"മോണാലിസ" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം
Content deleted Content added
Spelling Mistake ok റ്റാഗുകൾ: മൊബൈൽ സൈറ്റ് മൊബൈൽ വെബിലെ തിരുത്ത് |
No edit summary റ്റാഗുകൾ: Reverted കണ്ടുതിരുത്തൽ സൗകര്യം |
||
വരി 15:
ലോകത്തെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ ഛായാചിത്രമാണ് '''മോണാലിസ'''. 1503 നും 1506നും ഇടക്ക് [[ലിയനാഡോ ഡാവിഞ്ചി]]യാണ് ഇതു വരച്ചത്. ഫ്രാൻ‌സസ്‌കോ ദൽ ജിയോകോൺഡോ എന്ന [[ഫ്ലോറൻസ്|ഫ്‌ളോറ്ൻ‌സുകാരന്റെ]] ഭാര്യയായിരുന്നു മോണാലിസ. അതിനാൽ ലാ ജിയോകോൺഡോ എന്നും പേരുണ്ട്. [[പാരീസ്|പാരീസിലെ]] [[ലൂവ്രേ]]യിൽ ഈ ചിത്രം ഇന്നും കാണാം. ലോകത്തിലെഏറ്റവും പ്രശസ്തവും മറ്റെങ്ങും കിട്ടാനില്ലാത്തതുമായ ചിത്രകലകൾ സൂക്ഷിക്കുന്ന കാഴ്ചബംഗ്‌ളാവാണ് ലൂവ്ര്.ചിത്രം രചിച്ചതു ഇറ്റലിയിൽ വെച്ചാണെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.
ഇറ്റാലിയൻ നവോത്ഥാന കലാകാരനായ ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചിയുടെ ഒരു അർദ്ധ ചിത്രത്തിന്റെ ചിത്രമാണ് മോണ ലിസ (ഇംഗ്ലീഷ്: Monna Lisa [mɔnna liːza] or La Gioconda [la dʒokonda]) ലോകത്തെ ഏറ്റവും പാരസ്പര്യമുള്ള ചിത്രകലയെക്കുറിച്ച് ഏറ്റവും കൂടുതൽ അറിയപ്പെടുന്ന, ഏറ്റവുമധികം സന്ദർശിച്ചിട്ടുള്ള, ഏറ്റവും പാടിയിട്ടുള്ളത് "എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. [1] മോണ ലിസയും ലോകം. 1962 ൽ 100 മില്ല്യൻ ഡോളർ (2018 ൽ 650 ദശലക്ഷം ഡോളർ തത്തുല്യമായ) ചരിത്രത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അറിയുന്ന ഇൻഷുറൻസ് മൂല്യനിർണയത്തിനുള്ള ഗിന്നസ് വേൾഡ് റെക്കോർഡ് സ്വന്തമാക്കി. [3]
ഫ്രാൻസെസ്കോ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊയുടെ ഭാര്യ ലിസാ ഗെരാർഡിനിയുടെ ചിത്രമാണ് ഈ ചിത്രകൽപ്പന, കൂടാതെ ഒരു വെളുത്ത ലൊംബാർഡി പപ്ലാർ പാനലിലെ എണ്ണയിലാണ്. ഇത് 1503 നും 1506 നും ഇടയിലാണ് വരച്ചതെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. 1517-നടുത്താണ് ലിയോനാർഡോ അതിന് തുടക്കം കുറിച്ചത്. 1513-നു മുൻപ് തുടങ്ങാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ലെന്ന് അടുത്ത അക്കാദമിക ഗ്രന്ഥം സൂചിപ്പിക്കുന്നു. [5] [6] [7] [8] ഫ്രാൻസ് ഫ്രാൻസിസ് ഒന്നാമൻ ഇത് ഫ്രാൻസിസ് ഒന്നാമൻ ഏറ്റെടുത്തു. 1797 മുതൽ പാരീസിലെ ലൂവർ മ്യൂസിയത്തിൽ സ്ഥിരം പ്രദർശനത്തിനായി ഫ്രഞ്ച് റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ സ്വത്താണ് ഇത്.
തത്ഫലമായി, ചിട്ടപ്പെടുത്തൽ, [10] ഘടനയുടെ സൂക്ഷ്മദൃഷ്ടി, ഫോമുകളുടെ സൂക്ഷ്മരൂപീകരണം, അന്തരീക്ഷ ലഥുപ്രവർത്തനം തുടങ്ങിയവയാണ് വിഷയത്തിന്റെ ആവിഷ്കരിച്ചത്, തുടർന്നുകൊണ്ടുതന്നെ തുടർന്നുണ്ടായ ആകർഷണത്തെയും പഠനത്തെയും സംബന്ധിക്കുന്ന നവാഗത ഗുണങ്ങൾ. [11]
മോണ ലിസ എന്ന പേരിൽ ഇംഗ്ലീഷിൽ അറിയപ്പെടുന്ന പെയിൻറിങ്ങിന്റെ ശീർഷകം, നവോത്ഥാന കലയുടെ ചരിത്രകാരനായ ജിയോറിഗോ വാസരി എഴുതിയ വിവരണം, "ലിയോനാർഡോയുടെ ചിത്രരചന ഫ്രാൻസെസ്കോ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടോയുടെ ചിത്രമായ മോണ ലിസയുടെ ചിത്രത്തിന് വേണ്ടി വരച്ചുകഴിഞ്ഞു." [ 12] [13] ഇറ്റാലിയൻ ഭാഷയിലുള്ള മോണ ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള "മാം", "മാഡം" അല്ലെങ്കിൽ "മൈ ലേഡി" പോലെയുള്ള "മാ ദോണ" എന്ന സംബോധനയാണ്. ഇത് "മഡോണ" ആയി മാറി. പരമ്പരാഗതമായി "മോണ" ("വാസരി ഉപയോഗിച്ചത്" എന്ന പേരിൽ) ഉപയോഗിച്ചുവെങ്കിലും പരമ്പരാഗതമായി മോഡേ ലിസ (മോണ "ചില ഭാഷാഭേദങ്ങളിൽ ഒരു അശ്ലീലതയാണ്) എന്ന് സാധാരണഗതിയിൽ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇംഗ്ലീഷ് [തിരുത്തുക]
കലാകാരന്റെ മരണം കഴിഞ്ഞ 31 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 1550-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ലിയോനാർഡോയുടെ ജീവചരിത്രത്തിൽ നിന്ന് മോണ ലിസയെക്കുറിച്ചുള്ള വാസിരിയുടെ വിവരണം. കുടിയുടെ ജോലിയും വ്യക്തിത്വവും സംബന്ധിച്ച ഉറവിടത്തെക്കുറിച്ച് ഏറെക്കാലം അറിയപ്പെടുന്ന വിവരങ്ങളായിരുന്നു അത്. 1524-ൽ ലിയോനാർഡോയുടെ അസിസ്റ്റന്റ് സിലായുടെ മരണശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ വ്യക്തിപരമായ പേപ്പറുകളിൽ ലിയോനാർഡോക്ക് (Laonardo) ഒരു പെയിന്റിംഗും ലഭിച്ചു.
