പാശ്ചാത്യഭാഷാശാസ്ത്രത്തിന്റെ ചരിത്രം ആരംഭിക്കുന്നത് പ്രാചീന ഗ്രീക്ക് ജനത ഭാഷാപഠനത്തിന് നല്‍കിയ സംഭാവനകളില്‍ നിന്നാണ്‌. ബി. സി.6-5 നൂറ്റാണ്‍ടുകളില്‍തന്നെ ഗ്രീസില്‍ ഭാഷാപഠനം ആരഭിച്ചിരുന്നതായി ചരിത്രം പറയുന്നു. ബി. സി രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന [[ഡയനീഷ്യസ് ത്രാക്സ് ]], എ.ഡി രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന അപ്പോളോണിയസ് ഡിസ്കോളസ് എന്നീ ഭാഷാചിന്തകന്മാരാണ് ഗ്രീക്ക് വ്യാകരണപദ്ധതിക്ക് അടിത്തറയിട്ടത്. പ്രാചീനഗ്രീക്കുകാര്‍ തങ്ങളുടെ ഭാഷയെ മാത്രമേ പഠനവിഷയമായി കണ്ടിരുന്നുള്ളു. തങ്ങളുടെ ഭാഷ മനുഷ്യചിന്തയുടെ സാര്‍ വലൗകിക മാതൃകാരൂപമാണെന്ന് അവര്‍ കരുതിയിരുന്നു. പ്രപഞ്ചവ്യവസ്ഥയുടെ തന്നെ മാതൃകയായി അവര്‍ തങ്ങളുടെ ഭാഷയെ കരുതിയിരുന്നതായി ഭാഷാചരിത്രകാരന്മാര്‍ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു <ref></ref>കല,തത്ത്വചിന്ത, രാഷ്ട്രമീമാംസ മുതലായമേഖലകളില്‍ ഗ്രീക്കുകാര്‍ കൈവരിച്ച നേട്ടത്തിനുസമാനമായ പുരോഗതി അവര്‍ ഭാഷാപഠനരംഗത്തും കൈവരിച്ചു.അന്യനാടുകളുമായി അതിപ്രാചീനകാലം മുതല്‍ക്കേ തുടര്‍ന്നു പോന്നിരുന്ന വാണിജ്യ-വ്യാപാര ബന്ധങ്ങളാണ് ഗ്രീക്ക് വിജ്ഞാനത്തിന്റെ വളര്‍ച്ചക്ക് വലിയ പ്രചോദനമായിത്തീര്‍ന്നത്. [[പ്ലേറ്റോ]]യുടെ സുപ്രസിദ്ധങ്ങളായ ഡയലോഗുകളിലൊന്നായ [[ക്രാറ്റിലസ്|ക്രാറ്റിലസി]]ല്‍ ഗ്രീക്കുഭാഷയിലേക്ക് പലപദങ്ങളും അന്യഭാഷയില്‍ നിന്ന് കടന്നുവന്നതാകാമെന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്.[[ഹെറോഡോട്ടസ്|ഹെറോഡോട്ടസും]] മറ്റുചിലരും പലതരത്തിലുള്ള വൈദേശികപദങ്ങള്‍ ഉദ്ധരിക്കുകയും അവയെപ്പറ്റി ചര്‍ച്ച ചെയ്യുകയുംചെയ്യുന്നുണ്ട്. [[ആലേഖനരീതി]] വികസിപ്പിച്ചത് ഗ്രീക്കുകാരല്ലെങ്കിലും ഭാഷയിലെ ഓരോ സ്വനഘടകത്തേയും ചിഹ്നം ഉപയോഗിച്ച് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യാവുന്ന സ്വനിമലിപിയുടെ പ്രാഥമികരൂപങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിച്ചത് ഗ്രീക്കുകാരായിരിക്കണം. [[സോക്രട്ടീസ്|സോക്രട്ടീസിനു]]മുന്‍പും ശേഷവും ഗ്രീക്ക് ഭാഷയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ഭാഷയെപ്പറ്റിപഠിച്ച നിരവധി തത്ത്വചിന്തകരുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും [[അരിസ്റ്റോട്ടില്‍|അരിസ്റ്റോട്ടിലിനു]]ശേഷമാണ് അത് തത്ത്വചിന്തയുടെ ഒരു പ്രത്യേക ശാഖയായി അറിയപ്പെട്ടുതുടങ്ങിയത്.<ref>
ഡോ.കെ. എന്‍. ആനന്ദന്‍, ഭാഷാശാസ്ത്രത്തിലെ ചോംസ്കിയന്‍ വിപ്ലവം(2003), പുറം 4-6, കേരളഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിട്യൂട്ട്.തിരുവനന്തപുരം</ref>
