പരിസ്ഥിതിനാശത്തോടൊപ്പം സാമ്പത്തിക വളർച്ചയ്ക്കുള്ള പ്രകൃതിവിഭവങ്ങളുടെ ഉപയോഗമാണ്പ്രകൃതിവിഭവങ്ങളുടെ ചൂഷണം. [1]ഈ പ്രവർത്തനം 19ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ വ്യാവസായികാടിസ്ഥാനത്തിൽ ആരംഭിച്ചത് അസംസ്കൃത വസ്തുക്കളുടെ (ഖനനം, നീരാവിശക്തി, യന്ത്രസാമഗ്രികൾ) വേർതിരിക്കലും ശുദ്ധീകരണം വികസിച്ചതോടെയാണ്. 20 ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഊർജ്ജത്തിന്റെ ഉപയോഗം പെട്ടെന്നു വർദ്ധിച്ചു. ഇന്ന്, ഏകദേശം 80% മുള്ള ലോകത്തിന്റെ ഊർജ്ജ ഉപയോഗം നിറവേറ്റുന്നത് എണ്ണ, കൽക്കരി, പെട്രോൾ എന്നിവ അടങ്ങിയ ഫോസിൽ ഇന്ധനങ്ങൾ വേർതിരിച്ചെടുത്താണ്.[2] മനുഷ്യൻ ചൂഷണം ചെയ്ത മറ്റൊരു വീണ്ടും ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയാത്ത മറ്റൊരു പ്രകൃതിവിഭവം വിലമതിക്കാനാകാത്ത ലോഹങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള സബ്- സോയിൽ മിനറലുകളാണ്. ഇവ വ്യാവസായിക ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാനാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. കടുംകൃഷി എന്നത് പ്രകൃത്യായുള്ള പരിസ്ഥിതിയുടെ അനേകം മേഖലകൾക്ക് (ഉദാഹരണത്തിന്: ഭൂതലത്തിലുള്ള ആവാസവ്യവസ്ഥയിലുള്ള വനങ്ങളുടെ നാശം, ജല ആവാസവ്യ്വസ്ഥയിലെ ജലമലിനീകരണം) ഭംഗംവരുത്തുന്ന ഒരു തരം ഉൽപ്പാദനപ്രകൃയയ്ക്ക് ഉദാഹരണമാണ്. ലോകജനസംഖ്യകൂടുകയും വാണിജ്യവളർച്ച ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യുന്നതിനനുസരിച്ച്, പ്രകൃതി വിഭവങ്ങളുടെ നാശമുണ്ടാകുന്നത് ഉൽഖണ്ഡ ഉണർത്തുന്നതാണ്. അസംസ്കൃത വസ്തുക്കൾ പാരമ്പര്യേതര രീതിയിലല്ലാതെ വേർതിരിച്ചെടുക്കുന്നത് ഇതിനെ സ്വാധീനിക്കുന്നു. [3]

Timber

ഇതും കാണുക

തിരുത്തുക
  1. Cronin, Richard. (2009). "Natural Resources and the Development-Environment Dilemma Archived 2016-03-05 at the Wayback Machine.." Exploiting Natural Resources. The Henry L. Stimson Centre. p. 63.
  2. Planas, Florent. "The Exploitation of Natural Resources". Un An Pour La Planete. Archived from the original on 2012-11-12. Retrieved 22 March 2012.
  3. McNicoll, Geoffrey (2007). "Population and Sustainability". Handbook of Sustainable Development (PDF). Edward Elgar Publishing. pp. 125–139. Archived from the original (PDF) on 2012-03-11. Retrieved 2012-03-13.