പുരാതന റോമൻ തത്വചിന്തകനായ സിസറോ എഴുതിയ ഒരു വ്യാപ്തത്തിന്റെ 1477 ൽ അച്ചടിച്ച ഹെയ്ഡൽബെർഗ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ ഒരു പണ്ഡിതൻ 1477-ൽ അച്ചടിച്ച ലിയോനാർഡോ അത്തരമൊരു രചനയും അതിന്റെ തീയതിയും 2005 ൽ സ്ഥിരീകരിച്ചു. 1503 ഒക്ടോബർ അനുസരിച്ച് ലിയോനാർഡോയുടെ സമകാലീനയായ അഗോസ്റ്റിനോ വെസ്പുചി എഴുതിയിരുന്നു. ഈ കുറിപ്പിൽ ലിയോനാർഡോയെ ഗ്രീക്ക് ചിത്രകാരൻ അപ്പെല്ലസിനെ താരതമ്യം ചെയ്യുന്നു, അദ്ദേഹം ലിയോനാർഡോ ലിസാ ദെൾ ജിയോകൊണ്ടയുടെ പെയിന്റിംഗിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നതായി പ്രസ്താവിക്കുന്നു. [14]
ഈ രേഖ കണ്ടെത്തിയതിന്റെ പ്രഖ്യാപനത്തോട് പ്രതികരിച്ചത്, ലൂവേർ ഡെലിയൂവിൻ എന്ന ലൂവ്രെറന്റെ പ്രതിനിധി പറഞ്ഞത്, "1503-ൽ ഫ്ളോറന്റൈൻ വനിതയുടെ ഒരു ചിത്രമായ ലിസ ഡെലോ ഗിക്കോണ്ടോയുടെ ചിത്രമെടുത്താണ് ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചിയെ ചിത്രീകരിച്ചത്. ദൗർഭാഗ്യവശാൽ, ലൂവ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊയുടെ ചിത്രീകരണം ലൂവറിന്റെ പെയിന്റിനുമാണെന്ന് നമുക്ക് ഉറപ്പില്ല. "[15]
[16] ഫ്ളോറൻസ്, ടസ്കാനിയിലെ ഗെർഹാർഡിനി കുടുംബത്തിലെ അംഗമായിരുന്നു. ഫ്ളോറന്റൈൻ സിൽക്ക് വ്യാപാരി ഫ്രാൻസെസ്കോ ഡെക്കോ ഗിക്കോണ്ടൊയുടെ ഭാര്യയായിരുന്നു ലിസ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊ. ഈ ചിത്രം അവരുടെ പുതിയ ഭവനത്തിനു വേണ്ടി ചുമതലപ്പെട്ടതായി കരുതുന്നു. അവരുടെ രണ്ടാമത്തെ പുത്രനായ ആന്ദ്രേയുടെ ജനനം ആഘോഷിക്കുന്നതിനാണ്. [19] പെയിന്റിംഗിനുള്ള ലാ ജിയോകണ്ട എന്ന ഇറ്റാലിയൻ നാമം, "ജോക്ക്ഡ്" ("സന്തോഷം" അല്ലെങ്കിൽ "ജൗവിൾ") അല്ലെങ്കിൽ ലിസയ എന്ന ലിസയുടെ പേരിലുള്ള "ഗിക്കോണ്ടൊ" എന്ന സ്ത്രീയുടെ രൂപത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ] [20] ഫ്രെഞ്ചിൽ, ലാ ജോകോണ്ടി എന്ന പദത്തിന് സമാന അർഥമുണ്ട്.
ആ കണ്ടെത്തലിന് മുമ്പ്, ചിത്രകാരന്റെ വിഷയം സംബന്ധിച്ച് പണ്ഡിതർ നിരവധി ബദൽ വീക്ഷണങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലിസ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊ വ്യത്യസ്തമായ ഛായാ ചിത്രത്തിലാണെന്ന് വാദിച്ച ചിലർ, വാസരി നിർദ്ദേശിച്ച മോണ ലിസയുടെ നാല് ചിത്രങ്ങൾ വരച്ചെടുത്തു. [21] [22] ചിത്രകലയെക്കുറിച്ച് പല സ്ത്രീകളും നിർദ്ദേശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. [23] ഇസബെല്ലാ ഓഫ് അറഗൻ, [24] സെലിലിയ ഗല്ലേനിയാനി, [25] കോസ്റ്റാൻസ ഡി'ആൾയോസ്, ഡച്ചസ് ഓഫ് ഫ്രാൻസാവില്ല, ഇസബെല്ലാ ഡിസ്റ്റീ, പസിഫി ഷാംടാനോ അല്ലെങ്കിൽ ബ്രാൻഡോനോ, ഇസബെല്ലാ ഗൂുലാണ്ട, കാറ്റീന സ്ഫോർസ, സലാമി, ലിയോനാർഡോ തുടങ്ങിയവ പെയിന്റിംഗിൽ ചിത്രീകരിക്കപ്പെട്ട ഛേത്രി മോഡലുകളുടെ പട്ടിക. [26] [27] 21-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കലാ ചരിത്രകാരൻമാരുടെ സമവായത്തിൽ ലിസ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടോ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന പരമ്പരാഗതമായ അഭിപ്രായം പരമ്പരാഗതമായി കരുതുന്നു
ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചി 1503 അല്ലെങ്കിൽ 1504-ൽ മോണ ലിസ ചിത്രീകരിച്ചത് ഇറ്റലിയിലെ ഫ്ലോറൻസ്, ൽ ആണ്. [28] 1503-നും 1506-നും ഇടയ്ക്ക് "വരച്ചിട്ടില്ലാത്തവയായിരുന്നു" എന്ന് ലൂവർ പ്രസ്താവിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, യഥാർത്ഥ തീയതികൾ സ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്നതിന് ചില ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ടാകുന്നത് കലാചരിത്രകാരനായ മാർട്ടിൻ കെംപ് പറയുന്നു. [18] കൂടാതെ, കാർലോ പെഡ്രട്ടി [5], അലസ്സാന്ദ്രോ വെസോസി മുതലായ ലിയോനാർഡോ വിദഗ്ദ്ധർ, [6] അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാന വർഷങ്ങളിൽ ലിയനാർഡോയുടെ ശൈലിയാണ്, 1513-ന് ശേഷമുള്ള കളങ്കമാണ് ചിത്രത്തിന്റെ ഇതിവൃത്തം. ചരിത്രരേഖകൾ പ്രകാരം 1513 മുതൽ ലിയോനാർഡോയുടെ ചിത്രങ്ങൾ വരച്ചിരിക്കാമെന്ന് മറ്റു പഠകർ വാദിക്കുന്നു. [8] ജിയോർഗിയോ വാസാറി പറയുന്നതനുസരിച്ച്, "നാലു വർഷത്തിനു ശേഷമായിരുന്നു അത്, അത് പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടാതെ വിട്ടിരുന്നു". [13] ലിയോനാർഡോ, പിന്നീട് തന്റെ ജീവിതത്തിൽ, "ഒരു ജോലിയും പൂർത്തിയാക്കിയിട്ടില്ല" എന്ന് ഖേദകരമായി പറയപ്പെടുന്നു. [29] ലിയോനാർഡോയുടെ വലതു കൈ 1517, ഏതാണ്ട് 1517 ആയപ്പോൾ, മോണ ലിസയുടെ പൂർത്തീകരണം എന്തുകൊണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു. [31] [32] [33]
