മാംഗിഫെറിൻ
ഒരു സാന്തനോയിഡ് ആണ് മാംഗിഫെറിൻ. ഈ തന്മാത്ര നോരാതൈറിയോളിന്റെ ഗ്ലൂക്കോസൈഡാണ്.
| |
| Names | |
|---|---|
| Preferred IUPAC name
1,3,6,7-Tetrahydroxy-2-[(2S,3R,4R,5S,6R)-3,4,5-trihydroxy-6-(hydroxymethyl)oxan-2-yl]-9H-xanthen-9-one | |
| Other names
(1S)-1,5-Anhydro-1-(1,3,6,7-tetrahydroxy-9-oxo-9H-xanthen-2-yl)-D-glucitol
| |
| Identifiers | |
3D model (JSmol)
|
|
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.153.319 |
| KEGG | |
PubChem CID
|
|
| UNII | |
CompTox Dashboard (EPA)
|
|
| InChI | |
| SMILES | |
| Properties | |
| തന്മാത്രാ വാക്യം | |
| Molar mass | 0 g mol−1 |
Except where otherwise noted, data are given for materials in their standard state (at 25 °C [77 °F], 100 kPa).
| |
സ്വാഭാവിക സംഭവങ്ങൾ
തിരുത്തുകമാംഗിഫെറിൻ ആദ്യം വേർതിരിച്ചെടുത്തത് മാവിന്റെ ഇലകളിൽ നിന്നും പുറംതൊലിയിൽ നിന്നുമാണ്.[1] ഇത് മാമ്പഴത്തോലിൽ നിന്നും മാവണ്ടിയിൽ നിന്നും വേർതിരിച്ചെടുക്കാം,[2][3] ഐറിസ് അൺഗ്യുക്യുലാരിസ്,[4] അനെമറേന ആസ്ഫോഡെലോയ്‌ഡ്സ് റൈസോമുകൾ[5] , ഇലവിന്റെ ഇലകൾ[6] സലാസിയ, സൈക്ലോപ്പിയ എന്നീ ജനുസ്സുകളിലും കാപ്പി ഇലകളിലും ഇത് കാണപ്പെടുന്നു.
"അപ്പലാച്ചിയൻ ആസ്പ്ലേനിയം കോംപ്ലക്സ്" എന്നറിയപ്പെടുന്ന അസ്പ്ലേനിയം സങ്കരയിനങ്ങളിൽ, മാംഗിഫെറിൻ, ഐസോമാംഗിഫെറിൻ എന്നിവ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത് അസ്പ്ലേനിയം മൊണ്ടാനവും അതിന്റെ സങ്കര പിൻഗാമികളും മാത്രമാണ്. അൾട്രാവയലറ്റ് രശ്മികൾക്ക് കീഴിലുള്ള ഈ സംയുക്തങ്ങളുടെ വ്യതിരിക്തമായ സ്വർണ്ണ-ഓറഞ്ച് ഫ്ലൂറസെൻസ് ഹൈബ്രിഡ് അസ്പ്ലേനിയങ്ങളുടെ ക്രോമാറ്റോഗ്രാഫിക് തിരിച്ചറിയലിനെ സഹായിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്നു. [7]
ഗവേഷണം
തിരുത്തുക2019 വരെ സ്ഥിരീകരിച്ച രോഗ വിരുദ്ധ ഫലങ്ങളോ കുറിപ്പടി മരുന്നുകളോ അംഗീകരിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിലും, മാംഗിഫെറിൻ[8] സാധ്യതയുള്ള ജീവശാസ്ത്രപരമായ ഗുണങ്ങളെക്കുറിച്ച് പ്രാഥമിക ഗവേഷണം നടത്തുന്നു.[9]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ K. Gorter (April 1922). "SUR LA SUBSTANCE MÈRE DU JAUNE INDIEN", Bulletin du Jardin botanique de Buitenzorg, (in French). Volume 4 Series 3 Issue 2: p. 260–267; [J.C.S. (20 April 1923). "The precursor of Indian-yellow", Chemical Abstracts, (in English), Volume 17 Issue No. 8: p. 1472] – via archive.com
- ↑ Barreto J.C.; Trevisan M.T.S.; Hull W.E.; Erben G.; De Brito E.S.; Pfundstein B.; Würtele G.; Spiegelhalder B.; Owen R.W. (2008). "Characterization and quantitation of polyphenolic compounds in bark, kernel, leaves, and peel of mango (Mangifera indica L.)". Journal of Agricultural and Food Chemistry. 56 (14): 5599–5610. doi:10.1021/jf800738r. PMID 18558692.
- ↑ Rajneet K Khurana, Rajneet K Khurana; Kaur, Ranjot; Lohan, Shikha; K Singh, Kamalinder; Singh, Bhupinder (2016). "Mangiferin: a promising anticancer bioactive" (PDF). Pharmaceutical Patent Analyst. 5 (3): 169–181. doi:10.4155/ppa-2016-0003. PMID 27088726.
- ↑ Atta-Ur-Rahman, _; Hareem, Sumaira; Iqbal Choudhary, Muhammad; Sener, Bilge; Abbaskhan, Ahmed; Siddiqui, Hina; Anjum, Shazia; Orhan, Ilkay; Gurbuz, Ilhan; Ayanoglu, Filiz (2010). "New and Known Constituents from Iris unguicularis and Their Antoioxidant Activity". Heterocycles. 82: 813. doi:10.3987/COM-10-S(E)6.
{{cite journal}}:|first1=has numeric name (help) - ↑ Miura, T.; Ichiki, H.; Hashimoto, I.; Iwamoto, N.; Kato, M.; Kubo, M.; Ishihara, E.; Komatsu, Y.; Okada, M.; Ishida, T.; Tanigawa, K. (2001). "Antidiabetic Activity of a Xanthone Compound, Mangiferin". Phytomedicine. 8 (2): 85–87. doi:10.1078/0944-7113-00009. PMID 11315760.
- ↑ Dar, A; Faizi, S; Naqvi, S; Roome, T; Zikr-Ur-Rehman, S; Ali, M; Firdous, S; Moin, S. T. (2005). "Analgesic and antioxidant activity of mangiferin and its derivatives: The structure activity relationship". Biological & Pharmaceutical Bulletin. 28 (4): 596–600. doi:10.1248/bpb.28.596. PMID 15802793.
- ↑ Smith, Dale M.; Harborne, Jeffrey B. (1971). "Xanthones in the Appalachian Asplenium complex". Phytochemistry. 10 (9): 2117–2119. doi:10.1016/S0031-9422(00)97205-4.
- ↑ Khare, Puja; Shanker, Karuna (10 September 2016). "Mangiferin: A review of sources and interventions for biological activities". BioFactors. 42 (5): 504–514. doi:10.1002/biof.1308. ISSN 0951-6433. PMID 27658353.
- ↑ "Mangiferin, CID 5281647". PubChem, National Library of Medicine, US National Institutes of Health. 23 November 2019. Retrieved 24 November 2019.