പ്രഷ്യയിലെ വിക്ടോറിയ ലൂയിസ് രാജകുമാരി

പ്രഷ്യയിലെ വിക്ടോറിയ ലൂയിസ് രാജകുമാരി (വിക്ടോറിയ ലൂയിസ്; 13 സെപ്റ്റംബർ 1892 - 11 ഡിസംബർ 1980) ജർമ്മൻ ചക്രവർത്തിയായ വിൽഹെം രണ്ടാമന്റെയും ഷ്ലെസ്വിഗ്-ഹോൾസ്റ്റീനിലെ അഗസ്റ്റ വിക്ടോറിയയുടെയും ഏക മകളും അവസാനത്തെ കുട്ടിയുമായിരുന്നു. പിതാവിലൂടെ വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെ കൊച്ചുമകളായിരുന്നു. ഹാനോവറിലെ രാജകുമാരൻ ഏണസ്റ്റ് അഗസ്റ്റസുമായി 1913-ൽ വിക്ടോറിയയുടെ വിവാഹം 1871-ൽ ജർമ്മൻ ഏകീകരണത്തിനുശേഷം ജർമ്മനിയിലെ രാജാക്കന്മാരുടെ ഏറ്റവും വലിയ സമ്മേളനമായിരുന്നു. പതിനാല് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആരംഭിച്ച ഒന്നാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിന് മുമ്പുള്ള യൂറോപ്യൻ റോയൽറ്റിയുടെ അവസാനത്തെ മഹത്തായ സാമൂഹിക സംഭവങ്ങളിലൊന്ന് ആയിരുന്നു ഇത്.

വിവാഹത്തിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ, അവർ ബ്രൺസ്വിക്ക് ഡച്ചസ് ആയി. മകളായ ഫ്രെഡറിക്കയിലൂടെ, വിക്ടോറിയ ലൂയിസ് രാജകുമാരി സ്പെയിനിലെ സോഫിയ രാജ്ഞിയുടെ (സ്പെയിനിലെ ഫെലിപ്പ് ആറാമന്റെ അമ്മ) ഗ്രീസിലെ മുൻ രാജാവ് കോൺസ്റ്റന്റൈൻ രണ്ടാമന്റെ മാതൃവഴിയിലുള്ള മുത്തശ്ശിയായിരുന്നു.

ആദ്യകാല ജീവിതവും വിദ്യാഭ്യാസവും

തിരുത്തുക
 
വിക്ടോറിയ ലൂയിസ്, വയസ്സ് 10

വിക്ടോറിയ ലൂയിസ് രാജകുമാരി 1892 സെപ്റ്റംബർ 13 ന് ജർമൻ ചക്രവർത്തിയായ വിൽഹെം രണ്ടാമന്റെയും ചക്രവർത്തിനി അഗസ്റ്റ വിക്ടോറിയയുടെയും ഏക മകളായി ജനിച്ചു. "ആറ് ആൺമക്കൾക്ക് ശേഷം, ദൈവം ഞങ്ങളുടെ ഏഴാമത്തെ കുഞ്ഞിനെ, ചെറിയതും എന്നാൽ ശക്തവുമായ ഒരു ചെറിയ മകളെ ഞങ്ങൾക്ക് നൽകി," ചക്രവർത്തിനി കുഞ്ഞ് ജനിച്ചയുടനെ തന്റെ ഡയറിയിൽ എഴുതി.[1] രാജകുമാരിയെ ഒക്ടോബർ 22 ന് നാമകരണം ചെയ്തു. [2] അവളുടെ പിതാമഹന്റെ മുത്തശ്ശി വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെയും അവളുടെ പിതാമഹന്റെ വലിയ മുത്തശ്ശി മെക്ലെൻബർഗ്-സ്ട്രെലിറ്റ്സിലെ ലൂയിസിന്റെയും പേര് നൽകി. [3]വിക്ടോറിയ ലൂയിസ് എന്ന് ഔദ്യോഗികമായി അറിയപ്പെടുന്ന അവരെ കുടുംബം "സിസ്സി" എന്ന് വിളിപ്പേരു നൽകി.[4]

 
1909-ൽ വിക്ടോറിയ ലൂയിസ്, as Honorary Colonel of the II. പ്രഷ്യൻ ലൈഫ് ഹുസ്സാർസ് റെജിമെന്റ്
 
വിക്ടോറിയ ലൂയിസും ഏണസ്റ്റ് അഗസ്റ്റസും, ബ്രൺസ്വിക്ക് ഡ്യൂക്ക്(before 1918)

വിക്ടോറിയ ലൂയിസ് തന്റെ പിതാമഹനായ ചക്രവർത്തി ഫ്രെഡറികിനെ പോലെ ബുദ്ധിമതിയായിരുന്നുവെന്നും അമ്മയെപ്പോലെ മാന്യയും എന്നാൽ അവരുടെ പിതാവിനെപ്പോലെ തന്നിഷ്‌ടക്കാരിയും ആയിരുന്നതായി ചരിത്രകാരൻ ജസ്റ്റിൻ സി. വോവ്ക് എഴുതുന്നു. അവരുടെ പിതാവിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവളും [5][6]മറ്റുള്ളവരുടെ ശ്രദ്ധാകേന്ദ്രമാകുന്നതും അവൾ ആസ്വദിച്ചു.[7] അവരുടെ മൂത്ത സഹോദരൻ കിരീടാവകാശി വിൽഹെം പറയുന്നതനുസരിച്ച്, വിക്ടോറിയ ലൂയിസ് അവരുടെ പിതാവിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ "കുട്ടിക്കാലത്ത് വിജയിച്ച ഒരേയൊരു വ്യക്തി" ആയിരുന്നു.[8] 1902-ൽ അവരുടെ ഇംഗ്ലീഷ് ഗൃഹാദ്ധ്യാപിക ആൻ ടോഫാം അവരുടെ ആദ്യ കൂടിക്കാഴ്ചയിൽ ഒൻപതുവയസ്സുള്ള രാജകുമാരി സൗഹൃദപരവും ഊർജ്ജസ്വലവുമാണെന്നും മൂത്ത സഹോദരൻ പ്രിൻസ് ജോവാകിമുമായി എപ്പോഴും വഴക്കുണ്ടെന്നും നിരീക്ഷിച്ചു. [9]