മോനാ ലിസയുടെ ഛായാചിത്രം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള റാഫെയുടെ ചിത്രം സിർക്കാ 1504 ൽ, റഫേൽ ഒരു പേനയും മഷി സ്കെച്ചറും നടത്തി. ഇന്ന് ലൂവ്രേ മ്യൂസിയത്തിൽ ഈ വിഷയം വലിയ നിരകളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മോണ ലിസയുടെ ലിയോനാർഡോയുടെ ഛായാഗ്രഹം അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് വിദഗ്ധർ അതു സമ്മതിക്കുക. [34] [35] [7] [36] മോസ ലിസയുടെ മറ്റ് പിൽക്കാല പകർപ്പുകൾ, നാഷണൽ മ്യൂസിയം ഓഫ് ആർട്ട്, ആർക്കിടെക്ചർ ആൻഡ് ഡിസൈൻ, ഓൾട്ടോയിലും വാൾട്ടിസ് ആർട്ട് മ്യൂസിയത്തിലും ബാൾട്ടിമോർ കാണാം. തത്ഫലമായി, ലൂവ്രുവിലെ മോണ ലിസയ്ക്ക് വശങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും അവ മുറിക്കപ്പെട്ടു എന്നും യഥാർത്ഥത്തിൽ കരുതിയിരുന്നു. [37] [38] [5] [39] [40] എന്നിരുന്നാലും, 1993-ൽ തന്നെ, ചിത്രകലയുടെ ഉപരിതലം ഒരിക്കലും ചവിട്ടിയിട്ടില്ലെന്ന് സോൽനർ നിരീക്ഷിച്ചു. [41] 2004-ൽ നടത്തിയ അനേകം പരിശോധനകൾ വഴി ഇത് സ്ഥിരീകരിച്ചു. [42] ഈ വീക്ഷണത്തിൽ, ലൂവ്രേ മ്യൂസിയത്തിലെ 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഇറ്റാലിയൻ പെയിന്റിംഗിന്റെ ക്യൂറേറ്റർ വിൻസെന്റ് ഡെലിയുവിൻ പ്രസ്താവിക്കുന്നു, ഈ സ്കെച്ചും ഈ പകർപ്പും മറ്റൊരു രൂപത്താൽ പ്രചോദിപ്പിക്കപ്പെട്ടതായിരിക്കുമെന്നും [43] ഫ്രാങ്ക് സോൾനർ പറയുന്നു. മോണ ലിസയുടെ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് ലിയോനാർഡോ മറ്റൊരു കൃതി നടത്തി. [41]പെയിന്റിങ്ങിന്റെ കാലത്തെ സംബന്ധിച്ച പ്രശ്നം, റഫായൽ സ്കെച്ചിലെ നിരനിരയായിട്ടുള്ള നിരകളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം, ലിയോനാർഡോയുടെ മരണസമയത്ത് അത് നിയമിച്ച വ്യക്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള അനിശ്ചിതത്വം, ലിയോനാർഡോ രണ്ടു പതിപ്പുകൾ വരച്ചതായി പല വിദഗ്ധരും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. മോണ ലിസയുടെ ". [36] [7] [50] ഫ്രാൻസെസ്കോ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊ സിർസയുടെ 1503-ൽ ആദ്യം എഴുതിയിരുന്നത്, 1525-ൽ സലാമിൻറെ കൈവശത്തിലായിരുന്നില്ല. രണ്ടാമൻ, 1584-ൽ ഗ്ളൂലിയാനോ ഡി മെഡിസി 153-ൽ സമാഹരിച്ച കവാടങ്ങൾ, സാല 1518-ൽ ഫ്രാൻസിസ് ഒന്നാമത്തേത്, ഇന്ന് ലൂവ്ര് ഹോട്ടലിലൊന്നായിരുന്നു. [36] [7] [50]
ഈ ചിത്രണം ഫൊണ്ടൻ ഓഫ് ഫൌണ്ടൈൻബൌ എന്ന സ്ഥലത്താണ് സൂക്ഷിച്ചിരുന്നത്. ലൂയി പതിനാലാമൻ പെയിന്റിങ് വെഴ്സായിലെസിലേയ്ക്ക് പോയി. ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവത്തിനു ശേഷം, ഇത് ലൂവ്രേയിലേക്ക് മാറ്റിയെങ്കിലും ടൈപ്പോരിസ് കൊട്ടാരത്തിൽ നെപ്പോളിയന്റെ കിടപ്പറയിൽ കുറേക്കാലം ചെലവഴിച്ചു.
ഫ്രാൻകോ പ്രഷ്യൻ യുദ്ധകാലത്ത് (1870-71) ലൂവർ മുതൽ ബ്രെസ്റ്റ് ആഴ്സണൽ വരെ നീക്കി. [51] രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധകാലത്ത് മോവെ ലിസ ലൂവ്രത്തിൽ നിന്നും നീക്കം ചെയ്യുകയും സുരക്ഷിതമായി ആദ്യം ഛാതാവോ അംബോയി, പിന്നീട് ലോ-ദിയു അബി, ചാറ്റെ ദേ ദേവാംബോർ, പിന്നെ മോൺടാനുബിലെ ഇൻഗ്രസ് മ്യൂസിയത്തിലേക്ക് മാറ്റുകയും ചെയ്തു.
ഫ്രാൻസിലെ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ പാസ്കൽ കോട്ടി ചിത്രത്തിന്റെ പ്രതിഫലനത്തിനു പിന്നിൽ മറഞ്ഞിരുന്ന ഒരു ചിത്രണം കണ്ടെത്തി എന്ന പ്രതിഭാസം 2015 ഡിസംബറിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു. [52] വശങ്ങളിലൊന്ന് നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഒരു മാതൃകയുടെ ചിത്രമാണ് ചിത്രം. [53] 2004-ൽ ലൂവർ, ചിത്രരചനക്ക് പ്രവേശനം നൽകിയതുകൊണ്ട്, കോട്ട് ദ് പെയിന്റിങ് പഠന രീതി ഉപയോഗിച്ച് പത്ത് വർഷത്തോളം ചെലവഴിച്ചു. [52] കോട്ടെ പ്രകാരം, ലിയോനാർഡോയുടെ യഥാർത്ഥ മോണ ലിസയാണ് ഇതിന്റെ ചിത്രം. [52] [54]
എന്നാൽ, ഈ ചിത്രരചന ചരിത്രരേഖകളിൽ ചിത്രീകരണത്തിന്റെ വിവരണവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല: വാസിറി [11], ഗിയാൻ പോലോലോ ലോമാസ്സോ [55] എന്നിവ ഈ വിഷയം പുഞ്ചിരിക്കുന്നതിനെ വിവരിക്കുന്നു; Cotte ന്റെ ഛായാചിത്രത്തിലെ വിഷയം ഒരു പുഞ്ചിരിയും കാണിക്കുന്നില്ല. മോണ ലിസയുടെ 1505 സ്കെച്ചിലിൽ റഫേലിന്റെ ചിത്രം വരച്ച നിരൂപണങ്ങളുടെ ചിത്രമില്ല. കൂടാതെ, തന്റെ പുനർനിർമ്മാണവും തന്റെ സിദ്ധാന്തങ്ങളുടെ പിന്തുണയോടെ മാത്രമേ നടപ്പാക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളൂ എന്ന് കോട്ട് സമ്മതിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ പെയിന്റിംഗിനെ കണക്കാക്കരുത്. ചിത്രങ്ങളൊന്നും നിലനിൽക്കില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. [56] കെട്ടുകെതിയുടെ ചിത്രങ്ങൾ ഒരു പ്രത്യേക അദൃശ്യ ഛായാചിത്രം നിലനിന്നിരുന്നിട്ടില്ല എന്ന് കെംപും യോജിക്കുന്നു. [47]
1911 ആഗസ്റ്റ് 21-ന്, ലൂവ്രൌവിൽ നിന്ന് ഈ ചിത്രം കളവു ചെയ്തു. അടുത്ത ദിവസം, ചിത്രകാരനായ ലൂയിസ് ബെർവുഡാണ് മോഷണം കണ്ടത്. ഈ ചിത്രം പെട്ടിയിൽ എവിടെയെങ്കിലും ചിത്രീകരിക്കണമോ എന്ന് ചില ആശയക്കുഴപ്പങ്ങൾക്ക് ശേഷം ലൂവ്രെ അന്വേഷണത്തിനായി ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് അടച്ചു.
മ്യൂസിയം ഡയറക്റ്റർ ജിയോവാനി പോഗ്ഗി (വലത്) 1977 ൽ ചിത്രീകരിച്ച മോനി ലിസ ഉഫിസി ഗാലറിയിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചു.
