എന്ന പേരിൽ സമാഹരിക്കപ്പെട്ടു. നാടോടി ശേഖരണത്തിനും ഗവേഷണത്തിനും അദ്ദേഹം നൽകിയ ആജീവനാന്ത സംഭാവനയ്ക്കുള്ള അംഗീകാരമായി രബീന്ദ്ര ഭാരതി സർവകലാശാല അദ്ദേഹത്തിന് 1987 ൽ ഡി.ലിറ്റ് സമ്മാനിച്ചു.
Muhammad Mansuruddin | |
|---|---|
| ജനനം | 31 ജനുവരി 1904 Muraripur Village, Sujanagar Upazila, Pabna District, Bengal Presidency, British India |
| മരണം | 19 സെപ്റ്റംബർ 1987 (പ്രായം 83) Dhaka, Bangladesh |
| തൊഴിൽ | Teacher, writer, folklorist |
| ദേശീയത | Bangladeshi |
| Period | Bengal Renaissance |
| Genre | folklore, novel, short story, essay, biography, lexicography |
| ശ്രദ്ധേയമായ രചന(കൾ) | Haramoni |
| അവാർഡുകൾ | Ekushey Padak Independence Day Award |
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Wakil Ahmed. "Mansuruddin, Muhammad". Banglapedia. Retrieved June 15, 2015.