കുടുംബം ഹോംബർഗ് കാസ്റ്റിലിൽ താമസിച്ചിരുന്നു. [10] വിക്ടോറിയ ലൂയിസും ജോവാകിമും അവരുടെ ബന്ധുക്കളായ പ്രഷ്യൻ രാജകുമാരിമാരായ മാർഗരറ്റിന്റെയും സോഫിയയുടെയും മക്കളെ അടുത്തുള്ള ക്രോൺബെർഗ് കോട്ടയിൽ സന്ദർശിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു.[11]1905-ൽ രാജകുമാരി സംഗീതമേളകളിലെ പിയാനിസ്റ്റ് സാന്ദ്ര ഡ്രൗക്കറിനൊപ്പം സംഗീതം പഠിച്ചു. 1911 മെയ് മാസത്തിൽ ഒരാഴ്ചക്കാലം വിക്ടോറിയ ലൂയിസ് മാതാപിതാക്കളോടൊപ്പം ഹോഹെൻസൊല്ലെർനിലേക്ക് ഇംഗ്ലണ്ടിലേക്ക് പോയി. ബക്കിംഗ്ഹാം കൊട്ടാരത്തിന് മുന്നിൽ വിക്ടോറിയ രാജ്ഞിയുടെ പ്രതിമ അനാച്ഛാദനം ചെയ്യുന്നതിനായി അവിടെ അവർ കസിൻ കിംഗ് ജോർജ്ജ് അഞ്ചാമനെ സന്ദർശിച്ചു. [12]1909 ഒക്ടോബർ 18 ന് പോട്‌സ്ഡാമിലെ ഫ്രീഡെൻസ്‌കിർച്ചിൽ അവരുടെ സ്ഥിരീകരണം നടന്നു.[13]

1912-ൽ, കംബർലാൻഡ് ഡ്യൂക്ക് പദവിയിലെ സമ്പന്നനായ അവകാശി ഏണസ്റ്റ് അഗസ്റ്റസ്, തന്റെ സഹോദരൻ ജോർജ്ജ് വില്യം രാജകുമാരന്റെ സംസ്കാര ചടങ്ങിൽ കിരീടാവകാശി വിൽഹെമും ഐറ്റൽ ഫ്രീഡ്രിക്ക് രാജകുമാരനും പങ്കെടുത്തതിന് വിൽഹെം ചക്രവർത്തിക്ക് നന്ദി അറിയിക്കാൻ ബെർലിൻ രാജസദസ്സിലെത്തി. അക്കാലത്ത്, ഹാനോവർ ഹൗസ് ഓസ്ട്രിയയിലെ ഗ്മുണ്ടനിൽ പ്രവാസത്തിലായിരുന്നു താമസിച്ചിരുന്നത്. ബെർലിനിൽ ആയിരിക്കുമ്പോൾ, ഏണസ്റ്റ് അഗസ്റ്റസ് വിക്ടോറിയ ലൂയിസിനെ കണ്ടുമുട്ടി. ഇരുവരും പരസ്പരം സ്‌നേഹിതരായി.[8]എന്നിരുന്നാലും, രാഷ്ട്രീയ ആശങ്കകൾ കാരണം വിവാഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചകൾ മാസങ്ങളോളം നീണ്ടുനിന്നു. [14] 1866 ലെ ഓസ്ട്രോ-പ്രഷ്യൻ യുദ്ധത്തെത്തുടർന്ന് പ്രഷ്യ രാജ്യവുമായി കൂട്ടിച്ചേർത്ത ഹാനോവർ രാജ്യത്തിന്റെ അവകാശിയും ഏണസ്റ്റ് അഗസ്റ്റസ് ആയിരുന്നു.

  1. Vovk 2012, പുറം. 79.
  2. Vovk 2012, പുറങ്ങൾ. 79–80.
  3. Pakula 1997, പുറം. 558.
  4. Vovk 2012, പുറം. 80.
  5. Clay 2007, പുറം. 113.
  6. Cecil 1996, പുറം. 10.
  7. Vovk 2012, പുറങ്ങൾ. 242–243.
  8. 8.0 8.1 Vovk 2012, പുറം. 243.
  9. Topham 1915, പുറങ്ങൾ. 11–13.
  10. Viktoria Luise 1977, പുറങ്ങൾ. 18.
  11. Topham 1915, പുറം. 14.
  12. MacDonogh 2000, പുറം. 323.
  13. Viktoria Luise 1977, പുറങ്ങൾ. 40.
  14. Vovk 2012, പുറങ്ങൾ. 243–244.