എക്സൽസോയർ, ലാ ജോകോണ്ട് എസ്റ്റ് റെവന്യൂ (മോനാ ലിസ റിട്ടയർ ചെയ്തു), 1 ജനുവരി 1914 ഫ്രെഞ്ച് കവിയായ ഗില്ലം അപ്പോളൈനയർ സംശയിച്ച് അറസ്റ്റ് ചെയ്ത് ജയിലിലടച്ചു. ചോദ്യം ചെയ്യലിന് ഹാജരാക്കിയ തന്റെ സുഹൃത്ത് പാബ്ലോ പിക്കാസോയെ അപ്പോളിനയർ സഹായിച്ചു. ഈ രണ്ടുപേരും പിന്നീട് കുറ്റവിമുക്തരായി. [58] [59] സത്യത്തിൽ, ലൂവ്ര് ജീവനക്കാരനായ വിൻകെൻസോ പെർഗുിയ മോണ ലിസ മോഷ്ടിക്കപ്പെട്ടശേഷം, മണിക്കൂറുകൾ കൊണ്ട് ഈ കെട്ടിടത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് ഒരു ചൂല് വസ്ത്രത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിരുന്നു. മ്യൂസിയം അടച്ചിട്ട ശേഷം അയാളുടെ കോട്ടിന്റെ ഒളിപ്പിച്ച് ചിത്രീകരിച്ച് നടന്നു. [20]
ലിയോനാർഡോയുടെ പെയിന്റിംഗ് ഒരു ഇറ്റാലിയൻ മ്യൂസിയത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കേണ്ടതാണെന്ന് വിശ്വസിച്ച ഒരു ഇറ്റാലിയൻ ദേശാഭിമാനിയായിരുന്നു പെർഗുഗിയ. പെയിന്റിനെ ഒരു സഹചാരിയുടെ പ്രേമലേഖനം ചെയ്തതുകൊണ്ട്, ചിത്രത്തിന്റെ മോഷണം മൂന്നിടത്ത് ചിത്രകലയുടെ മോഷണത്തിനുശേഷം മൂല്യവർധിതമായി വർദ്ധിക്കും. 1932 ൽ പത്രപ്രവർത്തകൻ കാൾ ഡെക്കർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടതുപോലെ, എഡ്വാർഡോ ഡാ വൽഫിർനോനോ മോഷണത്തിന്റെ മുഖ്യ സൂത്രധാരനായിരുന്നെന്നും, യവ്സ് ചൗഡ്രോൺ എന്ന കവർ എഴുതി, ആ ചിത്രത്തിന്റെ ആറു പകർപ്പുകൾ യുഎസ് വിൽക്കുവാനായി ഉപയോഗിച്ചു, യഥാർത്ഥ സ്ഥലം [60] എന്നിരുന്നാലും, യഥാർത്ഥ ചിത്രകല യൂറോപ്പിൽ തുടർന്നു. രണ്ടു വർഷത്തേയ്ക്ക് മോണ ലിസയുടെ അപ്പാർട്ട്മെന്റിൽ സൂക്ഷിച്ചതിനു ശേഷം, പെർഗോഗിയ അക്ഷമനായതോടെ ഫ്ലോറൻസിലെ ഉഫിസി ഗ്യാലറി ഡയറക്ടർമാർക്ക് വിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ഉബിസിയുടെ ഗ്യാലറിയിൽ രണ്ടുവട്ടം ആഴ്ച്ചയിലായിരുന്നു ഇത്. 1914 ജനുവരി 4 ന് ലൂവ്രുവിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയി. [61] കുറ്റകൃത്യത്തിനായുള്ള ആറു മാസത്തെ ശിക്ഷയാണ് പെഗuggയാ, ഇറ്റലിയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദേശസ്നേഹത്തിന്റെ പ്രശംസ പിടിച്ചുപറ്റിയത്. [59]911 മോഷണത്തിനുമുമ്പ്, മോണ ലിസയെ കലയുടെ ലോകത്തിനു പുറത്താണ് വ്യാപകമായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. 1860 കളിൽ ഫ്രഞ്ച് ബുദ്ധിജീവി വിഭാഗം ഒരു കനംകുറഞ്ഞ സ്ലൈസ് പുനർനിർമ്മാണത്തിന്റെ ചിത്രീകരണത്തെ ആഹ്ലാദിപ്പിച്ചു. [62] പക്ഷേ 1911 ആയപ്പോഴേക്കും മോഷണത്തിനുമുമ്പ് അത് പൊതുസമൂഹത്തിൽ പ്രചാരമില്ലായിരുന്നു.
1956 ഡിസംബർ 30-ന്, ലൂവ്വിലെ പെയിന്റിംഗിൽ ഒരു പാറയെ ചുറ്റിപ്പറ്റി, ഗ്ലാസ് കഷണത്തെ തകർത്ത് ഇടത് മുത്തശ്ശിക്ക് സമീപം പിഗ്മെന്റിനെ ചിതറിച്ചുകളയുകയും പിന്നീട് പുനസ്ഥാപിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. [64] ചിത്രകലയുമായി പ്രണയത്തിലായതായി അവകാശപ്പെട്ട ഒരാൾ റേസർ ബ്ലേഡിൽ വെച്ച് അതിനെ മോഷ്ടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതിനാൽ ചിത്രത്തിനുവേണ്ടി ഗ്ലാസ് പരിരക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. [65]
തുടർച്ചയായ ആക്രമണങ്ങളിൽ നിന്ന് ബുലറ്റ് പ്രൂഫ് ഗ്ലാസിന്റെ ഉപയോഗം മോണ ലിസയെ സംരക്ഷിച്ചു. 1974 ഏപ്രിലിൽ ടോക്കിയോ നാഷണൽ മ്യൂസിയത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചിരുന്ന സമയത്ത് ഒരു സ്ത്രീ അതിനെ ചുവന്ന പെയിന്റ് കൊണ്ട് തളിച്ചു. ഇത് മ്യൂസിയത്തിന്റെ വികലാംഗരെ സഹായിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടു. [66] 2009 ആഗസ്റ്റ് 2 ന് ഒരു റഷ്യൻ വനിത ഫ്രഞ്ചു പൗരത്വം നിരസിച്ചതിനെത്തുടർന്ന് വിവാദമുണ്ടാക്കി, ലൂവ്രിൽ വാങ്ങിയ സെറാമിക് ടീഴുമെല്ലാം കുത്തിത്തുറന്നു. സ്ഫടിക നിർമ്മിതമായ ഗ്ലാസ് വലയം തട്ടിച്ചു. [67] [68] രണ്ടു കേസുകളിലും, ഈ ചിത്രത്തിന്റെ പ്രദർശനം തടസ്സപ്പെട്ടു
1962 മുതൽ 1963 വരെ, ഈ ചിത്രത്തെ ഇൻഷുറൻസിന് 100 ദശലക്ഷം ഡോളർ (2018 ൽ 650 ദശലക്ഷം ഡോളർ) ആയി കണക്കാക്കാം. ഇത് പ്രായോഗികമായി ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വിലപിടിച്ച പെയിന്റിംഗ്. ഇൻഷ്വറൻസ് വാങ്ങിയിട്ടില്ല; പകരം, കൂടുതൽ സുരക്ഷയ്ക്കായി.
