ബ്രെവിയറി
പാശ്ചാത്യ ക്രിസ്തുമതത്തിൽ അവരുടെ ഔദ്യോഗിക പ്രാർഥനകൾ എല്ലാം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന പുസ്തകമാണ് ബ്രെവിയറി (ലാറ്റിൻ: breviarium).[1] വിവിധ സ്ഥലങ്ങളിലായി വ്യത്യസ്ത പുസ്തകങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട്.[2]
അവലംബം
തിരുത്തുക- ↑ Palazzo, Eric (1998). A History of Liturgical Books from the Beginning to the Thirteenth Century. Liturgical Press. p. 169. ISBN 9780814661673.
It is the Franciscan breviary deriving from the second rule of the order approved by Innocent III in 1223 that for the first time expressly bears the name breviarium: Clerici facient divinum offocoum secundum ordinem sanctae Romanae Ecclesia excepto Psalterio, ex quo habere poterunt breviaria ["The clerics will celebrate the Office according to the ordo of the holy Roman Church, except for the psalter which they may use in shortened forms"].
- ↑ Lewis, George (1853). The Bible, the missal, and the breviary; or, Ritualism self-illustrated in the liturgical books of Rome. T. & T. Clark. p. 71.
The Goths of Spain had their Breviary; the French Church had its Breviary; England—"the Breviary of Salisbury"—and Scotland, "the Breviary of Aberdeen"—all which, along with many more evidences of the independence of national churches, Rome has laboured to obliterate by commanding the exclusive use of the Roman Breviary, and thus extinguishing every appearance of a divided worship, and of independent national and self-regulated churches.
പുറം കണ്ണികൾ
തിരുത്തുക
Breviaries എന്ന വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിത്രങ്ങൾ വിക്കിമീഡിയ കോമൺസിലുണ്ട്.