ഫ്രാൻസിലെ 24-ആമത്തെ ലേഖനം, ദേശീയ കടഭ്രാന്തനെ എളുപ്പത്തിൽ സഹായിക്കുവാനായി വിറ്റഴിക്കപ്പെടുമെന്ന് നിർദ്ദേശിച്ചു. മോണ ലിസയും മറ്റ് കലാരൂപങ്ങളും ഫ്രഞ്ച് ഹെറിറ്റേജ് നിയമപ്രകാരം വിറ്റഴിക്കുന്നത് നിരോധിച്ചിരുന്നു എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. പൊതു മിച്ചവകകൾക്കുള്ള മ്യൂസിയങ്ങളിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത് പൊതു സ്വത്തായിരിക്കുമെന്നും അല്ലാത്തവയാകരുതെന്നും "[101]ഇറ്റാലിയൻ നവോത്ഥാന കലാകാരനായ ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചിയുടെ ഒരു അർദ്ധ ചിത്രത്തിന്റെ ചിത്രമാണ് മോണ ലിസ (ഇംഗ്ലീഷ്: Monna Lisa [mɔnna liːza] or La Gioconda [la dʒokonda]) ലോകത്തെ ഏറ്റവും പാരസ്പര്യമുള്ള ചിത്രകലയെക്കുറിച്ച് ഏറ്റവും കൂടുതൽ അറിയപ്പെടുന്ന, ഏറ്റവുമധികം സന്ദർശിച്ചിട്ടുള്ള, ഏറ്റവും പാടിയിട്ടുള്ളത് "എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. [1] മോണ ലിസയും ലോകം. 1962 ൽ 100 മില്ല്യൻ ഡോളർ (2018 ൽ 650 ദശലക്ഷം ഡോളർ തത്തുല്യമായ) ചരിത്രത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അറിയുന്ന ഇൻഷുറൻസ് മൂല്യനിർണയത്തിനുള്ള ഗിന്നസ് വേൾഡ് റെക്കോർഡ് സ്വന്തമാക്കി. [3]
ഫ്രാൻസെസ്കോ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊയുടെ ഭാര്യ ലിസാ ഗെരാർഡിനിയുടെ ചിത്രമാണ് ഈ ചിത്രകൽപ്പന, കൂടാതെ ഒരു വെളുത്ത ലൊംബാർഡി പപ്ലാർ പാനലിലെ എണ്ണയിലാണ്. ഇത് 1503 നും 1506 നും ഇടയിലാണ് വരച്ചതെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. 1517-നടുത്താണ് ലിയോനാർഡോ അതിന് തുടക്കം കുറിച്ചത്. 1513-നു മുൻപ് തുടങ്ങാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ലെന്ന് അടുത്ത അക്കാദമിക ഗ്രന്ഥം സൂചിപ്പിക്കുന്നു. [5] [6] [7] [8] ഫ്രാൻസ് ഫ്രാൻസിസ് ഒന്നാമൻ ഇത് ഫ്രാൻസിസ് ഒന്നാമൻ ഏറ്റെടുത്തു. 1797 മുതൽ പാരീസിലെ ലൂവർ മ്യൂസിയത്തിൽ സ്ഥിരം പ്രദർശനത്തിനായി ഫ്രഞ്ച് റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ സ്വത്താണ് ഇത്.
തത്ഫലമായി, ചിട്ടപ്പെടുത്തൽ, [10] ഘടനയുടെ സൂക്ഷ്മദൃഷ്ടി, ഫോമുകളുടെ സൂക്ഷ്മരൂപീകരണം, അന്തരീക്ഷ ലഥുപ്രവർത്തനം തുടങ്ങിയവയാണ് വിഷയത്തിന്റെ ആവിഷ്കരിച്ചത്, തുടർന്നുകൊണ്ടുതന്നെ തുടർന്നുണ്ടായ ആകർഷണത്തെയും പഠനത്തെയും സംബന്ധിക്കുന്ന നവാഗത ഗുണങ്ങൾ. [11]
മോണ ലിസ എന്ന പേരിൽ ഇംഗ്ലീഷിൽ അറിയപ്പെടുന്ന പെയിൻറിങ്ങിന്റെ ശീർഷകം, നവോത്ഥാന കലയുടെ ചരിത്രകാരനായ ജിയോറിഗോ വാസരി എഴുതിയ വിവരണം, "ലിയോനാർഡോയുടെ ചിത്രരചന ഫ്രാൻസെസ്കോ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടോയുടെ ചിത്രമായ മോണ ലിസയുടെ ചിത്രത്തിന് വേണ്ടി വരച്ചുകഴിഞ്ഞു." [ 12] [13] ഇറ്റാലിയൻ ഭാഷയിലുള്ള മോണ ഇംഗ്ലീഷിലുള്ള "മാം", "മാഡം" അല്ലെങ്കിൽ "മൈ ലേഡി" പോലെയുള്ള "മാ ദോണ" എന്ന സംബോധനയാണ്. ഇത് "മഡോണ" ആയി മാറി. പരമ്പരാഗതമായി "മോണ" ("വാസരി ഉപയോഗിച്ചത്" എന്ന പേരിൽ) ഉപയോഗിച്ചുവെങ്കിലും പരമ്പരാഗതമായി മോഡേ ലിസ (മോണ "ചില ഭാഷാഭേദങ്ങളിൽ ഒരു അശ്ലീലതയാണ്) എന്ന് സാധാരണഗതിയിൽ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഇംഗ്ലീഷ് [തിരുത്തുക]
കലാകാരന്റെ മരണം കഴിഞ്ഞ 31 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം 1550-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ലിയോനാർഡോയുടെ ജീവചരിത്രത്തിൽ നിന്ന് മോണ ലിസയെക്കുറിച്ചുള്ള വാസിരിയുടെ വിവരണം. കുടിയുടെ ജോലിയും വ്യക്തിത്വവും സംബന്ധിച്ച ഉറവിടത്തെക്കുറിച്ച് ഏറെക്കാലം അറിയപ്പെടുന്ന വിവരങ്ങളായിരുന്നു അത്. 1524-ൽ ലിയോനാർഡോയുടെ അസിസ്റ്റന്റ് സിലായുടെ മരണശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ വ്യക്തിപരമായ പേപ്പറുകളിൽ ലിയോനാർഡോക്ക് (Laonardo) ഒരു പെയിന്റിംഗും ലഭിച്ചു.
പുരാതന റോമൻ തത്വചിന്തകനായ സിസറോ എഴുതിയ ഒരു വ്യാപ്തത്തിന്റെ 1477 ൽ അച്ചടിച്ച ഹെയ്ഡൽബെർഗ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ ഒരു പണ്ഡിതൻ 1477-ൽ അച്ചടിച്ച ലിയോനാർഡോ അത്തരമൊരു രചനയും അതിന്റെ തീയതിയും 2005 ൽ സ്ഥിരീകരിച്ചു. 1503 ഒക്ടോബർ അനുസരിച്ച് ലിയോനാർഡോയുടെ സമകാലീനയായ അഗോസ്റ്റിനോ വെസ്പുചി എഴുതിയിരുന്നു. ഈ കുറിപ്പിൽ ലിയോനാർഡോയെ ഗ്രീക്ക് ചിത്രകാരൻ അപ്പെല്ലസിനെ താരതമ്യം ചെയ്യുന്നു, അദ്ദേഹം ലിയോനാർഡോ ലിസാ ദെൾ ജിയോകൊണ്ടയുടെ പെയിന്റിംഗിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നതായി പ്രസ്താവിക്കുന്നു. [14]
ഈ രേഖ കണ്ടെത്തിയതിന്റെ പ്രഖ്യാപനത്തോട് പ്രതികരിച്ചത്, ലൂവേർ ഡെലിയൂവിൻ എന്ന ലൂവ്രെറന്റെ പ്രതിനിധി പറഞ്ഞത്, "1503-ൽ ഫ്ളോറന്റൈൻ വനിതയുടെ ഒരു ചിത്രമായ ലിസ ഡെലോ ഗിക്കോണ്ടോയുടെ ചിത്രമെടുത്താണ് ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചിയെ ചിത്രീകരിച്ചത്. ദൗർഭാഗ്യവശാൽ, ലൂവ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊയുടെ ചിത്രീകരണം ലൂവറിന്റെ പെയിന്റിനുമാണെന്ന് നമുക്ക് ഉറപ്പില്ല. "[15]
[16] ഫ്ളോറൻസ്, ടസ്കാനിയിലെ ഗെർഹാർഡിനി കുടുംബത്തിലെ അംഗമായിരുന്നു. ഫ്ളോറന്റൈൻ സിൽക്ക് വ്യാപാരി ഫ്രാൻസെസ്കോ ഡെക്കോ ഗിക്കോണ്ടൊയുടെ ഭാര്യയായിരുന്നു ലിസ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊ. ഈ ചിത്രം അവരുടെ പുതിയ ഭവനത്തിനു വേണ്ടി ചുമതലപ്പെട്ടതായി കരുതുന്നു. അവരുടെ രണ്ടാമത്തെ പുത്രനായ ആന്ദ്രേയുടെ ജനനം ആഘോഷിക്കുന്നതിനാണ്. [19] പെയിന്റിംഗിനുള്ള ലാ ജിയോകണ്ട എന്ന ഇറ്റാലിയൻ നാമം, "ജോക്ക്ഡ്" ("സന്തോഷം" അല്ലെങ്കിൽ "ജൗവിൾ") അല്ലെങ്കിൽ ലിസയ എന്ന ലിസയുടെ പേരിലുള്ള "ഗിക്കോണ്ടൊ" എന്ന സ്ത്രീയുടെ രൂപത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ] [20] ഫ്രെഞ്ചിൽ, ലാ ജോകോണ്ടി എന്ന പദത്തിന് സമാന അർഥമുണ്ട്.
ആ കണ്ടെത്തലിന് മുമ്പ്, ചിത്രകാരന്റെ വിഷയം സംബന്ധിച്ച് പണ്ഡിതർ നിരവധി ബദൽ വീക്ഷണങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലിസ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊ വ്യത്യസ്തമായ ഛായാ ചിത്രത്തിലാണെന്ന് വാദിച്ച ചിലർ, വാസരി നിർദ്ദേശിച്ച മോണ ലിസയുടെ നാല് ചിത്രങ്ങൾ വരച്ചെടുത്തു. [21] [22] ചിത്രകലയെക്കുറിച്ച് പല സ്ത്രീകളും നിർദ്ദേശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. [23] ഇസബെല്ലാ ഓഫ് അറഗൻ, [24] സെലിലിയ ഗല്ലേനിയാനി, [25] കോസ്റ്റാൻസ ഡി'ആൾയോസ്, ഡച്ചസ് ഓഫ് ഫ്രാൻസാവില്ല, ഇസബെല്ലാ ഡിസ്റ്റീ, പസിഫി ഷാംടാനോ അല്ലെങ്കിൽ ബ്രാൻഡോനോ, ഇസബെല്ലാ ഗൂുലാണ്ട, കാറ്റീന സ്ഫോർസ, സലാമി, ലിയോനാർഡോ തുടങ്ങിയവ പെയിന്റിംഗിൽ ചിത്രീകരിക്കപ്പെട്ട ഛേത്രി മോഡലുകളുടെ പട്ടിക. [26] [27] 21-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കലാ ചരിത്രകാരൻമാരുടെ സമവായത്തിൽ ലിസ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടോ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്ന പരമ്പരാഗതമായ അഭിപ്രായം പരമ്പരാഗതമായി കരുതുന്നു
ലിയോനാർഡോ ഡാവിഞ്ചി 1503 അല്ലെങ്കിൽ 1504-ൽ മോണ ലിസ ചിത്രീകരിച്ചത് ഇറ്റലിയിലെ ഫ്ലോറൻസ്, ൽ ആണ്. [28] 1503-നും 1506-നും ഇടയ്ക്ക് "വരച്ചിട്ടില്ലാത്തവയായിരുന്നു" എന്ന് ലൂവർ പ്രസ്താവിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, യഥാർത്ഥ തീയതികൾ സ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്നതിന് ചില ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഉണ്ടാകുന്നത് കലാചരിത്രകാരനായ മാർട്ടിൻ കെംപ് പറയുന്നു. [18] കൂടാതെ, കാർലോ പെഡ്രട്ടി [5], അലസ്സാന്ദ്രോ വെസോസി മുതലായ ലിയോനാർഡോ വിദഗ്ദ്ധർ, [6] അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാന വർഷങ്ങളിൽ ലിയനാർഡോയുടെ ശൈലിയാണ്, 1513-ന് ശേഷമുള്ള കളങ്കമാണ് ചിത്രത്തിന്റെ ഇതിവൃത്തം. ചരിത്രരേഖകൾ പ്രകാരം 1513 മുതൽ ലിയോനാർഡോയുടെ ചിത്രങ്ങൾ വരച്ചിരിക്കാമെന്ന് മറ്റു പഠകർ വാദിക്കുന്നു. [8] ജിയോർഗിയോ വാസാറി പറയുന്നതനുസരിച്ച്, "നാലു വർഷത്തിനു ശേഷമായിരുന്നു അത്, അത് പൂർത്തീകരിക്കപ്പെടാതെ വിട്ടിരുന്നു". [13] ലിയോനാർഡോ, പിന്നീട് തന്റെ ജീവിതത്തിൽ, "ഒരു ജോലിയും പൂർത്തിയാക്കിയിട്ടില്ല" എന്ന് ഖേദകരമായി പറയപ്പെടുന്നു. [29] ലിയോനാർഡോയുടെ വലതു കൈ 1517, ഏതാണ്ട് 1517 ആയപ്പോൾ, മോണ ലിസയുടെ പൂർത്തീകരണം എന്തുകൊണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹം ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു. [31] [32] [33]
മോനാ ലിസയുടെ ഛായാചിത്രം അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള റാഫെയുടെ ചിത്രം സിർക്കാ 1504 ൽ, റഫേൽ ഒരു പേനയും മഷി സ്കെച്ചറും നടത്തി. ഇന്ന് ലൂവ്രേ മ്യൂസിയത്തിൽ ഈ വിഷയം വലിയ നിരകളാൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മോണ ലിസയുടെ ലിയോനാർഡോയുടെ ഛായാഗ്രഹം അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് വിദഗ്ധർ അതു സമ്മതിക്കുക. [34] [35] [7] [36] മോസ ലിസയുടെ മറ്റ് പിൽക്കാല പകർപ്പുകൾ, നാഷണൽ മ്യൂസിയം ഓഫ് ആർട്ട്, ആർക്കിടെക്ചർ ആൻഡ് ഡിസൈൻ, ഓൾട്ടോയിലും വാൾട്ടിസ് ആർട്ട് മ്യൂസിയത്തിലും ബാൾട്ടിമോർ കാണാം. തത്ഫലമായി, ലൂവ്രുവിലെ മോണ ലിസയ്ക്ക് വശങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും അവ മുറിക്കപ്പെട്ടു എന്നും യഥാർത്ഥത്തിൽ കരുതിയിരുന്നു. [37] [38] [5] [39] [40] എന്നിരുന്നാലും, 1993-ൽ തന്നെ, ചിത്രകലയുടെ ഉപരിതലം ഒരിക്കലും ചവിട്ടിയിട്ടില്ലെന്ന് സോൽനർ നിരീക്ഷിച്ചു. [41] 2004-ൽ നടത്തിയ അനേകം പരിശോധനകൾ വഴി ഇത് സ്ഥിരീകരിച്ചു. [42] ഈ വീക്ഷണത്തിൽ, ലൂവ്രേ മ്യൂസിയത്തിലെ 16-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഇറ്റാലിയൻ പെയിന്റിംഗിന്റെ ക്യൂറേറ്റർ വിൻസെന്റ് ഡെലിയുവിൻ പ്രസ്താവിക്കുന്നു, ഈ സ്കെച്ചും ഈ പകർപ്പും മറ്റൊരു രൂപത്താൽ പ്രചോദിപ്പിക്കപ്പെട്ടതായിരിക്കുമെന്നും [43] ഫ്രാങ്ക് സോൾനർ പറയുന്നു. മോണ ലിസയുടെ വിഷയത്തെക്കുറിച്ച് ലിയോനാർഡോ മറ്റൊരു കൃതി നടത്തി. [41]പെയിന്റിങ്ങിന്റെ കാലത്തെ സംബന്ധിച്ച പ്രശ്നം, റഫായൽ സ്കെച്ചിലെ നിരനിരയായിട്ടുള്ള നിരകളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം, ലിയോനാർഡോയുടെ മരണസമയത്ത് അത് നിയമിച്ച വ്യക്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള അനിശ്ചിതത്വം, ലിയോനാർഡോ രണ്ടു പതിപ്പുകൾ വരച്ചതായി പല വിദഗ്ധരും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. മോണ ലിസയുടെ ". [36] [7] [50] ഫ്രാൻസെസ്കോ ഡെൽ ഗിക്കോണ്ടൊ സിർസയുടെ 1503-ൽ ആദ്യം എഴുതിയിരുന്നത്, 1525-ൽ സലാമിൻറെ കൈവശത്തിലായിരുന്നില്ല. രണ്ടാമൻ, 1584-ൽ ഗ്ളൂലിയാനോ ഡി മെഡിസി 153-ൽ സമാഹരിച്ച കവാടങ്ങൾ, സാല 1518-ൽ ഫ്രാൻസിസ് ഒന്നാമത്തേത്, ഇന്ന് ലൂവ്ര് ഹോട്ടലിലൊന്നായിരുന്നു. [36] [7] [50]
ഈ ചിത്രണം ഫൊണ്ടൻ ഓഫ് ഫൌണ്ടൈൻബൌ എന്ന സ്ഥലത്താണ് സൂക്ഷിച്ചിരുന്നത്. ലൂയി പതിനാലാമൻ പെയിന്റിങ് വെഴ്സായിലെസിലേയ്ക്ക് പോയി. ഫ്രഞ്ച് വിപ്ലവത്തിനു ശേഷം, ഇത് ലൂവ്രേയിലേക്ക് മാറ്റിയെങ്കിലും ടൈപ്പോരിസ് കൊട്ടാരത്തിൽ നെപ്പോളിയന്റെ കിടപ്പറയിൽ കുറേക്കാലം ചെലവഴിച്ചു.
ഫ്രാൻകോ പ്രഷ്യൻ യുദ്ധകാലത്ത് (1870-71) ലൂവർ മുതൽ ബ്രെസ്റ്റ് ആഴ്സണൽ വരെ നീക്കി. [51] രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധകാലത്ത് മോവെ ലിസ ലൂവ്രത്തിൽ നിന്നും നീക്കം ചെയ്യുകയും സുരക്ഷിതമായി ആദ്യം ഛാതാവോ അംബോയി, പിന്നീട് ലോ-ദിയു അബി, ചാറ്റെ ദേ ദേവാംബോർ, പിന്നെ മോൺടാനുബിലെ ഇൻഗ്രസ് മ്യൂസിയത്തിലേക്ക് മാറ്റുകയും ചെയ്തു.
ഫ്രാൻസിലെ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ പാസ്കൽ കോട്ടി ചിത്രത്തിന്റെ പ്രതിഫലനത്തിനു പിന്നിൽ മറഞ്ഞിരുന്ന ഒരു ചിത്രണം കണ്ടെത്തി എന്ന പ്രതിഭാസം 2015 ഡിസംബറിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടു. [52] വശങ്ങളിലൊന്ന് നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഒരു മാതൃകയുടെ ചിത്രമാണ് ചിത്രം. [53] 2004-ൽ ലൂവർ, ചിത്രരചനക്ക് പ്രവേശനം നൽകിയതുകൊണ്ട്, കോട്ട് ദ് പെയിന്റിങ് പഠന രീതി ഉപയോഗിച്ച് പത്ത് വർഷത്തോളം ചെലവഴിച്ചു. [52] കോട്ടെ പ്രകാരം, ലിയോനാർഡോയുടെ യഥാർത്ഥ മോണ ലിസയാണ് ഇതിന്റെ ചിത്രം. [52] [54]
എന്നാൽ, ഈ ചിത്രരചന ചരിത്രരേഖകളിൽ ചിത്രീകരണത്തിന്റെ വിവരണവുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നില്ല: വാസിറി [11], ഗിയാൻ പോലോലോ ലോമാസ്സോ [55] എന്നിവ ഈ വിഷയം പുഞ്ചിരിക്കുന്നതിനെ വിവരിക്കുന്നു; Cotte ന്റെ ഛായാചിത്രത്തിലെ വിഷയം ഒരു പുഞ്ചിരിയും കാണിക്കുന്നില്ല. മോണ ലിസയുടെ 1505 സ്കെച്ചിലിൽ റഫേലിന്റെ ചിത്രം വരച്ച നിരൂപണങ്ങളുടെ ചിത്രമില്ല. കൂടാതെ, തന്റെ പുനർനിർമ്മാണവും തന്റെ സിദ്ധാന്തങ്ങളുടെ പിന്തുണയോടെ മാത്രമേ നടപ്പാക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളൂ എന്ന് കോട്ട് സമ്മതിക്കുന്നു; യഥാർത്ഥ പെയിന്റിംഗിനെ കണക്കാക്കരുത്. ചിത്രങ്ങളൊന്നും നിലനിൽക്കില്ലെന്ന് അദ്ദേഹം ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു. [56] കെട്ടുകെതിയുടെ ചിത്രങ്ങൾ ഒരു പ്രത്യേക അദൃശ്യ ഛായാചിത്രം നിലനിന്നിരുന്നിട്ടില്ല എന്ന് കെംപും യോജിക്കുന്നു. [47]
1911 ആഗസ്റ്റ് 21-ന്, ലൂവ്രൌവിൽ നിന്ന് ഈ ചിത്രം കളവു ചെയ്തു. അടുത്ത ദിവസം, ചിത്രകാരനായ ലൂയിസ് ബെർവുഡാണ് മോഷണം കണ്ടത്. ഈ ചിത്രം പെട്ടിയിൽ എവിടെയെങ്കിലും ചിത്രീകരിക്കണമോ എന്ന് ചില ആശയക്കുഴപ്പങ്ങൾക്ക് ശേഷം ലൂവ്രെ അന്വേഷണത്തിനായി ഒരാഴ്ചത്തേക്ക് അടച്ചു.
മ്യൂസിയം ഡയറക്റ്റർ ജിയോവാനി പോഗ്ഗി (വലത്) 1977 ൽ ചിത്രീകരിച്ച മോനി ലിസ ഉഫിസി ഗാലറിയിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചു.
എക്സൽസോയർ, ലാ ജോകോണ്ട് എസ്റ്റ് റെവന്യൂ (മോനാ ലിസ റിട്ടയർ ചെയ്തു), 1 ജനുവരി 1914 ഫ്രെഞ്ച് കവിയായ ഗില്ലം അപ്പോളൈനയർ സംശയിച്ച് അറസ്റ്റ് ചെയ്ത് ജയിലിലടച്ചു. ചോദ്യം ചെയ്യലിന് ഹാജരാക്കിയ തന്റെ സുഹൃത്ത് പാബ്ലോ പിക്കാസോയെ അപ്പോളിനയർ സഹായിച്ചു. ഈ രണ്ടുപേരും പിന്നീട് കുറ്റവിമുക്തരായി. [58] [59] സത്യത്തിൽ, ലൂവ്ര് ജീവനക്കാരനായ വിൻകെൻസോ പെർഗുിയ മോണ ലിസ മോഷ്ടിക്കപ്പെട്ടശേഷം, മണിക്കൂറുകൾ കൊണ്ട് ഈ കെട്ടിടത്തിൽ പ്രവേശിച്ച് ഒരു ചൂല് വസ്ത്രത്തിൽ ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിരുന്നു. മ്യൂസിയം അടച്ചിട്ട ശേഷം അയാളുടെ കോട്ടിന്റെ ഒളിപ്പിച്ച് ചിത്രീകരിച്ച് നടന്നു. [20]
ലിയോനാർഡോയുടെ പെയിന്റിംഗ് ഒരു ഇറ്റാലിയൻ മ്യൂസിയത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിക്കേണ്ടതാണെന്ന് വിശ്വസിച്ച ഒരു ഇറ്റാലിയൻ ദേശാഭിമാനിയായിരുന്നു പെർഗുഗിയ. പെയിന്റിനെ ഒരു സഹചാരിയുടെ പ്രേമലേഖനം ചെയ്തതുകൊണ്ട്, ചിത്രത്തിന്റെ മോഷണം മൂന്നിടത്ത് ചിത്രകലയുടെ മോഷണത്തിനുശേഷം മൂല്യവർധിതമായി വർദ്ധിക്കും. 1932 ൽ പത്രപ്രവർത്തകൻ കാൾ ഡെക്കർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടതുപോലെ, എഡ്വാർഡോ ഡാ വൽഫിർനോനോ മോഷണത്തിന്റെ മുഖ്യ സൂത്രധാരനായിരുന്നെന്നും, യവ്സ് ചൗഡ്രോൺ എന്ന കവർ എഴുതി, ആ ചിത്രത്തിന്റെ ആറു പകർപ്പുകൾ യുഎസ് വിൽക്കുവാനായി ഉപയോഗിച്ചു, യഥാർത്ഥ സ്ഥലം [60] എന്നിരുന്നാലും, യഥാർത്ഥ ചിത്രകല യൂറോപ്പിൽ തുടർന്നു. രണ്ടു വർഷത്തേയ്ക്ക് മോണ ലിസയുടെ അപ്പാർട്ട്മെന്റിൽ സൂക്ഷിച്ചതിനു ശേഷം, പെർഗോഗിയ അക്ഷമനായതോടെ ഫ്ലോറൻസിലെ ഉഫിസി ഗ്യാലറി ഡയറക്ടർമാർക്ക് വിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. ഉബിസിയുടെ ഗ്യാലറിയിൽ രണ്ടുവട്ടം ആഴ്ച്ചയിലായിരുന്നു ഇത്. 1914 ജനുവരി 4 ന് ലൂവ്രുവിലേക്ക് തിരിച്ചുപോയി. [61] കുറ്റകൃത്യത്തിനായുള്ള ആറു മാസത്തെ ശിക്ഷയാണ് പെഗuggയാ, ഇറ്റലിയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദേശസ്നേഹത്തിന്റെ പ്രശംസ പിടിച്ചുപറ്റിയത്. [59]911 മോഷണത്തിനുമുമ്പ്, മോണ ലിസയെ കലയുടെ ലോകത്തിനു പുറത്താണ് വ്യാപകമായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. 1860 കളിൽ ഫ്രഞ്ച് ബുദ്ധിജീവി വിഭാഗം ഒരു കനംകുറഞ്ഞ സ്ലൈസ് പുനർനിർമ്മാണത്തിന്റെ ചിത്രീകരണത്തെ ആഹ്ലാദിപ്പിച്ചു. [62] പക്ഷേ 1911 ആയപ്പോഴേക്കും മോഷണത്തിനുമുമ്പ് അത് പൊതുസമൂഹത്തിൽ പ്രചാരമില്ലായിരുന്നു.
1956 ഡിസംബർ 30-ന്, ലൂവ്വിലെ പെയിന്റിംഗിൽ ഒരു പാറയെ ചുറ്റിപ്പറ്റി, ഗ്ലാസ് കഷണത്തെ തകർത്ത് ഇടത് മുത്തശ്ശിക്ക് സമീപം പിഗ്മെന്റിനെ ചിതറിച്ചുകളയുകയും പിന്നീട് പുനസ്ഥാപിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. [64] ചിത്രകലയുമായി പ്രണയത്തിലായതായി അവകാശപ്പെട്ട ഒരാൾ റേസർ ബ്ലേഡിൽ വെച്ച് അതിനെ മോഷ്ടിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതിനാൽ ചിത്രത്തിനുവേണ്ടി ഗ്ലാസ് പരിരക്ഷിക്കപ്പെട്ടു. [65]
തുടർച്ചയായ ആക്രമണങ്ങളിൽ നിന്ന് ബുലറ്റ് പ്രൂഫ് ഗ്ലാസിന്റെ ഉപയോഗം മോണ ലിസയെ സംരക്ഷിച്ചു. 1974 ഏപ്രിലിൽ ടോക്കിയോ നാഷണൽ മ്യൂസിയത്തിൽ പ്രദർശിപ്പിച്ചിരുന്ന സമയത്ത് ഒരു സ്ത്രീ അതിനെ ചുവന്ന പെയിന്റ് കൊണ്ട് തളിച്ചു. ഇത് മ്യൂസിയത്തിന്റെ വികലാംഗരെ സഹായിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടു. [66] 2009 ആഗസ്റ്റ് 2 ന് ഒരു റഷ്യൻ വനിത ഫ്രഞ്ചു പൗരത്വം നിരസിച്ചതിനെത്തുടർന്ന് വിവാദമുണ്ടാക്കി, ലൂവ്രിൽ വാങ്ങിയ സെറാമിക് ടീഴുമെല്ലാം കുത്തിത്തുറന്നു. സ്ഫടിക നിർമ്മിതമായ ഗ്ലാസ് വലയം തട്ടിച്ചു. [67] [68] രണ്ടു കേസുകളിലും, ഈ ചിത്രത്തിന്റെ പ്രദർശനം തടസ്സപ്പെട്ടു
1962 മുതൽ 1963 വരെ, ഈ ചിത്രത്തെ ഇൻഷുറൻസിന് 100 ദശലക്ഷം ഡോളർ (2018 ൽ 650 ദശലക്ഷം ഡോളർ) ആയി കണക്കാക്കാം. ഇത് പ്രായോഗികമായി ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വിലപിടിച്ച പെയിന്റിംഗ്. ഇൻഷ്വറൻസ് വാങ്ങിയിട്ടില്ല; പകരം, കൂടുതൽ സുരക്ഷയ്ക്കായി.
ഫ്രാൻസിലെ 24-ആമത്തെ ലേഖനം, ദേശീയ കടഭ്രാന്തനെ എളുപ്പത്തിൽ സഹായിക്കുവാനായി വിറ്റഴിക്കപ്പെടുമെന്ന് നിർദ്ദേശിച്ചു. മോണ ലിസയും മറ്റ് കലാരൂപങ്ങളും ഫ്രഞ്ച് ഹെറിറ്റേജ് നിയമപ്രകാരം വിറ്റഴിക്കുന്നത് നിരോധിച്ചിരുന്നു എന്നതും ശ്രദ്ധേയമാണ്. പൊതു മിച്ചവകകൾക്കുള്ള മ്യൂസിയങ്ങളിൽ സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നത് പൊതു സ്വത്തായിരിക്കുമെന്നും അല്ലാത്തവയാകരുതെന്നും "[101]{{painting-stub}}
[[വർഗ്ഗം:കല]]
| |||